Skip to main content

Hallo .

Ik heb een snij verslaving al erg lang omdat ik veel meegemaakt heb en me gewoon kut voel ik heb/had. een heel heftig leven!

(...) En ik wil er van af . Ik heb heel veel littekens en ik kan er gewoon niet meer tegen .

Ik snijd me op mijn been , omdat iedereen het anders zietals ik het op mijn arm doe . Waar snijden jullie je ?

x

tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm forumregel 9

Oké, punt één, als je niet snijdt, weet je niet wat wij doormaken, dus wegwezen.



Vertellen dat je snijdt is vragen om aandacht - maar aandacht willen is menselijk. Deze soort van aandacht vragen is niet negatief. Het is vragen om hulp omdat je wéét dat het te ver gaat. Als je wil stoppen, zoek dan een doel. Iemand die bijzonder voor je is en veel pijn lijdt aan je snijverslaving? Als je nu stopt kunnen de littekens nog genoeg vervagen om in de zomer een kort broekje, rokje of bikini aan te hebben?



Oja, het is ook niet 'raar' dat je verwijten naar jezelf in jezelf snijdt. Natuurlijk is dit niet goed, maar dat weet je zelf ook! Onthoud, je bent mooi zoals je bent. Mensen moeten jou maar accepteren met je littekens: ze laten zien wie je bent, wat je overwonnen hebt, waar je doorheen bent gekomen. Wees trots op je littekens, maar houd er niet van. Zeg tegen jezelf: het is genoeg. Genoeg littekens, genoeg pijn. Ik zal deze periode achter me katen en trots zijn dat ik hier doorheen ben gekomen!



Liefs,

xx

Hey hey ik weet niet of er nog mensen dit lezen (zie dingen van 11 jaar geleden lol), maar ik snij mezelf al best wel een tijdje (in golven, dus soms ben ik wel een tijdje clean). Ik vind het mega lastig om te stoppen en soms vraag ik me ook af of ik wel wil stoppen (weet niet of andere mensen dit ook hebben??). Ik vind het heel lastig om mee om te gaan omdat ik er veel kalmer van word als ik het doe (nog niks gevonden als een gezonder alternatief). Ik struggle best veel met angsten enzo, maar heb echt heel vaak het gevoel dat ik me niet zo mag voelen, want ik heb geweldige vrienden, familie om me heen maar ik voel me nog steeds zo vreselijk slecht. Daarom durf ik ook nooit met mensen erover te praten want ik zou me goed moeten voelen toch? Zijn er wat mensen die me met deze vragen kunnen helpen?? 


ik sneed op linksbovenarm.

ik ben gestopt al n best lange tijd.

Ik vertelde het iemand die ik echt vertrouwde en telkens als ik depressief raakte ging ik met haar praten waardoor het minder werd.

misschien dat dat helpt?

voorderest kun je naar de psychopaat gaan maar dat is denk ik niet heel fijn?

of misschien telkens als je depressief word gewoon alles aan de kant schuiven en iets leuks gaan doen?

ik weet hoe moeilijk het is

sterkte &#x;

Hallo, 

 

Ik snap het ik snij mij ook.ik snij mij:

-arm

-borsten

-buik

Vagina,

Polsen

Dat is het zo wel. 


sorry voor late reactie maar ik snij me zelf ook maar op een andere plek… (deel zin verwijderd door de Kindertelefoon)


Stop ermee! Je krijgt er echt littekens van ~!
ik kras op mn handen en bijt op mn nagels en meestal tot bloedens toe.
nee, het erge is, ik heb geprobeert af te kicken maar dat lukt niet.
oke. tnx..
Zoek hulp man...





Enige wat wij kunnen doen
ik SNEED op mijn bovenbeen nu niet meer
Zelf snijd ik me ook,en pijnig ik mezelf op andere manieren. Heb veel littekens, maar die werk ik allemaal perfefct weg.

Je kunt beter proberen te stoppen, door snijden raak je alleen maar dieper in een put die zo bodemloos lijkt.

Er zijn hier al veel tips gegeven, probeer er wat mee te doen.

Je verdiend beter dan dit.



Succes! 
Teksten schreef ik ook vaak, maar geen tekeningetjes. Ik snijd me meestal in m'n polsen, benen, buik, en soms bovenarmen.
Ik ken mensen die ook teksten snijden bij hun zelf. Ik heb vroeger mezelf ook gesneden maar dan op mijn arm. Er zit nu een heel lelijk litteken en elke keer als ik er naar kijk denk ik: K** dat had ik niet moeten doen. Ik weet hoe moeilijk het is maar zoek hulp, zeg het tegen je ouders of een vriendin of een volwassen op school. Iemand die je vertrouwd.
Ik snijd zelf ook, ik doe het ook met een mesje van mijn scheermesje. Ik doe het sinds kort, maar als ik eerlijk ben vind ik het fijn. het lucht op 

Ik snij mijzelf nog niet hevig, enkel in mijn heup wat  krassen. Precies op het deel waar mijn broek/onderbroek/whatevah het bedekt.

Jezelf snijden is inderdaad niet zo best. Maar om te zeggen ''Je moet het gewoon niet meer doen'' zou nogal onlogisch zijn als ik het zou zeggen.


