Schrijf een brief die je nooit zal verzenden!



Toon eerste bericht

185 reacties

Bedankt papa,
voor alle onbegrip die je me gaf voor alle klappen en woorden die zo hard in m'n gezicht sloegen,
het maakte allemaal niks uit jij hebt mij kapot gemaakt met alles wat je deed ik maakte de relatie kapot ik deed altijd alles fout,
jij hebt mij nooit begrepen waarom altijd ik ik ik ik, soms weet ik gwn niet meer wat ik moet,
jij wist immers alles altijd zo goed, IK WOU DAT IK EEN VADER HAD, WANT VOOR MIJ BEN JIJ MIJN VADER NIET, NOOIT GEWEEST EN DAT ZAL JE NOOIT WORDEN!!!!!!!!!
IK HEB NOOIT EEN VADER GEHAD MAAR TOCH WAS JE ER OM MIJ PIJN TE DOEN, ZO WAS HET, EN JIJ ZULT ALTIJD GWN VERDER KUNNEN LEVEN OMDAT JE JE FOUTEN NIET BESEFT, WAAROM WAAROM HEB JIJ DIT GEDAAN,OM HET WEER TEVERGETEN AL DIE DINGEN DIE JE HEBT GEDAAN, JIJ ZULT ALTIJD VERDERLEVEN EN IK ALLEEN MAAR IN EEN SCHADUW

BEDANKT PAPA DAT JE ER NOOIT VOOR ME GEWEEST BENT
Lieve ......,

I just want to tell you
It takes everything in me not to call you
And I wish I could run to you
And I hope you know that
Everytime I don't,
I almost do.

( i almost do, Taylor Swift <3)
Badge

Lieve oma,

wat mis ik je erg.. het is zo naar dat je aan botkanker bent overleden, 8 jaar geleden. ik huil nog steeds ieder dag om je, dat ik je verloren ben.. ik hou zooo veel van je.. echt, je bent voor altijd mijn schatje.

 

Lieve Kev,

ik ben zo blij je ontmoet te hebben. zo verschrikkelijk gemeen wat je pa en je stiefpa hebben aangedaan, ik ben enorm blij dat ik je heb kunnen helpen.. ik ben ook enorm blij dat je mij hebt kunnen helpen toen alles mij ff tegen zat.. i love you, schat

xxx

Reputatie 1
Badge +4

Hey(ik noem haar ff beau(zo heet ze natuurlijk niet)).

Weet je nog dat ik je in de 2e had gevraagd?

Ik heb daarna nog vaak aan je gedacht en eerlijk gezegd dacht ik soms dat ik niet meer op je was maar het blijft steeds terug komen.

Een vriend die je al een lange tijd kent vind jou ook leuk en ik weet nu niet wat ik moet doen.

Ik zou graag met je een relatie beginnen als je dat wil maar van de andere kant vind ik het ook een beetje sneu voor hem.

Liefs tristan 

Lieve N.,

Jij was de enigste die me wilde helpen in een moeilijke periode.
Jij bent de enige die door mijn masker heen kan kijken.
Jij hebt mij geholpen, en ik maakte fouten.
Ik mis je en ik heb je nodig.
Helaas is het te laat.
Het spijt me.

Annelieke
hoi,
ik zeg hoi ja, geen beste.
want een beste ben je niet.
jullie zijn verschrikkelijke mensen!
jullie, ja jullie hebben mijn vriendin vermoord.
ja lach maar.
zeg maar: ze is toch zelf voor de trein gesprongen!
ja, maar jullie hebben haar gepest.
vermoord, ja vermoord hebben jullie haar.
maar mijn tijd komt nog!
doei

Mama?
Ik weet niet of u het wel hoort als ik tegen u praat.
Waarom hebt u me nooit verteld dat u depressief bent?
Waarom vertelt u niet dat u het niet meer ziet zitten, het leven voor u totaal nutteloos lijkt?
Ik mag dan een kind/jongere zijn,  maar ik zie meer dan u denkt.
Ik weet dat het niet goed gaat.
Waarom kunnen we er niet eens over praten? Met elkaar om elkaar te helpen.
Waarom scheld u me zo vaak uit?
Mama, houd u wel van me?
Ik hoop dat u beseft hoe eenzaam ik ben, hoe ik lijd onder alles.
Zoveel vragen, zo weinig antwoorden.
Ik houd echt van u,  ik zal er altijd voor u zijn. 
Mama? Hoort u me wel?

