Dit topic is voor iedereen,
Maakt niet uit wie je bent, wat je hebt gedaan of wat juist niet. Je bent welkom zoals je bent: Slachtoffer, dader, toeschouwer, hulpverleenster etc. etc.
De bedoeling is simpel: Schrijf een brief, een brief die je in het echt nooit zou durven verzenden.
Voorbeeld:
Je bent verkracht, schrijf een brief aan je verkrachter.
of je bent in de steek gelaten, schrijf diegene een brief.
Of schrijf juist een brief aan degene die je altijd heeft geholpen
of aan iemand die is overleden en waarje graag nog wat tegen wilt zeggen.
De keuze is aan jou. Alles mag, alles kan, zolang je maar respectvol bent tegen andere forumgebruikers.
Ook reageren op elkaars brieven is toegestaan.
Brieven mogen in elke vorm geschreven worden (dichtvorm, dagboekvorm, verhaalvorm etc.) zolang het maar 'real' is en aan iemand (al gebruik je niet de echt naam) gericht is.
En wie weet...
Wie weet komt er ooit een dag dat je je brief durft te verzenden en je verleden plaats maakt voor het heden.
Succes!
PS: Je mag zoveel brieven schrijven als je wilt!
Bladzijde 4 / 8
A
Beste S,a,h,g,p,b,en k
niemand die bij me past of me echt begrijpt!
Wou dat een persoon bij me paste.
Een persoon is al genoeg!
meer dan genoeg zelfs,
Een persoon die alles begrijpt van me,
en er altijd voor me is.!
Ik dacht dat jullie me zouden begrijpen,
maar had het verkeerd..
Grt Niempje.
Deze brief is voor meerdere personen bedoeld.. niet alleen de begin letters die ik opnoemde.
niemand die bij me past of me echt begrijpt!
Wou dat een persoon bij me paste.
Een persoon is al genoeg!
meer dan genoeg zelfs,
Een persoon die alles begrijpt van me,
en er altijd voor me is.!
Ik dacht dat jullie me zouden begrijpen,
maar had het verkeerd..
Grt Niempje.
Deze brief is voor meerdere personen bedoeld.. niet alleen de begin letters die ik opnoemde.
A
@melliepellie
Ben ik met je eens.
Ben ik met je eens.
Reputatie 1
Aan de wereld, aan de Dood, en aan de Vreemdeling,
Wereld
Heeft u ooit gemerkt dat ik er was? Dat u me pijn deed? Heeft het zelfs maar enige betekenis voor u? Ik besta, maar voel me niet zo. Hoe kan ik leven als u me steeds opgesloten houd? U bent een kring, een lijn die nooit eindigt, steeds maar verder en verder gaat, of dat in elk geval denkt. Want als ik nu, deze plaats zou markeren, met een gruweldaad, één die niet snel vergeten word, zou u dan merken, dat u weer bij diezelfde plek bent aanbeland? Gebeurtenissen die zich herhalen, geschiedenis die nooit stopt, een wereld die steeds hetzelfde rondje draait, in cirkels om zichzelf.
Ik ben misschien depressief, maar wat betekent dat dan? Wat beteken ik? Is het niet naïef om te denken dat een mens zijn eigen leven bepaald? Wanneer ik u grofweg moest omchrijven, of u vanaf een afstandje zou bekijken, bent u niets meer dan een hoop puin, brokstukken. Stelt u zich voor dat wij, mensen, waterdruppels zijn, en één voor één op u neervallen. Op een dag bent u uitgehold, niets meer meer dan een lege huls, dan vult u zich met water tot u overloopt. En wat voor zin hebt u dan nog?
“Carpe Diem”, “Pluk de Dag”. Geniet van het leven, maar het leven, wat is dat dan? Bent u het leven? Of bent u slechts steen? Hoe kan ik genieten als ik nergens genoegen in schep?
Waarom Wereld? Waarom bestaat u? Waarom besta ik? Waarom lijkt u zo groot en blijf ik immer opgesloten? Waarom laat u me steeds in hetzelfde rondje draaien?
Dood
U wacht af, eeuwen en eeuwen lang wacht u af. Alles sterft, dus waarom leven wij dan nog? Leven is zo vermoeiend, steeds maar rennen en rennen, op de vlucht voor het einde, niet beseffend dat terwijl wij achteromkijken u van voren komt. U hoeft slechts te wachten tot wij u in de armen komen lopen.
Wat kunt u mij beloven? Wat kunt u mij zeggen, dat beter is dan leven? Voor sommige mensen is het simpel, is leven wit en dood gitzwart. Maar ik zie enkel grijs, eindeloze zeeën grijs, oceanen, woestijnen van grijs. Leven is niet fijn, ik ben ongelukkig hier, maar het lijkt gewoon minder moeite om te blijven waar ik ben.
En daarbij, ik heb niet de moed om u tegemoet te komen.
Vreemdeling
Ik wacht, ik wacht op je, maar weet dat je niet zult komen, dat je dat niet kunt. Ik beeld me in dat je dat wel wilt, dat je bij mij wilt zijn, maar het is geen echte troost. Je bent een droombeeld, niets anders dan een symbool, een symbool van perfectie. Ik hou van je, maar bovenal hou jij van mij.
Ik weet niet wie je bent, ik weet niet hoe je eruit ziet, ik heb nog nooit je stem gehoord, in je ogen gekeken of jouw aanraking gevoeld. En toch wil ik het liefst van al dat jij bij me bent.
Het verlangen om bij jou te zijn, om met jou over die zwarte vijver te dansen die je mij hebt laten zien, die ik verzonnen heb, dat verlangen doet me pijn.
Ik weet dat ik, zolang ik hier opgesloten ben, in deze kleine, zinloze, kleurloze wereld, ik niet bij jou kan zijn. Ik fluister, dat jij me zult redden, dat je zult komen om me te redden. Maar dat doe je niet, dat kan je niet.
Hier zit ik dan, een wrange glimlach, huilend om jou, terwijl de hele wereld schreeuwt dat je niet kan bestaan.
Tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm forumregel 9
A
Hey Mam & Pap,
Ik weet het, het is weer een tijdje geleden dat ik naar jullie schreef. Het is een paar jaar geleden dat ik jullie schreef, sorry dat het zo lang duurde. Maar er is ook zoveel gebeurt in die tijd. Nouja, jullie vinden het vast niet erg. Het is ook niet goed om telkens naar jullie te schrijven. Ik moest jullie laten rusten, jullie zijn dood. Eigenlijk gaat dit steeds beter, daar ben ik blij om.
Nou, waar moet ik beginnen met vertellen? De laatste brief was uit groep 7, dus ik zal wel vertellen wat er daarna gebeurde. Ik heb het geprobeert, ik was echt van plan iedereen daar te vermoorden. Al die pestkoppen die mijn leven verpestte. Maar iemand hield me tegen; Jessay. Hij zei me dat als ik het zou doen dat ik alles zou vergooien. Dat er dan echt nooit meer iemand van me ging houden, en dat ik mezelf daaraan te kort deed. Eerst geloofde ik hem niet, en wilde ik niet luisteren. Maar na bijna 2,5 uur tegen me te hebben gepraat heb ik hem het pistool gegeven. Ik heb niet geschoten, en daar ben ik (nu) blij om.
