Groetjes, Anoniempje
Beste antwoord door Anonymous
Bekijk origineelHulp om snijden
A
Hey! Meteen al weer een nieuw bericht na het vorige... Ik ben een meisje van 15 jaar en ik snijd mezelf. Ik doe het niet echt vaak, omdat ik niet wil dat anderen het zien. Ik heb 5 sneden op mijn pols, verborgen onder mijn horloge. Ik snijd sinds 3 weken en ik doe het om aandacht te vragen. Niet zozeer omdat ik mezelf zielig vind maar omdat ik het gevoel heb alsof niemand op me let en niemand me opmerkt. Zoek anders maar op wat de redenen kunnen zijn dat iemand snijdt, ik kan het zelf niet zo goed uitleggen. Nu heb ik dus een leraar gemaild ( dezelfde als in mijn vorige bericht ) dat ik ergens hulp mee nodig heb. In eerste instantie wilde ik over mijn automutilatie praten, maar ik weet nu niet meer of dat wel zo'n goed idee is. Ik voel me de laatste tijd steeds beter en denk dat ik misschien w kan stoppen. Ook heb ik geen zin in nog meer bonje met mijn ouders of dat iemand me te serieus neemt. Zelf vind ik het namelijk niet zo erg, ik bedoel, er zijn veel meer mensen die veel meer en veel vaker snijden dan ik. Moet ik toch gaan of gewoon zeggen dat ik het probleem zelf wel kan oplossen? Help!
Groetjes, Anoniempje
Groetjes, Anoniempje
Bladzijde 29 / 29
A
Succes,
Gr. Pin
A
Hey!
Dan zeg je dát dus tegen de leraar. Daar kun je dan over praten en daar kan hij je dan mee helpen :)
Dat zal ik doen! Bedankt!
Groetjes, Anoniempje
Dat zal ik doen! Bedankt!
Groetjes, Anoniempje
A
Hey!
Nog vergeten te zeggen: ik zou best spoettape kunnen plakken of een zweetbandje kunnen kopen, maar allereerst zit er een meisje in mijn team dat gesneden heeft, dus dat zou zij denk ik doorhebben en ten tweede de rest ook, want het zou nogal opvallen...
Groetjes, Anoniempje
Nog vergeten te zeggen: ik zou best spoettape kunnen plakken of een zweetbandje kunnen kopen, maar allereerst zit er een meisje in mijn team dat gesneden heeft, dus dat zou zij denk ik doorhebben en ten tweede de rest ook, want het zou nogal opvallen...
Groetjes, Anoniempje
A
Dan zeg je dát dus tegen de leraar. Daar kun je dan over praten en daar kan hij je dan mee helpen 🙂
A
Hey!
Met aandacht bedoel ik zoals @Faster ook al aangaf, dat je zo laat weten dat het niet goed met je gaat en je hulp nodig hebt. Dan is er dus iets aan de hand, want je zegt ''dat het niet goed met je gaat''. Dus wat gaat er dan niet goed?
Ik voel(de) me gewoon down en had/heb geen motivatie om ook maar iets te doen. ( dat is voor mij best raar, zelfs school vond ik een jaar geleden nog leuk ) Ik ben gewoon heel onzeker over mezelf en als ik alleen ben, krijg ik beelden in mijn hoofd van momenten die pas geleden gebeurd zijn en waarvan ik denk dat ik me raar of stom gedroeg.
Groetjes, Anoniempje
Ik voel(de) me gewoon down en had/heb geen motivatie om ook maar iets te doen. ( dat is voor mij best raar, zelfs school vond ik een jaar geleden nog leuk ) Ik ben gewoon heel onzeker over mezelf en als ik alleen ben, krijg ik beelden in mijn hoofd van momenten die pas geleden gebeurd zijn en waarvan ik denk dat ik me raar of stom gedroeg.
Groetjes, Anoniempje
A
Sporttape werkt ook. Te vinden in de drogisterij. Pas daarmee wel op, want zo kun je je korstjes eraf trekken (door het plakspul). Als de wond open is, is het sowieso niet verstandig. Je kan dan ook eerst een pleister op je wond plakken en er daarna sporttape bovenop doen.
