Heey,
Ik zit nu voor een weekje in het ziekenhuis. Omdat ik een verkeerde keus heb gemaakt, of nou ja, meer een verkeerde plek.
Om even kort uit te leggen. Ongeveer 1,5 week geleden zat ik heel erg diep. Ik voelde me heel slecht en ik wou het liefst stoppen met leven. Dus toen heb ik meerdere stappen gezet om het te kunnen voltooien. Ik heb de spullen bij elkaar geraapt, en de plek gezocht, en gevonden. Dus alles was perfect om ermee te stoppen. Me ouders gingen zondag samen met me broers een dagje weg met me moeders vriendin. Ik bleef thuis omdat ik graag mijn plan in uitvoering wou brengen, maar ik zei dat ik samen met een vriend ging gamen. Ze gingen laat in de morgen weg ( rond 11.30). Toen heb ik al mijn moed verzameld en ben ik een halfuurtje later vertrokken naar ''de plek''. En ik dacht dat er niemand zou komen daar, want het ligt nogal afgelegen. Maar om niet te veel in details te treden ( omdat het niet mag). Ik begon met gereed maken en toen zou ik gaan. En je snapt wel wat er gebeurde. Ik ben waarschijnlijk weg gevallen en toen ik wakker werd lag ik (helaas) in een ziekenhuisbed.
En dat was natuurlijk niet de plek waar ik wou zijn. Dus ik schrok nogal en drukte maar op een roodknopje zodat er iemand aan kwam. Die heeft me toen uitgelegd dat een stel me heeft gevonden en dat ze me hebben '' bevrijd'' en dat ik daarna met spoed hierna toe was gebracht. Dus ik vroeg of mijn ouders nog kwamen, en ze zei dat me ouders dezelfde namiddag nog waren komen kijken en dat ze daarna niet terug zijn gekomen. En ik was volgens de verpleegkundige pas maandag even een keertje wakker geweest. Wat ik me niet meer kan herinneren.
Ik heb een paar dagen toen heel veel geslapen en toen is mijn broer (blijkbaar) geweest om mijn laptop, telefoon, koptelefoon en JBL box en al me kleren te geven. Maar dat is nu ook al 3 dagen geleden en sinds zaterdag ben ik veel meer wakker, maar me ouders of broers zijn nog geen 1 keer op bezoek geweest. En ik dacht van, dan kan ik mooi een beetje rondlopen door het ziekenhuis, of gewoon buiten zitten, of buiten rondlopen, maar mijn deur zit op slot, en om het kwartier komt er iemand kijken hoe het gaat en wat ik aan het doen ben. Ik snap het wel, want iemand die pas geleden een zelfmoord poging heeft gedaan die laat je nu niet vrij rondlopen. Gelukkig mag ik onder begeleiding elke dag 1 uurtje naar beneden, of buiten rondlopen. Een ander voordeel is ook dat ik nu een kamer voor me alleen hebt, en met een mooi uitzicht.
Ik heb zondag me moeder gebeld en die zij dat ze me niet kwam bezoeken, of me überhaupt wou komen ophalen, en dat ik maar ergens anders moest gaan wonen, want thuis hoef ik niet meer te komen. En toen heb ik 's avonds me pa nog gebeld, maar die zij ook van thuis is er geen plek meer voor jou.
Dus waar ik me nu wel zorgen om maak, is waar kan ik naartoe nu me ouders me niet meer thuis willen hebben? Er komt morgenvroeg een psycholoog waarmee ik kan praten over deze situatie? Want ik mag nog niet op mezelf wonen, en daar heb ik dan ook geen geld voor. Straks moet ik op straat leven, dan kan je letterlijk zeggen dat ik nu in de hel ben belandt.
Maar wat ik me afvraag is waarom doen me ouders nu ineens zo? Ik snap dat ze boos zijn en verdrietig en dat ze een paar dagen misschien wel weken ( maanden) dit moeten verwerken, maar dan laat je toch niet je zoon in de steek? Ik weet nu echt niet wat ik moet doen. Het enige nummer dat ik heb van me familie is me oom die geen contact met ons wilt en een neef, maar of die mij wilt helpen? I don't think so..
Dit is het enige bewijs voor mij dat ik nog niet in de hel zit, en anders moet ik maar het beste ervan maken. Het was mijn keuze..
Gr: Mr.S
Advies over ouders
Reputatie 2
+9
Bladzijde 1 / 4
A
Ik vrees dat Mr.S hier niet meer op zal antwoorden. Zoals je in zijn laatste topic IQuit kan lezen, was Mr.S eigenlijk te oud voor het forum. Zijn account is daarom gedeactiveerd (niet verwijderd, daarom kunnen we hem nog zien 🙂 ). Daarom kan hij niet meer antwoorden op jouw bericht.
Ik denk nog wel eens aan Mr.S en aan wat hij allemaal heeft meegemaakt. Hij heeft het heel erg zwaar gehad. Maar ik denk ook aan de laatste weken dat hij op het forum zat. Toen ging het veel beter met hem, nu hij Sophie had ontmoet en haar ouders. Net als zijn therapeut Bas. Ik heb daarom goede hoop dat het nu erg goed gaat met Mr.S en ik vind het fijn om er op die manier over te denken :)
Gr. Pin
A
Hoi
Je zat zo diep dat je een poging hebt ondernomen. Dat vind ik heel zwaar om te horen. Ik ben opgelucht dat je er nog bent, ook al heb je de intentie gehad jezelf van het leven te ontnemen.
Je zit momenteel in het ziekenhuis. Je begrijpt zelf dat ze iemand met zelfmoordgedachten moeten controleren, om te voorkomen dat die persoon zichzelf pijn doet, maar ik begrijp dat het misschien niet zo fijn is.
Je hebt een kamer voor je alleen met een mooi uitzicht, en je mag per dag een uurtje naar buiten. Voel je je beter als je even door het ziekenhuis of buiten loopt?
Je ouders zijn vast in shock, en weten misschien niet hoe met die shock om te gaan, maar de reactie die ze je nu geven is niet ok. Hun zoon, die steun en hulp kan gebruiken, uit huis zetten, doe je niet.
Contactgegevens uitwisselen mag niet, jammer, want anders kon je even bij mij komen logeren (in de veronderstelling dat mijn moeder daarover niet moeilijk zou doen). Is er een vriend(in) waar je terecht kan? Kan je die neef contacteren? Wie weet is hij toch bereid je te helpen. Dat weet je pas als je het hem vraagt.
Kan je je broer(s) contacteren? Misschien zijn zij onder invloed van je ouders niet meer langsgekomen. Ik hoop dat je ouders, als ze over de grootste schok heen zijn, inzien dat ze jou niet zomaar uit huis kunnen zetten.
Ik vind het zo erg dat je, naast je donkere gedachten, nu ook belast bent met de gedachte waar je gaat wonen. Bespreek dit maar met je psycholoog. Het kan niet anders dan dat er voor jou opvang voorzien kan worden. Ze kunnen je niet zomaar aan je lot overlaten.
Misschien is het volgende heel voor de hand liggend, maar zou je, als je nog eens de gedachte krijgt om de spullen bijeen te zoeken en naar de plek te gaan, eerst contact op willen nemen met 113? Zij zijn bereid naar je te luisteren, en willen er alles aan doen om jou te helpen. Contact opnemen met de KinderTelefoon kan ook nuttig zijn, aangezien zij jou kunnen doorverwijzen naar meer hulp.
Ik vermoed dat de psycholoog waarmee je dat gesprek gaat hebben je hiermee ook kan helpen.
Wat kan ik nog zeggen om jou te steunen? Ik wil je een virtuele knuffel geven, als je dat fijn vindt. Je zit niet in de hel, ook al voelt dat soms zo aan. Misschien helpt het eerst naar de volgende stap te kijken, in plaats van de hele berg voor je te zien. Richt je eerst op het gesprek met de psycholoog, voordat je piekert over wat er je allemaal te wachten staat. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar een berg beklim je niet in één keer. Je beklimt die stapje voor stapje, struikelt af en toe eens, maar als je daarna weer opstaat en doorzet, maakt dat je eens zo sterk.
Groetjes
x
Je zat zo diep dat je een poging hebt ondernomen. Dat vind ik heel zwaar om te horen. Ik ben opgelucht dat je er nog bent, ook al heb je de intentie gehad jezelf van het leven te ontnemen.
