Hi Kenshin,

@Kindertelefoon graag deze quote laten staan als herinnering aan Kenshin

ik heb expres jou reactie gequote om hem in zijn geheel met jouw naam erin te kunnen bewaren

Ik wil je bedanken om wie e bent en wat je allemaal voor ons hebt gedaan om het  maar niet te hebben over alle andere mensen wiens hart  je hebt aangeraakt.

Je bent speciaal en ik zal met plezier en weemoed aan je terug denken.

bedankt voor alles 

heel veel liefs en een goede gezondheid

goodbye

ichi-go ichi-e

oh ja, ik ben van plan nog een kleine aanpassing aan mijn handtekening te maken…..

en die haiku houd je nog tegoed, anders was het haastwerk geworden. de haiku zelf had ik al een tijdje geleden gestuurd, maar nu hebben we er iets moois van gemaakt, maar die post ik later in jouw topic

Liefs en een hug,

M&M's  en TWIN 

Hi iedereen,

ik mocht niet aan Jur vragen om op mij te wachten, ik wilde hem ook gewoon gelukkig zien en als hij gelukkig is ben ik dat ook. het gevoel voor Jur is ook niet weg, nu we weer meer tijd hebben hebben we het ook heel leuk met elkaar. Of er verder weer iets uit voort komt weet ik niet. Liefde op afstand is wel een uitdaging.

Maar als de gevoelens aanwakkeren sluit ik niks uit. Hij is echt een topper en hij houdt ook van knuffelen en dat vind ik op dit moment ook al heel fijn. We zijn elke keer blij  als we  elkaar weer  zien. 

ik mag hem zijn geluk niet ontnemen, ergens vind ik het wel jammer dat het tussen Tom en Jur niet langer heeft geduurd. Tom maakte Jur blij, ja maakte, daar heb je het al. Er was geen ruzie, maar er was ook niet echt meer een ontwikkeling in de relatie,  maar ik denk dat het toch wel goed is geweest voor allebei. Al was het maar voor een volgende relatie. Jur en Tom zien elkaar nog, want ze zitten op dezelfde school en bij het uitgaan kletsen ze ook wel met elkaar. Er is sws geen ruzie

oh, dan win jij

als het goed is kun je die nu lezen 

Groetjes en bedankt voor jullie reactie,

M&M's en twin

Hi iedereen,

tis wat allemaal.

Wie nu?  Newt?

Ok.

Het mag duidelijk zijn dat er nog contact is met Newt. Dat kan eigenlijk ook niet anders na alles wat we met elkaar meegemaakt hebben.

Het was een lange en op sommige momenten hele moeilijke weg die we afgelegd hebben. Die val en daarna de onzekerheid en ook wel schuldvraag een beetje. Had ik iets anders, beter of meer kunnen doen. In hoeverre als het mijn schuld dat Newt viel. Als ik daar nou niet was gaan staan om te plassen, was Newt niet naast me komen en staan en was de kans dat hij naar beneden was gevallen ook veel kleiner en nog duizend van die andere dingen spookten er in de eerste weken door mijn hoofd. 

Zo gaat dat kennelijk. oh in dit stukje doe ik wel aan alinea's kennelijk, maar weinig fantasie met woorden heb ik al in de gaten dat is kennelijk een gevolg  van alinea's zetten.

Volgende alinea maar dan, hopelijk komt r nu iets zinnigs uit. Ik zit te twijfelen of die r  laat staan of dat ik er er van maak, want dat is de juiste schrijfwijze, maar als je het uitspreekt hoor je geen verschil. Ik heb alleen de andere 3 spelfouten die ik in die zin heb gemaakt verbeterd..

Dan maar even iets heel anders, over de seks met Newt. het ging best gek. Newt stelde random een vraag over pijpen en voor Newt met zijn ogen kon knipperen had zat ik al met zijn piemel in mijn mond… Daar is iets niet helemaal goed gegaan… Newt was uiteindelijk wel blij met het resultaat, tenminste dat kan ik merken...Of het verstandig was…..nee, denk het niet…..of ik e spijt van heb….eigenlijk ook niet…...zou ik het weer zo doen…...beter van niet…..hebben we er over gepraat…..jazeker…….is er toen ook iets veranderd…...dat niet…...iig niet gelijk