Het spijt me 

Het spijt me mama dat ik na mijn geboortje je een heftige ziekte heb gegeven. Een ziekte die je niet in bedwang kan houden. Misschien was het niet lichamelijk maar wel geestelijk wat het hartstikke moeilijk voor je maakte. Mama het spijt me dat ik bang voor je was en voor je schaamde. Je had zoveel littekens en mijn klasgenoten vonden jou en gelijk daardoor mij eng. Ik was bang voor je, omdat je me sloeg en tegen me schreeuwde. Ik heb zelfs 1 dag zonder eten en drinken op mijn kamer moeten zitten, maar het spijt me het spijt me dat ik niet doorhad dat jij het niet was die dit allemaal deed, maar de stemmen in jou hoofd. Je wilde dit ons niet aandoen dus strafde je jezelf. Je sneed je zelf, Je verbrandde je huid en ik stond er altijd bij. De woorden "ik ben een slechte moeder je kan beter leven zonder mij"  blijven nog steeds in mijn hoofd. Ik heb nogsteeds zoveel spijt dat ik niet naar je toe bent gegaan om te zeggen dat ik van jou hield, want dat deed ik echt ik heb je zien lijden waardoor ik zelf ook ging lijden. Het spijt me dat ik je niet goed kon troosten toen je huilde ookal wilde ik dat zo graag. Het spijt me mam het spijt me echt, maar ik hou zo zo zo veel van je. 

Het spijt me papa dat ik je nog meer zorg heb gegeven door een eetprobleem te krijgen. Het spijt me dat ik je zo bezorgt maakte ik was zelf ook bang om te overlijden. Het spijt me dat ik elke keer zo boos op je was. Maar echt je bent mijn voorbeeld. Je houd zo erg van mama hoe agressief haar andere kant ook is hoe moeilijk het voor je is om voor ons te zorgen je bent er nog steeds. Je werkt om ons te kunnen verzorgen en te beschermen. Je probeert altijd positief te zijn. ik hou van je 

Het spijt me mijn lieve broer dat ik vaak jaloers op je was. Alles leek zo gemakkelijk af te gaan bij jou. Jij bent mama's lievelingetje jij had altijd gelijk werd bijna nooit geslagen. Je haalde goede cijfers had een hoog niveau en vrienden die altijd voor je klaar stonden. Het spijt me zo dat ik niet zag dat ook jij het moeilijk had in het leven. 

Het spijt mij lief klein zusje dat ik je niet heb kunnen beschermen tegen het geweld. Dat ik je niet beter kon beschermen tegen de pesterijen. Dat ik geen goede steun voor je was. Het spijt me. Ik probeerde je te beschermen, maar ik was niet sterk genoeg. 

Het spijt me M. Jij probeerde mij gelukkig te maken wat ook lukte opzich, maar ik werd toch boos op je ik schold je uit, ik maakte ruzie, maar meid je was mijn enigste hoop. En helaas de enigste waar ik me frustratie op uit kon oefenen. Het spijt me dat ik door een ruzie met een vriendin je aan depressieve dingen liet denken. 

Het spijt me MA, dat ik je jaloers maakte. het spijt me dat ik in de weg stond zodat jij moeilijk vriendinnen kon worden met M. Het spijt me dat jij me niet uit kon staan. Het spijt me dat ik niet was hoe je wilde dat ik was. 

Het spijt me mijn basisschool klassen. Dat jullie me eng vonden en raar, omdat ik niks at. Jullie vonden dat grappig. Sorry dat ik de humor het er niet van inzag. 

Het spijt me L, dat ik niet degene was die je wilde dat ik was. Blijkbaar was ik zo vreselijk dat je me geen vriendinnen gunde, maar wel de dood. Het spijt me dat ik niet weet wat ik jou heb aangedaan. Ik deed jou helemaal niks, maar toch wensde je me dit toe. 

Het spijt me J & R. dat ik zo vreselijk was dat je me kanker wensde jullie vonden het zogenaamd grappig dat mijn moeder het had en het zou nog grappiger zijn als ik het had. Ik snap gewoon niet wat ik verkeerd heb gedaan ik snap het niet. Ik kende jullie amper. 