Goed dat je het gesprek aan gaat!
Gr. Pin
A
Hoi,
Misschien kan je met hem praten over school of hoe het met je gaat? Ik snap dat je denkt van ik praat daar dus niet over, maar misschien helpt het beter bij een vreemd iemand? Of je kan praten over iets anders, iets met school? Maar ja dat gaat juist goed( toch?).
Misschien zou ik dat wel kunnen proberen, ik ben alleen wel een beetje bang voor zijn reactie... Wel fijn dat jij zo open kon zijn met jouw mentor, ik weet alleen niet of ik daar zo comfortabel mee ben, want dan zit ik volgens mij diep in de problemen bij mijn ouders...
Je zegt dat je nu eigenlijk geen probleem meer hebt, omdat je denkt te kunnen stoppen met snijden. Daar ben ik het niet mee eens. Snijden heeft altijd een onderliggende oorzaak. Jij schreef al dat je sneed voor aandacht. Waarom wil je aandacht?
Zoek anders zelf ook op waarom je kan automutileren. Misschien herken je jezelf dan in meer dingen en kom je er zo beter achter waarom je hebt besloten jezelf te automutileren. Hier kan die docent je trouwens ook mee helpen. Ik denk dat het echt een goed idee is om gewoon het gesprek aan te gaan. Leg uit dat je niet goed weet wat er mis is.
Ik heb al wel eens wat opgezocht, zoals op de website van 113 en ook een paar documentaires gekeken, maar ik kon maar relateren aan een vrouw, zij deed het ook om aandacht. Met aandacht bedoel ik zoals@Faster ook al aangaf, dat je zo laat weten dat het niet goed met je gaat en je hulp nodig hebt.
Bedankt voor de tips trouwens, ik denk dat ik wel met hem ga praten, ook al wordt het misschien een beetje raar. En dat over het zweetbandje zat ik ook al aan te denken, maar goed, ook weer een beetje raar als ik opeens tegen m'n moeder zeg: Mam, ik wil een zweetbandje 😅...
Bedankt voor jullie reacties, het geeft een fijn gevoel dat iemand met je mee wilt denken.
Groetjes, Anoniempje
Misschien kan je met hem praten over school of hoe het met je gaat? Ik snap dat je denkt van ik praat daar dus niet over, maar misschien helpt het beter bij een vreemd iemand? Of je kan praten over iets anders, iets met school? Maar ja dat gaat juist goed( toch?).
Misschien zou ik dat wel kunnen proberen, ik ben alleen wel een beetje bang voor zijn reactie... Wel fijn dat jij zo open kon zijn met jouw mentor, ik weet alleen niet of ik daar zo comfortabel mee ben, want dan zit ik volgens mij diep in de problemen bij mijn ouders...
Zoek anders zelf ook op waarom je kan automutileren. Misschien herken je jezelf dan in meer dingen en kom je er zo beter achter waarom je hebt besloten jezelf te automutileren. Hier kan die docent je trouwens ook mee helpen. Ik denk dat het echt een goed idee is om gewoon het gesprek aan te gaan. Leg uit dat je niet goed weet wat er mis is.
Ik heb al wel eens wat opgezocht, zoals op de website van 113 en ook een paar documentaires gekeken, maar ik kon maar relateren aan een vrouw, zij deed het ook om aandacht. Met aandacht bedoel ik zoals
Bedankt voor de tips trouwens, ik denk dat ik wel met hem ga praten, ook al wordt het misschien een beetje raar. En dat over het zweetbandje zat ik ook al aan te denken, maar goed, ook weer een beetje raar als ik opeens tegen m'n moeder zeg: Mam, ik wil een zweetbandje 😅...
Bedankt voor jullie reacties, het geeft een fijn gevoel dat iemand met je mee wilt denken.