Ik heb het hem verteld. Alles heb ik hem verteld. Over jullie dood, over Anacee, de pesterijen, de scheldpartijen, de eieren die tegen me aan werden gegooit, de aanrijdingen met fietsen, het overgeven, het afvallen, het snijden, de bedreigingen, de littekens, alles. Hij shrok, heel erg. Dat is natuurlijk niet echt vreemd. Hoe vaak hoor je dat iemand's armen/benen/gezicht beschadigt zijn, doordat klasgenootjes ''leuke'' grapjes uithaalden met een vleesmes? Hij beloofde me dat hij me ging helpen, en dat deed hij ook. Hij zorgde ervoor dat ik in een inrichting kwam. 2 jaar lang heb ik daar gezeten, en achteraf heeft dat me goed gedaan. Ik heb er heel veel geleerd; Dat het niet normaal is om uitgescholden te worden, dat ik niet helemaal gestoord was, dat het slecht voor me was om te snijden, dat ik ook iets waard was. Voor het eerst in mijn leven was ik niet zomaar ''die ****'' zoals altijd. Daar noemde ze me (met uitzondering van Jessay) als eerste weer ''Quinn'' in plaats van ''die stomme ****''. Het was lang geleden dat iemand dat deed, en het was ook heel raar om te horen.
2 jaar na mijn opname was het wel even schrikken. Ik kwam opeens weer in de maatschappij teregd. Gelukkig heb ik heel veel steun gehad van Jessay, zonder hem had ik het niet gekunt. Ik verhuisde, naar een plaats die 3 uur rijden van mijn oude woonplaats lag. Ik wilde niets meer met die plaats te maken hebben, nooit meer. Er zijn nog wat dingetjes verandert, zodat het niet meer zoals vroeger zou gaan. Ik veranderde bijvoorbeeld mijn naam, ik noem mezelf nu Laura. Ook verfde ik mijn haar bruin, en kreeg ik lenzen, zodat het leek of ik bruine oogkleur had. Ik ben dus flink verandert, en lijk totaal niet meer op Quin, het meisje dat ik vroeger was.
Ik zit ook weer op school! (In de inrichting kreeg ik geen les in een klas.) Het was ontzettend eng, om in een oude omgeving te zijn. Jessay zat bij me in de klas, dat hielp behoorlijk. Hij is echt de allerbeste vriend die ik me kan wensen, ik weet niet wat ik zonder hem zou moeten. Ik heb nu best wel veel vrienden, voor mijn doen meer dan ik ooit had durven dromen. Ze weten het niet, van vroeger. Dat durf ik (nog) niet, maar misschien later ooit eens?
Ik moet jullie nog een klein geheimpje vetellen.... Ik heb een vriendinnetje; Roxy. Ze is zo lief, en leuk, en.... Ach, zo kan ik nog wel uren doorgaan. Maar niet verder vertellen hoor, niemand weet het nog! (Behalve Jessay, want die zag na 2 minuten al aan mijn snuit dat er iets aan de hand was.) Ze weet het ook niet, van vroeger. Dat houd ik denk ik maar zo, dat vind ik veel te eng. Misschien, wie weet, ooit eens. Maar zeker niet binnen een paar jaar ofzo, nooit van mijn leven. Maarja, dat zie ik dan wel.
Ik denk dat ik deze brief maar weer eens ga afsluiten, hij is al langer dan geplant. In ieder geval, dit is er de afgelopen jaren gebeurt. En eigelijk gaat het nu heel goed met me! Ik beloof dat ik snel weer eens langs kom, en dat ik bloemetjes voor jullie mee neem.
Heel veel liefs,
Laura (of wat vroeger Quinn was)
Ik weet het, het is weer een tijdje geleden dat ik naar jullie schreef. Het is een paar jaar geleden dat ik jullie schreef, sorry dat het zo lang duurde. Maar er is ook zoveel gebeurt in die tijd. Nouja, jullie vinden het vast niet erg. Het is ook niet goed om telkens naar jullie te schrijven. Ik moest jullie laten rusten, jullie zijn dood. Eigenlijk gaat dit steeds beter, daar ben ik blij om.
Nou, waar moet ik beginnen met vertellen? De laatste brief was uit groep 7, dus ik zal wel vertellen wat er daarna gebeurde. Ik heb het geprobeert, ik was echt van plan iedereen daar te vermoorden. Al die pestkoppen die mijn leven verpestte. Maar iemand hield me tegen; Jessay. Hij zei me dat als ik het zou doen dat ik alles zou vergooien. Dat er dan echt nooit meer iemand van me ging houden, en dat ik mezelf daaraan te kort deed. Eerst geloofde ik hem niet, en wilde ik niet luisteren. Maar na bijna 2,5 uur tegen me te hebben gepraat heb ik hem het pistool gegeven. Ik heb niet geschoten, en daar ben ik (nu) blij om.
Ik heb het hem verteld. Alles heb ik hem verteld. Over jullie dood, over Anacee, de pesterijen, de scheldpartijen, de eieren die tegen me aan werden gegooit, de aanrijdingen met fietsen, het overgeven, het afvallen, het snijden, de bedreigingen, de littekens, alles. Hij shrok, heel erg. Dat is natuurlijk niet echt vreemd. Hoe vaak hoor je dat iemand's armen/benen/gezicht beschadigt zijn, doordat klasgenootjes ''leuke'' grapjes uithaalden met een vleesmes? Hij beloofde me dat hij me ging helpen, en dat deed hij ook. Hij zorgde ervoor dat ik in een inrichting kwam. 2 jaar lang heb ik daar gezeten, en achteraf heeft dat me goed gedaan. Ik heb er heel veel geleerd; Dat het niet normaal is om uitgescholden te worden, dat ik niet helemaal gestoord was, dat het slecht voor me was om te snijden, dat ik ook iets waard was. Voor het eerst in mijn leven was ik niet zomaar ''die ****'' zoals altijd. Daar noemde ze me (met uitzondering van Jessay) als eerste weer ''Quinn'' in plaats van ''die stomme ****''. Het was lang geleden dat iemand dat deed, en het was ook heel raar om te horen.
2 jaar na mijn opname was het wel even schrikken. Ik kwam opeens weer in de maatschappij teregd. Gelukkig heb ik heel veel steun gehad van Jessay, zonder hem had ik het niet gekunt. Ik verhuisde, naar een plaats die 3 uur rijden van mijn oude woonplaats lag. Ik wilde niets meer met die plaats te maken hebben, nooit meer. Er zijn nog wat dingetjes verandert, zodat het niet meer zoals vroeger zou gaan. Ik veranderde bijvoorbeeld mijn naam, ik noem mezelf nu Laura. Ook verfde ik mijn haar bruin, en kreeg ik lenzen, zodat het leek of ik bruine oogkleur had. Ik ben dus flink verandert, en lijk totaal niet meer op Quin, het meisje dat ik vroeger was.
Ik zit ook weer op school! (In de inrichting kreeg ik geen les in een klas.) Het was ontzettend eng, om in een oude omgeving te zijn. Jessay zat bij me in de klas, dat hielp behoorlijk. Hij is echt de allerbeste vriend die ik me kan wensen, ik weet niet wat ik zonder hem zou moeten. Ik heb nu best wel veel vrienden, voor mijn doen meer dan ik ooit had durven dromen. Ze weten het niet, van vroeger. Dat durf ik (nog) niet, maar misschien later ooit eens?
Ik moet jullie nog een klein geheimpje vetellen.... Ik heb een vriendinnetje; Roxy. Ze is zo lief, en leuk, en.... Ach, zo kan ik nog wel uren doorgaan. Maar niet verder vertellen hoor, niemand weet het nog! (Behalve Jessay, want die zag na 2 minuten al aan mijn snuit dat er iets aan de hand was.) Ze weet het ook niet, van vroeger. Dat houd ik denk ik maar zo, dat vind ik veel te eng. Misschien, wie weet, ooit eens. Maar zeker niet binnen een paar jaar ofzo, nooit van mijn leven. Maarja, dat zie ik dan wel.
