ik ben kapot



Toon eerste bericht

127 reacties

Aangezien het intakegesprek dinsdag plaatsvindt, zou je het inlichten van je mentor voor later kunnen houden. Wie weet kom je met behulp van het intakegesprek tot nieuwe inzichten, die je zouden kunnen helpen bij het inlichten van je mentor.

Het zou zonde zijn als het inlichten van je ouders je in een lastige situatie brengt. Daarom stel ik voor om het intakegesprek te laten voorgaan op het inlichten van je mentor. Het lijkt me echter van belang dat je hulp krijgt, dus hoop ik dat je bij dat intakegesprek de nodige begeleiding aangeboden krijgt.

Gr. Kenshin
@Kenshin
mijn vader is wel vaak thuis ja

Sinds gisteren ga ik weer naar school, het leverde me zoveel stres op dat ik mezelf gisteren weer heb gesneden. Ik voel me echt zo'n mislukkeling.
Mijn vriendinnen vonden dat ik veelte lang was thuis gebleven en dat ik me echt aanstel, watn liefde. Ze leven zo erg met me mee, niet dus.

Tussen mij en die ene vriendin gaat het nog steeds niet goed. Ze sluit me nu volledig buiten, ik snap het gewoon niet meer. Ik mag geen andere vrienden hebben, maar ze sluit me nu zelfs buiten uit mijn eigen vriendengroep. 'ja we moeten even wat bespreken, dat gaat jou niks aan'.
Het gevolg, ik zat opeens in mijn eentje in de kantine. Ze kunnen dus prima zonder me, dat is wel duidelijk.

De enige reden dat ik nog leef was die vriendin, omdat ze zichzelf anders wat aan zou doen. Ik merk het, ze heeft de hele week dat ik niet naar school kon, niets van zich laten horen en nu sluit ze me zelfs buiten. Wat heeft het dan nog voor zin?

xxjee
Hey,
Ik heb na lang twijfelen het er toch maar bij op gezet,
Mijn ouders weten dat ik me in het verleden heb beschadigd en ze hebben er verder ook niks over gevraagd. Dus ik ga er maar gewoon vanuit dat het goed is?

Gisteravond viel ik weer bijna terug, het scheelde echt niks. Ik voel me zo'n mislukkeling wanneer ik de drang (bijna) niet kan stoppen. Ik stel zoveel mensen teleur als ik terugval en dat wil ik ook gewoon echt niet. Maar waarom is het dan toch zo verdomd lastig?

liefs,
Xxjee
Dat vindt ik echt erg gaat het wel weer goed met je na de operatie veel beterschap ik zit namelijk ook bijna in een depressie maar zo proberen me er uit laten en dat kost zo veel energie
Goed dat je weer naar school bent gegaan. Voel je je al wat beter? Echter naar dat je vriendinnen weinig begrip opbrachten.

Heel vervelend dat die vriendin je zo buitensluit. Is er een andere vriendin in je vriendenkring waarmee je dit zou kunnen bespreken?

Ik hoop dat je vroeg of laat iets of iemand ontdekt die je zin in het leven kan geven, want die vriendin lijkt me daarvoor niet de aangewezen persoon. Het is niet ok hoe ze tegen je doet. Jij verdient niet hoe ze tegen je doet. Bijgevolg hoef je geen rekening te houden met haar 'je mag geen andere vriendinnen hebben'. Ga gerust met andere personen om. Heb je iemand in gedachten die je beter zou willen leren kennen?

Gr. Kenshin
hey,
@Ik hou me liever anoniem

het gaat zo langzamerhand wel wat beter, heb nog veel pijn maar met pijnstillers kan ik wel weer naar school.

een depressie is zo klote, hopelijk komt het weer goed!
Heel vervelend dat die vriendin je zo buitensluit. Is er een andere vriendin in je vriendenkring waarmee je dit zou kunnen bespreken?

Niet echt, de andere vrienden die ik heb vertrouw ik niet zo. Ze vertellen nogal gauw dingen door.


Ik hoop dat je vroeg of laat iets of iemand ontdekt die je zin in het leven kan geven, want die vriendin lijkt me daarvoor niet de aangewezen persoon. Het is niet ok hoe ze tegen je doet. Jij verdient niet hoe ze tegen je doet. Bijgevolg hoef je geen rekening te houden met haar 'je mag geen andere vriendinnen hebben'. Ga gerust met andere personen om. Heb je iemand in gedachten die je beter zou willen leren kennen?