Je zit momenteel in het ziekenhuis. Je begrijpt zelf dat ze iemand met zelfmoordgedachten moeten controleren, om te voorkomen dat die persoon zichzelf pijn doet, maar ik begrijp dat het misschien niet zo fijn is.
Je hebt een kamer voor je alleen met een mooi uitzicht, en je mag per dag een uurtje naar buiten. Voel je je beter als je even door het ziekenhuis of buiten loopt?
Je ouders zijn vast in shock, en weten misschien niet hoe met die shock om te gaan, maar de reactie die ze je nu geven is niet ok. Hun zoon, die steun en hulp kan gebruiken, uit huis zetten, doe je niet.
Contactgegevens uitwisselen mag niet, jammer, want anders kon je even bij mij komen logeren (in de veronderstelling dat mijn moeder daarover niet moeilijk zou doen). Is er een vriend(in) waar je terecht kan? Kan je die neef contacteren? Wie weet is hij toch bereid je te helpen. Dat weet je pas als je het hem vraagt.
Kan je je broer(s) contacteren? Misschien zijn zij onder invloed van je ouders niet meer langsgekomen. Ik hoop dat je ouders, als ze over de grootste schok heen zijn, inzien dat ze jou niet zomaar uit huis kunnen zetten.
Ik vind het zo erg dat je, naast je donkere gedachten, nu ook belast bent met de gedachte waar je gaat wonen. Bespreek dit maar met je psycholoog. Het kan niet anders dan dat er voor jou opvang voorzien kan worden. Ze kunnen je niet zomaar aan je lot overlaten.
Misschien is het volgende heel voor de hand liggend, maar zou je, als je nog eens de gedachte krijgt om de spullen bijeen te zoeken en naar de plek te gaan, eerst contact op willen nemen met 113? Zij zijn bereid naar je te luisteren, en willen er alles aan doen om jou te helpen. Contact opnemen met de KinderTelefoon kan ook nuttig zijn, aangezien zij jou kunnen doorverwijzen naar meer hulp.
Ik vermoed dat de psycholoog waarmee je dat gesprek gaat hebben je hiermee ook kan helpen.
Wat kan ik nog zeggen om jou te steunen? Ik wil je een virtuele knuffel geven, als je dat fijn vindt. Je zit niet in de hel, ook al voelt dat soms zo aan. Misschien helpt het eerst naar de volgende stap te kijken, in plaats van de hele berg voor je te zien. Richt je eerst op het gesprek met de psycholoog, voordat je piekert over wat er je allemaal te wachten staat. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar een berg beklim je niet in één keer. Je beklimt die stapje voor stapje, struikelt af en toe eens, maar als je daarna weer opstaat en doorzet, maakt dat je eens zo sterk.
Groetjes
x
A
Hoe ik het interpreteer, luistert deze psycholoog goed naar je. Hij lijkt niet te ontkennen wat je zegt, maar gaat aan de slag met de dingen die jij hem vertelt. Dat lijkt me al een stuk beter dan Mediant deed.
Iedereen gaat anders om met een schok. Je ouders proberen de schok misschien te ontwijken. Goed dat die psycholoog met hen gaat praten.
Jullie hebben familie overlopen, om te kijken of je bij hen terecht kan. Spreekt die neef Engels? Desnoods spreek jij Nederlands en hij Duits. Sommige dingen zijn min of meer 'verstaanbaar'. Het zou fijn zijn als je bij iemand terecht kon waar je goede gesprekken mee kan hebben, maar nog belangrijker vind ik dat je bij een goed persoon zit, ook al spreken jullie niet dezelfde taal.
Fijn dat je meer uurtjes naar buiten mag. Ook goed dat je met die verpleegkundige kan praten. Ik hoop dat je daar wat mensen om je heen hebt die naar je kunnen luisteren.
:(
*hug* als je dat fijn vindt. Ik hoop dat er snel een oplossing gevonden wordt, en dat je hulp krijgt waarbij je je geholpen voelt.
Iedereen gaat anders om met een schok. Je ouders proberen de schok misschien te ontwijken. Goed dat die psycholoog met hen gaat praten.
Jullie hebben familie overlopen, om te kijken of je bij hen terecht kan. Spreekt die neef Engels? Desnoods spreek jij Nederlands en hij Duits. Sommige dingen zijn min of meer 'verstaanbaar'. Het zou fijn zijn als je bij iemand terecht kon waar je goede gesprekken mee kan hebben, maar nog belangrijker vind ik dat je bij een goed persoon zit, ook al spreken jullie niet dezelfde taal.
Fijn dat je meer uurtjes naar buiten mag. Ook goed dat je met die verpleegkundige kan praten. Ik hoop dat je daar wat mensen om je heen hebt die naar je kunnen luisteren.
Ik had gisteren nog wel gedacht van ik ga maar is schrijven op de KT , maar inplaats daarvan heb ik de hele avond lopen huilen.
:(
*hug* als je dat fijn vindt. Ik hoop dat er snel een oplossing gevonden wordt, en dat je hulp krijgt waarbij je je geholpen voelt.
A
Wat fijn dat je (eindelijk) een psycholoog hebt die naar je luistert. Ook goed van je dat je met de mensen van die hulpinstantie van het westen gaat praten. Fijn dat je daar eventueel kan verblijven.
Je neef vindt het goed, en gaat het nog bespreken met zijn vriendin. Alvast positief dat hij het ok vindt. Aan de andere kant is het misschien goed dat je (eerst) een tijdje in de hulpinstantie in het westen verblijft, en pas later bij je neef verblijft. Wie weet is die hulpinstantie in het westen de hulp die jou kan helpen.
Het forum kan je volgens mij wereldwijd raadplegen. Of je kan bellen weet ik niet, maar chatten zou moeten lukken.
Duitsland heeft vast ook een KinderTelefoon, maar of je daar ver komt met 'ich bin Mr.S' en 'Guttentag', weet ik niet.
Druk maar op dat knopje als je er nood aan hebt. Ze willen je vast graag helpen. Ik heb het gevoel dat je nu omringd bent door mensen die je veel beter helpen en veel beter naar je luisteren dan je vorige hulpverlening, Mediant.
Verder wens ik je een fijne dag.
Je neef vindt het goed, en gaat het nog bespreken met zijn vriendin. Alvast positief dat hij het ok vindt. Aan de andere kant is het misschien goed dat je (eerst) een tijdje in de hulpinstantie in het westen verblijft, en pas later bij je neef verblijft. Wie weet is die hulpinstantie in het westen de hulp die jou kan helpen.
Het forum kan je volgens mij wereldwijd raadplegen. Of je kan bellen weet ik niet, maar chatten zou moeten lukken.
Duitsland heeft vast ook een KinderTelefoon, maar of je daar ver komt met 'ich bin Mr.S' en 'Guttentag', weet ik niet.
Druk maar op dat knopje als je er nood aan hebt. Ze willen je vast graag helpen. Ik heb het gevoel dat je nu omringd bent door mensen die je veel beter helpen en veel beter naar je luisteren dan je vorige hulpverlening, Mediant.
Verder wens ik je een fijne dag.
A
Wauw, wat een bijeenkomst. Die willen allemaal dat jij erbovenop komt. Dat lijkt me fijn om te weten. Ze leken goed naar je te luisteren.
Het lijkt me goed dat je naar die instantie gaat. Naast het kleine conflict, begrijp ik dat je een fijn gesprek hebt gehad met de mensen van die instantie. Kan je Bob nog zien of contacteren als je in die instantie zit? Hij leek goed naar je te luisteren.
In de herfstvakantie naar je neef, ook fijn. Even ertussenuit doet je vast goed. Fijn dat die neef je verstaat. Engels met zijn vriendin is ook mogelijk, dus communicatie vormt vast geen probleem.
Twee uur reizen met de trein is lang, maar als je twee uur op een trein zit, kan je een boek, muziek, en vanalle entertainment meenemen. Huiswerk maken kan ook, als je geluk hebt met je medepassagiers.
Het reizen lijkt het me wel waard, als die instantie je goede hulp biedt.
Fijn dat ze je vrijheid geven. Je krijgt ruimte, maar ze verliezen je niet uit het oog.
Ik heb een voorstel. Heb je al eens gehoord van shinrinyoku? Dat is een Japanse term voor een boswandeling die je maakt, voor de voordelen die het heeft voor je gezondheid. Is er een rustig stukje natuur in de buurt?