Het spijt me MX. Ik probeer je op te vrolijken ik probeer wat te betekenen, maar ik weet niet of ik dat doe. Wat ik wel weet is dat ik heel heel heel veel van je hou en dat jij voor mij heel beel betekend. Jij bent degene die mij hoop geeft en de motivatie om door te vechten. Dankje voor alles wat je voor me doet, en ik hoop dat ik hetzelfde bij jou terug kan doen. 

Het spijt me kleine ik dat ik je om het leven heb gebracht, dat ik niet geworden ben wat je wilde worden. Het spijt me dat je zo jaloers bent dat je zoveel ruzie maakt in mijn hoofd  en me soms helemaal overneemt. 

Het spijt me angel, dat ik het zo moeilijk voor je maakt door niet te geloven in god. Kleine ik zag je als een beschermengel en ik doe dat nog steeds, alleen geloof kleine ik niet meer in je. Je probeert kleine ik je excuses te geven, maar ze accepteerd het niet het spijt me. 

Het spijt me voor alle dingen die ik heb gedaan. Het spijt me dat ik de weg totaal niet meer weet. Het spijt me dat ik niet kan kiezen tussen de leven en de dood. Ik ben bang voor ze allebij. het is dat ik geen keus, anders had ik gekozen voor de zwarte eenzame en grille dood, maar ik wil nog kunnen dromen ik wil nog kunnen vechten, ik wil nog plezier beleven, ik wil doorgaan in de liefde met jou MX. Ik wil mijn droom waar kunnen maken dat ik over 10 jaar. Voor een klas lokaal sta les te geven. Om kinderen wat te leren en bij hun te staan wanneer ze het nodig hebben. En ik droom een eigen familie te hebben met een persoon die mij kan vergeven en mij een nieuwe kans kan geven. En ik wil kinderen die ik een betekenis kan geven. En deze droom laat ik waar maken. 

xx <3 

 
deze heb ik gerschreven met een psycholoog van ggz:

In groep zeven had ik een juffrouw die altijd aan me vroeg waarom ik zo stil was en waarom ik altijd moe was, ik gaf altijd het zelfde antwoord ‘ik kon vannacht niet slapen.’ Het was waar, ik kon echt niet slapen maar de reden daarvoor vertelde ik nooit.. mijn juffrouw wist niet dat ik bang was, bang voor alle ruzies die er thuis waren van smorgens vroeg tot savonds laat. Ze wist niet dat ik bang was dat de politie savonds zou binnenvallen omdat mijn broer weer eens iets verkeerds had gedaan. Ze wist niet dat ik samen met mijn broertjes en zusjes bang was om geslagen te worden. Ze wist eigenlijk helemaal niets van mij, net als iedereen…
Een paar jaar later kon ik al die ruzies niet meer aanhoren, ik wilde niet meer bang zijn om geslagen te worden, ik wilde dat leven niet meer lijden en daarom ben ik veranderd, veranderd in een agressief meisje die zich nergens meer druk om maakt. Het maakt me niet meer uit om een klap te krijgen of om heel de dag door naar geruzie te luisteren omdat ik er aan gewent ben geraakt. Als iemand iets doet wat ik niet pik wordt het zwart voor mijn ogen en heb ik mezelf niet meer onder controle. Ik doe alles wat in kan doen als diegene maar pijn krijgt.. ik weet dat het niet goed is maar het kan me niet meer schelen net als de rest van de dingen in mijn leven.
Vorig jaar heeft ons gezin veel professionele hulp gekregen. Voor het hele gezin kwam jeugdzorg en jutters in huis. Jeugdzorg dat kent eigenlijk iedereen wel, mensen die een oogje in het zeil houden en maatregelen nemen als het nodig is. Jutters is eigenlijk precies het zelfde. Voor mezelf kreeg ik hulp van ggz en trainingen om mijn woeden op een andere manier te uiten.
Er zijn eigenlijk nog maar een paar dingen waar ik om geef, mijn vrienden, mijn familie en Allah. Het klinkt raar om van mezelf te horen dat ik nog om mn familie geef na al die ruzies, vechtpartijen en andere problemen die we hebben gehad maar het blijft wel mijn familie, dat neemt niemand van je af en dat kan je niet veranderen. Van mijn vrienden zal ik sowieso altijd blijven houden. Zij waren er altijd voor mij in alle moeilijke tijden. En Allah.. hij helpt me door alle problemen heen en hij doet wat het beste voor mij en iedereen is.
Ik laat het verleden achter me en ik kijk alleen nog maar vooruit naar alle mooie dingen die er nog gaan komen in mijn leven.. maar waarom is het nou zo moeilijk?
Reputatie 3
Badge +2