Ik heb meerdere vrienden gelukkig. Maar toch doordat mijn vriendin zo doet ben ik niet meer zo close met ze. Mijn beste vriend zit in een andere vriendengroep als ik, dus dat is soms best lastig. Als ik daar bij ga zitten in de pauze ben ik een 'overloper'. Mijn vriendinnengroep is zo kansloos.

xxjee
Lijkt het je een optie om ondanks de uitspraken van je vriendinnen, vaker tijd met de vriendenkring van je beste vriend door te brengen?

Gr. Kenshin
Hey!

Wat Kenshin voorstelt lijkt me inderdaad een goed idee. Als je vriendinnengroep jou buitensluit, zul jij ook nieuwe vrienden moeten zoeken en kun je dus ook prima bij de vriendengroep van je beste vriend zitten. Vooral als ze je zo behandelen. Soms moet je even aan jezelf denken, in de ogen van die vriendin kun je het op dit moment niet goed doen...

Groetjes,
Anoniempje
hey,

ik heb vandaag na heel lang twijfelen toch mijn leraar, hij was vorig jaar mijn mentor, verteld dat ik me weer snijd. Hij schrok best wel erg, het is heel lang goed gegaan. Maar hij reageerde wel heel lief. Hij vond niet dat hij op school iemand erover moest inlichten, want daar schoten we de vorige keer ook helemaal niks mee op. Dus ik was best wel opgelucht dat ik het nu had verteld.

Alleen kwam hij net voordat ik naar huis ging bij me, ik moet het mijn ouders vertellen. Anders doet hij het. Ik heb gezegd dat ik niks beloof, ik weet nu al dat ik ze het niet kan vertellen.....

Echt mijn ouders flippen als ze horen dat het weer helemaal mis is. Dat kan ik niet aan.

Het is nog maar een paar weken tot ik hulp krijg, maar mijn leraar maakt zich zo erg zorgen dat hij vindt dat mijn ouders het persé nu moeten weten.
HELP

Hij vond de wonden op mijn arm 'diep' dat is niet eens waar. Het zijn echt oppervlakkige krassen. Maar dat wou hij niet geloven. Het was zo ongemakkelijk toen hij vroeg of ik het wou laten zien.

Ik wil heel graag stoppen met snijden, maar het lukt gewoon niet. Het blijft fout gaan.
Hoe ga ik ervoor zorgen dat mn leraar niet mijn ouders gaat bellen??

xxjee
Allereerst zou ik willen zeggen dat ik het heel dapper vind dat je naar die leraar bent gegaan. Je openstellen over iets persoonlijks is vaak lastig, en toch heb je er de moed voor kunnen opbrengen. Heel goed :)

Hoewel ik me kan voorstellen dat je ouders inlichten geen gemakkelijke taak is, begrijp ik dat die leraar zich zorgen om je maakt. Hoewel jij je naar hem hebt opengesteld, blijft het voor hem moeilijk om met zekerheid aan te voelen of jij geen gevaar zou kunnen vormen voor jezelf.

Weet je leraar van je vermoeden dat je ouders naar zouden kunnen reageren? Misschien ziet hij dat als argument om je ouders niet in te lichten. Het feit dat je binnenkort hulp zal krijgen, kan ook meetellen. Hoe opener je naar die leraar toe bent, hoe meer hij kan aanvoelen wat wél en niet een goede stap zou zijn.

Heeft de leraar met je afgesproken dat hij je ouders belt als je hen na vandaag niet ingelicht hebt, of bespreken jullie morgen de volgende stap?

Groetjes
Kenshin
Goed dat je het er uiteindelijk toch hebt opgezet.
Ikzelf had ook ooit zo'n formulier, maar aangezien mijn ouders er ook niets van wisten in het verleden heb ik het er niet bijgezet toen en in de plaats daarvan een mail gestuurd naar die dienst. Nou ja, jouw manier is stukken simpeler, ik vind het heel goed van je dat je het zo hebt durven oplossen en ik ben blij dat je ouders er geen negatieve reactie op hebben gegeven.

