Heey,
Ik zit nu voor een weekje in het ziekenhuis. Omdat ik een verkeerde keus heb gemaakt, of nou ja, meer een verkeerde plek.
Om even kort uit te leggen. Ongeveer 1,5 week geleden zat ik heel erg diep. Ik voelde me heel slecht en ik wou het liefst stoppen met leven. Dus toen heb ik meerdere stappen gezet om het te kunnen voltooien. Ik heb de spullen bij elkaar geraapt, en de plek gezocht, en gevonden. Dus alles was perfect om ermee te stoppen. Me ouders gingen zondag samen met me broers een dagje weg met me moeders vriendin. Ik bleef thuis omdat ik graag mijn plan in uitvoering wou brengen, maar ik zei dat ik samen met een vriend ging gamen. Ze gingen laat in de morgen weg ( rond 11.30). Toen heb ik al mijn moed verzameld en ben ik een halfuurtje later vertrokken naar ''de plek''. En ik dacht dat er niemand zou komen daar, want het ligt nogal afgelegen. Maar om niet te veel in details te treden ( omdat het niet mag). Ik begon met gereed maken en toen zou ik gaan. En je snapt wel wat er gebeurde. Ik ben waarschijnlijk weg gevallen en toen ik wakker werd lag ik (helaas) in een ziekenhuisbed.
En dat was natuurlijk niet de plek waar ik wou zijn. Dus ik schrok nogal en drukte maar op een roodknopje zodat er iemand aan kwam. Die heeft me toen uitgelegd dat een stel me heeft gevonden en dat ze me hebben '' bevrijd'' en dat ik daarna met spoed hierna toe was gebracht. Dus ik vroeg of mijn ouders nog kwamen, en ze zei dat me ouders dezelfde namiddag nog waren komen kijken en dat ze daarna niet terug zijn gekomen. En ik was volgens de verpleegkundige pas maandag even een keertje wakker geweest. Wat ik me niet meer kan herinneren.
Ik heb een paar dagen toen heel veel geslapen en toen is mijn broer (blijkbaar) geweest om mijn laptop, telefoon, koptelefoon en JBL box en al me kleren te geven. Maar dat is nu ook al 3 dagen geleden en sinds zaterdag ben ik veel meer wakker, maar me ouders of broers zijn nog geen 1 keer op bezoek geweest. En ik dacht van, dan kan ik mooi een beetje rondlopen door het ziekenhuis, of gewoon buiten zitten, of buiten rondlopen, maar mijn deur zit op slot, en om het kwartier komt er iemand kijken hoe het gaat en wat ik aan het doen ben. Ik snap het wel, want iemand die pas geleden een zelfmoord poging heeft gedaan die laat je nu niet vrij rondlopen. Gelukkig mag ik onder begeleiding elke dag 1 uurtje naar beneden, of buiten rondlopen. Een ander voordeel is ook dat ik nu een kamer voor me alleen hebt, en met een mooi uitzicht.
Ik heb zondag me moeder gebeld en die zij dat ze me niet kwam bezoeken, of me überhaupt wou komen ophalen, en dat ik maar ergens anders moest gaan wonen, want thuis hoef ik niet meer te komen. En toen heb ik 's avonds me pa nog gebeld, maar die zij ook van thuis is er geen plek meer voor jou.
Dus waar ik me nu wel zorgen om maak, is waar kan ik naartoe nu me ouders me niet meer thuis willen hebben? Er komt morgenvroeg een psycholoog waarmee ik kan praten over deze situatie? Want ik mag nog niet op mezelf wonen, en daar heb ik dan ook geen geld voor. Straks moet ik op straat leven, dan kan je letterlijk zeggen dat ik nu in de hel ben belandt.