Ik denk dat ik deze brief maar weer eens ga afsluiten, hij is al langer dan geplant. In ieder geval, dit is er de afgelopen jaren gebeurt. En eigelijk gaat het nu heel goed met me! Ik beloof dat ik snel weer eens langs kom, en dat ik bloemetjes voor jullie mee neem.
Heel veel liefs,
Laura (of wat vroeger Quinn was)
Reputatie 5
+4
dit is voor mijn ouders,
het spijt me dat ik niet zo heb kunnen zijn zoals jullie dachten dat ik zou worden, jullie dachten dat ik sterk zou zijn jullie dachten dat ik een gelukkig leven zou lijden jullie dachten dat ik perfect was (natuurlijk niemand is perfect, maar het leek wel zo)
het spijt me dat ik jullie moet teleurstellen… ik heb zo ongelofelijk veel spijt. maar toen besefte ik nog niet wat ik gedaan had. misschien worden jullie heel boos, misschien verdrietig of teleurgesteld of misschien allemaal. misschien vinden jullie het stom en dom dat ik het gedaan heb. ik wou dat ik het niet gedaan had.
hoe zou het zijn als ik het niet gedaan had? ik zou nog gwn rond kunnen lopen met korte mouwen, in bikini’s lopen enz. maar spijt komt altijd later. ik wil niet het meisje zijn dat zichzelf heeft gesneden! ik wil dat mensen mij zien! niet de lelijke k** littekens!
ik durf het niet te vertellen aan jullie, maar het moet toch een keer. ik hoop dat jullie het begrijpen als ik het vertel. maar ik weet dat het nooit meer het zelfde zal zijn. ik heb het verpest en moet er voor boeten.
sorry
A
Bedankt voor het ruïneren van mijn leven, mijn zelfvertrouwen, en het vertrouwen in anderen.
Bedankt dat ik me nu elke dag angstig en verward voel en ongeaccepteerd, omdat jullie het zonodig leuk vonden om iemand kapot te maken.
Jullie dachten stoer te zijn.
Een leuke grap uit te halen, maar door jullie roddels haat de halve school mij!
Nee niet eens alleen zij!
Mensen namen maar aan dat het allemaal waar was wat jullie zeiden, vertelden het hun familie, vrienden, mensen met wie ze op bijvoorbeeld hockey zaten en nu gaat het nog steeds via via heel nederland door!
Bedankt dat ik niet meer normaal de straat op kan gaan of naar school zonder te denken of degene die ik tegenkom die roddels heeft gehoord.
Bedankt dat ik me lelijk, dik en ongetalenteerd voel en het ook nog erg vaak expres te horen krijg!
En weten jullie?
Dat ik inderdaad niet meer de slankste ben omdat ik me nu volprop om mijn emoties weg te stoppen!?
Dat ik niks meer goed kan doen!?
Dat ik alles waar ik aan begin het niet meer af maak omdat 'ik toch wel weet dat ik geen talent heb!?'
Ik dacht dat het me nooit kan schelen.
Ik had er eerst ook helemaal geen last van.
Maar nu besef ik dat het wel degelijk gevolgen heeft gemaakt waar ik me voor afsloot.
Ik voelde me zelfs gelukkig tot nu toe.
Ik heb er over nagedacht en ik zal alles eraan doen om mijn reputatie te herstellen, weer gelukkig te worden, weer gezond te gaan eten, op te komen voor mezelf, weer te gaan bewegen, mijn zelfvertrouwen terug te krijgen en mezelf te accepteren.
En jullie zullen me niet stoppen of dwarsliggen.
Ik neem voorgoed afscheid van jullie sukkels!
Ik zal weer door het leven gaan als een sterke meid van 14 jaar al zal het lang duren voordat ik daar kom.
De littekens zullen altijd blijven, maar ze hebben me sterker gemaakt.
Ik weet nu wie ik ben.
Ik ga aan mijn toekomst werken zonder jullie!
''Who's laughing now Suckers!?''
InvisibleShadow
Super mooi, ik snap je gevoel (helaas....) ❤
A
@LRlove
Wow..., alsof ik mijn -zekerdere- zelf hoor
Wow..., alsof ik mijn -zekerdere- zelf hoor
A
@LRlove
Ja, wel zo iets. Natuurlijk niet helemaal precies, maar het komt op hetzelfde neer.
Ja, wel zo iets. Natuurlijk niet helemaal precies, maar het komt op hetzelfde neer.
Beste Phone girl.
Heel erg bedankt voor het maken van mijn leven tot een grote puinhoop. Nu kijk je mij aan, alsof je een knappe meid ziet, die alles is vergeten, en die denkt dat alles voorbij kan gaan. Eerst waren we vriendinnen tot de dood, maar nooit had ik geweten dat de dood, ook levend kan zijn. Ik dacht altijd dat de dood ons geen pijn deed, maar hoop gaf, en misschien wel een nieuw leven. Dat tweede heb ik gekregen ja, maar daar moest ik veel voor werken. Ik hield alles geheim, zelfs voor mijn ouders waaraan ik altijd alles vertel, waardoor mijn verdriet zichzelf opbouden. Bedankt voor het leven van mij tot een meidenvenij te laten komen. Nooit, maar nooit zul jij weten hoeveel pijn ik heb gehad, door alleen woorden, uit een 11 jarige mond, met een ziel van een kleuter. Ik weet dat ik er niet op in moest gaan, dat zeiden mijn ouders ook, maar ik hield nog wel van je. Voor dat ik je helemaal verloor, vertelde je me een paar maal dat je geen beste vriendinnen wilde zijn. Elke keer vulde mijn emmer zich zelf op, toen jij dat zei. Door jou ben ik ook veel van mijn vriendinnen kwijt geraakt, waardoor ik even gezien werd als het meisje met niet veel vriendinnen. Ik heb me zelf overeind kunnen helpen, met toch een beetje hulp van mijn ouders, maar vaak zeiden ze dat ik fout zat. Stond niemand dan aan mijn kant? Ik deed mijn best om er weer bij te horen, maar ik ging toh naar de middelbare. Ik hoop jouw snel te vergeten, maar ik denk dat dat niet lukken zal. Nog nooit heb ik iemand dit verteld, maar ik ben blij dat ik mijn hart hier heb kunnen luchten. Terug komen, is waarschijnlijk onmogelijk. En ik hoop toch een klein beetje, om een sorry van jou te krijgen. om welke reden dan ook.
Groetjes, van mij.
A
@LRlove
Da's behoorlijk stom. Je moet het maar zo bekijken, ze zijn het niet waard
Da's behoorlijk stom. Je moet het maar zo bekijken, ze zijn het niet waard
A
@xAudrey
Respect, mooie brief ❤
Respect, mooie brief ❤
Reputatie 3
+2
deze brief is voor iedereen die het wil lezen. maar vooral voor alle kinderen uit mijn oude klas.
lieve lezer,
is het raar als je anders bent,? is het gek om speciaal te zijn. Is het leuk om iemand buiten te sluiten? vonden jullie dat leuk? vonden jullie het leuk om te zeggen; ga maar naar je andere vriendinnen ik wil je er niet bij?
is het grappig om mij altijd als laatste te kiezen? wat zouden jullie er van vinden. Is het leuk om mij zo te maken als hoe ik nu ben? is het leuk om mij te breken om mij te verpesten? vonden jullie dat nou echt leuk?
jullie hebben mij gemaakt zoals ik nu ben. verlegen en gebroken. dat is wat je wilde toch? Dat ik nu een brief moet schrijven omdat ik dan al jullie nare dingen kwijt kan. Hebben jullie ooit beseft wat jullie mij aan deden. rare spelletjes doen als ik mee wilde doen of juist die ene die ik niet leuk vond? zelfs mijn enige vriendin proberen af te pakken hé? schijn baar vonden jullie dat leuk. acht jaar lang. ik zou willen dat jullie wisten hoe het voelde. dat jullie me begrepen. volgensmij weten jullie niet half hoe erg ik dat vond.
ik kon niet naar jullie want jullie voelden niet goed. dan maar Alleen toch. Oja nog bedankt voor die zes van mijn spreekbeurt omdat is zo bang was dat jullie mij gingen uitlachen.
volgensmij had je wat je wilde toch? veel plezier ermee!
ik zal jullie nooit vergeten…..