Waarom deed ik het eigenlijk...ik denk omdat ik alles, echt alles voor Newt wilde doen om het hem nog enigszins comfortabel te maken in die rot situatie waar hij in zat. Was er sprake van  verliefdheid bij één van jullie op dat moment….dat niet...het gekke was juist dat er van mijn kant en ook die van mijn twin, ja als je het nog niet wist, het kan nog gekker, twin en ik hadden deze taak verdeeld….om en om…..in het kader van aar zijn jullie mee bezig….dat weten we nog steeds niet echt heel goed...spijt hebben we niet, maar het had wel anders gekund en ook gemoeten

Het heeft niet geleid tot afstand tussen ons of verwijten of zoiets. eigenlijk hebben we er in het begin te weinig over gepraat. het was in gang gezet en als wij er waren checkten we ff of Newt er al klaar voor was of dat ie liever nog even wilde wachten. Meestal konden we gelijk aan de slag, wat ook wel praktisch was, omdat de verpleging in het begin sws nooit binnen kwam, maar het gebeurde wel als we wat langer bij Newt waren dat ie nog zin had en dan waren we allebei aan de beurt geweest…

Het is raar, we weten het maar we deden het met de beste bedoelingen….

Verder weet ik er ook niks zinnigs op te zeggen...ok fair, maar ff een vraagje aan jezelf…...waarom liet jij je dan door Newt pijpen en je broertje ook…..

Ik wist dat de vraag ging komen….had je dan voorbereid op een antwoord…..weet ik het….ik val op jongens en vind piemels geil….oh dat is geen antwoord

Ik denk dat ik meer gevoelens voor Newt had gekregen, vandaar ok dat liedje in mijn handtekening

Bastille - Can't Fight This Feeling (Lyrics)

Can’t Fight This Feeling

Bastille

I can't fight this feeling any longer
And yet, I'm still afraid to let it flow
What started out as friendship, has grown stronger
I only wish I had the strength to let it show

And I can't fight this feeling anymore
I've forgotten what I started fighting for
It's time to bring this ship into the shore
And throw away the oars, forever
'Cause I can't fight this feeling anymore

And even as I wander, I'm keeping you in sight
You're a candle in the window on a cold, dark winter's night
And I'm getting closer than I ever thought I might

And I can't fight this feeling anymore
I've forgotten what I started fighting for
It's time to bring this ship into the shore
And throw away the oars, forever
'Cause I can't fight this feeling anymore
I've forgotten what I started fighting for
And if I have to crawl upon the floor
Come crashing through your door
Baby, I can't fight this feeling anymore

Ok, ik hoop dat jullie dat begrijpen, ik kon niet ander dan toegeven aan mijn gevoel van toen. ik ga twin er nu even buiten  laten. Als ie er iets over wil zeggen moet die dat zelf maar doen.

We hebben elkaar dus behalve afgetrokken ook gepijpt en dat was echt heel fijn

hoe lang is dat nog doorgegaan?…..nou totdat mama ons naar Frankrijk stuurde om uit te rusten….wat voor gevoel hadden jullie daar bij…….we wilden eigenlijk bij Newt zijn, maar het was eter zo en daar heb ik al wat meer over geschreven, dus blader gerust ff terug in dit topic

Wanneer zijn jullie weer begonnen met pijpen….ja ik stel ze zelf maar, het is voor jullie miss een beetje ...awkward….daar moet ik even over nadenken…..toen we terug uit Frankrijk aren was er veel veranderd in de dagindeling van Newt en die van ons. We kwamen nog wel bij Newt maar wel minder lang achter elkaar, zeg en uurtje per keer

We hebben het toen over verliefdheid gehad en op zich was die er wel, maar hoe duidelijk was onduidelijk... (cool) 2 x duidelijk en dan nog steeds onduidelijk, zo was het in het echt ook.

Dat heeft toen nog een tijdje geduurd en we hebben wel nog af en toe gepijpt en afgetrokken, maar op een gegeven moment is dat soort van gestopt. Newt kon weer wat mer en had ook weer wat meer vrijheid  om dingen te doen en er was minder noodzaak om voor hem te zorgen,,,

We weten allebei niet precies wat het was, maar  toen het er was, was het ok….Newt had nooit gedacht zoiets met een jongen of met 2 jongens te doen. het was een nieuwe ervaring  voor hem en hij heeft er van genoten en hij heeft ook weer wat geleerd en das nooit weg toch, als je ergens iets op of insteekt

Ik kan er niks beters van maken...het is niet iets wat tussen ons in staat...wij zijn er wel uit en het is goed zo en wie weet doen we het nog wel eens of niet...ik laat het wel weten…..