Je hebt iemand leren kennen, leuk. Ik kan me voorstellen dat die leidinggevende zich heel erge zorgen heeft gemaakt, maar toch ben ik blij dat dat meisje en jij een leuke avond hebben gehad.
Over die sloten: misschien is het een regeling met het evacuatieplan. Brandveiligheid ofzo. Als er nog eens een verpleger / verpleegster langskomt, kan je het vragen.
Helemaal niet irritant. Je schrijft het duidelijk en overzichtelijk neer.
Nog een fijne dag.
Het lijkt me goed dat je naar die instantie gaat. Naast het kleine conflict, begrijp ik dat je een fijn gesprek hebt gehad met de mensen van die instantie. Kan je Bob nog zien of contacteren als je in die instantie zit? Hij leek goed naar je te luisteren.
In de herfstvakantie naar je neef, ook fijn. Even ertussenuit doet je vast goed. Fijn dat die neef je verstaat. Engels met zijn vriendin is ook mogelijk, dus communicatie vormt vast geen probleem.
Twee uur reizen met de trein is lang, maar als je twee uur op een trein zit, kan je een boek, muziek, en vanalle entertainment meenemen. Huiswerk maken kan ook, als je geluk hebt met je medepassagiers.
Het reizen lijkt het me wel waard, als die instantie je goede hulp biedt.
Fijn dat ze je vrijheid geven. Je krijgt ruimte, maar ze verliezen je niet uit het oog.
Wat moet ik in hemelsnaam 4 uur buiten doen haha.
Ik heb een voorstel. Heb je al eens gehoord van shinrinyoku? Dat is een Japanse term voor een boswandeling die je maakt, voor de voordelen die het heeft voor je gezondheid. Is er een rustig stukje natuur in de buurt?
Je hebt iemand leren kennen, leuk. Ik kan me voorstellen dat die leidinggevende zich heel erge zorgen heeft gemaakt, maar toch ben ik blij dat dat meisje en jij een leuke avond hebben gehad.
Over die sloten: misschien is het een regeling met het evacuatieplan. Brandveiligheid ofzo. Als er nog eens een verpleger / verpleegster langskomt, kan je het vragen.
Ik doe weer alles in 1 keer, weet niet of jullie dat irritant vinden, want dan doe ik in het vervolg wel in delen.
Helemaal niet irritant. Je schrijft het duidelijk en overzichtelijk neer.
Nog een fijne dag.
A
Fijn dat je samen met dat meisje gaat wandelen. Ik hoop dat jullie elkaar kunnen steunen en opvrolijken. Jullie hebben alvast een mooie herinnering aan die ene avond.
Trajectbegeleider, goed idee. Bekijk samen maar wat de opties zijn.
Misschien is het goed om nog even vrij te zijn van school. Je even volledig richten op je mentale gezondheid kan nuttig zijn.
Ik hoop dat je een fijne, goede psycholoog krijgt. Zoals je zelf ervaart, is dat een hoop waard.
Fijne dag verder.
Trajectbegeleider, goed idee. Bekijk samen maar wat de opties zijn.
Misschien is het goed om nog even vrij te zijn van school. Je even volledig richten op je mentale gezondheid kan nuttig zijn.
Ik hoop dat je een fijne, goede psycholoog krijgt. Zoals je zelf ervaart, is dat een hoop waard.
Fijne dag verder.
Reputatie 2
+3
Hoi Anoniem.groet,
Het is niet toegestaan een valse geboortedatum op te geven, omdat dit forum echt alleen bedoeld is voor jongeren tussen de 13 en 19 jaar. Wil je ons laten weten in welk topic je dat las?
Groetjes,
Hester van de Kindertelefoon
Het is niet toegestaan een valse geboortedatum op te geven, omdat dit forum echt alleen bedoeld is voor jongeren tussen de 13 en 19 jaar. Wil je ons laten weten in welk topic je dat las?
Groetjes,
Hester van de Kindertelefoon
A
"Ben ook al weer een halfuur aan het schrijven haha."
Nouja, dat is ook te merken, hoewel het op zich ook indrukwekkend is.
Als je herhaalijk dingen overnieuw schrijft en dergelijke dingen doet ben je ook wel enkele minuten bezig.
Anyway:
Geen idee wat er van jouw poging te zeggen valt.
Jammer dat het weer zover is gekomen, maar je bent er nog, I guess.
Heb je nog contact gehad met dat stel dat jou tegenkwam?
Geen idee of jij hen zou willen bedanken, in jouw situatie, maar je weet maar nooit.
Ik ben nog nooit in een dergelijke situatie geweest, maar toch:
Ergens kan ik begrijpen dat jouw ouders eventjes een afstand willen scheppen, even rust willen hebben.
Begrijp het niet verkeerd, maar het telkens dreigen te verliezen van je kind zou wel een emotionele impact op hen moeten hebben.
Persoonlijk denk ik niet dat het verstandig is om dan het contact zo in te perken of zo lastig te maken, maar in een dergelijke situatie denkt niet iedereen al te goed na.
"Ik snap dat ze boos zijn en verdrietig en dat ze een paar dagen misschien wel weken ( maanden) dit moeten verwerken"
Ik neem aan dat jij het tijd moet gunnen, maarja....
"En ik had daar helemaal niet bij stil gestaan en dat lijkt me best een goed idee, en zelfs zo'n goed idee dat we dat ook zo gaan doen."
Nouja, het is goed om te lezen dat je toekomstplannen hebt.
Je zou altijd nog je slaapritme aan kunnen passen als jij eerder op moet staan.
Je kunt die rit altijd nog gebruiken om alvast wat werk te doen, of om iets te lezen bijvoorbeeld.
Dan lijkt het alsof de tijd net wat sneller verstrijkt.
"Waarom zouden die er dan in zitten als de duren toch niet op slot mogen? "
Een beetje een stomme vraag, maar zijn er geen camera's om mensen in de gaten te houden?
Dan hinder je wel de privacy van mensen, maar ik gok dat dat niet hun grootste probleem zal zijn.
"dan versta je geen NL meer"
Nouja, jong geleerd is oud gedaan.
Daarnaast vallen beide talen onder de West-Germaanse taalfamilie en vanwege de ligging van de landen klinkt de een niet al te exotisch in de ander zijn oren.
In ieder geval handig dat dat geen probleem zal vormen.
"Wat moet ik in hemelsnaam 4 uur buiten doen haha."
Nouja, wat beweging is natuurlijk niet verkeerd.
Kun je niemand anders meenemen op zo'n wandeling, als dat überhaupt een optie is.
"Dus ze moest lachen?"
Leuk dat je haar tegen bent gekomen.
Opvallend dat jullie twee eenzelfde idee hadden, maar aangezien jullie het toch leuk leken te hebben...
Heb je nog contact met haar gehad?
(Ik zie nu pas dat @Asy Silvana mij voor was met iets dergelijks.. Leuk? Nouja, naar mijn mening maakt het een verdacht goed begin van een boek over een jeugdig duo dat aan het begin staat van de reis van hun leven. Hopelijk ben ik daarmee niet de enige...)
Nouja, dat is ook te merken, hoewel het op zich ook indrukwekkend is.
Als je herhaalijk dingen overnieuw schrijft en dergelijke dingen doet ben je ook wel enkele minuten bezig.
Anyway:
Geen idee wat er van jouw poging te zeggen valt.
Jammer dat het weer zover is gekomen, maar je bent er nog, I guess.
Heb je nog contact gehad met dat stel dat jou tegenkwam?
Geen idee of jij hen zou willen bedanken, in jouw situatie, maar je weet maar nooit.
Ik ben nog nooit in een dergelijke situatie geweest, maar toch:
Ergens kan ik begrijpen dat jouw ouders eventjes een afstand willen scheppen, even rust willen hebben.
Begrijp het niet verkeerd, maar het telkens dreigen te verliezen van je kind zou wel een emotionele impact op hen moeten hebben.
Persoonlijk denk ik niet dat het verstandig is om dan het contact zo in te perken of zo lastig te maken, maar in een dergelijke situatie denkt niet iedereen al te goed na.
"Ik snap dat ze boos zijn en verdrietig en dat ze een paar dagen misschien wel weken ( maanden) dit moeten verwerken"
Ik neem aan dat jij het tijd moet gunnen, maarja....
"En ik had daar helemaal niet bij stil gestaan en dat lijkt me best een goed idee, en zelfs zo'n goed idee dat we dat ook zo gaan doen."