Maar wat ik me afvraag is waarom doen me ouders nu ineens zo? Ik snap dat ze boos zijn en verdrietig en dat ze een paar dagen misschien wel weken ( maanden) dit moeten verwerken, maar dan laat je toch niet je zoon in de steek? Ik weet nu echt niet wat ik moet doen. Het enige nummer dat ik heb van me familie is me oom die geen contact met ons wilt en een neef, maar of die mij wilt helpen? I don't think so..
Dit is het enige bewijs voor mij dat ik nog niet in de hel zit, en anders moet ik maar het beste ervan maken. Het was mijn keuze..
Gr: Mr.S
Bladzijde 4 / 4
A
Ik zou zeggen: bel Bas, vertel alles wat er gaande is, hoe je je voelt. Naar mijn mening moeten ze jou nu komen redden. Helemaal niet ok hoe het er in die instelling aan toe gaat.
Ik blijf erbij dat het niet jouw schuld was dat die psychiater zo uitvloog. Uitvliegen tegen een patiënt heeft sowieso geen zin.
Ook handig, een psycholoog die nooit tijd lijkt te hebben. Ik kan begrijpen dat ze het druk hebben, maar in jouw geval, jouw situatie, zou er tijd gemaakt moeten worden om naar jou te luisteren.
Als je vermoeid bent, voel je je een stuk slechter dan normaal. Is er een mogelijkheid dat je je slaappillen terugkrijgt? Eventueel door contact op te nemen met het psychiatrisch ziekenhuis waar je voordien zat?
Ik schrik er erg van dat er niemand komt wanneer jij op dat rode knopje duwt of om hulp schreeuwt. Helemaal niet ok van die instelling.
Ik was er even goed ingelopen hoor. Na dat eerste gesprek dat je met de mensen van deze instelling had in je vorige instelling, dacht ik dat deze instelling helemaal top voor jou ging zijn. Wel, ze hebben hun instelling goed kunnen verkopen, er heel goed doen uitzien, maar je voelt je er niet geholpen. Tijd om dat aan te geven.
Ik hoop dat je je geholpen voelt met dit forum, wetende dat wij graag naar je luisteren. Als ik in die instelling zat (gelukkig niet blijkbaar) zou ik graag met je praten, maar dat gaat niet, dus het enige wat ik voor je kan doen, is je adviseren om Bas te contacteren, en alles uit te leggen wat er aan de hand is.
Goed dat je het initiatief genomen hebt om in de woonkamer te eten. Jammer dat er niemand op in is gegaan.
Misschien een beetje “obvious”, maar als je nood hebt aan een gesprek, kan je chatten of bellen met de KinderTelefoon. 113 kan ook. Misschien voelt dat net iets anders als typen en lezen hier.
Fijn dat Sophie naar huis mocht. Ik vermoed dat zij het niet erg vind dat jij haar zou contacteren om te vertellen waar je mee zit, maar als je wilt wachten tot na dat weekendje, is dat jouw keuze.
Dat briefje dat @Asy Silivana noemde vind ik een heel erg goed idee. Misschien gaan ze wel in op je uitnodiging.
Trouwens, @Asy Silivana:
Laten we allemaal samen even in onze gedachten afdwalen naar Japan. De volgende video’s kunnen daarmee helpen. Even uit onze wereld stappen, en opgaan in deze video’s:
JAPAN - Where tradition meets the future
Beautiful Traditional Japanese Dance
View from Above- Japan
Japanese umbrella dance
Er is nog zoveel om te zien en te ontdekken. Het zou zonde zijn om je de kansen tot deze ontdekkingen te ontnemen.
Oh ja, misschien helpt het leren van een nieuwe taal om je gedachten te verzetten. Deze video helpt je alvast op weg.
Jij valt ons nooit lastig. Ik kan die instelling wel een mep geven, maar voor de rest helpen we je graag. Schrijf hier maar alles neer waar je mee zit. Ik hoop dat de reacties hier je steunen.
Ik blijf erbij dat het niet jouw schuld was dat die psychiater zo uitvloog. Uitvliegen tegen een patiënt heeft sowieso geen zin.