A
@FatAndUglyMe
Echt super mooi! Diep, diep, zeer diep respect voor je. (En ook voor jouw Thom natuurlijk) ❤
Echt super mooi! Diep, diep, zeer diep respect voor je. (En ook voor jouw Thom natuurlijk) ❤
Reputatie 3
+2
ja ik weet het een tweede brief….
deze brief is voor mij een deel van mij mijn faalangst.
beste faalangst,
vind je het leuk dat ik nu half huil? nu durf je niet meer hé? schijnbaar vond je het leuk om mij kapot te maken. mij te kwetsen en me diep in de grond te boren. om me iedere dag te beledigen. zo veel als ik je kon tegen houden. ik probeer al 13 jaar van je af te komen. En dat is nogsteeds niet gelukt. hoe kom ik van je af bestaat er een uit knop. of ga je door tot mijn dood? je bent zelf een schijtlaars een kluns. iemand die niks kan. als je echt bestond had ik je dood willen slaan. dat je weg was en nooit meer terug zou komen.
ik had je willen rammen beuken slaan. het kan niet. ik ben al kapot.
A
Wat een leuke topic!:)
Deze brief gaat naar een ex-BFF van mij:
Ik weet nog toen ik je voor het eerste zag zitten, je zat alleen en ik kwam eens naast je zitten. Je scheen toen wel heel aardig te zijn, jammer dat ik het achteraf zo mis had! Niet veel later kwamen er meer vriendinnen bij, vriendinnen waar ik wel op kan vertrouwen! Zei werden ook jou vriendinnen. Weet je nog dat je zo werd gepest, en ik ervoor zorgde dat het ophield, omdat ik om je gaf? Je zag als een van mijn beste? IK vond het zo erg voor je! En weet je nog toen ik wou afvallen, en niet inzag hoe vreselijk ik bezig was en jij gewoon alleen maar met jezelf bezig was. Gelukkig had ik mijn andere vriendinnen nog, aan jou had ik niks. En nu, we zitten niet meer bij elkaar in de klas. En elke pauze werp je me een arrogante blik toe. Na alles wat ik voor je heb gedaan en wat we samen hebben meegemaakt, want ik geef toe dat er leuke tijden zijn geweest met elkaar. Gelukkig heb ik opnieuw in mijn nieuwe klas weer lieve friends. Ze maken me happy, maar als ik jou weer zie staan is mijn dag verpest. Vieze *****. Hoe kun je? Waarom wil je mij zo graag kwetsen? Heb je enig idee hoe erg jij tegen mij bent geweest, en mij altijd maar de schuld gaf? Logisch dat niemand je mag. Meer worden wil ik niet aan je verspillen, het lijkt me duidelijk dat de vriendschap over is. Wel vervelend dat ik je zo verkeerd heb ingeschat aan het begin, maar ik heb echte vrienden nodig, en daar hoor jij niet bij. Doei.
Deze brief gaat naar een ex-BFF van mij:
Ik weet nog toen ik je voor het eerste zag zitten, je zat alleen en ik kwam eens naast je zitten. Je scheen toen wel heel aardig te zijn, jammer dat ik het achteraf zo mis had! Niet veel later kwamen er meer vriendinnen bij, vriendinnen waar ik wel op kan vertrouwen! Zei werden ook jou vriendinnen. Weet je nog dat je zo werd gepest, en ik ervoor zorgde dat het ophield, omdat ik om je gaf? Je zag als een van mijn beste? IK vond het zo erg voor je! En weet je nog toen ik wou afvallen, en niet inzag hoe vreselijk ik bezig was en jij gewoon alleen maar met jezelf bezig was. Gelukkig had ik mijn andere vriendinnen nog, aan jou had ik niks. En nu, we zitten niet meer bij elkaar in de klas. En elke pauze werp je me een arrogante blik toe. Na alles wat ik voor je heb gedaan en wat we samen hebben meegemaakt, want ik geef toe dat er leuke tijden zijn geweest met elkaar. Gelukkig heb ik opnieuw in mijn nieuwe klas weer lieve friends. Ze maken me happy, maar als ik jou weer zie staan is mijn dag verpest. Vieze *****. Hoe kun je? Waarom wil je mij zo graag kwetsen? Heb je enig idee hoe erg jij tegen mij bent geweest, en mij altijd maar de schuld gaf? Logisch dat niemand je mag. Meer worden wil ik niet aan je verspillen, het lijkt me duidelijk dat de vriendschap over is. Wel vervelend dat ik je zo verkeerd heb ingeschat aan het begin, maar ik heb echte vrienden nodig, en daar hoor jij niet bij. Doei.
A
mama sorry voor de dagen dat ik je heb laten huilen , je kleine meid hangt vaak tot laat op de straten en je blijft je maar afvragen
mama kijkt toe denkt waar ging het mis heb haar goed opgevoed
het is niet jou schuld het is niet jou fout
je hebt je best gedaan altijd was je daar vo me
het komt door de dingen die ik heb gezien gevoelt en meegemaakt
binnenshuis maar ook op de straten
foute vrienden en verkeerde dingen
zit op de foute school voor kinderen met gedrag
ga me zelf zo gedragen moest een gokje wagen
kleren kast is vol met gestolen kleren , onder in de kast staan dozen met wiet
maak snachts zakjes klaar voor volgende dag de straten op de gaan
ook al ben ik op die slechtedingen me hart zit op een goeieplek , wat ik wil is dat het zoals vroeger is
mama nog steeds zo lief en je dochter zo onschuldig...
een brief onverzonden..
mama kijkt toe denkt waar ging het mis heb haar goed opgevoed
het is niet jou schuld het is niet jou fout
je hebt je best gedaan altijd was je daar vo me
het komt door de dingen die ik heb gezien gevoelt en meegemaakt
binnenshuis maar ook op de straten
foute vrienden en verkeerde dingen
zit op de foute school voor kinderen met gedrag
ga me zelf zo gedragen moest een gokje wagen
kleren kast is vol met gestolen kleren , onder in de kast staan dozen met wiet
maak snachts zakjes klaar voor volgende dag de straten op de gaan
ook al ben ik op die slechtedingen me hart zit op een goeieplek , wat ik wil is dat het zoals vroeger is
mama nog steeds zo lief en je dochter zo onschuldig...
een brief onverzonden..
A
Dit is een brief voor myn pester.
[b]Beste .__. ,
Ik ben nix. Alleen een dikke, lelyke koe. Een nerd, die altyd tienen haalt. Een zacht, verlegen ****. Ik kan nix. Niet dansen, niet zingen. Al helemaal niet sporten. Ik pas nergens in. Ben ik te wijd voor. Het beste voor ons allemaal, zou zijn als ik dood ging. Ophangen, bloedvat doorsnijden, verdrinken, stikken. Het maakt niet uit hoe, als ik maar niet langs je liep, niet met je vriendinnen praatte, niet langs je huis liep. Maar dat is niet zo simpel als ik tegenover je woon. Steel mijn voetbal maar. Teken maar op onze muur.
Dikzak kan alles aanstaan.