Nouja, het is goed om te lezen dat je toekomstplannen hebt.
Je zou altijd nog je slaapritme aan kunnen passen als jij eerder op moet staan.
Je kunt die rit altijd nog gebruiken om alvast wat werk te doen, of om iets te lezen bijvoorbeeld.
Dan lijkt het alsof de tijd net wat sneller verstrijkt.
"Waarom zouden die er dan in zitten als de duren toch niet op slot mogen? "
Een beetje een stomme vraag, maar zijn er geen camera's om mensen in de gaten te houden?
Dan hinder je wel de privacy van mensen, maar ik gok dat dat niet hun grootste probleem zal zijn.
"dan versta je geen NL meer"
Nouja, jong geleerd is oud gedaan.
Daarnaast vallen beide talen onder de West-Germaanse taalfamilie en vanwege de ligging van de landen klinkt de een niet al te exotisch in de ander zijn oren.
In ieder geval handig dat dat geen probleem zal vormen.
"Wat moet ik in hemelsnaam 4 uur buiten doen haha."
Nouja, wat beweging is natuurlijk niet verkeerd.
Kun je niemand anders meenemen op zo'n wandeling, als dat überhaupt een optie is.
"Dus ze moest lachen?"
Leuk dat je haar tegen bent gekomen.
Opvallend dat jullie twee eenzelfde idee hadden, maar aangezien jullie het toch leuk leken te hebben...
Heb je nog contact met haar gehad?
(Ik zie nu pas dat @Asy Silvana mij voor was met iets dergelijks.. Leuk? Nouja, naar mijn mening maakt het een verdacht goed begin van een boek over een jeugdig duo dat aan het begin staat van de reis van hun leven. Hopelijk ben ik daarmee niet de enige...)
A
"Ik zou ze best is willen spreken en over wat er is gebeurd praten."
Nouja, ik denk wel dat je er rekening mee moet houden dat ze dat ook niet willen doen.
Het zou misschien vrij shockerend zijn voor hen, dus misschien willen ze dat zo snel mogelijk vergeten.
Ik ben hen natuurlijk niet, dus je zult er maar op een manier achter komen.
Heeft het ziekenhuis nog informatie over hen bijgehouden?
Ik neem aan dat ze dat doen, dus misschien kan men jou daarmee helpen.
"Dus ik ga zo om 16.00/16.15 samen met dat meisje naar het bos toe."
Ik hoop dat het leuk was.
Zo te lezen klikt het wel tussen jullie, dus hopelijk haal je aardig wat plezier uit jullie vriendschap.
"Nu ik dit zo leest dan zijn we (ik en haar) wel snel vrienden geworden."
Nouja, als jullie dezelfde ideeën hebben is het niet lastig om je voor te stellen dat jullie het wel met elkaar kunnen vinden.
Nouja, ik denk wel dat je er rekening mee moet houden dat ze dat ook niet willen doen.
Het zou misschien vrij shockerend zijn voor hen, dus misschien willen ze dat zo snel mogelijk vergeten.
Ik ben hen natuurlijk niet, dus je zult er maar op een manier achter komen.
Heeft het ziekenhuis nog informatie over hen bijgehouden?
Ik neem aan dat ze dat doen, dus misschien kan men jou daarmee helpen.
"Dus ik ga zo om 16.00/16.15 samen met dat meisje naar het bos toe."
Ik hoop dat het leuk was.
Zo te lezen klikt het wel tussen jullie, dus hopelijk haal je aardig wat plezier uit jullie vriendschap.
"Nu ik dit zo leest dan zijn we (ik en haar) wel snel vrienden geworden."
Nouja, als jullie dezelfde ideeën hebben is het niet lastig om je voor te stellen dat jullie het wel met elkaar kunnen vinden.
A
Hoi,
Hmmm, toch jammer dat ik nu dit bericht lees. Ik had gehoopt dat je het niet zou doen, aangezien je in je 5 days topic had gezegd het nog even uit te stellen. Maar dat even was dus echt even...
Ik snap ergens de reactie van je ouders. Het is eigenlijk wel waar wat @Kaasplank zegt. Jij vraagt je af waarom ze je in de steek laten en dat dat eigenlijk niet kan, je bent hun zoon. Maar jij hebt zojuist geprobeerd een eind aan je leven te maken. Dan had jij je ouders en broer in de steek gelaten. Dat is dan toch eigenlijk hetzelfde principe?
Maar goed, ik ben hier niet om jou de les te lezen. Ik vind als nog dat je ouders je niet zomaar uit huis kunnen zetten, zeker omdat je minderjarig bent. Het is goed dat je dat gaat bespreken met die psycholoog. Ik denk niet dat zij je uit het ziekenhuis halen voor je een goed onderkomen hebt. Anders lig je waarschijnlijk net zo snel weer in het ziekenhuis of dit keer misschien wel in een grafkist... Het lijkt me verstandig gewoon alle opties door te spreken.
Ik denk ook wel dat het een goed idee is je broer te bellen, zoals @Asy silivana zei. Het kan best dat hij nog steeds gewoon contact wil, maar een beetje wordt 'onderdrukt' door je ouders om hetzelfde te vinden en te doen.
Het lijkt me voor nu niet verstandig om met je ouders te gaan praten. Ik snap het als je graag wil weten waarom ze zo doen, maar ik denk dat alle wonden te vers zijn. Daarnaast denk ik dat jij nog steeds iedere kans zou grijpen om een eind aan je leven te maken, dus het is ook niet zo dat jullie 'opnieuw' kunnen beginnen en dat je bepaalde beloftes kan doen. Het 'probleem' is er dan nog. (Als dat dus het probleem is.)
Heb je een beetje dingen te doen om jezelf bezig te houden of helpen zij je daar goed bij in het ziekenhuis?
Ben je lichamelijk al redelijk hersteld?
Nog een laatste vraag: hoe ga je nu verder? Heb je daar al een idee over?
Rust lekker uit en probeer je niet te veel zorgen te maken (al is dat natuurlijk véél makkelijker gezegd dan gedaan).
Gr. Pin
Hmmm, toch jammer dat ik nu dit bericht lees. Ik had gehoopt dat je het niet zou doen, aangezien je in je 5 days topic had gezegd het nog even uit te stellen. Maar dat even was dus echt even...
Ik snap ergens de reactie van je ouders. Het is eigenlijk wel waar wat @Kaasplank zegt. Jij vraagt je af waarom ze je in de steek laten en dat dat eigenlijk niet kan, je bent hun zoon. Maar jij hebt zojuist geprobeerd een eind aan je leven te maken. Dan had jij je ouders en broer in de steek gelaten. Dat is dan toch eigenlijk hetzelfde principe?
Maar goed, ik ben hier niet om jou de les te lezen. Ik vind als nog dat je ouders je niet zomaar uit huis kunnen zetten, zeker omdat je minderjarig bent. Het is goed dat je dat gaat bespreken met die psycholoog. Ik denk niet dat zij je uit het ziekenhuis halen voor je een goed onderkomen hebt. Anders lig je waarschijnlijk net zo snel weer in het ziekenhuis of dit keer misschien wel in een grafkist... Het lijkt me verstandig gewoon alle opties door te spreken.
Ik denk ook wel dat het een goed idee is je broer te bellen, zoals @Asy silivana zei. Het kan best dat hij nog steeds gewoon contact wil, maar een beetje wordt 'onderdrukt' door je ouders om hetzelfde te vinden en te doen.
Het lijkt me voor nu niet verstandig om met je ouders te gaan praten. Ik snap het als je graag wil weten waarom ze zo doen, maar ik denk dat alle wonden te vers zijn. Daarnaast denk ik dat jij nog steeds iedere kans zou grijpen om een eind aan je leven te maken, dus het is ook niet zo dat jullie 'opnieuw' kunnen beginnen en dat je bepaalde beloftes kan doen. Het 'probleem' is er dan nog. (Als dat dus het probleem is.)
Heb je een beetje dingen te doen om jezelf bezig te houden of helpen zij je daar goed bij in het ziekenhuis?
Ben je lichamelijk al redelijk hersteld?
Nog een laatste vraag: hoe ga je nu verder? Heb je daar al een idee over?
Rust lekker uit en probeer je niet te veel zorgen te maken (al is dat natuurlijk véél makkelijker gezegd dan gedaan).