Ook handig, een psycholoog die nooit tijd lijkt te hebben. Ik kan begrijpen dat ze het druk hebben, maar in jouw geval, jouw situatie, zou er tijd gemaakt moeten worden om naar jou te luisteren.
Als je vermoeid bent, voel je je een stuk slechter dan normaal. Is er een mogelijkheid dat je je slaappillen terugkrijgt? Eventueel door contact op te nemen met het psychiatrisch ziekenhuis waar je voordien zat?
Ik schrik er erg van dat er niemand komt wanneer jij op dat rode knopje duwt of om hulp schreeuwt. Helemaal niet ok van die instelling.
Ik vraag me constant af hoe heb ik hier in kunnen trappen? Waarom ben ik hierna toe gegaan?
Ik was er even goed ingelopen hoor. Na dat eerste gesprek dat je met de mensen van deze instelling had in je vorige instelling, dacht ik dat deze instelling helemaal top voor jou ging zijn. Wel, ze hebben hun instelling goed kunnen verkopen, er heel goed doen uitzien, maar je voelt je er niet geholpen. Tijd om dat aan te geven.
Ik hoop dat je je geholpen voelt met dit forum, wetende dat wij graag naar je luisteren. Als ik in die instelling zat (gelukkig niet blijkbaar) zou ik graag met je praten, maar dat gaat niet, dus het enige wat ik voor je kan doen, is je adviseren om Bas te contacteren, en alles uit te leggen wat er aan de hand is.
Goed dat je het initiatief genomen hebt om in de woonkamer te eten. Jammer dat er niemand op in is gegaan.
Misschien een beetje “obvious”, maar als je nood hebt aan een gesprek, kan je chatten of bellen met de KinderTelefoon. 113 kan ook. Misschien voelt dat net iets anders als typen en lezen hier.
Fijn dat Sophie naar huis mocht. Ik vermoed dat zij het niet erg vind dat jij haar zou contacteren om te vertellen waar je mee zit, maar als je wilt wachten tot na dat weekendje, is dat jouw keuze.
Dat briefje dat @Asy Silivana noemde vind ik een heel erg goed idee. Misschien gaan ze wel in op je uitnodiging.
Trouwens, @Asy Silivana:
Verhuis dan. Naar Japan ofzo.
Maybe I see you there.
Laten we allemaal samen even in onze gedachten afdwalen naar Japan. De volgende video’s kunnen daarmee helpen. Even uit onze wereld stappen, en opgaan in deze video’s:
JAPAN - Where tradition meets the future
Beautiful Traditional Japanese Dance
View from Above- Japan
Japanese umbrella dance
Er is nog zoveel om te zien en te ontdekken. Het zou zonde zijn om je de kansen tot deze ontdekkingen te ontnemen.
Oh ja, misschien helpt het leren van een nieuwe taal om je gedachten te verzetten. Deze video helpt je alvast op weg.
Oké laat ik jullie maar niet teveel lastig vallen met mijn gejank.
Jij valt ons nooit lastig. Ik kan die instelling wel een mep geven, maar voor de rest helpen we je graag. Schrijf hier maar alles neer waar je mee zit. Ik hoop dat de reacties hier je steunen.
A
Alleen ik ben wat rustiger geworden. En ben maar is opgehouden met schreeuwen en huilen, want dat heeft toch geen zin hier.😞 Echt vervelend dat ze je niet komen helpen, zoals de bedoeling is in een hulpinstelling.
Dat gaf mij weer gelegenheid om weer te beginnen met automutilatie.😞 Ik ben zo boos op die hulpinstelling. Naar mijn mening moet je daar meteen weggehaald worden.
Goed dat je duidelijk hebt gemaakt dat ze jou eerder hadden moeten helpen. Ik vind het eigenaardig dat ze jou niet achterna gelopen zijn, en gewoon naar buiten hebben laten gaan, maar misschien was de buitenlucht even wat je nodig had.