[b]Beste .__. ,
Ik ben nix. Alleen een dikke, lelyke koe. Een nerd, die altyd tienen haalt. Een zacht, verlegen ****. Ik kan nix. Niet dansen, niet zingen. Al helemaal niet sporten. Ik pas nergens in. Ben ik te wijd voor. Het beste voor ons allemaal, zou zijn als ik dood ging. Ophangen, bloedvat doorsnijden, verdrinken, stikken. Het maakt niet uit hoe, als ik maar niet langs je liep, niet met je vriendinnen praatte, niet langs je huis liep. Maar dat is niet zo simpel als ik tegenover je woon. Steel mijn voetbal maar. Teken maar op onze muur.
Dikzak kan alles aanstaan.
A
En een brief voor mijn vriendin.
Beste .__.
Ik kom zo naar je toe ! Babe, ik kan niet zonder jou leven. Ik blyf van me houden. Ik blyf je bezoeken. Maar niet met myn ogen, met myn hart. Ik mis je. Zo lang geleden, nog steeds zo belangerijk. Elke dag als ik naar school ben, zie ik een leeg persoon naast me lopen. Een lege stoel in de klas. Je hebt me zomaar achtergelaten. Niet aan my gedacht. Schat, van jou had ik het niet verwacht. Het was hard, maar ik zag deze stomp aankomen. Als ik slaap, hou ik je vast in mijn dromen. Je bent de beste die ik ken. Myn tranen blyven maar komen... Ik kan er niet aan wennen, aan dat schokkend nieuws. Dat was het ergste. This jammer dat het zo is gegaan. Waarom deed je het!? Zoveel jaren samen, zoveel opgebouwd. Zoveel mooie dingen meegemaakt, zoveel aan jou vertrouwd.
Als ik denk aan jou, Tja dan wil ik terug in de tijd. Ik wil je terug, voor altijd dicht bij mij. Zo'n goeie band met iemand opgebouwd. Zoveel van diegene gehouden... Ik hou nog steeds van je. Waarom zelfmoord? Zo'n schok. Ik huilde dag & nacht. School en thuis. Altijd. Een hele week. Waarom hebje dit my aangedaan :'(
Zolang ik met God praat, komt het goed.
Besef, ik kom naar je toe!
Je enige .___. (L)
Beste .__.
Ik kom zo naar je toe ! Babe, ik kan niet zonder jou leven. Ik blyf van me houden. Ik blyf je bezoeken. Maar niet met myn ogen, met myn hart. Ik mis je. Zo lang geleden, nog steeds zo belangerijk. Elke dag als ik naar school ben, zie ik een leeg persoon naast me lopen. Een lege stoel in de klas. Je hebt me zomaar achtergelaten. Niet aan my gedacht. Schat, van jou had ik het niet verwacht. Het was hard, maar ik zag deze stomp aankomen. Als ik slaap, hou ik je vast in mijn dromen. Je bent de beste die ik ken. Myn tranen blyven maar komen... Ik kan er niet aan wennen, aan dat schokkend nieuws. Dat was het ergste. This jammer dat het zo is gegaan. Waarom deed je het!? Zoveel jaren samen, zoveel opgebouwd. Zoveel mooie dingen meegemaakt, zoveel aan jou vertrouwd.
Als ik denk aan jou, Tja dan wil ik terug in de tijd. Ik wil je terug, voor altijd dicht bij mij. Zo'n goeie band met iemand opgebouwd. Zoveel van diegene gehouden... Ik hou nog steeds van je. Waarom zelfmoord? Zo'n schok. Ik huilde dag & nacht. School en thuis. Altijd. Een hele week. Waarom hebje dit my aangedaan :'(
Zolang ik met God praat, komt het goed.
Besef, ik kom naar je toe!
Je enige .___. (L)
A
hoi kevin,
je leek een onschuldige jongen, niet op een bedrieger die me ook nog eens zou verkrachten.
ik vertouwde je en was smoor op je. je deed je als 15 voor terwijl je 18 was. voelde je je machtig?
ik hoop dat je weet dat je mijn leven kapot hebt gemaakt. ik schaam me en durf geen vriendje meer.
heb je er lol van gehad? je hebt gewoon geen hart. je hebt me ontmaagd terwijl ik nog maar 13 ben!!!
je sleurde me de duinen in. sloeg me in mijn gezicht en gaf me pijn...
bedankt voor alles
heel veel liefs en kusjes en knuffels
je ananstasia
je leek een onschuldige jongen, niet op een bedrieger die me ook nog eens zou verkrachten.
ik vertouwde je en was smoor op je. je deed je als 15 voor terwijl je 18 was. voelde je je machtig?
ik hoop dat je weet dat je mijn leven kapot hebt gemaakt. ik schaam me en durf geen vriendje meer.
heb je er lol van gehad? je hebt gewoon geen hart. je hebt me ontmaagd terwijl ik nog maar 13 ben!!!
je sleurde me de duinen in. sloeg me in mijn gezicht en gaf me pijn...
bedankt voor alles
heel veel liefs en kusjes en knuffels
je ananstasia
A
Lieve Govert,
Ik hou van je! Zo, dat is er uit. Jij wist het nog niet, maar ik ben helemaal gek op jou!
Deze vakantie was de beste van m'n leven. Je stond maar 10 meter van mijn tent vandaan en dat was genoeg reden voor mij om elke ochtend goedemorgen te komen zeggen. Alle lol die we hadden! "Het land van geen idee", die scene van zondag ochtend, de dinsdag die zo leek op de woensdag van vorig jaar, en natuurlijk de fb scene!! Ik kende je natuurlijk al. Al 7 jaar! Maar dat was alleen van gezicht. Ik onthield je omdat je opviel als 2ling. Jij onthield mij omdat ik altijd op het zelfde plekje ging staan. Kende ik jullie al goed genoeg om jullie 2 uit elkaar te kunnen halen, maar dat was vooral door de schoenen. Jij zat ook nog bij de kinderen, ik al bij de jongeren. Ik zag je eigenlijk alleen via Jan-Paul en Iefke. Maar dit jaar... We werden beste vrienden, maar ja, Daan en Floor zaten er ook bij. Geflirt durfde ik niet. Er waren altijd andere bij, we waren nooit alleen. Behalve bij het kampvuur! We zaten tussen mensen die we niet kenden die druk met andere dingen bezig waren. Onze vrienden waren marshmallows halen. Ik had bijna je hand gepakt. Maar ik durfde niet. Ik twijfelde wel heel erg 2 dagen later na de zondag ochtend scene. Maar hoe je je diezelfde middag zo verloor in de modder met mij was weer geweldig. Ik heb nog lang getwijfeld tussen jou en Daan! Het is niet makkelijk om verliefd te zijn op de ene helft van een 2ling! Ik ga het eerlijk zeggen, jij was liever, Daan was knapper. Toen plaagde je me met de koude macaroni, tijdens het badmintonnen. Ik was om. Helemaal om. En ik ging voor jou. Alleen voor jou. Jij, hoe je bent, Jij. Hoe je mij 'Het land van geen idee' wou uitleggen, terwijl Daan dat deed. Hoe je mij vroeg om de stand met badminton. Hoe je mij aankeek vanaf het podium, naar mij in het publiek. Tijdens het zingen van 'No Mercy'. En hoe je mij hielp oefenen met de fb scene door me roddels te laten verzinnen. En ook nu nog, terwijl het nog 48 weken gaat duren voor ik je weer zie. Tenzij we iets afspreken in een weekend. Maar jij woont helemaal in Ede, en ik in Haarlem. Als ik nu naar jou fb page kijk, dan zie ik foto's. Alleen maar foto's. Vooral van eten dat jij hebt gemaakt. Al die heerlijke zoetigheid. Ik wil alles LIKEN, maar dat is zo opdringerig. Want jij, jij weet het nog niet. Jij weet niet hoe gek ik op je ben. Hoe vaak ik aan je denk. Hoe erg ik naar jou smacht. Want jij, jij bent op een ander. Je hebt het me zelf gezecht op fb chat. Dat kan 2 dingen betekenen. 1, je beschouwd me als zo'n goede vriend dat je me over dat soort dingen vertouwd. FRIENDZONE. Of 2, je probeerd me jaloers te maken. Ik hoop natuurlijk 2, maar zo iemand ben je niet.