Gr. Pin
A
Hey,
Het kan dus nog zijn dat je ouders van mening veranderen. Dit is in mij ogen in ieder geval ook niet het einde van jullie relatie.
Hoe ik deze reactie van je ouders interpreteer is als volgt:
Kijk, je zegt steeds wel dat je dood wil, maar tussen het doen en het zeggen zit een groot verschil. Je ouders weten simpelweg niet wat ze kunnen zeggen of doen en daarom zeggen en doen ze inmiddels maar niks. Als je het ze zou vragen is er een grote kans dat ze in huilen uitbarsten en zeggen dat ze niet meer weten wat ze moeten doen om je beter te laten voelen.
Het kan dus overkomen alsof ze het wel oké vinden, ook al vinden ze het dus helemaal niet oké. Die shock is dan zeker aanwezig.
Jou uit huis zetten, klinkt in mij ogen als een vorm van zelfbescherming.
Al gaat het ze op de lange termijn niet helpen. Want zodra jij kan probeer je het nog eens en dan verwijten ze zichzelf waarschijnlijk dat het hun schuld is en dat ze het nooit hadden moeten doen. Zo zijn emoties nu eenmaal.
Die psycholoog is volgens mij wel een goede. Hij wil echt het beste voor jou en doet niks randoms 'zodat je hopelijk maar geen zelfmoord pleegt'. Hij lijkt naar echte oplossingen te zoeken.
Het is fijn dat je nu wat vaker weg mag uit je kamer, maar ik snap dat dat natuurlijk niet alles is. Deze situatie laat je niet beter voelen en dat lijkt me ook vrij logisch. Je gaat weg met de gedachte nooit meer terug te komen en je wordt wakker en alles is alleen maar vervelender geworden.
Ben je wel bereidt om een andere organisatie een kans te geven?
Als je je zo slecht voelt, kun je dan niet weer op zo'n knopje drukken en een babbeltje maken?
Gr. Pin
Het kan dus nog zijn dat je ouders van mening veranderen. Dit is in mij ogen in ieder geval ook niet het einde van jullie relatie.
Hoe ik deze reactie van je ouders interpreteer is als volgt:
Kijk, je zegt steeds wel dat je dood wil, maar tussen het doen en het zeggen zit een groot verschil. Je ouders weten simpelweg niet wat ze kunnen zeggen of doen en daarom zeggen en doen ze inmiddels maar niks. Als je het ze zou vragen is er een grote kans dat ze in huilen uitbarsten en zeggen dat ze niet meer weten wat ze moeten doen om je beter te laten voelen.
Het kan dus overkomen alsof ze het wel oké vinden, ook al vinden ze het dus helemaal niet oké. Die shock is dan zeker aanwezig.
Jou uit huis zetten, klinkt in mij ogen als een vorm van zelfbescherming.
Al gaat het ze op de lange termijn niet helpen. Want zodra jij kan probeer je het nog eens en dan verwijten ze zichzelf waarschijnlijk dat het hun schuld is en dat ze het nooit hadden moeten doen. Zo zijn emoties nu eenmaal.
Die psycholoog is volgens mij wel een goede. Hij wil echt het beste voor jou en doet niks randoms 'zodat je hopelijk maar geen zelfmoord pleegt'. Hij lijkt naar echte oplossingen te zoeken.
Het is fijn dat je nu wat vaker weg mag uit je kamer, maar ik snap dat dat natuurlijk niet alles is. Deze situatie laat je niet beter voelen en dat lijkt me ook vrij logisch. Je gaat weg met de gedachte nooit meer terug te komen en je wordt wakker en alles is alleen maar vervelender geworden.
Ben je wel bereidt om een andere organisatie een kans te geven?
Als je je zo slecht voelt, kun je dan niet weer op zo'n knopje drukken en een babbeltje maken?
Gr. Pin
A
Hoi,
Als die instantie in het westen wat is, is het natuurlijk wel mooi meegenomen als je daar ook kan "wonen". 2 in 1.
Fijn dat je van je neef in ieder geval welkom bent. Nu alleen die vriendin nog. Kunnen zij niet Engels spreken? Dat jullie zo kunnen communiceren.
Als je dan in Duitsland een hulpinstantie moet zoeken, hoe ga je dat dan doen met de taal?
Deze site werkt in ieder geval gewoon in het buitenland (dit bericht is daar het bewijs van aangezien ik in het buitenland zit). Het telefoonnummer weet ik niet zeker. Anders moet je denk ik wel het landnummer erbij zetten.
Goed dat je wel op het knopje drukt als je het echt nodig hebt. Haha ja, ik snap het wel dat ze niet meer komen als je continu drukt.
Veel succes met het gesprek maandag!
Gr. Pin
Als die instantie in het westen wat is, is het natuurlijk wel mooi meegenomen als je daar ook kan "wonen". 2 in 1.
Fijn dat je van je neef in ieder geval welkom bent. Nu alleen die vriendin nog. Kunnen zij niet Engels spreken? Dat jullie zo kunnen communiceren.
Als je dan in Duitsland een hulpinstantie moet zoeken, hoe ga je dat dan doen met de taal?
Deze site werkt in ieder geval gewoon in het buitenland (dit bericht is daar het bewijs van aangezien ik in het buitenland zit). Het telefoonnummer weet ik niet zeker. Anders moet je denk ik wel het landnummer erbij zetten.
Goed dat je wel op het knopje drukt als je het echt nodig hebt. Haha ja, ik snap het wel dat ze niet meer komen als je continu drukt.
Veel succes met het gesprek maandag!
Gr. Pin
A
Hai,
Wauw een hele bijeenkomst speciaal voor jou. Ik zou gevleid zijn ;)
Die 2 vrouwen met hun gezichten HAHAHAHA ik zie het voor me, prachtig.
Ik vind het mooi om te lezen hoe je psycholoog Bob ook (steeds) voor jou op kwam tijdens het gesprek. Zo'n iemand wil je aan je kant hebben!
Het klinkt inderdaad als een mooi idee om die instantie in het westen eerst te doen en daarna naar je neef te gaan.
Misschien is dit dom, maar is er niet een ander ROC in de buurt van of die instantie of je neef? Dat scheelt dan weer reistijd.
Dat weglopen met het andere meisje klinkt inderdaad heel gezellig. Ik snap hun ernst maar ik snap ook jullie lol. Voor een keertje maakt dat echt niet uit lijkt me. Kun je vaker met haar contact zoeken op de afdeling?
Ik heb btw geen problemen met alles in één bericht. Ik lees het toch allemaal :)
Gr. Pin
Wauw een hele bijeenkomst speciaal voor jou. Ik zou gevleid zijn ;)
Die 2 vrouwen met hun gezichten HAHAHAHA ik zie het voor me, prachtig.
Ik vind het mooi om te lezen hoe je psycholoog Bob ook (steeds) voor jou op kwam tijdens het gesprek. Zo'n iemand wil je aan je kant hebben!
Het klinkt inderdaad als een mooi idee om die instantie in het westen eerst te doen en daarna naar je neef te gaan.
Misschien is dit dom, maar is er niet een ander ROC in de buurt van of die instantie of je neef? Dat scheelt dan weer reistijd.
Dat weglopen met het andere meisje klinkt inderdaad heel gezellig. Ik snap hun ernst maar ik snap ook jullie lol. Voor een keertje maakt dat echt niet uit lijkt me. Kun je vaker met haar contact zoeken op de afdeling?
Ik heb btw geen problemen met alles in één bericht. Ik lees het toch allemaal :)
Gr. Pin
A
Kun je geen dingen afspreken dat als ze de kant van Mediant op gaan, er serieuze gesprekken o.i.d. volgen? Dat lijkt me namelijk wel reëel.
Wel goed dat je al naar ROC's hebt gekeken. Wat je je dan moet bedenken is als je in februari pas start, je misschien al helemaal niet meer bij die instelling zit. Dan zit je nog verder van school aangezien je dan in Duitsland zit, dus dat wordt dan lastig...
Goed idee dus om met een trajectbegeleider te zoeken naar een oplossing.
Leuk dat je nu goed contact hebt met dat meisje! Het klikt zo te horen goed, dus geniet ervan!
Veel plezier vanavond!
Gr. Pin
Wel goed dat je al naar ROC's hebt gekeken. Wat je je dan moet bedenken is als je in februari pas start, je misschien al helemaal niet meer bij die instelling zit. Dan zit je nog verder van school aangezien je dan in Duitsland zit, dus dat wordt dan lastig...