Weet je wat iklees in het tweede deel van jouw bericht? Ik lees dat het gisterenavond erg moeilijk was om het niet te doen en je ontzettende drang had, maar het toch niet hebt gedaan! Ik denk dat dat een enorme verbetering is ten opzichte van vroeger, en het iets heel sterk is. Je mag trots zijn op jezelf dat het je gelukt is om dat tegen te houden!
Heb je een specifieke manier of gedachte die jou toen heeft geholpen? Je kunt deze opschrijven en gebruiken wanneer je nog eens zo'n moment hebt.

Ik weet dat het lastig is, verdomd lastig zelfs, maar je bent hier nu al zo ver mee! Het lukt je zelf al ontzettend goed en je krijgt binnenkort hulp, jij komt er wel!

Groetjes
Lot
Zoals xLotx zei, vereist het kracht en doorzettingsvermogen om op moeilijke momenten niet te hervallen. Je hebt aan jezelf bewezen dat je een doorzetter bent, en dat je ook op moeilijke momenten je zelfbeheersing kan bewaren. Ook goed dat je je verleden met zelfbeschadiging vermeld hebt in het formulier.

Ik zoek naar de juiste woorden om je te doen inzien hoe sterk ik je vind. In afwachting van het vinden van die woorden, hoop ik dat je mild voor jezelf bent, en stuk voor stuk leert appreciëren wat voor een mooi persoon je bent.

Gr. Kenshin
@Kenshin

ik ga de laatste tijd al meer met die vriendengroep om, maar hun zijn al bevriend sinds de 1e klas. Dus daar kom ik niet zomaar tussen.

Het is gewoon zo'n klote situatie, ik wil mijn beste vriendin niet kwijt. Maar als ze zo doet heb ik geen leven. Ik durf haar ook gewoon niet zo goed te 'dumpen' om het maar even zo te zeggen.
Ze heeft zoveel voor mij betekend de afgelopen 3 jaar, te veel eigenlijk. Ik vergeef het mezelf niet dat ze zichzelf heeft gesneden, om mij te begrijpen. Ze heeft zoveel voor mij overgehad, dus ik kan haar ook niet zomaar loslaten. Dat zou ook niet eerlijk zijn. Alles ligt zo erg overhoop.

Xxjee
hee @Kenshin
mijn leraar weet dat mijn ouders er waarschijnlijk niet goed op gaan reageren, ook weet hij dat ik binnenkort hulp krijg. Maar hij is bang dat het allemaal nog veelte lang gaat duren.

Ik snap zijn zorgen ook wel, maar ik ben het er niet helemaal mee eens. Dat heb ik hem ook wel verteld.

Ik moet vrijdag weer naar hem toe, dus voor dan moet ik besloten hebben of ik het vertel of niet. Maar ik weet het antwoord nu al, ik ga het niet vertellen aan mijn ouders.

Maar ik moet gewoon een argument vinden waardoor hij mijn ouders ook niet gaat bellen.....

Xxjee
Heb je een specifieke manier of gedachte die jou toen heeft geholpen? Je kunt deze opschrijven en gebruiken wanneer je nog eens zo'n moment hebt.

@xLotx
Vooral de angst dat mijn mentor mijn ouders gaat bellen als ik terugval 🙈

Ergens ben ik trots dat ik de drang heb tegengehouden. Maar ik schaam me alsnog voor het feit dat ik het er nog steeds zo moeilijk mee heb. Vorig jaar ben ik als 'genezen' weggestuurd bij jeugdzorg. Dan klopt er toch iets ook gewoon niet?

Xxjee
Je kan gerust met die close vriendengroep omgaan, zonder dat je er "binnendringt". Vriendschappen evolueren, en wie weet is jouw vriendschap net wat die vriendengroep nodig heeft :)

Ook als je vriendin veel voor je betekend heeft, geeft haar dat niet het recht jou slecht te behandelen. Het kan dat je vriendin vroeg of laat inziet dat haar huidige ingesteldheid niet ok is, maar op de manier hoe ze je momenteel behandelt, is ze jouw vriendschap niet waard.

Gr. Kenshin
Dat is niet de tofste reden uiteraard, maar het helpt je wel en dat is een heel goed begin. Misschien kun je ook al wat denken aan het zomer-wordende weer momenteel? Het is uiteraard het beste als het je lukt niet te snijden voor jezelf. Maar iksnap echt volledig dat dat momenteel nog veel te moeilijk is. Er zijn een heleboel redenen waarom het zoveel fijner zou zijnvoor jou om te stoppen met snijden, en ik geloof er volledig in dat jjou dat ooit zal lukken!