Hey, hoe durf je me zo te behandelen? Je wist hoe groot je invloed op mij was. Je wist hoe zwak ik was, hoe onzeker, en toch gebruikte je me gewoon voor je smerige behoeftes. Voel je je nu goed? Want mij heb je verpest. Ik voel me smerig gewoon, aangeraakt, ongewild. Waarom deed je het? Was dat het echt waard? Want bedankt, nu ben ik bang voor bijna iedere man die ik tegenkom. Ik wil niet meer aangeraakt worden. Iedere avond kijk ik in de spiegel en ik haat mezelf. Het feit dat ik nu al geen maagd meer ben. Ik was er helemaal niet klaar voor. Je bent een gore, asociale, fucking klootzak en ik haat je en ik haat je en ik haat je en ik zal je altijd blijven haten. 

Pesters en ex bff (ik was nooit jouw bff)
bedankt  hoe jullie mij leven hebben lopen verpesten!
en dat is niet 1 week geweest maar 
al ruim 2 en een half jaar!
hoe ik zelfmoord heb willen plegen door jullie!
en dat 2 keer! soms dacht ik waarom ben ik zo zwakkeling die het niet deed!
ik ben zelfs! ziek van school geweest door jullie getreiter!
ik durfde geen stap meer alleen buiten de deur te zetten! 
geen stap!! 
altijd moest iemand mee me broer me vader of moeder! 

en ex bff je liet me stikken!
nam het nooit voor mij op!
jij hebt mij zo veel verdriet bezorgd! 
jullie hebben mij kapot gemaakt en niet een beetje maar echt helemaal kapot!!!
ik ben aan het herstellen van wat jullie mij hebben aan gedaan!
ja jullie horen het goed!
ik ben 3 weken niet op school geweest!!! 3 weken!!! of misschien wel 4 !!!!!!! 
daarna ben ik van school veranderd door jullie!!!
en een van jullie heeft met mijn afkomst lopen pesten!
dat deed mij echt pijn!
waarom en nog eens waarom hebben jullie mij moeten pesten
wat heb ik jullie ooit aan gedaan...
als jullie me kapot wouden hebben 
het is jullie gelukt!
ik heb depressief thuis gezeten!!!
verdriet teleurgesteld en pijn 
en littekens op mijn hart heb ik eraan over gehouden
en dat litteken op mijn hart 
zal nooit maar dna ook npooit verdwijnen
deze brief wil ik naar mijn ouders schrijven.

hey
bedankt voor alles wat jullie me hebben aangedaan! bedankt papa voor al die nachten,al die dagen,dat jij mij pijn hebt gedaan en dingen met me hebt gedaan die ik niet wilde,en bedankt voor het litteken op mijn arm,dat nooit zal verdwijnen! bedankt mama voor de steun die ik niet kreeg,maar alleen de scheldwoorden die een klap in mijn gezicht waren,bedankt allebij voor alles in mij te beschadigen,door jullie werd ik mensenschuw,was ik bang voor iedereen,ik heb weken in een instelling gezeten,met psychische behandelingen,nu moet ik nog altijd naar een psychologe,voor hulp,om alles in het verleden te kunnen verwerken,en om met mensen om te kunnen gaan.
dankje voor alle trauma's,maar weet dat je mijn leven kappot hebt gemaakt,ik zou het verleden nooit kunnen vergeten,en altijd mij schamen voor mijn littekens,maar weet ook dat jullie me sterker hebben gemaakt,en dat ik heb gevochten voor het leven en nu nog.
ik zit nu in een pleeggezin,en ben daar gelukkig,dit is mijn nieuwe gezin,dit is mijn nieuwe leven,en ik hoop uit het diepste van mijn hart dat jullie ooit beseffen wat jullie mij al die jaren hebben aangedaan,wat er al die jaren is gebeurd zal ik jullie nooit kunnen vergeven,maar ik hoop gewoon dat jullie ooit op een dag tegen jezelf zeggen van:'wat hebben we haar aangedaan,al die jaren'
een sorry hoef ik niet te krijgen,ik hoef geen exuses meer,daar is het te laat voor,

houd je goed!!