Goed idee dus om met een trajectbegeleider te zoeken naar een oplossing.
Leuk dat je nu goed contact hebt met dat meisje! Het klikt zo te horen goed, dus geniet ervan!
Veel plezier vanavond!
Gr. Pin
A
Hey,
Leuk om weer van je te horen!
Ik ben blij om te horen dat je het zo leuk hebt met Sophie (en haar ouders :P)! Dat doet me goed te horen. Natuurlijk vaagt dat niet je suïcide weg - daar zit het te diep voor - maar het laat je gelukkig ook de andere kant zien 🙂 Dat is altijd fijn om mee te maken.
Ik vraag me net als jij ook wel af of het niet te snel gaat. Ik bedoel, ik kan de situatie veel minder goed inschatten als jij dat nu kan, maar na één week al bij haar intrekken en een relatie starten, klinkt wel snel.
Niet dat verliefdheid niet zo snel kan ontstaan. Liefde op het eerste gezicht is namelijk een bestaand iets. In 1/3 van een seconde kun je al verliefd worden. Echter is dat geen garantie voor een goede relatie. Die heb je eigenlijk nooit.
Als ik kijk naar wat ik verstandiger vind (voor jouw gezondheid voornamelijk), zou dat zijn dat je eerst naar de instantie gaat in het westen. Als het contact daarna nog erg goed verloopt, zou je ook ipv naar je neef, naar Sophie kunnen gaan. Mocht iedereen daar dus mee akkoord gaan. Dat klinkt in mijn ogen dan als een goede oplossing.
Maar dat moet je natuurlijk zelf weten. Als alle artsen/psychologen denken dat jij ook goed beter kan worden bij die vrouw waar Sophie heen gaat en bij haar thuis als onderkomen, kan dat dan ook.
Dat stel dat je heeft geholpen is dus een doodlopend pad (vergeet alle dubbelzinnigheid in die zin, ik kan het effe niet anders verwoorden). Dan kun je dat boek ook weer dichtdoen niet waar?
Naja, dat was dus mijn mening, kijk maar wat je er mee doet. Doe maar vooral waar jij gelukkig(!) van wordt! :):)
Gr. Pin
Leuk om weer van je te horen!
Ik ben blij om te horen dat je het zo leuk hebt met Sophie (en haar ouders :P)! Dat doet me goed te horen. Natuurlijk vaagt dat niet je suïcide weg - daar zit het te diep voor - maar het laat je gelukkig ook de andere kant zien 🙂 Dat is altijd fijn om mee te maken.
Ik vraag me net als jij ook wel af of het niet te snel gaat. Ik bedoel, ik kan de situatie veel minder goed inschatten als jij dat nu kan, maar na één week al bij haar intrekken en een relatie starten, klinkt wel snel.
Niet dat verliefdheid niet zo snel kan ontstaan. Liefde op het eerste gezicht is namelijk een bestaand iets. In 1/3 van een seconde kun je al verliefd worden. Echter is dat geen garantie voor een goede relatie. Die heb je eigenlijk nooit.
Als ik kijk naar wat ik verstandiger vind (voor jouw gezondheid voornamelijk), zou dat zijn dat je eerst naar de instantie gaat in het westen. Als het contact daarna nog erg goed verloopt, zou je ook ipv naar je neef, naar Sophie kunnen gaan. Mocht iedereen daar dus mee akkoord gaan. Dat klinkt in mijn ogen dan als een goede oplossing.
Maar dat moet je natuurlijk zelf weten. Als alle artsen/psychologen denken dat jij ook goed beter kan worden bij die vrouw waar Sophie heen gaat en bij haar thuis als onderkomen, kan dat dan ook.
Dat stel dat je heeft geholpen is dus een doodlopend pad (vergeet alle dubbelzinnigheid in die zin, ik kan het effe niet anders verwoorden). Dan kun je dat boek ook weer dichtdoen niet waar?
Naja, dat was dus mijn mening, kijk maar wat je er mee doet. Doe maar vooral waar jij gelukkig(!) van wordt! :):)
Gr. Pin
A
Hey,
Wauw wat een idioten daar. Je zit daar toch voor hulp? En dat geven ze niet eens... Waarom faalt zorg zo? Waarom doet iedereen daar kortaf en gemeen en waarom luisteren ze niet gewoon naar je?
Ik vind het eigenlijk wel een hele mooie actie dat je dat eten naar die verpleegkundige hebt gegooid, maar het was natuurlijk veel leuker geweest als het de psychiater was geweest. Misschien krijg je nu dan wel aandacht...
Nee, maar ik snap wel dat dat je niet helemaal lekker zit. Je kan natuurlijk altijd je excuses aanbieden voor die uitval bij de desbetreffende verpleegkundige. Ik denk dat diegene dat wel kan waarderen.
Ik wil eigenlijk hetzelfde voorstellen als @Kenshin: Bel Bas! Hij staat aan jou kan en kan je echt helpen hier uit te komen!
Zijn er duidelijke afspraken gemaakt over je hulp? Je had namelijk goed aangegeven dat het geen herhaling moest worden bij Mediant. Wat zouden jullie doen als het toch wel zo dreigde te gaan of als er weer niet werd geluisterd?
Hebben jij en Sophie dingen afgesproken over wanneer wel en niet dingen vertellen aan elkaar? Ik denk dat ze het namelijk niet erg zou vinden en er vooral voor jou wil zijn en wil dat het goed met je gaat.
Je bericht is inmiddels alweer 14 uur geleden, dus ik hoop dat er inmiddels al wat dingen ten goede van jou zijn veranderd :)
Gr. Pin
Wauw wat een idioten daar. Je zit daar toch voor hulp? En dat geven ze niet eens... Waarom faalt zorg zo? Waarom doet iedereen daar kortaf en gemeen en waarom luisteren ze niet gewoon naar je?
Ik vind het eigenlijk wel een hele mooie actie dat je dat eten naar die verpleegkundige hebt gegooid, maar het was natuurlijk veel leuker geweest als het de psychiater was geweest. Misschien krijg je nu dan wel aandacht...
Nee, maar ik snap wel dat dat je niet helemaal lekker zit. Je kan natuurlijk altijd je excuses aanbieden voor die uitval bij de desbetreffende verpleegkundige. Ik denk dat diegene dat wel kan waarderen.
Ik wil eigenlijk hetzelfde voorstellen als @Kenshin: Bel Bas! Hij staat aan jou kan en kan je echt helpen hier uit te komen!
Zijn er duidelijke afspraken gemaakt over je hulp? Je had namelijk goed aangegeven dat het geen herhaling moest worden bij Mediant. Wat zouden jullie doen als het toch wel zo dreigde te gaan of als er weer niet werd geluisterd?
Hebben jij en Sophie dingen afgesproken over wanneer wel en niet dingen vertellen aan elkaar? Ik denk dat ze het namelijk niet erg zou vinden en er vooral voor jou wil zijn en wil dat het goed met je gaat.
Je bericht is inmiddels alweer 14 uur geleden, dus ik hoop dat er inmiddels al wat dingen ten goede van jou zijn veranderd :)
Gr. Pin
A
Ik vind het heel erg goed hoe je die vrouw zo op haar plek hebt gezet. Laat ze maar voelen hoe erg ze falen.
Ik ben momenteel ervan overtuigd dat leuke dingen doen en omgeven worden door mensen waarvan je houdt en vice versa het beste medicijn tegen depressie is.
Fijn dat Marion ook mee wil naar het ROC. Altijd handig om iemand mee te hebben, zodat je zeker weet dat alles is verteld.
Leuk wat jullie voor Bas hebben gekocht en gaan maken / hebben gemaakt! Ook fijn dat je hem weer ziet. Kun je niet gewoon bij Sophie intrekken en dan een paar keer per week (of één keer, dat is al iets) met Bas babbelen? Want hij is toch ook gewoon een psycholoog...
10cm bij 10cm is wel aan de kleine kant voor een origami vogel als je niet zo goed weet hoe alles werkt. Ik gebruik zelf vaak blaadjes van 16x16cm. Dat zijn vgm basic vouwblaadjes (voor kinderen).
Wat een slimmeriken werken er toch daar. Ik snap vanuit hun oogpunt wel dat ze je kamer checken, maar jij weet (helaas) wel beter. Jammer dat je weer met automutilatie bent begonnen. Kun je het hier met Bas over gaan hebben denk je?