Groetjes, Anoniempje
A
Hoi,
Ik heb het gevoel dat niemand me ziet staan, omdat ik het erg goed doe op school en mensen zich dus niet echt zorgen maken. Dat is inderdaad niet altijd even prettig. Dat was bij mij ook altijd het geval, is eigenlijk. Men weet allemaal wel dat het slecht gaat, maar omdat mijn cijfers op miraculeuze wijze altijd goed blijven, denkt men altijd, met Pin gaat het dus nog wel oké. Terwijl dat niet zo is...
Ik heb iemand op school die wel echt weet dat het gewoon slecht gaat en zij helpt mij en strijdt ook voor mij bij de zorgcoördinator en afdelingsleider, dat het dus echt slecht gaat. Dat is gewoon fijn, dat ik iemand heb waar ik mee kan praten als dat nodig is en ik weet dat zij écht weet wat er speelt. Ook al praten we soms echt over onzin, dat maakt echt niet uit.
Je zegt dat je nu eigenlijk geen probleem meer hebt, omdat je denkt te kunnen stoppen met snijden. Daar ben ik het niet mee eens. Snijden heeft altijd een onderliggende oorzaak. Jij schreef al dat je sneed voor aandacht. Waarom wil je aandacht?
Zoek anders zelf ook op waarom je kan automutileren. Misschien herken je jezelf dan in meer dingen en kom je er zo beter achter waarom je hebt besloten jezelf te automutileren. Hier kan die docent je trouwens ook mee helpen. Ik denk dat het echt een goed idee is om gewoon het gesprek aan te gaan. Leg uit dat je niet goed weet wat er mis is.
Zelf vind ik het namelijk niet zo erg, ik bedoel, er zijn veel meer mensen die veel meer en veel vaker snijden dan ik. Ik denk juist dat het heel erg belangrijk is dat anderen je nu serieus nemen. Sterker nog, ik denk dat het nog belangrijker is dat je jezelf serieus neemt nu. @Faster beschreef al dat het snijden snel uit de hand kan lopen. Nu ben je er nog vroeg bij.
ik heb volgende week namelijk een korfbalwedstrijd en daar mag je geen sieraden of dergelijken bij dragen, dus je kun je alles goed zien. Zweetbandjes mogen wel, dat is mijn redder 👀
Gr. Pin
Ik heb iemand op school die wel echt weet dat het gewoon slecht gaat en zij helpt mij en strijdt ook voor mij bij de zorgcoördinator en afdelingsleider, dat het dus echt slecht gaat. Dat is gewoon fijn, dat ik iemand heb waar ik mee kan praten als dat nodig is en ik weet dat zij écht weet wat er speelt. Ook al praten we soms echt over onzin, dat maakt echt niet uit.
Je zegt dat je nu eigenlijk geen probleem meer hebt, omdat je denkt te kunnen stoppen met snijden. Daar ben ik het niet mee eens. Snijden heeft altijd een onderliggende oorzaak. Jij schreef al dat je sneed voor aandacht. Waarom wil je aandacht?
Zoek anders zelf ook op waarom je kan automutileren. Misschien herken je jezelf dan in meer dingen en kom je er zo beter achter waarom je hebt besloten jezelf te automutileren. Hier kan die docent je trouwens ook mee helpen. Ik denk dat het echt een goed idee is om gewoon het gesprek aan te gaan. Leg uit dat je niet goed weet wat er mis is.
Gr. Pin
Reputatie 3
+3
Heey Anoniem06,
Het klinkt wel een beetje als hoe ik ben. Ik laat ook nooit merken hoe ik me voel en me eigen ouders weten dat nu ook wel. Mensen zien pas hoe slecht het met me gaat als ik iets doe. Bijvoorbeeld een poging of snijden. Me ouders snapte dan nooit waarom ik zoiets dan deed en het gewoon niet eerst zij, maar dat lukt me gewoon niet. Of ik doe dat niet.
Misschien kan je met hem praten over school of hoe het met je gaat? Ik snap dat je denkt van ik praat daar dus niet over, maar misschien helpt het beter bij een vreemd iemand? Of je kan praten over iets anders, iets met school? Maar ja dat gaat juist goed( toch?).