Yes, je kan daar even weg. Goed gedaan. Ik ben blij om te horen dat je omringd gaat zijn met mensen die beter aanvoelen hoe je te steunen. Lief dat jullie een cadeautje voor Bas hebben, en bezig zijn er zelf eentje te maken. Hier nog wat origamitips:
How to Fold: Origami Flower
Bloemen maken van papier
Origami Cherry Blossom
Ze zei toen van Mr.S we proberen je zo goed mogelijk te helpen, maar een beetje medewerking is wel fijn van je.Dat vind ik nu wel het toppunt. Een beetje medewerking van hun kant was ook fijn geweest.
Ik zou het jammer vinden als je je account hier verwijdert. Ik ben de laatste persoon die het recht heeft hier iets over te zeggen, maar ik raad je aan je account te behouden. Desnoods wis je je geschiedenis elke keer of doe je van die ingewikkelde dingen met geheime tabbladen (of hoe die dingen ook werken). Ik heb het gevoel dat het je helpt om hier dingen op te kunnen schrijven, en het zou jammer zijn als dat niet meer kon. Ik kan het me heel goed voorstellen dat je je account wilt verwijderen, zodat niemand achter je topics en verhalen komt, maar de mogelijkheid om hier dingen op te schrijven, kan zo bevrijdend zijn.
Of Japanners Engels kunnen? Sommigen wel, anderen een stuk minder. Soms lijkt het me wel fun om naar een land te reizen waar je de taal niet spreekt. Negentig procent van communicatie blijkt lichaamstaal te zijn, dus dat komt vast goed. Alvast enkele nuttige Japanse woordjes en zinnen die in me opkomen:
- arigatou gozaimasu: heel erg bedankt (voor Bas)
- itadakimasu: smakelijk (voor alle gezellige mensen die in die instelling bij je aan tafel zaten)
- gomenasai: sorry (aan deze instelling, dat je “niet meewerkt”)
- sumimasen: excuseer me (aan deze instelling: sumimasen, maar ik ben ervandoor)
- aishiteru: ik hou van je (voor Sophie 😉 )
- wakarimasen: ik versta er niets van (dat is de handigste)
Heb je je laptop nu nog? Aangezien je dit bericht nog hebt kunnen schrijven, vermoed ik van wel. Ik hoop dat je laptop je afleiding kan bieden, en dat je zo ook in contact kan blijven met Sophie en Bas.
Fijne dag verder.
A
Is het gek als ik Sophie, haar ouders en hun huis een thuis noem?‘Thuis’ is een gevoel, geen plaats. Ik ben blij om te horen dat je een thuis gevonden hebt.
Een nieuwe klas met nieuwe mensen.Yes, dat is fijn. Ik hoop dat je een leuk jaar tegemoet gaat.
Gewoon een halfuur zwaar werk foetsie.Tibetaanse monniken hebben een traditie waarbij ze prachtige zandmandala’s maken. Hier steken ze veel tijd en werk in. Als de zandmandala klaar is, vernietigen ze die zelf. Dit symboliseert de vergankelijke natuur van de dingen. Een beetje zoals jij, en je harde werk aan het origamibloemetje, dat ineens weg was :D
Je hebt er waarschijnlijk veel mee bijgeleerd, en de sfeer zat vast goed.
En Bas vond dat nu best wel een goed idee, maar moest dat wel even overleggen met de hoofdpsychiater.Ik hoop dat daar en goede oplossing uitkomt.
Het is vast een administratieberg waar jullie door moeten, maar het lijkt me de moeite waard. Sophie is goed gezelschap, en haar ouders lijken me ook gezellige mensen.
Je hebt een baan, mooi. Ik hoop dat je het daar naar je zin hebt.