Ik hoop dat het je goed doet om daar weer even weg te zijn. Veel plezier en succes bij Sophie, het ROC en Bas!
Gr. Pin
A
Is het gek als ik Sophie, haar ouders en hun huis een thuis noem?
‘Thuis’ is een gevoel, geen plaats. Ik ben blij om te horen dat je een thuis gevonden hebt.
Ik zeg altijd dat thuis 'personen' zijn :8:$
Die opleiding klinkt goed, want je wil naar het HBO toch? Dus als je dan dat opstapje hebt, kun je dat eerder gaan doen. En dan ook nog een nieuwe klas en een baan! Lekker bezig man! :)
Het is goed dat Jan en Marion goed zijn geïnformeerd. Dan weten we allemaal zeker dat het een goede en weloverwogen keuze was/is. Ook fijn dat er dingen ondertekend worden, zodat het ten minste duidelijk is wie bij wie woont en dat je straks hopelijk niet terug hoeft naar de instelling in het westen :)
Vervelend van je opa! Beterschap!
Het komt wel vaker voor bij oude mensen dat dingen van vroeger heel helder in het geheugen staan en dingen van het hier en nu een beetje vervagen. Ik hoop dat dat zich ook weer herstelt.
Kun je je opa wel gewoon bezoeken? (I.v.m. het gedoe met je ouders)
Ah, dus je stond ook nog ingeschreven bij Mediant? Ingewikkeld allemaal... Straks ben je lekker van iedereen verlost. Geniet ervan zou ik zeggen :)
Gr. Pin
A
Hey Mr.S,
Vervelend wat er is gebeurd in je klas! Het is natuurlijk altijd even aftasten wat je wel en niet kan vertellen. Twee polsen in het verband helpen niet echt mee om te kiezen voor het niet vertellen. Het dwingt je bijna open te zijn. Helaas reageert niet iedereen daar altijd goed op.
Ja, het is misschien begrijpelijk omdat je snapt hoe men aan al die vooroordelen komt, maar dat maakt het niet minder leuk. Ik vind het ook wel een beetje kinderachtig en zeker voor jongens van 20+.
Hopelijk trekken ze bij en doen ze in ieder geval normaal tegen je. Je blijft positief en dat is mooi! Morgen (vandaag) een leuk vak, dus dat is mooi meegenomen.
Zitten je wonden nu wel weer goed verbonden?
In ieder geval mooi dat je niet meer snijdt. Soms moet je daar achter komen door te snijden. Dat kan, maar ik zie dat alleen maar als iets positiefs. Nu doe je het niet meer :)
Leuk dat jullie naar je opa en oma zijn geweest! Fijn dat dat gewoon kan. Hopelijk blijft de gezondheid van je opa verbeteren :)
Gr. Pin
Vervelend wat er is gebeurd in je klas! Het is natuurlijk altijd even aftasten wat je wel en niet kan vertellen. Twee polsen in het verband helpen niet echt mee om te kiezen voor het niet vertellen. Het dwingt je bijna open te zijn. Helaas reageert niet iedereen daar altijd goed op.
Ja, het is misschien begrijpelijk omdat je snapt hoe men aan al die vooroordelen komt, maar dat maakt het niet minder leuk. Ik vind het ook wel een beetje kinderachtig en zeker voor jongens van 20+.
Hopelijk trekken ze bij en doen ze in ieder geval normaal tegen je. Je blijft positief en dat is mooi! Morgen (vandaag) een leuk vak, dus dat is mooi meegenomen.
Zitten je wonden nu wel weer goed verbonden?
In ieder geval mooi dat je niet meer snijdt. Soms moet je daar achter komen door te snijden. Dat kan, maar ik zie dat alleen maar als iets positiefs. Nu doe je het niet meer :)
Leuk dat jullie naar je opa en oma zijn geweest! Fijn dat dat gewoon kan. Hopelijk blijft de gezondheid van je opa verbeteren :)
Gr. Pin
A
Ah natuurlijk. Krijg je dat weer. Lekker al die mensen bij jou in de buurt. Mijn school was ook zo. Altijd maar van, Ja Pin, als je deze lessen mist, dan mis je wel zoveel, dat we niet weten of we je nog genoeg kwaliteit van onderwijs kunnen bieden... En dan de schoolarts bellen. Ugh. Daarom schrok ik ook zo bij het laatste gesprek toen ze zeiden dat ze geïnteresseerd waren in mij als persoon en dat ze mij oprecht wouden helpen. Ik denk dat die vrouw iets verkeerds had gegeten.
Genoeg over mij, terug naar jou.
Ik dacht dat er allemaal officiële papieren waren getekend om bij Sophie te mogen wonen? Is het dan ook niet zo dat school hiervan op de hoogte is? Want het lijkt me namelijk alles behalve prettig als er door zo'n misverstand opeens contact met je biologische ouders wordt opgenomen - zeker nu het met beide partijen net weer even beter ging. En anders wordt het vanzelf wel duidelijk wanneer ze je ouders aan de lijn krijgen.
Als ze niet luisteren moeten ze de consequenties aanvaarden. Helaas betekent dat ook consequenties voor jou en dat vind ik echt onacceptabel van school.
Desondanks denk ik wel dat ze ergens een punt hebben. Ik bedoel, ben je random weggegaan zonder je af te melden? School is verantwoordelijk voor jou als jij les hebt. Als je 'm dan peert zonder je af te melden en je krijgt een ongeluk, dan is school aansprakelijk. Daarom zijn (sommige) scholen daar streng op.
Dat betekent niet dat ik vind dat school gelijk heeft, ik denk dat het heel goed is om met school afspraken te maken over wat je doet wanneer je je kut voelt. Ik denk dat jij geen onredelijke eisen hebt en als er gewoon goed met elkaar wordt gesproken, jullie zoiets kunnen afspreken.
Ook zo slecht wat ze over Mediant zeggen... Dat gaat hen echt oprecht helemaal NIKS aan. Tsss. Deze mensen hebben zelf therapie nodig.
Ik dacht echt van waarom maak je iemand anders belachelijk over zijn tekens als je het zelf ook hebt?
Hetzelfde valt te zeggen over pesten. Vaak zie je dat pesters in het verleden zijn gepest.
Eigenlijk is het wel zo goed als hetzelfde. Waarschijnlijk is hij bang o.i.d., juist omdat hij hetzelfde heeft meegemaakt.
Al blijft het natuurlijk gissen naar de echte reden erachter. Ik keur het niet goed, maar ik kijk er ook zeker niet vreemd van op. Hopelijk gaat het nu beter tussen jullie?
En als ik hier niet meer ben dan lees ik ook geen negatieve dingen meer en misschien ga ik me dan eindelijk is beter voelen?
Ik heb daar ook vaker last van. Meestal mijd ik dan Emotionele Problemen en Gevoelens en ga ik meer de kleine, onschuldige topics beantwoorden.
Ik denk dat je best hier kan zijn voor hulp, zonder op iedereen z'n berichten te reageren. Dat is helemaal niks om je voor te schamen.
Ik denk dat weglopen nu niks gaat oplossen. Hoe stom, basic en standaard dit ook mag klinken, na je opleiding kun je je eigen weg gaan. Heb jij je diploma, dan ben je ook nog eens 18 en niemand die je dan nog tegenhoudt. Je kan weg uit je provincie en een vervolgstudie volgen op een plek die voor jou helemaal nieuw is. Geen vooroordelen, geen bekende gezichten (of alleen de fijne, zoals die van Sophie) en alleen maar leuke dingen (oké, dat is wel erg optimistisch). Weglopen maakt het alleen maar moeilijk om ooit nog ergens anders een stabiel bestaan op te bouwen. Met een diploma kun je nu eenmaal meer. Zo zit deze maatschappij in elkaar. Ik gun het jou gewoon heel erg dat je goede mogelijkheden hebt, zodat je later kan doen wat je wil :)
Gr. Pin
Genoeg over mij, terug naar jou.
Ik dacht dat er allemaal officiële papieren waren getekend om bij Sophie te mogen wonen? Is het dan ook niet zo dat school hiervan op de hoogte is? Want het lijkt me namelijk alles behalve prettig als er door zo'n misverstand opeens contact met je biologische ouders wordt opgenomen - zeker nu het met beide partijen net weer even beter ging. En anders wordt het vanzelf wel duidelijk wanneer ze je ouders aan de lijn krijgen.