Nou, ik hou van je, ik heb het gezecht. Doe er mee wat je wilt, negeren of mij ook lief hebben. Ik zal wachten.
XXX, Yasmin ❤
Ik hou van je! Zo, dat is er uit. Jij wist het nog niet, maar ik ben helemaal gek op jou!
Deze vakantie was de beste van m'n leven. Je stond maar 10 meter van mijn tent vandaan en dat was genoeg reden voor mij om elke ochtend goedemorgen te komen zeggen. Alle lol die we hadden! "Het land van geen idee", die scene van zondag ochtend, de dinsdag die zo leek op de woensdag van vorig jaar, en natuurlijk de fb scene!! Ik kende je natuurlijk al. Al 7 jaar! Maar dat was alleen van gezicht. Ik onthield je omdat je opviel als 2ling. Jij onthield mij omdat ik altijd op het zelfde plekje ging staan. Kende ik jullie al goed genoeg om jullie 2 uit elkaar te kunnen halen, maar dat was vooral door de schoenen. Jij zat ook nog bij de kinderen, ik al bij de jongeren. Ik zag je eigenlijk alleen via Jan-Paul en Iefke. Maar dit jaar... We werden beste vrienden, maar ja, Daan en Floor zaten er ook bij. Geflirt durfde ik niet. Er waren altijd andere bij, we waren nooit alleen. Behalve bij het kampvuur! We zaten tussen mensen die we niet kenden die druk met andere dingen bezig waren. Onze vrienden waren marshmallows halen. Ik had bijna je hand gepakt. Maar ik durfde niet. Ik twijfelde wel heel erg 2 dagen later na de zondag ochtend scene. Maar hoe je je diezelfde middag zo verloor in de modder met mij was weer geweldig. Ik heb nog lang getwijfeld tussen jou en Daan! Het is niet makkelijk om verliefd te zijn op de ene helft van een 2ling! Ik ga het eerlijk zeggen, jij was liever, Daan was knapper. Toen plaagde je me met de koude macaroni, tijdens het badmintonnen. Ik was om. Helemaal om. En ik ging voor jou. Alleen voor jou. Jij, hoe je bent, Jij. Hoe je mij 'Het land van geen idee' wou uitleggen, terwijl Daan dat deed. Hoe je mij vroeg om de stand met badminton. Hoe je mij aankeek vanaf het podium, naar mij in het publiek. Tijdens het zingen van 'No Mercy'. En hoe je mij hielp oefenen met de fb scene door me roddels te laten verzinnen. En ook nu nog, terwijl het nog 48 weken gaat duren voor ik je weer zie. Tenzij we iets afspreken in een weekend. Maar jij woont helemaal in Ede, en ik in Haarlem. Als ik nu naar jou fb page kijk, dan zie ik foto's. Alleen maar foto's. Vooral van eten dat jij hebt gemaakt. Al die heerlijke zoetigheid. Ik wil alles LIKEN, maar dat is zo opdringerig. Want jij, jij weet het nog niet. Jij weet niet hoe gek ik op je ben. Hoe vaak ik aan je denk. Hoe erg ik naar jou smacht. Want jij, jij bent op een ander. Je hebt het me zelf gezecht op fb chat. Dat kan 2 dingen betekenen. 1, je beschouwd me als zo'n goede vriend dat je me over dat soort dingen vertouwd. FRIENDZONE. Of 2, je probeerd me jaloers te maken. Ik hoop natuurlijk 2, maar zo iemand ben je niet.
Nou, ik hou van je, ik heb het gezecht. Doe er mee wat je wilt, negeren of mij ook lief hebben. Ik zal wachten.
XXX, Yasmin ❤
A
yooo bestieee,
Ik kan er niet tegen dat je jezelf snijd en altyd zo depressief bent, jij bent zo'n mooi en lief meisje, bijna perfect, en tog val je op de verkeerde jongens en heb je veel te strenge ouders... Hou vol meisje, ooit wordt het nog beter. Keep smiling.
Ik kan er niet tegen dat je jezelf snijd en altyd zo depressief bent, jij bent zo'n mooi en lief meisje, bijna perfect, en tog val je op de verkeerde jongens en heb je veel te strenge ouders... Hou vol meisje, ooit wordt het nog beter. Keep smiling.
A
Beste mevrouw S***** van engels,
ik vond het heel erg stom dat u mij naar het huiswerkinhaaluur had gestuurd. Ik was erg boos en was de hele dag verdrietig omdat ik het niet eerlijk vond want ik had mijn huiswerk maar 1x niet gemaakt en de andere keren wel. Ik hoop dat u begrijpt dat ik het erg stom vind.
groeten
ik vond het heel erg stom dat u mij naar het huiswerkinhaaluur had gestuurd. Ik was erg boos en was de hele dag verdrietig omdat ik het niet eerlijk vond want ik had mijn huiswerk maar 1x niet gemaakt en de andere keren wel. Ik hoop dat u begrijpt dat ik het erg stom vind.
groeten
A
Lieve ouders,
Het spijt me dat ik in de weg stond, 3 jaar geleden. Het spijt me dat ik het gezin uit elkaar heb gedreven, Het spijt me dat ik dit niet durf te zeggen.
De laatste 3 jaar woon ik al niet meer thuis, thuiskeren zal ook nooit meer gebeuren. Waar we eerst woonden is mijn thuis niet meer, waar ik eerst leefde heb ik geen leven meer. Nu woon ik al 3 jaar niet meer thuis, ik weet het. Het is misschien vreemd om dit alles niet te lezen, maar jullie weten niet beter. Ik was eigenlijk altijd vrolijk en opgewekt. Maar intussen heb ik een depressie en een eetstoornis. Ik heb diagnoses maar dat weten jullie niet. Het interesseert jullie toch niet meer.
Bloed vloeit iedere dag. Bloed vloeit voor jullie. Het spijt me dat ik in de weg stond, het spijt me dat ik leef.
Ik houd het niet meer, voel me nergens thuis. Alles wordt me teveel, ik ga eraan kapot.
Sorry voor het verruïneren van jullie levens, sorry van mijn bestaan, Sorry.
Jullie zoon
Het spijt me dat ik in de weg stond, 3 jaar geleden. Het spijt me dat ik het gezin uit elkaar heb gedreven, Het spijt me dat ik dit niet durf te zeggen.
De laatste 3 jaar woon ik al niet meer thuis, thuiskeren zal ook nooit meer gebeuren. Waar we eerst woonden is mijn thuis niet meer, waar ik eerst leefde heb ik geen leven meer. Nu woon ik al 3 jaar niet meer thuis, ik weet het. Het is misschien vreemd om dit alles niet te lezen, maar jullie weten niet beter. Ik was eigenlijk altijd vrolijk en opgewekt. Maar intussen heb ik een depressie en een eetstoornis. Ik heb diagnoses maar dat weten jullie niet. Het interesseert jullie toch niet meer.
Bloed vloeit iedere dag. Bloed vloeit voor jullie. Het spijt me dat ik in de weg stond, het spijt me dat ik leef.
Ik houd het niet meer, voel me nergens thuis. Alles wordt me teveel, ik ga eraan kapot.
Sorry voor het verruïneren van jullie levens, sorry van mijn bestaan, Sorry.