Newt kan  eigenlijk bijna alles weer, alleen sommige  dingen zijn nog wat lastig, zoals hardlopen en zware dingen tillen...voor de rest mag hij alles weer...het is wel een hele tijd heel spannend geweest, want in het begin deden zijn benen het niet of nauwelijks en de doktoren hadden dat niet verwacht…

Maar ‘time was on our side’ en het heeft uiteindelijk goed uitgepakt, maar ja , nog even en we zijn 2 jaar verder, dus het werd ook wel tijd

W hebben het leuk als vrienden, een beetje zoals het vroeger was, met dan met nog wat meer diepgang..

Ok dat was Newt, nu Luca nog. Ik weet niet of ik daar nog  tijd voor heb om dat allemaal op e schrijven, maar misschien is het wel handig om er iets over te zeggen

Op zich gaat het goed met Luca, hij is gezond en doet een studie en dat gaat goed. we hebben nog wel contact, maar niet op het niveau dat we (twin en ik)  zouden willen hebben. Er zijn geen verwijten en er is ook geen ruzie, maar er is ook geen echt goed contact. We hebben afgesproken dat Luca het laat weten als hij er weer aan toe is. Dus voorlopig wachten we af. We hebben hem uitgenodigd om hier te komen en we hebben gezegd dat we zijn ticket dan betalen en verblijf ook ofc.. Verder weten we het ook niet. Oh ja, natuurlijk houden we nog wel van Luca, zoiets gaat ook niet weg 

Tot de volgende

Groetjes,

M&M's

Hey M&M’s

Jur en jij gaven elkaar ruimte. Jur benutte die ruimte dan ook door wat met Tom te beginnen. Dat bleef niet duren, maar je zag wel dat Jur voor de tijd dat het duurde gelukkig was met Tom, dus was jij ook tevreden, dacht ik te lezen. Da’s mooi 

Gr. Kenshin

Hey M&M's 

*Maar ik vind het wel heel erg speculeren dat die gasten er achter zitten, maar met een paar dubieuze advocaten en privé detectives die ze ingehuurd hadden en dat weten we zeker, want we zijn wel in de gaten gehouden door vreemde figuren die ons een paar weken hebben gevolgd, ga je toch zo je twijfels krijgen. het is zo'n absurde situatie dat het bijna niet te geloven is.  Ik bedoel het misbruik was al absurd, maar dat dit er allemaal achter weg kwam hadden we nooit kunnen bedenken.*

Dat zou goed kunnen,  het zou ook kunnen dat ze het school systeem hebben gekraakt of overgekocht (laat ik het zo maar zeggen)  want, ik neem aan dat jullie adres, de namen, etc allemaal in dat systeem staan/stonden. Heb je ook foto's gemaakt van die figuren?  

wat het nou altijd is met rijkeluis kinderen. Ze krijgen alles en doen zo onschuldig als de (@#%$ ) ze denken dat ze alles mogen en kunnen maken zonder gevolgen, zo is het dat hun PAPPIE  en MAMMIE hun alles geven, wat hun probleem is, ze hebben nooit iets anders gehad dan ja, als ze ook is gewoon normaal waren aangepakt dan had het denk misschien anders gelopen, want ze hebben denk ook nooit straf gehad, en daar komt ook bij , die ouders zou hun naam erg schaden, vind je het gek dat ze dan duizenden euros in deden investeren?  Ik niet, ik merk dat ik misschien een beetje boos word ,dus ik stop met dit gedeelte en ga maar verder naar de volgende.

*

Door erover te praten, wat niet altijd even makkelijk is, maar uiteindelijk wel het meeste oplevert en daar bedank ik jullie hier allemaal voor, hebben wij nu besloten een nieuwe afspraak bij de psycholoog te maken.

ik ga jullie nog wel in een kort berichtje bedanken, misschien zie ik in jullie reacties nog dingetje staan die ik hier niet beantwoord heb. Dan kan ik die gelijk meenemen.

Ik weet niks meer verder, behalve die update die komt er ook nog. Is wel druk vandaag, maar is niet erg. maakt niet uit, neem je tijd! 

Tot snel.

tot snel.

Groetjes,

M&M's en twin*

het is fijn om te horen dat jullie nog gaan praten met de psycholoog!

hopelijk zal dat jullie helpen!

Groetjes Gebruiker c 

Hi iedereen,

alvast bedankt voor al jullie wel gemeende reacties. Ik zal proberen in mijn reactie die allemaal langs te lopen en aangezien jullie (vanzelfsprekend zou ik haast zou zeggen) voor een deel over dezelfde dingen schrijven probeer ik het ook in één keer te behandelen.

Misschien hebben we idd wel niet altijd de juiste keuzes gemaakt en hadden we 'gewoon’ naar de politie moeten gaan of papa en mama moeten inlichten.