Oei, je opa in het ziekenhuis. Is het een idee om een briefje bij het knopje te leggen met: ‘Maakt u zich geen zorgen, er wordt goed voor u gezorgd. U hebt een ongeval gehad, maar het komt allemaal goed.’? Misschien panikeert je opa dan minder.
(waarom vertel ik dit verhaal eigenlijk?)Vertel hier maar alles wat in je opkomt :)
Veel succes met alle gesprekken die je tegemoet komen. Ik hoop dat daar nuttige en positieve dingen uitkomen.
Nog een fijne dag.
A
Je hebt je eerste schooldag achter de rug. Wat sterk van je dat je eerlijk verteld hebt wat er aan de hand is. Stom dat sommige klasgenoten er domme opmerkingen over maken. Ze weten uit onwetendheid of ongemakkelijkheid vast niets beters te zeggen.
Vroeg of laat zouden je klasgenoten moeten inzien dat jij een goed persoon bent. Je hebt heftige dingen meegemaakt, maar dat sluit niet uit dat je met jou geen fun kan hebben. Ik hoop dat je wat goede contacten kan leggen op school.
Jammer dat je gisteren weer zat te snijden. Als ik het goed begrijp, bekwam je met het snijden niet het gewenste resultaat, en ben je van plan niet meer te snijden. Dat zou een heel goed voornemen zijn. Praat je er met Sophie, Bas of iemand anders over als je het moeilijk krijgt?
Groetjes
Kenshin
Vroeg of laat zouden je klasgenoten moeten inzien dat jij een goed persoon bent. Je hebt heftige dingen meegemaakt, maar dat sluit niet uit dat je met jou geen fun kan hebben. Ik hoop dat je wat goede contacten kan leggen op school.
Jammer dat je gisteren weer zat te snijden. Als ik het goed begrijp, bekwam je met het snijden niet het gewenste resultaat, en ben je van plan niet meer te snijden. Dat zou een heel goed voornemen zijn. Praat je er met Sophie, Bas of iemand anders over als je het moeilijk krijgt?
Groetjes
Kenshin
A
Wat een onbegripvol schoolhoofd. Er zijn op school regeltjes waaraan je je hoort te houden, maar die regeltjes stellen niets voor als ze in sommige gevallen niet aangepast kunnen worden.
Kunnen je adoptieouders (als ik ze zo mag noemen) of Bas met je mentor en / of schoolhoofd praten? School moet begrijpen dat jouw mentale gezondheid belangrijker is dan strikt de regeltjes volgen. Misschien kan Bas voor een attest zorgen dat jou de toestemming geeft school vroegtijdig te verlaten.
Als school een afspraak wil met je biologische ouders, is het misschien moeilijk daaronder uit te komen. Het zou nuttig kunnen zijn dat de ouders van Sophie een afspraak maken met school. Als zij een afspraak aanvragen, denk ik dat school die niet mag weigeren.
Weglopen is inderdaad de oplossing niet. Sophie zou hier volgens mij heel erg onder lijden, en altijd op je hoede moeten zijn voor de politie, lijkt me ook maar niets.
Butterfly Project, inderdaad. Heel goed dat jullie dat met dat hartje doen.
@Asy Silivana, schrijf anders ‘Japan’ bij de vlinder. Het idee is dan dat, als je toch snijdt, je een tsunami veroorzaakt. Dat wil je niet veronderstel ik 😉
Kunnen je adoptieouders (als ik ze zo mag noemen) of Bas met je mentor en / of schoolhoofd praten? School moet begrijpen dat jouw mentale gezondheid belangrijker is dan strikt de regeltjes volgen. Misschien kan Bas voor een attest zorgen dat jou de toestemming geeft school vroegtijdig te verlaten.
Als school een afspraak wil met je biologische ouders, is het misschien moeilijk daaronder uit te komen. Het zou nuttig kunnen zijn dat de ouders van Sophie een afspraak maken met school. Als zij een afspraak aanvragen, denk ik dat school die niet mag weigeren.