Je hoeft je er zeker niet voor te schamen, "genezen" van zelfbeschadiging is nu eenmaal allesbehalve simpel. Het is ook erg normaal om terugvalln te hebben, waardoor het dus toen je weggestuurd werd misschien beter ging en nu weer iets minder. Zijn er dingen waarvan je weet dat ze je toen je dus uitbehandeld was hebben geholpen?
Je hoeft dus zekerniet te denken dat er iets niet klopt, het is normaal dat het soms terug wat minder gaat, en je kunt het ook terug overwinnen, net zoals je toen deed.
Misschien kun je ook al wat denken aan het zomer-wordende weer momenteel?

De gedachte aan de zomer maakt me echt gek. Mn armen zitten vol littekens en ik ben als de dood dat iemand het ziet. Het helpt wel om niet te snijden, maar op het moment dat ik mezelf wil snijden maakt me dat niet meer zoveel uit fzo.
Zijn er dingen waarvan je weet dat ze je toen je dus uitbehandeld was hebben geholpen?


Mm niet echt, het hielp om mezelf af te leiden, maar dat probeer ik al zoveel mogelijk. En mijn mentor dat jaar controleerde of ik mezelf niet sneed, daardoor kon ik mezelf ook betef onder controle houden.

Xxjee
Een paar dagen geleden heb ik weer gesneden, ik baal er zo erg van. Ik wil het helemaal niet, maar ik kan de drang gewoon nauwelijks tegenhouden. Het maakt me zo gek.

Over 2 dagen heb ik een intakegesprek bij een psycholoog, ik hoop dat het gaat helpen. Maar ik vind t zo eng..... k lig echt al nachten wakker omdat ik zo zenuwachtig ben.

Morgen gym
Hoe ga ik zorgen dat niemand de wonden op mn armen ziet?
O help......

Xxjee
Hey!

Ik heb mijn gymleraar verteld dat ik mezelf snijd, zodat hij wist waarom ik lange mouwen droeg. Ik weet natuurlijk niet of je dit zou willen delen met je gymleraar en waar je je hebt gesneden, maar in principe hoef je het je gymdocent niet te vertellen. Ik weet niet of het bij jou ook zo zal zijn, maar bij mij op school zeggen mijn klasgenoten er eigenlijk niks over.

Succes bij het intakegesprek!

Groetjes,
Anoniempje
Zou je aan je leraar de belofte kunnen maken dat je hem dagelijks een update geeft over hoe je je voelt? Je zou bijvoorbeeld af en toe een gesprek met hem kunnen voeren, of hem via berichtjes op de hoogte houden.

Gr. Kenshin
Hi Xxjee

Ik blijf respect voor je doorzettingsvermogen opbrengen, om welke redenen je het ook volhoudt. Hopelijk voel je je binnenkort geholpen bij de huisarts, en vervagen de littekens met de tijd. Hoewel ze zichtbaar kunnen zijn, zijn ze in jouw ogen vaak een stuk opvallender dan in de ogen van een ander, die niet op de hoogte is van je verleden van zelfbeschadiging.

Gr. Kenshin
Hey,

In de vierde gingen mijn vrienden naar een andere klas en ben ik ook in een nieuwe vriendengroep (met m'n vrienden weliswaar) gekomen die elkaar al heel lang kennen. Dat was niet in een paar dagen gebeurd, het had wel een tijdje nodig. Ik probeer alleen te zeggen dat het niet onmogelijk is.

Als je vriendin en je andere vrienden je buitensluiten, zou ik gewoon naar die andere groep gaat. Liever een overloper dan alleen. Zo krijg je ook de afstand die jullie nodig hebben.

Hoe gaat het nu met je? Ging het lichamelijk wel goed (i.v.m. de operatie) toen je naar school ging?

Gr. Pin
@Kenshin
Het is inderdaad wel zo dat anderen het niet opvalt,
maar het voelt zo gek om het niet te verbergen....

Ik volleybal best wel veel, maar doordat de bal op mn armen komt worden de littekens rood. Dan vallen ze wel super erg op. Ik ben altijd zo bang dat iemand er naar vraagt. Dat is tot nu toe 1x gebeurd. Maar toen waren het nog maar 2 littekens, dan is een smoes niet zo heel moeilijk. Maar nu zijn dat er veel meer.

liefs,
Xxjee

Reageer