Wat naar voor je

Ik weet dat je niks aan deze reactie hebt maar ik hoop dat je er mee kan stoppen

Xxx sterkte

@Anoniempjee 06 

Heb precies hetzelfde als jij, echt precies hetzelfde. Ik weet ook niet echt een alternatief ofzo, het enige wat ik de laatste tijd geprobeerd heb wat wel eens helpt is om als ik de neiging krijg ten eerste uit de buurt te gaan van voorwerpen waarmee ik het doe/kan doen en dan gewoon even niks doen tot het weer weg is. Sterkte ermee. <3 

 

Onnodige quotes verwijderd door De Kindertelefoon.


ik doe het soms, bij mij zij het op sommige momenten gewoon dwanggedachtes en als ik veel ste druk ben in m'n hoofd (heb anorexia) en doe dat dus om even geen stress te hebben, en als soort afleiding.

Hoi! Dit forum is alweer van 8 jaar geleden en ik heb al jullie verhalen gelezen en ben heel benieuwd hoe het nu met jullie is. Of jullie je beter voelen en hopelijk zijn gestopt met het snijden? Ik denk niet dat iemand van jullie dit nog gaat zien maar ik kan het altijd proberen. Ik hoop op een reactie!! ❤️


Hoi! Helaas, ik doe het nog steeds🙈 't is zelfs erger dan ooit. (neiging tot botten breken etc) dus helaas met mij is 't nu wat minder..... Maar 't gaat met golven.... 


Wat fijn dat je zo snel reageert!!! Tegelijkertijd vind ik het heel jammer om te horen dat het zo slecht met je gaat. Ik weet dat je mij niet kent en het waarschijnlijk niet veel uitmaakt wat ik zeg/vind maar ik vind het echt heel naar voor je en leef met je mee. Ik ben zelf nu in behandeling en merk dat dat een beetje oplucht, misschien zou je dit ook kunnen overwegen? Ik ben naar de huisarts gegaan en heb een verwijsbrief gekregen voor ( naam verwijderd door de Kindertelefoon ivm anonimiteit ), een hele fijne psychologen praktijk. Misschien heb je dit al gedaan of andere dingen geprobeerd, maar zo niet, raad ik je het echt aan. Ik gun dit niemand en ik hoop dat jij een manier vind van jezelf te gaan houden en daarmee ook jezelf die pijn niet meer te gunnen, omdat je dat echt gewoon niet verdient. Laat me het weten als ik je ergens nog mee kan helpen en ik wens je heel veel succes en geluk!! ❤️


Hey!

 

Super vervelend om te lezen.  Ik ben zelf nu bijna 2,5 jaar ‘clean’ van het snijden. Je kan 113 bellen en chatten voor tips, hierdoor ben ik clean. Ze hebben mij super goed geholpen. Ik sneed mijzelf in mijn polsen en benen en had veel zelfmoordneigingen, maar maak vooral geen permanente beslissingen op een tijdelijk gevoel. Ik heb er zelf ongelofelijk veel spijt van. Mijn littekens gaan nooit meer weg denk ik. Je kan proberen om een dun elastiekje om te hebben. Je kan het ver naar achter duwen en loslaten, het laat geen littekens achter, maar doet wel evengoed pijn. Dat houdt je van het snijden af. En je kan de voorwerpen waarmee je jezelf snijdt weggooien, verbranden, opsluiten, invriezen, noem allemaal maar op. 

 

Je kan ook proberen het tegen iemand die je vertrouwd te vertellen, of naar de huisarts te gaan, die je kan doorverwijzen naar iemand die je hiermee kan helpen.

 

Het kost tijd, energie en moeite en heel veel doorzettingsvermogen en je komt er niet in 1x vanaf. Ik ook niet. Maar als ik het kan, kan jij het ook!

 

Heel veel sterkte & succes!


Hallo .

Ik heb een snij verslaving al erg lang omdat ik veel meegemaakt heb en me gewoon kut voel ik heb/had. een heel heftig leven!

(...) En ik wil er van af . Ik heb heel veel littekens en ik kan er gewoon niet meer tegen .

Ik snijd me op mijn been , omdat iedereen het anders zietals ik het op mijn arm doe . Waar snijden jullie je ?

x

tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm forumregel 9

Ik doe het op mn arm, heupen, benen, en enkels want k draag nooit korte mouwen of broeken👍🏼


Heeej,



Ja snijden is een heel erg verslaving ( praat uit ervaring)



Maar je kan het best er echt mee gaans stopen hoe moeilijk het ook is



ik zit ook elke dag nog in een twee strijd of ik het wel of niet moet doen !,.Maar ik zou echt gaan stoppen !



Ga met iemand praten die je vertrouwt en uit je gevoelins op een ander manier,



Kijk ik ben naar een spyiater door gewezen ! Maar ik vind dat jij echt een praat je moet gaan maken met een vertrouwens persoon want ik lees uit jou'n verhaal heel veel gevoelins die jij alleen maar kan uiten door te snijden ( en het is lecht voor je )



Nou hoop dat je hier wat aan hebt :$



Kuzzie

Reageer