nadia-xx



sterktee meisiee heftig verhaal!! xxx
lieve kim
al die tijd wist ik heus wel dat het niet goed zou blijven gaan al ging ik nog met jullie om maar ik ging door ik deed het voor jou je was me alles mijn beste vrienden toen spraken wij met ze vieren af die 2 jongens en wij 2e eerst was het nog wel leuk tot dat jij op een van hun werd ik moest van jou altijd mee al gingen jullie samen afspreken ik deed het elke keer je was m'n vriendin! ik zat daar elke keer maar een beetje aan de kant jullie hadden lol en ik was stil ik wist niet wat ik moest doen ik wou weg elke keer verzon ik een smoes  om eerder weg te mogen gaan ik was er klaar mee elke keer het buitenbeentje te zijn ik heb het tegen je gezegt dat ik het niet leuk meer vond dat negeerde je ik dat dat komt niet goed zo we zouden logeeren met een paar andere jij was fel op tegen ik snapte niet waarom maar jij dagt dat er iemand was die ook op die jongen zou zijn we gingen logeren en ik vond het vreselijk die jongens  zaten alleen maar met een paar andere meiden jij en ik zaten een beetje op het bed te zitten ik was boos en verdrietig tegelijk ik dacht hoe kan dit dit wil ik niet niet met mijn leven en niet met alles wat er nog kan komen het was af we gingen naar huis met ze 2e we hadden nog een beetje nagepraat en toen allebij naar ons eigen huis gegaan ik wist niet hoe ik het je duidelijk kon maken 2 weken voor de zomervakantie begon je een watsapp gesprek met die jongens je schelde me uit ik begreep iet goed waarom tot de dag van vandaag word ik nog uitgescholden door je en word ik er mee gepest ik vind het echt niet leuk!!  xeline
Liefste Sukkel

ik wil je nog bedanken voor de jaren die je me hebt laten lijden

ik wil je ook nog feliciteren omdat ik door jou in een klein breekbaar ding die bang is voor mensen ben veranderd
als dat de bedoeling was dan is het je goed gelukt, proficiat !


ik heb een kind door jou gekregen, ik moet bijna bevallen... je zal haar nooit zien haar naam, zul je ooit met een beetje geluk ooit horen

ik laat je maar zodat je je niet te schuldig voeld tot nooit meer, hattelijke groeten
Ps : bedankt voor het verpesten van m'n leven!
Ps²:de gevangenis zal je goed doen ....


respect meis!!!!

veel liefs,
Reputatie 1
Badge

Hey F-A

Jij doet me telkens vanalles aan je scheld me uit en nog meer. Je doet kut en stront  verveldend

Xoxo je vijand Eline

Lieve ouders,

Het spijt me dat ik in de weg stond, 3 jaar geleden. Het spijt me dat ik het gezin uit elkaar heb gedreven, Het spijt me dat ik dit niet durf te zeggen.
De laatste 3 jaar woon ik al niet meer thuis, thuiskeren zal ook nooit meer gebeuren. Waar we eerst woonden is mijn thuis niet meer, waar ik eerst leefde heb ik geen leven meer. Nu woon ik al 3 jaar niet meer thuis, ik weet het. Het is misschien vreemd om dit alles niet te lezen, maar jullie weten niet beter. Ik was eigenlijk altijd vrolijk en opgewekt. Maar intussen heb ik een depressie en een eetstoornis. Ik heb diagnoses maar dat weten jullie niet. Het interesseert jullie toch niet meer.

Bloed vloeit iedere dag. Bloed vloeit voor jullie. Het spijt me dat ik in de weg stond, het spijt me dat ik leef.

Ik houd het niet meer, voel me nergens thuis. Alles wordt me teveel, ik ga eraan kapot.

Sorry voor het verruïneren van jullie levens, sorry van mijn bestaan, Sorry.