Ik had net na de eerste week van het nieuwe schooljaar een gesprek met me mentor. Die wist nog niet in welke situatie ik zit. Over suïcidaliteit enzo. En tijdens dat gesprek had ik het erover dat ik niet zoveel zin had in school en dat ik liever werk. En zo pratende we even en op een gegeven moment vroeg hij of ik mezelf nog steeds beschadigd. Ik had er niks over verteld, maar ja die rode strepen vallen overduidelijk op en de kleinere littekens op me arm ook. Dus zo heb ik hem verteld hoe en wat. En sat lucht toch best wat op. En nu kan ik als ik me slecht voel of ik heb een aanval bij hem terecht of hem een bericht sturen van ik ga eerder naar huis en ga werken.
^
Faster
Het klinkt wel een beetje als hoe ik ben. Ik laat ook nooit merken hoe ik me voel en me eigen ouders weten dat nu ook wel. Mensen zien pas hoe slecht het met me gaat als ik iets doe. Bijvoorbeeld een poging of snijden. Me ouders snapte dan nooit waarom ik zoiets dan deed en het gewoon niet eerst zij, maar dat lukt me gewoon niet. Of ik doe dat niet.
Misschien kan je met hem praten over school of hoe het met je gaat? Ik snap dat je denkt van ik praat daar dus niet over, maar misschien helpt het beter bij een vreemd iemand? Of je kan praten over iets anders, iets met school? Maar ja dat gaat juist goed( toch?).
Ik had net na de eerste week van het nieuwe schooljaar een gesprek met me mentor. Die wist nog niet in welke situatie ik zit. Over suïcidaliteit enzo. En tijdens dat gesprek had ik het erover dat ik niet zoveel zin had in school en dat ik liever werk. En zo pratende we even en op een gegeven moment vroeg hij of ik mezelf nog steeds beschadigd. Ik had er niks over verteld, maar ja die rode strepen vallen overduidelijk op en de kleinere littekens op me arm ook. Dus zo heb ik hem verteld hoe en wat. En sat lucht toch best wat op. En nu kan ik als ik me slecht voel of ik heb een aanval bij hem terecht of hem een bericht sturen van ik ga eerder naar huis en ga werken.
^
Faster
A
Hey! Bedankt voor je reactie!
Ik weet wel dat ik moet stoppen en dat wil ik ook ( dinsdag is de laatste keer dat ik me heb gesneden), ik heb volgende week namelijk een korfbalwedstrijd en daar mag je geen sieraden of dergelijken bij dragen, dus je kun je alles goed zien.
Ik zou op zich ook best met die leraar willen gaan praten, maar waar moet ik het over gaan hebben? Ik heb hem gemaild dat ik een probleem heb en of hij mij wilt helpen. Kom ik daar aan, ja sorry, ik heb niet echt een probleem, maar ik kom toch even kletsen...?
Ik heb het gevoel dat niemand me ziet staan, omdat ik het erg goed doe op school en mensen zich dus niet echt zorgen maken. Ook durf ik nooit echt om hulp te vragen. Ik laat dus nooit merken hoe ik me echt voel en mijn ouders denken dat ik wel praat als ik het moeilijk heb. Maar dat doe ik niet, want ze hebben altijd hun mening klaar en ik heb geen zin om hun meningen dat ik het niet goed aanpak en dat ik niet voo mensen in moet vullen wat ze vinden of denken.
Ik hoop dat dat een beetje duidelijk was?...
Groetjes, Anoniempje
Ik weet wel dat ik moet stoppen en dat wil ik ook ( dinsdag is de laatste keer dat ik me heb gesneden), ik heb volgende week namelijk een korfbalwedstrijd en daar mag je geen sieraden of dergelijken bij dragen, dus je kun je alles goed zien.
Ik zou op zich ook best met die leraar willen gaan praten, maar waar moet ik het over gaan hebben? Ik heb hem gemaild dat ik een probleem heb en of hij mij wilt helpen. Kom ik daar aan, ja sorry, ik heb niet echt een probleem, maar ik kom toch even kletsen...?