Jullie zoon
A
[QUOTE=FatAndUglyMe;44631]Lieve Papa, Mama, Grote zus,
Jullie zijn er niet meer. Het is leeg zonder jullie, een groot gemis.
Ik blijf jullie voor altijd bij me houden, de herinneringen koester ik voor eeuwig.
Papa,
Mijn lieve sterke Papa. Je was zo spontaan, zo grappig. Ik zat altijd bij je op de nek, jij was mijn held.
Mijn held, en dat ben je nu nog steeds. Je was en bent een geweldige vader en de tijden samen met jou waren geweldig.
Je hebt Mama uit haar diepe dal van pijn, angst, wanhoop kunnen halen. Daar bewonder ik je enorm om, dat zou niemand anders gelukt zijn.
Die 6 jaar samen met jou, en toen moest je gaan. Je was altijd kerngezond, ineens sloeg het om.
Ineens vond ik jou daar, mama was een weekendje weg met een vriendin. Ik stapte de slaapkamer in, er hing een bedrukte sfeer.
Ik sloop nar het bed en maakte je wakker. Dat wakker worden is nooit gebeurd, je hart was gestopt met kloppen.
We houden van je. We missen je <'3.
Mama,
Mijn lieve zorgzame Mama. Je was mijn beschermengel, en nu nog steeds.
Toen Papa was overleden hebben we het als gezin moeilijk gehad, de sterke schakel was weggevallen.
Jij hebt een moeilijke jeugd gehad en samen met jou Man, mijn Papa heb je al je angsten overwonnen en alles een plekje kunnen geven.
De man van je dromen viel weg en dat was moeilijk voor je, heel moeilijk.
De zorg op mijn zus en mij kon je niet op je nemen, het ging mis. Je verwaarloosde jezelf en mijn zus en ik namen het huishouden over.
Maar weet dat ik dat altijd gedaan heb uit liefde voor je, het maakte me niet uit. Je bent uiteindelijk naar een psycholoog gegaan en er bovenop gekomen.
Ineens was je weer de zorgzame moeder die je altijd geweest was.
En toen gebeurde het met jou Dochter, mijn Zus. Je hield je zo sterk, voor mij, je zorgde voor me. We deelde ons verdriet.
Ik heb enorm veel bewondering voor jou, voor jou als persoon.
Toen, ineens, Kanker. Een verschrikkelijke ziekte, je hebt 8 maanden geleden. Ik zat tijdens je ziekenhuisopnames in een pleeggezin.
Familie, nee die band was flink verwaterd. Ik zou niet eens weten wie onze familie zou zijn.
Je vond het vreselijk dat in in pleeggezinnen zat. Je vocht voor je leven. Maar het was genoeg geweest, je had genoeg gevochten.
Genoeg geleden, genoeg gezorgt. Je ging heen, met mij nog in je armen sloot je je ogen, voorgoed.
We houden van je. We missen je<'3.
Lieve Zus,
Mijn grote voorbeeld, ik wilde net als jij worden. Het leeftijdsverschil was 5 jaar dus je was echt een vorobeeld voor me.
Ik probeerde je te immiteren, je was een liefdevolle meid. Veel vriendinnen, een perfect leventje. Leek.
Je beste vriend pleegde zelfmoord, je verloor jou en mijn Papa. Het was ook voor jou een moeilijke tijd, maar je hebt je er door heen geslagen.
En hebt altijd de zorgen voor mij op je genomen, ik probeerde ook te helpen maar ik was nog jong.
Nog steeds ben je zo speciaal voor me, hoe je alels oppikt. Hoe positief je in het leven stond.
Toen werd je ziek, een griepje leek het. Je hebt een week lekker op bed gelegen en het leek beter te gaan.
Toen kreeg je allemaal rare plekken op je lichaam, we gingen met je naar de huisarts. Hij stuurde ons door naar het ziekenhuis.
Vanaf dat moment is het allemaal snel gegaan. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen glipte je weg, je raakte bewusteloos.
Een tijd later ontwaakte je weer, je pakte de hand van mij en mama vast en fluisterde ons wat woordjes toe. Een traan drupte over je wangen en je glipte weg. Artsen hebben je nog geprobeerd in coma te houden, je had een hersenbloeding. Niks mocht meer helpen en de apparaten werden een week later uitgeschakeld.
We houden van je. We missen je<'3.
We waren en perfect gezinnetje, leken een perfect gezinnetje. Tot langzaam alles uiteenviel.
Ik vergeet jullie nooit, allemaal even belangrijk waren en zijn jullie voor me. Nooit zal ik jullie vergeten, jullie blijven bij me.
En toch hoop ik iedere dag dat ik opsta en jullie allemaal even een knuffel geef, net als vroeger. Ook al gaat die dag nooit meer komen.
Adem houdt op.
Warmte wordt kilte.
Kilte als van de dood.
We missen jullie. ):[/QUOT
o meis ik wou dat ik wat voor je kan doen ik hoop dat je het nu beter gaat en ik heb medelijden met je heel veel sterkte
xxx mij
Jullie zijn er niet meer. Het is leeg zonder jullie, een groot gemis.
Ik blijf jullie voor altijd bij me houden, de herinneringen koester ik voor eeuwig.
Papa,
Mijn lieve sterke Papa. Je was zo spontaan, zo grappig. Ik zat altijd bij je op de nek, jij was mijn held.
Mijn held, en dat ben je nu nog steeds. Je was en bent een geweldige vader en de tijden samen met jou waren geweldig.
Je hebt Mama uit haar diepe dal van pijn, angst, wanhoop kunnen halen. Daar bewonder ik je enorm om, dat zou niemand anders gelukt zijn.
Die 6 jaar samen met jou, en toen moest je gaan. Je was altijd kerngezond, ineens sloeg het om.
Ineens vond ik jou daar, mama was een weekendje weg met een vriendin. Ik stapte de slaapkamer in, er hing een bedrukte sfeer.
Ik sloop nar het bed en maakte je wakker. Dat wakker worden is nooit gebeurd, je hart was gestopt met kloppen.
We houden van je. We missen je <'3.
Mama,
Mijn lieve zorgzame Mama. Je was mijn beschermengel, en nu nog steeds.
Toen Papa was overleden hebben we het als gezin moeilijk gehad, de sterke schakel was weggevallen.
Jij hebt een moeilijke jeugd gehad en samen met jou Man, mijn Papa heb je al je angsten overwonnen en alles een plekje kunnen geven.
De man van je dromen viel weg en dat was moeilijk voor je, heel moeilijk.
De zorg op mijn zus en mij kon je niet op je nemen, het ging mis. Je verwaarloosde jezelf en mijn zus en ik namen het huishouden over.
Maar weet dat ik dat altijd gedaan heb uit liefde voor je, het maakte me niet uit. Je bent uiteindelijk naar een psycholoog gegaan en er bovenop gekomen.
Ineens was je weer de zorgzame moeder die je altijd geweest was.
En toen gebeurde het met jou Dochter, mijn Zus. Je hield je zo sterk, voor mij, je zorgde voor me. We deelde ons verdriet.
Ik heb enorm veel bewondering voor jou, voor jou als persoon.
Toen, ineens, Kanker. Een verschrikkelijke ziekte, je hebt 8 maanden geleden. Ik zat tijdens je ziekenhuisopnames in een pleeggezin.
Familie, nee die band was flink verwaterd. Ik zou niet eens weten wie onze familie zou zijn.
Je vond het vreselijk dat in in pleeggezinnen zat. Je vocht voor je leven. Maar het was genoeg geweest, je had genoeg gevochten.
Genoeg geleden, genoeg gezorgt. Je ging heen, met mij nog in je armen sloot je je ogen, voorgoed.