Dat zou logisch zijn, maar voor ons voelde de situatie heel anders en ik snap dat jullie je er wel een voorstelling van hebben proberen te maken, want dat klinkt door in jullie lieve, steunende reacties, maar de werkelijkheid is zoveel anders en ook per persoon verschillend hoe die daar op reageert.

In het allereerste begin vonden we het spannend om met andere jongens bloot dingen te doen, maar aangezien het eerst onschuldig leek met wat aftrekken en piemel laten zien, waren we als puber eerder opgewonden dan iets anders.

Dat veranderde snel en toen probeerden we aan de bel te trekken met als gevolg dat we niet serieus genomen werden. Bovendien dachten we toen ineens dat alles onze schuld was.

Het op dat moment aan papa en mama vertellen konden we ook niet, ook al was dat natuurlijk wel beter geweest. Wij wilden graag naar die school (sorry, ik kan niet meer uitleg geven waarom zonder meer bekend te maken over die school) . Het is niet gemakkelijk om daar terecht te komen en het kost p.p. een paar duizend euro per maand. Papa en mama hadden dat voor ons over, dus die wilden we niet teleurstellen en we dachten dat het wel eter zou worden over een tijdje.

Maar het werd alleen maar erger.

Toch durfden we het nog steeds niet tegen papa en mama te vertellen als we tijdens een scholvakantie een weekje thuis waren. Ondertussen hadden we dat voorval gehad dat we betrapt waren op het verzamelen van bewijsmateriaal en die jongens werden voor zover mogelijk nog strenger tegen ons.

Alles werd binnenste buiten gekeerd en we werden nog meer onder druk gezet. Zo werd er gedreigd ons broertje iets aan te doen en wij geloofden da ze dat ook echt zouden gaan doen.

Wij waren dus bang, heel bang, elke dag opnieuw. 

We hadden ook al moeten liegen tegen papa en mama en behalve dat we vroeger misschien eens 'gelogen’ hadden over een snoepje ofzo hadden we dat nog nooit gedaan.

Dus, als we een weekje thuis waren hielden wij onze mond, het liefste over alles, ook over de dingen die wel leuk en goed waren op die school. We waren ook nauwelijks thuis, omdat we niet nog meer moesten liegen op belangstellende vragen die papa en mama af en toe stelden. We durfden ze amper aan te kijken en ergens viel dat ze wel op, maar omdat wij steeds zeiden dat alles goed was, maar dat we onze Nederlandse vrienden misten, dachten ze dat het daardoor kwam en gaven ons meer vrijheid om daar bijvoorbeeld 's avond ook naar toe te gaan. voor een deel brachten we onze tijd ook zeker door met onze vrienden, maar we seksten ook met random jongens, waar we ze ook tegen kwamen.

Naïef als we waren dachten we dat we daarmee ons misbruik konden compenseren of weet ik veel hoe je dat uit kunt leggen. ij de seks met die jongens in Nederland waren wij iig in een betere positie dan op school. Hier mochten wij zelf beslissen of we met een jongen iets zouden willen doen en wij lieten ook die jongen die vrijheid.

Alleen waren we niet heel kieskeurig in de jongens waar we mee naar bed gingen. Op zich waren het wel allemaal gewoon aardige jongens van onze leeftijd, maar nou ook weer niet allemaal jongens waar we een crush op zouden hebben in een normaal leven.

Dus thuis logen we en op school werden we bedrogen en gechanteerd.

Niet alleen zijn onze bewijzen voor zover we die dan al verzameld hadden afgepakt en vernietigd, ook werken we zelf mee aan het maken van bewijs tegen ons. Dat was natuurlijk niet vrijwillig en toen zagen we ook de consequenties niet van die filmpjes. Wij dachten toen nog dat ze gewoon geile filmpjes van ons wilden hebben, maar die konden zoals later bleek wel tegen ons gebruikt worden.

Sommige families die er vanwege die jongens bij betrokken waren hadden hun eigen advocaten, die ze dus gewoon altijd in dienst hebben, denk ik dan, ingezet. Geld speelde voor hen sws geen rol. In sommige landen waar zij wonen of vandaan kwamen is alles te koop en zo denken die lui ook. ook al speelden de dingen zich af in een beschaafd land met op zich goede regels en wetgeving en noem het maar allemaal op.

Dus bewijzen voor zover die er waren waren vernietigd, bewijs tegen ons werd alleen maar uitgebreid. Wij waren bang en schaamden ons. Wij hadden geen vertrouwen meer in volwassenen die zeiden ons te helpen, maar dat niet deden. We schaamden ons voor alles wat we papa en mama aangedaan hebben. Ze hebben heel veel geld uitgegeven aan ons, terwijl wij ze voorlogen en bedrogen.