Jullie zoon


aaaaahw respect lieverd!!!
xx
´lieve´ papa

volgens mij heb je nooit in de gate gehad wat je me nu eigenlijk aan hebt gedaan. Al die keren dat je zondags bezopen thuis kwam... Altijd moest ik er natuurlijk weer wat van zeggen en dat kon jij niet hebben, nee dan sloeg je me en niet zo zacht ook. Net zo hard tot dat ik huilend naar boven ging en de volgende dag blauwe plekken op mn  armen en benen had. Nee natuurlijk kan jij je er niks van herinneren de volgende ochtend, of misschien wil je het je gewoon niet herinneren. Schaam je je zelf nu niet kapot dat je je eigen dochter blauwe plekken slaat? Hoe kan jij uberhaupt leven met die gedachte?
Je weet ook niet dat jij 1 van de reden bent dat ik op mn 12 depressief ben geworden en daar eigenlijk nu nog steeds niet boven op ben. Die keren dat je me dom en lelijk noemde, zovaak dat ik het zelf ben gaan geloven. Als je het zou weten zou je je gedrag misschien ooit gaan veranderen maar nee dat kan ik gewoon niet. Al die keren dat je nooit geintresseert ben geweest in mn school als ik goeie cijfers haalde, maar als ik thuis kwam met een 2, mij meteen kapot schelde. Al die optredens van mn dansgroep die jij gemist hebt omdat je moest zuipen in de kantine naar je voetbal. Dit jaar ben je zelfs waarschijnlijk niet thuis op mijn verjaardag.. mijn 16de verjaardag.. omdat je liever in de kantine zit... Ik mag niet eens meer een feest houden omdat ik een te grote mond heb gehad en het niet verdien en ik teveel dingen vraag. Godver klootzak ik word 16.. Daarom ga ik het bij een vriendin houden, samen, ookal weet je dat nog niet. Altijd fijn om te weten dat er tenminste wel mensen zijn die wel om me geven... meer dan mijn ouders. En jij mama? Waarom heb je papa nooit tegen gehouden als hij mij sloeg? 'Omdat ik het verdiende'  ach ******* toch op. Ik verdien elke klap in jullie ogen. Jezus ik ben 15 ik maak fouten, ik ben niet perfect sorry daarvoor. 

Goeie vader ben je zeg 'papa', je mag echt trots op jezelf zijn!
P,

Jij bent de rede waardoor zoveel dingen mis zijn gegaan.

Waarom ben jij weg gegaan? 
Ik dacht dat we bij elkaar hoorden. 

Zonder iets van je te laten weten, verliet je mij.
Waarom zijn wij niet meer samen?

Dat zal ik nooit weten,
de reden dat ik jou nooit zal kunnen afsluiten.

Ik mis je
Rosalie, wat een geweldig goed idee!!


Hier een brief aan mijn vader:

Henk,
Ik vraag me nog altijd af, waarom heb je mij dit aangedaan? Jij denkt dat ik je 15 jaar verwaarlozing zomaar vergeef? Denk het ook niet.... Als mijn moeder niet had opgelet had mijn moeder nog een kind gehad waar ze alleen voor moest zorgen. Hoe durf je het in je botte kop te halen? Ook denk jij dat ik je papa ga noemen na 15 jaar je niet gekent te hebben.... forget it! Ik hoef jou nooit meer te zien... forget the past, but don't forget what it thaught you..


Brinta
Dit is nog een brief, een brief aan mezelf,

Lieve, stomme, domme ik,

Waarom laat je nooit zien wat je voelt of wat je denkt. Waarom huil je nooit? Waarom durf je je niet kwetsbaar op te stellen. Alles doe je met een glimlach. Je lacht alles weg. Waarom kun je niet praten over wat je voelt? Waarom duw je mensen weg als ze dichterbij komen. Waarom verpest je op die manier vriendschappen. Waarom heb je geen vertrouwen meer in mensen. Waarom vind je het zo moeilijk om een band met mensen op te bouwen. Maar waarom heb je dan toch zo'n grote mond en floep je er zoveel uit? Waarom vernaggel je je armen en polsen, laat dat mes lekker liggen.

Toch hou ik wel van je
dit is voor iedereen:

het spijd me om iedereen teleur te stellen dat ik niet kan stoppen met wiet. het spijd me van mijn depressie, het spijd me van alle shit die ik mensen ooit heb aangedaan en het spijd me aan de mensen die wel een paar F***s om me geven. idgaf anymore

voor de mensen die weten wat je kan aanrichten met het mesje van een puntenslijper, het spijd me
voor de rest: have a nice day.
Hoi Lisa!

Wat een mooi topic zeg! Maar wist je dat er ook al zo'n soort topic bestaat? 🙂 Misschien had je het nog niet gezien. :)
Hier is een linkje voor je:

http://forum.kindertelefoon.nl/emotionele-problemen-gevoelens-29/schrijf-brief-nooit-verzenden-4105/

Schrijf jij wel eens een brief aan iemand? Eentje die je nooit zult verzenden?