Weglopen is inderdaad de oplossing niet. Sophie zou hier volgens mij heel erg onder lijden, en altijd op je hoede moeten zijn voor de politie, lijkt me ook maar niets.
En als ik hier niet meer ben dan lees ik ook geen negatieve dingen meer en misschien ga ik me dan eindelijk is beter voelen?Je hoeft niet per se negatieve dingen te lezen. Je mag je account hier ook gewoon gebruiken als hulplijn of uitlaatklep.
Butterfly Project, inderdaad. Heel goed dat jullie dat met dat hartje doen.
@Asy Silivana, schrijf anders ‘Japan’ bij de vlinder. Het idee is dan dat, als je toch snijdt, je een tsunami veroorzaakt. Dat wil je niet veronderstel ik 😉
A
Als ik het goed begrijp, mag je, als het niet gaat op school, onder begeleiding je ouders bellen, zodat die je komen halen. Dat lijkt me een fijne oplossing.
Goed dat je het snijden gaat afbouwen. Helpt Bas je hiermee?
Weekendje weg met Sophie, leuk 🙂 Veel plezier.
Groetjes
Kenshin
Goed dat je het snijden gaat afbouwen. Helpt Bas je hiermee?
Weekendje weg met Sophie, leuk 🙂 Veel plezier.
Groetjes
Kenshin
A
Goed dat Bas je helpt. Fijn dat je hem drie keer per week ziet.
Jey, Rome. Dat wordt vast leuk. Misschien is Parijs leuker in de winter, als het vroeger donker is. Dan zie je de leuke lichtjes langer.
Jey, Rome. Dat wordt vast leuk. Misschien is Parijs leuker in de winter, als het vroeger donker is. Dan zie je de leuke lichtjes langer.
A
Ik heb al 3 dagen niet meer gesneden. Niet dat dat lang is maar toch.Heel goed. Daar mag je trots op zijn. A journey of a thousand miles begins with a single step.
Wat goed dat je een contract kan krijgen dat je interesseert. Uit ervaring kan je een hoop leren, maar voor sommige dingen heb je een diploma nodig van een bepaalde richting. Misschien kan je eerst dit jaar uitdoen. Met die nieuwe mensen waar je het goed mee kan vinden is dat eventueel een optie. Jij kent de situatie beter, dus kan vast een verstandige beslissing maken.
Dat je Sophies familie ‘familie’ noemt, vind ik een goed teken. Ik ben blij dat je omringd bent met goede mensen.
A
Fijn dat je ergens een contract met een opleiding krijgt. Ik moet toegeven dat ik niet helemaal mee ben met het onderwijssysteem dat jij volgt, maar voor zover ik het begrijp, heb je een baan waar je een opleiding krijgt. Mooi 🙂
Je voelt vast zelf goed aan wanneer je contact kan opnemen met je ouders. Wel fijn dat je andere familieleden, zoals je grootouders, nog regelmatig ziet. Ook goed dat Bas je helpt.
Groetjes
Kenshin
Je voelt vast zelf goed aan wanneer je contact kan opnemen met je ouders. Wel fijn dat je andere familieleden, zoals je grootouders, nog regelmatig ziet. Ook goed dat Bas je helpt.
Groetjes
Kenshin
A
‘Ik doe weer is een kleine update.’
Altijd fijn om van jou te horen 🙂
‘Ik ben vorige week dinsdag naar me nieuwe klas geweest en het is een fijne klas.’
Yes, een fijne klas. Dat is veel waard.
Wat vreemd dat jullie niet mochten overnachten in dat hotel. Als ik het goed begrijp, hadden jullie alles correct betaald. Vreemd (hotel). Wel fijn dat Rome zelf een positieve ervaring was. Een kerstmarkt, ook leuk. Lekkere warme wafels en chocolade melk.
Fijne dag verder
Altijd fijn om van jou te horen 🙂
‘Ik ben vorige week dinsdag naar me nieuwe klas geweest en het is een fijne klas.’