De dag voordat we weggelopen/gevlucht waren was weer zo een extreme dag dat we seks moesten hebben met wel iets van 10 verschillende jongens. We hoorden dat er plannen voor de volgende dag werden gemaakt om het nog eens dunnetjes over te doen en ook om iets nieuws te proberen. Die gasten gebruikten pillen en drank en waren onberekenbaar. Het woord snuff movie viel en dat hadden we al eens eerder gehoord en toen opgezocht. Dat was de reden dat we de volgende morgen in donker al gevlucht waren. We konden maar heel weinig meenemen en slopen zachtjes naar buiten en kwamen op een gegeven moment ergens waar wat vrachtwagenchauffeurs overnacht hadden.. Dat verhaal heb ik pas hier gepost, dus dat moet je dan maar even terug lezen.

Natuurlijk hadden we papa en mama moeten bellen zodra we buiten waren, maar dat durfden we niet omdat we bang waren en ons schaamden en ook dat iedereen zou weten wat we allemaal gedaan hebben of wat er ons overkomen is, omdat we al een jaar lang gelogen hadden over van alles. dat we ook soms geld gestolen hadden van ze om die jongens mee te betalen.

Er gebeurde dus een heleboel.

Oh ja, vroeger hadden en tegenwoordig hebben we op onze telefoons gewoon de cloud aanstaan, maar op een gegeven moment tijdens ons misbruik toen er van die seksfilmpjes van ons werden gemaakt dachten we er slim aan te doen om de automatische upload van foto's en filmpjes uit te zetten, omdat we bang waren dat google kon zien dat we kinderporno hadden (van onszelf, maar ok) en dat we dan gearresteerd konden worden of. Toen die jongens, nadat ze ons betrapt hadden met die camera, de hele controle over onze devices overnam hebben zij allerlei dingen veranderd. Ik weet ook niet wat allemaal, maar onze telefoons werden dan gereset enzo en nog later vertrouwden ze het kennelijk nog niet en hebben ze al onze devices laten verdwijnen.

Ik schreef zopas dat ze in onze rugzak zaten en in het ravijn waren gevallen, maar dat is niet precies wat er gebeurd is. Aan het begin van die bergwandeltocht die in groepjes ging zat alles nog in onze rugzak, maar toen onze rugzak gewoon ergens random in een afgrond werd gegooid zaten die er niet meer in. We weten natuurlijk wel dat die gasten ze eruit hebben gehaald en zelf hebben meegenomen naar huis, maar we hebben geen idee wat ze er mee gedaan hebben.

We hadden natuurlijk na die vlucht en dat gedoe, toen we uiteindelijk door de hulp van papa naar een veilige plek waren gebracht gelijk moeten vertellen wat de reden van onze vlucht was. We hadden toen nog niks over het misbruik verteld. Dat kwam pas later, de volgende dag of die dag erop, dat weten we echt niet meer. Dat zijn echt momenten die we niet meer weten.

Er werden toen wel allerlei dingen gevraagd en gecontroleerd, maar ik geloof niet dat dat iemand van de politie was. Gewoon een arts denk ik. Het was iig ergens in een dokterspraktijk. Volgens mij keken ze meer naar dingen omdat we uit die vrachtwagen gesprongen waren. Ik geloof niet dat ze iets afgenomen hebben als bloed en speeksel of weet ik veel wat ze dan allemaal afnemen. 

Het niet zoals bij een SOA, zoals we die later wel hebben gehad.

Ik weet ook niet of ze nog sperma kunnen vinden als je dat ingeslikt hebben en ik weet ook niet hoe lang je nog sperma kunt terugvinden als je geneukt bent als jongen. Ik bedoel dat was ook al geleden van de avond voordat we gevlucht waren.

Oh ja, of het toeval was dat er in onze kluisjes werd ingebroken wij hebben daar heel lang over getwijfeld, het was bijna te toevallig dat in die tijd dat papa o.a. bezig was met bewijs te verzamelen en verklaringen enzo dat het toen gebeurde. We kunnen niks bewijzen, maar we zien die gasten ervoor aan dat ze zelfs zoiets kunnen regelen. Een paar weken eerder was er bij ons thuis ook al ingebroken en toen hadden we er niks achter gezocht, want er was ook bij verschillende buren een poging of echte inbraak geweest. Ik heb dat soort dingen nooit verteld omdat er zoveel onzekerheden achter zitten. Maar ergens houden wij het voor mogelijk, thuis waren er ook geen waardevolle spullen weg en niet alle kamers waren uitgebreid onderzocht, maar die van ons en ons jongere broertje wel en ook de woonkamer en de kantoortjes van papa en mama. Maar we dachten dat dat was, omdat dat allemaal op de begane grond is.