Veel liefs,
Bepositive! ;)


-----

Ik denk dat er iets mis is gegaan, want die 2 topics blijken precies dezelfde te zijn als je erop klikt.
Lieve Jesse,

Wanneer dringt het nou toch eens door in die bolle kop van je dat je ons niet allebei kan hebben? Als je mij echt leuk vindt, dan moet je dat bewijzen door het uit te maken met haar. Je moet een keuze maken, als je bij haar wil blijven, stop dan met mij aan het lijntje te houden en als je voor mij kiest, stop dan met haar te bedriegen. Ik hou van je en ik zal altijd blijven hopen dat wij ooit bij elkaar komen. We kunnen zo veel lachen met elkaar, we geven om elkaar en je bent de persoon die het gat in mijn hart dicht, wij vullen elkaar aan en je weet het. Stop met deze spelletjes, ik wil niet gemeen zijn tegen haar maar kom er nou eens achter dat ik serieus ben en dat ik een relatie met je wil.
Lieve fake Friends genaamd Heleen en Sanne ( het zijn wel andere namen)

Hey Sanne na 8 jaar beste vriendinnen te zijn gingen we samen naar de middelbare.
We zouden bij elkaar blijven en bff's blijven.
Tot dat bleekt dat Heleen die je van heel vroegen nog kent ook bij ons in de klas kwam.
Ik volgde jou Sanne bang om jou te verliezen, en kwam zo in een vrienden groep met 6 meiden.
Super gezellig zou het moeten zijn, maar zo was het niet jij samen met Heleen bepaalde wat de rest deedt. Tot dat jullie Iris waar ik ook nog wel mee kon op schieten. Uit de groep zetten zonder reden. Jullie vertelde tegen de hele klas wat ze allemaal voor stoms deedt, WAT ZE NIET DEEDT.
Ik was de enige die tegen jullie in ging, maar ik was te laf om uit de.groep te gaan.
Na een kwart jaar ben ik weer meer met iris om gegaan. Maar dat konden jullie niet hebben dus hebben jullie mij ook gedumpt.
Gelukkig kon ik bij iris aan sluiten, na nog een kwart jaar heb ik zo goede band met iris opgebouwd dat wij nu best friends zijn.
Sinds dien hebben we het over jullie streek heel vaak gehad. (we zijn nu 2 jaar verder).
In die tijd ben ik beginnen merken wat jullie ons hebben aan gericht.

Iris is depressief geworden en begon zich te snijden,
Ik ben depressief geworden en nog.
Iris en ik hebben allebei een vorm van anorexia gehad gelukkig is het bij ons bijde in een vroeg stadium ontdekt en zijn we nu genezen. En hebben een nieuwe vrienden club van 5 meiden.
En we zijn er sterker uitgekomen, ookal is ons vertrouwen in iedereen nog erg beschadigd.
Ik ben blij dat ik los van jullie ben gekomen.

Xxx gevoelens

Na een kwart jaar
Beste Psychoses/zelfmoord gedachtes en depressie,

Psychoses maken me kapot vanbinnen een paar jaar geleden sloop je langzaam en ongripbaar in me, je was een deel van mij. Dag in dag uit liet je me zien hoe ik voor een auto/trein moest springen, hoe ik het beste dood kon gaan en waarom ik niets waard was. Je liet me dode mensen zien die aan bomen hingen, ik was bang voor de bomen en dacht dat ik achtervolgt werd. Door jou dacht ik dat ik zelf dood wilde werd ik depressief en maakte ik serieuze plannen om er een einde aan te maken. Maar voor ik dit mocht doen van mezelf moest ik hulp zoeken, je werd woedend maar verdween door de medicatie die ik kreeg in hoge dozes. Je was weg maar niet voor lang ongeveer 2 maanden geleden kwam je terug in een andere vorm, ik zag je staan met een lange jas aan en een bijl vast. Het voelde zo vertrouwt en dat was het enge. Complottheorieen zorgde ervoor dat ik niemand meer kon vertrouwen. 

Het was en is soms nog heel hard werken om te willen blijven leven, je hebt me opgegeten vanbinnen. Maar ondanks alles maakte je me sterker en heb ik veel geleerd. Zoals optijd herkennen van een psychose en aan de bel trekken, ookal blijft dat erg moeilijk. 7 April ga ik praten met een psycholoog of je dat nou wilt of niet. 

Groetjes,
Lana 

Reageer