Als ze niet luisteren moeten ze de consequenties aanvaarden. Helaas betekent dat ook consequenties voor jou en dat vind ik echt onacceptabel van school.
Desondanks denk ik wel dat ze ergens een punt hebben. Ik bedoel, ben je random weggegaan zonder je af te melden? School is verantwoordelijk voor jou als jij les hebt. Als je 'm dan peert zonder je af te melden en je krijgt een ongeluk, dan is school aansprakelijk. Daarom zijn (sommige) scholen daar streng op.
Dat betekent niet dat ik vind dat school gelijk heeft, ik denk dat het heel goed is om met school afspraken te maken over wat je doet wanneer je je kut voelt. Ik denk dat jij geen onredelijke eisen hebt en als er gewoon goed met elkaar wordt gesproken, jullie zoiets kunnen afspreken.
Ook zo slecht wat ze over Mediant zeggen... Dat gaat hen echt oprecht helemaal NIKS aan. Tsss. Deze mensen hebben zelf therapie nodig.
Hetzelfde valt te zeggen over pesten. Vaak zie je dat pesters in het verleden zijn gepest.
Eigenlijk is het wel zo goed als hetzelfde. Waarschijnlijk is hij bang o.i.d., juist omdat hij hetzelfde heeft meegemaakt.
Al blijft het natuurlijk gissen naar de echte reden erachter. Ik keur het niet goed, maar ik kijk er ook zeker niet vreemd van op. Hopelijk gaat het nu beter tussen jullie?
Ik heb daar ook vaker last van. Meestal mijd ik dan Emotionele Problemen en Gevoelens en ga ik meer de kleine, onschuldige topics beantwoorden.
Ik denk dat je best hier kan zijn voor hulp, zonder op iedereen z'n berichten te reageren. Dat is helemaal niks om je voor te schamen.
Ik denk dat weglopen nu niks gaat oplossen. Hoe stom, basic en standaard dit ook mag klinken, na je opleiding kun je je eigen weg gaan. Heb jij je diploma, dan ben je ook nog eens 18 en niemand die je dan nog tegenhoudt. Je kan weg uit je provincie en een vervolgstudie volgen op een plek die voor jou helemaal nieuw is. Geen vooroordelen, geen bekende gezichten (of alleen de fijne, zoals die van Sophie) en alleen maar leuke dingen (oké, dat is wel erg optimistisch). Weglopen maakt het alleen maar moeilijk om ooit nog ergens anders een stabiel bestaan op te bouwen. Met een diploma kun je nu eenmaal meer. Zo zit deze maatschappij in elkaar. Ik gun het jou gewoon heel erg dat je goede mogelijkheden hebt, zodat je later kan doen wat je wil :)
Gr. Pin
A
Hoi Mr.S,
Je biologische ouders zijn dus naar het gesprek gekomen. Waarschijnlijk dus om duidelijk te maken hoe de situatie werkt. Vervelend dat jullie dan die confrontatie hadden, maar wel fijn dat alles nu helder is.
Mooi plan wat jullie nu hebben bedacht en gelukkig zijn na alle excuses en wat nachtjes slaap de dingen gezakt en uitgepraat. Nu hebben jullie een duidelijk afspraak op school en dat is mooi.
Knap dat je gaat afbouwen met snijden. Je hebt gelijk, dat gaat vaak niet in 1 keer.
Nu je dat vlees gedeelte noemt... Maak je het wel goed schoon voor je gaat snijden? Want je wil echt niet jezelf snijden met hetzelfde voorwerp waarmee je (rouw) vlees snijdt. (Ja, allebei vlees, maar je snapt het waarschijnlijk wel.) Dat is echt heel slecht voor je, dus ontsmet het aub wel echt goed, als je dan toch snijdt.
Hee wat leuk dat je met Sophie een weekendje weg gaat. Uiteindelijk gaat het erom dat jullie er samen op uit gaan, dus waar jullie ook heen gaan, ik heb er alle vertrouwen in dat het gezellig wordt!
Gr. Pin
Je biologische ouders zijn dus naar het gesprek gekomen. Waarschijnlijk dus om duidelijk te maken hoe de situatie werkt. Vervelend dat jullie dan die confrontatie hadden, maar wel fijn dat alles nu helder is.
Mooi plan wat jullie nu hebben bedacht en gelukkig zijn na alle excuses en wat nachtjes slaap de dingen gezakt en uitgepraat. Nu hebben jullie een duidelijk afspraak op school en dat is mooi.
Knap dat je gaat afbouwen met snijden. Je hebt gelijk, dat gaat vaak niet in 1 keer.
Nu je dat vlees gedeelte noemt... Maak je het wel goed schoon voor je gaat snijden? Want je wil echt niet jezelf snijden met hetzelfde voorwerp waarmee je (rouw) vlees snijdt. (Ja, allebei vlees, maar je snapt het waarschijnlijk wel.) Dat is echt heel slecht voor je, dus ontsmet het aub wel echt goed, als je dan toch snijdt.
Hee wat leuk dat je met Sophie een weekendje weg gaat. Uiteindelijk gaat het erom dat jullie er samen op uit gaan, dus waar jullie ook heen gaan, ik heb er alle vertrouwen in dat het gezellig wordt!
Gr. Pin
A
Hey,
Fijn dat je met Bas kan praten over het snijden!
Leuk dat je er met Sophie even tussenuit gaat. Veel plezier!
Gr. Pin
tekst aangepast door De Kindertelefoon nav forumregel 9
Fijn dat je met Bas kan praten over het snijden!
Leuk dat je er met Sophie even tussenuit gaat. Veel plezier!
Gr. Pin
tekst aangepast door De Kindertelefoon nav forumregel 9
A
Hey Mr.S,
3 dagen niet snijden vind ik toch wel heel wat hoor! Ik vind het knap van je.
Wauw wat leuk dat je die kans hebt gekregen van dat bedrijf! Ik snap heel goed dat je daar hyper over bent! :)
Ik stel zelf wel mijn twijfels bij stoppen met school, omdat het 'maar' 1 jaartje is en je er dan best veel mee kan, maar ik vind het eigenlijk veel belangrijker dat je je goed voelt bij wat je doet. Dus heb het er maar met je ouders over!
Gefeliciteerd met diegene in de familie en een fijne dag/fijn weekend!
Gr. Pin
3 dagen niet snijden vind ik toch wel heel wat hoor! Ik vind het knap van je.
Wauw wat leuk dat je die kans hebt gekregen van dat bedrijf! Ik snap heel goed dat je daar hyper over bent! :)
Ik stel zelf wel mijn twijfels bij stoppen met school, omdat het 'maar' 1 jaartje is en je er dan best veel mee kan, maar ik vind het eigenlijk veel belangrijker dat je je goed voelt bij wat je doet. Dus heb het er maar met je ouders over!
Gefeliciteerd met diegene in de familie en een fijne dag/fijn weekend!
Gr. Pin
A
Hey,
Oké, dus als ik het goed begrijp, volg je nu een andere opleiding, een die je ook liever wou. Dat in combinatie met werk.
Heb je wel vertrouwen in je oude werkgever? Dat dit gaat werken?
Verder lijkt het me alleen maar mooi dat je nu weer een opleiding doet waar je echt in geïnteresseerd bent.
Als de tijd tussen de updates langer wordt, is dat goed nieuws toch? :)
Gr. Pin
Oké, dus als ik het goed begrijp, volg je nu een andere opleiding, een die je ook liever wou. Dat in combinatie met werk.
Heb je wel vertrouwen in je oude werkgever? Dat dit gaat werken?
Verder lijkt het me alleen maar mooi dat je nu weer een opleiding doet waar je echt in geïnteresseerd bent.
Als de tijd tussen de updates langer wordt, is dat goed nieuws toch? :)
Gr. Pin
A
Hoi Mr.S
Ik dacht dat het al geregeld was dat je bij Sophie en haar ouders ging wonen, toen je weg ging uit die instelling, aangezien er toen ook al gesprekken waren. Echter was dat dus nog niet officieel?
Gaan ze je echt officieel adopteren of wat anders?
Gr. Pin
Ik dacht dat het al geregeld was dat je bij Sophie en haar ouders ging wonen, toen je weg ging uit die instelling, aangezien er toen ook al gesprekken waren. Echter was dat dus nog niet officieel?
Gaan ze je echt officieel adopteren of wat anders?
Gr. Pin
Bladzijde 1 / 4
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