Afgezien van de troep missen we alleen een horloge en een zonnebril, iedereen dan, twin en ik en broertje.

Maar ik vind het wel heel erg speculeren dat die gasten er achter zitten, maar met een paar dubieuze advocaten en privé detectives die ze ingehuurd hadden en dat weten we zeker, want we zijn wel in de gaten gehouden door vreemde figuren die ons een paar weken hebben gevolgd, ga je toch zo je twijfels krijgen. het is zo'n absurde situatie dat het bijna niet te geloven is.  Ik bedoel het misbruik was al absurd, maar dat dit er allemaal achter weg kwam hadden we nooit kunnen bedenken.

Nogmaals het is voor een deel speculeren en misschien zijn we ook wel paranoia, maar ik denk niet dat we dat zijn.

Kijk je kunt dan wel vluchten naar een andere plek, maar daar zijn ze ook zo achter.

Daarom hebben we ook een chip. Dan weten ze altijd waar we zijn.

Vorig jaar hadden we tegen papa en mama gezegd dat ze zich niet schuldig moesten voelen over wat er allemaal gebeurd is. Dat was heel emotioneel, maar we zijn wel blij dat we het gezegd hebben.

Papa en mama zijn alles voor ons en we willen niet dat ze zich dan zorgen maken of ze iets niet goed hebben gedaan. We hadden het ook gezegd omdat we vinden dat we soms verwend worden en we willen niet voorgetrokken worden, ook vinden onze broers en zus dat niet en als het zo was dan gunnen ze ons dat. ik bedoel we hebben dan nieuwe racefietsen gekregen en die kosten 5000 per stuk, alleen dan zegt papa dat ie een dealtje had gemaakt uit een faillissement en toen had die er 20 gekocht voor minder dan de helft en dan er 4 gehouden en voor de rest zoveel geld gevraagd dat ie er dan nog aan over had gehouden. Maar ja, als ie onze fietsen ook gewoon had verkocht dan had ie nog meer geld gehad en nu niet.

Door erover te praten, wat niet altijd even makkelijk is, maar uiteindelijk wel het meeste oplevert en daar bedank ik jullie hier allemaal voor, hebben wij nu besloten een nieuwe afspraak bij de psycholoog te maken.

ik ga jullie nog wel in een kort berichtje bedanken, misschien zie ik in jullie reacties nog dingetje staan die ik hier niet beantwoord heb. Dan kan ik die gelijk meenemen.

Ik weet niks meer verder, behalve die update die komt er ook nog. Is wel druk vandaag, maar is niet erg.

Tot snel.

Groetjes,

M&M's en twin

Hey,

Jullie hebben allerlei bewijzen verzameld, maar uiteindelijk zijn ze allemaal vernietigd door jullie misbruikers. Het is inderdaad naar dat jullie bewijzen moeten zoeken. Ergens zou het natuurlijk fijn zijn als politie jullie op je woord geloven - wat volgens mij ook protocol is - maar veroordeling gaat gewoon niet. Er zijn altijd mensen die daar misbruik van maken. Geen ideale situatie voor het slachtoffer helaas…

Wat ik wel eens in series heb gezien, is dat ze dan soms een vrouw (ja je ziet praktisch altijd vrouwen die misbruikt worden in series, ook niet helemaal correct) naar een speciale kliniek wordt gebracht waar ze allemaal bewijzen van haar afhalen. Dat ze een monster nemen van het sperma voor DNA onderzoek ofzo en andere bewijzen zoeken dat ze dus is verkracht. Ik weet alleen niet of jullie dit überhaupt zelf hadden kunnen doen, want dat gaat allemaal officieel en weten zij veel hoe jullie dat hebben verzameld. Misschien dat het dan helpt als jullie je bedenken dat bewijzen verzamelen gewoon onmogelijk was. Jullie hebben alles gedaan wat jullie konden in een onmogelijke situatie. Maar volgens mij is dit een aspect waar jullie al wel wat overheen zijn.

Het klinkt goed dat jullie weer eens naar die psycholoog gaan. Ik snap dat je zou willen dat het de laatste keer is, maar het is nooit erg om toch weer contact te zoeken. We zijn allemaal mensen en hebben daarom emoties. Niemand kan die altijd 100% beheersen, hoeveel handvaten we daar ook voor krijgen. 