We houden van je. We missen je<'3.
Lieve Zus,
Mijn grote voorbeeld, ik wilde net als jij worden. Het leeftijdsverschil was 5 jaar dus je was echt een vorobeeld voor me.
Ik probeerde je te immiteren, je was een liefdevolle meid. Veel vriendinnen, een perfect leventje. Leek.
Je beste vriend pleegde zelfmoord, je verloor jou en mijn Papa. Het was ook voor jou een moeilijke tijd, maar je hebt je er door heen geslagen.
En hebt altijd de zorgen voor mij op je genomen, ik probeerde ook te helpen maar ik was nog jong.
Nog steeds ben je zo speciaal voor me, hoe je alels oppikt. Hoe positief je in het leven stond.
Toen werd je ziek, een griepje leek het. Je hebt een week lekker op bed gelegen en het leek beter te gaan.
Toen kreeg je allemaal rare plekken op je lichaam, we gingen met je naar de huisarts. Hij stuurde ons door naar het ziekenhuis.
Vanaf dat moment is het allemaal snel gegaan. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen glipte je weg, je raakte bewusteloos.
Een tijd later ontwaakte je weer, je pakte de hand van mij en mama vast en fluisterde ons wat woordjes toe. Een traan drupte over je wangen en je glipte weg. Artsen hebben je nog geprobeerd in coma te houden, je had een hersenbloeding. Niks mocht meer helpen en de apparaten werden een week later uitgeschakeld.
We houden van je. We missen je<'3.
We waren en perfect gezinnetje, leken een perfect gezinnetje. Tot langzaam alles uiteenviel.
Ik vergeet jullie nooit, allemaal even belangrijk waren en zijn jullie voor me. Nooit zal ik jullie vergeten, jullie blijven bij me.
En toch hoop ik iedere dag dat ik opsta en jullie allemaal even een knuffel geef, net als vroeger. Ook al gaat die dag nooit meer komen.
Adem houdt op.
Warmte wordt kilte.
Kilte als van de dood.
We missen jullie. ):[/QUOT
o meis ik wou dat ik wat voor je kan doen ik hoop dat je het nu beter gaat en ik heb medelijden met je heel veel sterkte
xxx mij
A
hallo stomme pesters
jullie hebben me pijn gedaan van binnen en buiten en nu heb ik littekens van jullie daden
ook hebben jullie me kracht gegven om verder te gaan.
ik heb geleerd dankzij jullie dat jullie niks waard zijn en dat jullie andere manipuleren om je beter te voelen
ook dankzij jullie heb ik 1x imand gpest waarvan ik het niet eens wist dat ik hem pestte mijn lerares zij dat hij huilend bij haar zat te vertellen dat ik heb peste terwijl ik het niet eens wist
ik voel me nu daar nog steeds schuldig over
ook heb ik wat geleerd dankzij jullie dat ik me niet moet omdraaien als jullie over me roddelen of me uitschelden of me uitlachen
een middel vinger van mij
lieve broer
ik heb je pijn gedaan toen ik opgroeide van baby tot 6 jarige want toen heb ik je pijn gedaan
ik kreeg alle aandacht en jij kreeg daardoor te weinijg aandacht
maar dat wist ik niet dus daarom spijt het me
maar jij had me niet pijn moeten doen en uit te schelden
groetjes je kleine broertje
lieve oma
je bent een groot deel van me leven geweest en dat zul je blijven
je bent altijd lief voor me geweest en daarom hou ik veel van je
xxxxx je lieve kleinzoon
lieve mam
het spijt me wat ik allemaal deed
ik maakte dingen per ongeluk stuk waarvan jij dacht dat ik het expres deed
ik hou onwijs veel van je en ik wil je niet kwijt maar ik weet dat het ooit zal gebeuren
dus onwijs veel xxxx van je lieve zoon die dingen per ongeluk stuk maakt
pap
je bent mijn vader en dat blijf je
vroeger had je onwijs veel ruzie met mam
en jullie zijn gaan scheiden
ik vond het prima want ik was dat zat
ik vond je eerst altijd de liefste
maar toen veranderde je
je werd kwader op me als ik een ruzie had met mijn broer
en schold me een keer uit voor stom rot kind
dat deed me onwijs veel pijn
ook sloeg je me een paar keer
omdat ik ruzie had met me broer terwijl hij begon
een keer sliep ik bij je in bed omdat e broer iemand had uitgenodigd om te blijven slapen na een feest
toen raakte je mijn lul aan en dat was het moment dat ik je niet meer heb gemogen
en nu mag ik je nog steeds niet meer
ik doe maar lief tegen je omdat anders ben ik bang dat je mam weer beschuldigt
dus kort ben ik je eigenlijk onwijs zat
groetjes je zoon
ik voel me schuldig wat ik allemaal heb gedaan en ik wou dat ik alles kon goedmaken maar das niet zo
groetjes een 12 jaar oude jongen die veel spijt heeft van ze daden en het goed zou willen maken als dat kon
jullie hebben me pijn gedaan van binnen en buiten en nu heb ik littekens van jullie daden
ook hebben jullie me kracht gegven om verder te gaan.
ik heb geleerd dankzij jullie dat jullie niks waard zijn en dat jullie andere manipuleren om je beter te voelen
ook dankzij jullie heb ik 1x imand gpest waarvan ik het niet eens wist dat ik hem pestte mijn lerares zij dat hij huilend bij haar zat te vertellen dat ik heb peste terwijl ik het niet eens wist
ik voel me nu daar nog steeds schuldig over
ook heb ik wat geleerd dankzij jullie dat ik me niet moet omdraaien als jullie over me roddelen of me uitschelden of me uitlachen
een middel vinger van mij
lieve broer
ik heb je pijn gedaan toen ik opgroeide van baby tot 6 jarige want toen heb ik je pijn gedaan
ik kreeg alle aandacht en jij kreeg daardoor te weinijg aandacht
maar dat wist ik niet dus daarom spijt het me
maar jij had me niet pijn moeten doen en uit te schelden
groetjes je kleine broertje
lieve oma
je bent een groot deel van me leven geweest en dat zul je blijven
je bent altijd lief voor me geweest en daarom hou ik veel van je
xxxxx je lieve kleinzoon
lieve mam
het spijt me wat ik allemaal deed
ik maakte dingen per ongeluk stuk waarvan jij dacht dat ik het expres deed
ik hou onwijs veel van je en ik wil je niet kwijt maar ik weet dat het ooit zal gebeuren
dus onwijs veel xxxx van je lieve zoon die dingen per ongeluk stuk maakt
pap
je bent mijn vader en dat blijf je
vroeger had je onwijs veel ruzie met mam
en jullie zijn gaan scheiden
ik vond het prima want ik was dat zat
ik vond je eerst altijd de liefste
maar toen veranderde je
je werd kwader op me als ik een ruzie had met mijn broer
en schold me een keer uit voor stom rot kind
dat deed me onwijs veel pijn
ook sloeg je me een paar keer
omdat ik ruzie had met me broer terwijl hij begon
een keer sliep ik bij je in bed omdat e broer iemand had uitgenodigd om te blijven slapen na een feest
toen raakte je mijn lul aan en dat was het moment dat ik je niet meer heb gemogen
en nu mag ik je nog steeds niet meer
ik doe maar lief tegen je omdat anders ben ik bang dat je mam weer beschuldigt
dus kort ben ik je eigenlijk onwijs zat
groetjes je zoon
ik voel me schuldig wat ik allemaal heb gedaan en ik wou dat ik alles kon goedmaken maar das niet zo
groetjes een 12 jaar oude jongen die veel spijt heeft van ze daden en het goed zou willen maken als dat kon
Bladzijde 4 / 8
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