Ik heb het gevoel dat niemand me ziet staan, omdat ik het erg goed doe op school en mensen zich dus niet echt zorgen maken. Ook durf ik nooit echt om hulp te vragen. Ik laat dus nooit merken hoe ik me echt voel en mijn ouders denken dat ik wel praat als ik het moeilijk heb. Maar dat doe ik niet, want ze hebben altijd hun mening klaar en ik heb geen zin om hun meningen dat ik het niet goed aanpak en dat ik niet voo mensen in moet vullen wat ze vinden of denken.
Ik hoop dat dat een beetje duidelijk was?...
Groetjes, Anoniempje
Reputatie 3
+3
Heey,
Misschien is het toch beter als je naar dat gesprek gaat. Je hoeft dan niet eens echt te praten over je automutilatie, maar misschien over de dingen die je belangrijk vind. Of zoals je zegt over het gene dat je het idee hebt dat niemand je ziet.
Ik heb je andere bericht niet gelezen, maar waarom heb je het idee dat mensen je niet zien?
Dat het nu weer beter gaat is super goed en daar moet je vooral mee doorgaan. Maar misschien is het ook fijn dat als het weer fout gaat dat je er met iemand over kan praten? En daar kan die leraar je dan misschien wel goed mee helpen.
En je laatste zin. Over dat er meer mensen snijden en vaker en meer. Ja dat klopt. Maar misschien zijn die kleine sneetjes bij jou nu niet zo'n groot probleem, maar als je daar niet mee stopt dan worden dat er meer en worden ze groter en gaat het dieper en als resultaat dat je allemaal rode/ bruine strepen hebt op je arm die niet even weggaan naar een week of maand. Ik heb me in Juli voor het laatst heel veel gesneden en die strepen heb ik nu nog steeds! Naar bijna 5 maanden!
Ik werk in een winkel bij de kassa en ondanks dat ik weet dat er meerdere mensen zijn met littekens, maar het voelt voor mij steeds niet fijn om achter de kassa te zitten met die rode streep op me armen en mensen te helpen. Ze kijken je toch gek aan of maken opmerkingen. Misschien dat het jou nu de ene oor in en de andere weer uit gaat, maar dat kan ik de toekomst wel veranderen en dat heb je waarschijnlijk veel spijt van je littekens.
Stoppen dus en ga alsnog naar dat gesprek!
^
Faster
Misschien is het toch beter als je naar dat gesprek gaat. Je hoeft dan niet eens echt te praten over je automutilatie, maar misschien over de dingen die je belangrijk vind. Of zoals je zegt over het gene dat je het idee hebt dat niemand je ziet.
Ik heb je andere bericht niet gelezen, maar waarom heb je het idee dat mensen je niet zien?
Dat het nu weer beter gaat is super goed en daar moet je vooral mee doorgaan. Maar misschien is het ook fijn dat als het weer fout gaat dat je er met iemand over kan praten? En daar kan die leraar je dan misschien wel goed mee helpen.
En je laatste zin. Over dat er meer mensen snijden en vaker en meer. Ja dat klopt. Maar misschien zijn die kleine sneetjes bij jou nu niet zo'n groot probleem, maar als je daar niet mee stopt dan worden dat er meer en worden ze groter en gaat het dieper en als resultaat dat je allemaal rode/ bruine strepen hebt op je arm die niet even weggaan naar een week of maand. Ik heb me in Juli voor het laatst heel veel gesneden en die strepen heb ik nu nog steeds! Naar bijna 5 maanden!
Ik werk in een winkel bij de kassa en ondanks dat ik weet dat er meerdere mensen zijn met littekens, maar het voelt voor mij steeds niet fijn om achter de kassa te zitten met die rode streep op me armen en mensen te helpen. Ze kijken je toch gek aan of maken opmerkingen. Misschien dat het jou nu de ene oor in en de andere weer uit gaat, maar dat kan ik de toekomst wel veranderen en dat heb je waarschijnlijk veel spijt van je littekens.
Stoppen dus en ga alsnog naar dat gesprek!
^
Faster
Bladzijde 29 / 29
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