Vroeger gingen jullie samen, maar nu ook wel alleen. Ik snap dat helemaal. Zoiets is ook eng, zeker met jullie ervaringen met hulpverleners. Als dit een opstapje is geweest, dan is het alleen maar top dat jullie dat hebben gedaan.

Gr. Pin

Hey M&M’s

Het maakt me verdrietig dat de slachtoffers van misbruik zich zelfs maar zorgen hoeven te maken om het verzamelen van bewijs. Slachtoffers zouden gewoon geloofd moeten worden. ‘t Is al moeilijk genoeg om zoiets mee te maken. 

Jullie zijn van plan om nog eens langs te gaan bij de psycholoog. Goed. Ik denk oprecht dat dat een positief effect zal hebben, al zeker op lange termijn, en dat het sowieso geen kwaad kan. In ieder geval vind ik het dapper van jullie, dat jullie hiermee aan de slag gaan 

De opdracht die mijn psycholoog me voor tegen de volgende sessie heeft meegegeven, is dat ze me een tekst doorstuurt over trauma, die ik dan aan haar moet uitleggen. Op die manier kan ze zien of ik trauma begrijp; hoe het werkt enzo. Misschien is dat ook wel nuttig voor jullie? Om (nog meer) te leren hoe trauma precies werkt in je hoofd. 

Gr. Kenshin

Hi Kenshin,

ik snap wat je bedoel, denk ik, dat het begint uit zelfbescherming, maar dat het nog soort van erger wordt, dat het je in de weg gaat zitten zonder dat je dat echt in de gaten hebt, een soort ontkenning op sommige momenten en als je dingen ontkent kun je ze niet helemaal verwerken, is het zoiets, dat we denken dat we ok zijn, maar dat niet zijn. Dat we ons zelf voor de gek houden, maar dat ook weer niet in de gaten hebben….

we zijn maar bij één psycholoog geweest, die hadden papa en mama zeg maar privé ingehuurd of hoe zeg je dat. Het was niet gewoon via de politie of gewone hulpverlening. Daar hadden we geen vertrouwen in en daar wilden we niet mee praten omdat die eerste waar we het tegen gezegd hadden ons niet serieus had genomen. dat was een soort vertrouwenspersoon op die school waar het gebeurde, ik geloof niet dan dat een psycholoog was, maar die was al overleden voordat we met het hele verhaal naar buiten kwamen. De laatste keer dat we nog op die school waren was die er nog wel en later hoorden we dat ie overleden was. Dat was toen papa alles wilde onderzoeken. Iemand had toen gezegd dat ie zelfmoord had gepleegd, maar daar hadden ze geen bewijs voor en zelf denken we dat dat wel heel toevallig zou zijn geweest en dat als ze geen bewijs ervoor hebben dat het dan ook gewoon an zijn dat ie iets aan zijn hart ofzo heeft gekregen, maar we weten zelf niet hoe die dood is gegaan.

Nou twin en ik hadden wel geprobeerd een soort van bewijs te verzamelen om aan iemand te laten zien wat er gebeurde, want die hulpverlener had toen gezegd dat het een beetje experimenteren was onder puberjongens en dat dat normaal was. Zonder bewijs geloofde niemand ons. Papa en mama natuurlijk wel, maar ik bedoel de politie zou ons nooit geloven als we geen bewijs hadden.

Twin en ik hebben toen in het begin allemaal bij gehouden wie wat met ons deed, met tijden erbij en hoe het gebeurde. we moesten dat natuurlijk stiekem doen, omdat we met 2 jongens op de kamer sliepen en die mochten dat niet weten. We hadden toen ook al een soort boekje waar we dat in schreven en dat verstopten we steeds zo goed mogelijk. Maar omdat we dachten dat als je iets opschrijft dat iedereen een verhaaltje kan schrijven en dat dat geen bewijs is. Dus probeerden we ook foto's te maken, maar we konden alleen ons zelf fotograferen natuurlijk, want als iemand ons aan het misbruiken was, wilde die natuurlijk niet even 'poseren met ons’. Soms konden we dan wel een foto maken  als ze weer weg waren en ons hulpeloos achter hadden gelaten als ze ons misbruikt hadden. We hadden dan foto's met sperma van verschillende jongens in ons gezicht of als er over ons heen was geplast, maar dat laatste kon je niet goed zien op de foto, want dan kon iemand ook zeggen dat we gewoon nat waren van de douche, dus het was best moeilijk om dat te verzamelen. En dat eerste kon je niet zien van wie het sperma was en dat het van verschillende jongens was. Ze zouden dan gewoon zeggen dat we het bij elkaar hadden gedaan, dat ik in twin zijn gezicht was klaar gekomen ofzo. Dus dat was niet goed genoeg bewijs. We hadden dus meer nodig, het liefste dat ze ons aan het neuken waren of andere dingen waaruit duidelijk was dat we het niet wilden. Dus we moesten stiekem filmen, maar hoe ga je een camera verstoppen op een plek waar we bijna de hele da in de gaten werden gehouden door onze 2 roommates die ons misbruikten.