Yes, een fijne klas. Dat is veel waard.
Wat vreemd dat jullie niet mochten overnachten in dat hotel. Als ik het goed begrijp, hadden jullie alles correct betaald. Vreemd (hotel). Wel fijn dat Rome zelf een positieve ervaring was. Een kerstmarkt, ook leuk. Lekkere warme wafels en chocolade melk.
Fijne dag verder
A
Een nieuwe game, yes! Zelf weet ik niets van games, maar je lijkt er vrolijk van te worden, dus helemaal prima 🙂 Ook lief dat je die ene collega blij gemaakt hebt met een game.
‘Ik las ergens dat mensen die schizofrenie hebben hele vervelende mensen zijn en dat ze niet te vertrouwen zijn.’
Dat lijkt me een incorrecte veralgemening. Je hebt volgens mij ook lichte en zwaardere vormen, dus alle mensen met schizofrenie gaan labelen als ‘vervelend en niet te vertrouwen’, lijkt me niet nodig.
Het is aan jou om te beslissen wat je voor jezelf houdt en wat je vertelt. Het is ook aan jou om te beslissen welke hulp je (niet) wilt. Advies is ok, maar gedwongen worden is helemaal niet fijn.
Bedankt voor de update, en nog veel plezier met je game 🙂
‘Ik las ergens dat mensen die schizofrenie hebben hele vervelende mensen zijn en dat ze niet te vertrouwen zijn.’
Dat lijkt me een incorrecte veralgemening. Je hebt volgens mij ook lichte en zwaardere vormen, dus alle mensen met schizofrenie gaan labelen als ‘vervelend en niet te vertrouwen’, lijkt me niet nodig.
Het is aan jou om te beslissen wat je voor jezelf houdt en wat je vertelt. Het is ook aan jou om te beslissen welke hulp je (niet) wilt. Advies is ok, maar gedwongen worden is helemaal niet fijn.
Bedankt voor de update, en nog veel plezier met je game 🙂
A
Hey Mr. S, wat een heftige tijden maak jij mee zeg!! Maar wat fijn dat je nu Sophie hebt gevonden en dat het al beter gaat dan toen je de zm poging deed! Ik vind jou echt een heel sterk persoon, ik heb echt respect voor je.
Wat ik me afvraag is of je nu ondertussen ook nog ambulante professionele hulp hebt? Misschien heb je dat al ergens geschreven, maar dan heb ik het gemist. Het lijkt me belangrijk om nog tenminste eens in de twee weken iemand te zien die een vinger aan de pols houdt en die je misschien met opbouwen van nog meer stabiliteit in jezelf kan helpen.
Wat ik me afvraag is of je nu ondertussen ook nog ambulante professionele hulp hebt? Misschien heb je dat al ergens geschreven, maar dan heb ik het gemist. Het lijkt me belangrijk om nog tenminste eens in de twee weken iemand te zien die een vinger aan de pols houdt en die je misschien met opbouwen van nog meer stabiliteit in jezelf kan helpen.
A
Klinkt hartstikke goed Mr S!
A
Hee!
wow ik heb er 4 dagen over gedaan om alles te lezen en wat ben jij sterk!!
Ik bleef maar door lezen omdat ik steeds benieuwd was naar hoe gaat het verder, hoe zal die dit aanpakken en je ontwikkeling is zo mooi om te zien.
ik zie dat je erg verstandig bent en heel erg je best doet, ik kan niet zo inhoudelijk advies geven als de rest die al ruim 7 maanden met je mee denkt maar ga zo door!!
Groetjes!
wow ik heb er 4 dagen over gedaan om alles te lezen en wat ben jij sterk!!
Ik bleef maar door lezen omdat ik steeds benieuwd was naar hoe gaat het verder, hoe zal die dit aanpakken en je ontwikkeling is zo mooi om te zien.
ik zie dat je erg verstandig bent en heel erg je best doet, ik kan niet zo inhoudelijk advies geven als de rest die al ruim 7 maanden met je mee denkt maar ga zo door!!
Groetjes!
A
En hoe gaat het nu?
A
Ik hoor graag van je!
Gr: Anon
A
Je zat zo diep dat je een poging hebt ondernomen. Dat vind ik heel zwaar om te horen. Ik ben opgelucht dat je er nog bent, ook al heb je de intentie gehad jezelf van het leven te ontnemen.
Je zit momenteel in het ziekenhuis. Je begrijpt zelf dat ze iemand met zelfmoordgedachten moeten controleren, om te voorkomen dat die persoon zichzelf pijn doet, maar ik begrijp dat het misschien niet zo fijn is.
Je hebt een kamer voor je alleen met een mooi uitzicht, en je mag per dag een uurtje naar buiten. Voel je je beter als je even door het ziekenhuis of buiten loopt?
Je ouders zijn vast in shock, en weten misschien niet hoe met die shock om te gaan, maar de reactie die ze je nu geven is niet ok. Hun zoon, die steun en hulp kan gebruiken, uit huis zetten, doe je niet.
Contactgegevens uitwisselen mag niet, jammer, want anders kon je even bij mij komen logeren (in de veronderstelling dat mijn moeder daarover niet moeilijk zou doen). Is er een vriend(in) waar je terecht kan? Kan je die neef contacteren? Wie weet is hij toch bereid je te helpen. Dat weet je pas als je het hem vraagt.
Kan je je broer(s) contacteren? Misschien zijn zij onder invloed van je ouders niet meer langsgekomen. Ik hoop dat je ouders, als ze over de grootste schok heen zijn, inzien dat ze jou niet zomaar uit huis kunnen zetten.
Ik vind het zo erg dat je, naast je donkere gedachten, nu ook belast bent met de gedachte waar je gaat wonen. Bespreek dit maar met je psycholoog. Het kan niet anders dan dat er voor jou opvang voorzien kan worden. Ze kunnen je niet zomaar aan je lot overlaten.
Misschien is het volgende heel voor de hand liggend, maar zou je, als je nog eens de gedachte krijgt om de spullen bijeen te zoeken en naar de plek te gaan, eerst contact op willen nemen met 113? Zij zijn bereid naar je te luisteren, en willen er alles aan doen om jou te helpen. Contact opnemen met de KinderTelefoon kan ook nuttig zijn, aangezien zij jou kunnen doorverwijzen naar meer hulp.
Ik vermoed dat de psycholoog waarmee je dat gesprek gaat hebben je hiermee ook kan helpen.
Wat kan ik nog zeggen om jou te steunen? Ik wil je een virtuele knuffel geven, als je dat fijn vindt. Je zit niet in de hel, ook al voelt dat soms zo aan. Misschien helpt het eerst naar de volgende stap te kijken, in plaats van de hele berg voor je te zien. Richt je eerst op het gesprek met de psycholoog, voordat je piekert over wat er je allemaal te wachten staat. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar een berg beklim je niet in één keer. Je beklimt die stapje voor stapje, struikelt af en toe eens, maar als je daarna weer opstaat en doorzet, maakt dat je eens zo sterk.
Groetjes
x
Helaas is het mij maar al te vaak overkomen dat ik aan mijn lot werd overgelaten.
Mijn vader slaat me, scheldt me uit, zet me voor schut e.d. en daarop doet mijn moeder niets. En andere familieleden kijken even gauw de andere kant op. Altijd was het mijn schuld en altijd moest ik dan maar oprotten omdat ik zogenaamd niet van mijn ouders hield en wat niet. Ik heb vaak genoeg aan familieleden gevraagd of die me willen helpen, maar mij wordt de rug toegekeerd of de deur wordt in mijn gezicht dicht gesmeten.
Bladzijde 4 / 4
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