Omdat we steeds wel plannetjes hadden, maar die dan ook weer niet uit te voeren waren, hadden we filmpjes van onszelf gemaakt, dat was niet makkelijk, want dan moesten we onszelf helemaal bloot filmen, zoals we door hun achtergelaten waren en dan vertelden we wat er was gebeurd en van wie het sperma was ofzo. Dat was ook best moeilijk en we hadden ook bijna nooit de kans om dat te doen omdat ze de meeste keren er voor zorgden dat we dan weer aangekleed waren en mee moesten lopen naar de klas. Bijvoorbeeld als ze wilden dat we ons niet konden wassen nadat ze dingen met ons hadden gedaan hadden.

Uiteindelijk hadden we een camera verstopt in de badkamer waar het 's morgens meestal begon. In de badkamer was praktisch want daar kun je makkelijk even met de sproeislang even alle sperma en plas wegspoelen. Daarom gebeurde dat soort dingen daar meestal, zoals over iemand heen plassen ofzo.

Dan was het maar hopen dat we iets zouden kunnen filmen waar gezichten op stonden en dat als bewijs kon dienen. de eerste keer waren we zo zenuwachtig , maar we mochten ook weer niet opvallen en toen bleek achteraf dat we de camera zelf weer uit hadden gezet per ongeluk. We hadden de camera ruim op tijd aangezet en het begin was gefilmd, maar dan wilden we nog controleren of die wel goed aanstond en dan was twin even terug gegaan en had voor de zekerheid even nog op de kopje geduwd, zo van even uitzetten en dan opnieuw aan om zeker te weten dat ie aan stond en dan was die uiteindelijk toch uit en hadden we niks gefilmd waar we wat aan hadden. we hadden er achteraf niet meer aan moeten komen, maar ja, het was allemaal nogal spannend, want die jongens mochten niks merken.

Twin en ik hadden van tevoren bedacht dat we in het filmpje ook hun namen moesten zeggen zo toevallig van 'Joey (niet echte naam natuurlijk)wil je dat we op ons rug gaan liggen net als gisteren ofzo’ en hij dan iets terug zei wat bewijs kon zijn. Dus dat hadden we toen wel gedaan, maar dat viel hun ook op een beetje en toen durfden we dat niet verder te doen en bovendien was er achteraf niks gefilmd.

Toen hadden we weer een paar weken gewacht om het opnieuw te proberen, want we hadden niet veel kansen om het te doen en dan moest het wel goed gaan. weken later was het ons dan toch gelukt om iets op beeld te krijgen, maar toen we het terug keken was het volgens ons te onduidelijk voor bewijs. Je zag wel dingen gebeuren, maar het leek teveel of we zelf het ook wilden.

Toen hebben we een paar weken later nog een keertje geprobeerd en daar zijn ze toen achter gekomen en toen hebben ze alles uitgekamd en ons onder druk gezet om alles te vertellen wat we al verzameld hadden en toen hadden we ze alles gegeven.

We werden nog strenger in de gaten  gehouden en toen moesten we een soort ‘toneelstukjes’ opvoeren waarin wij voornamelijk seks met elkaar hadden, dus dat het dan leek alsof we alles verzonnen zouden hebben en er alleen maar filmpjes van onszelf bestonden. Dan deden ze ook zo filmen 's morgens van net doen of je gezellig opgestaan bent  en dan gaat tanden poetsen en dat ze dan zogenaamd filmen dat ze ook tanden gingen poetsen en dat twin en ik dan seks hadden in de badkamer en dat ze ons dan betrapten. Dan stopten ze altijd vrij snel met filmen alsof ze er van geschrokken waren dat we seks hadden, maar dan zeiden ze nog net wel iets van sorry wat zijn jullie nou aan het doen of zoiets.

Dat was dus allemaal in scène gezet om als wij iets gingen vertellen dat de politie dan zou denken, maar er is alleen maar bewijs dat jullie seks hebben en niet die andere jongens.

In die ijd hebben ze onze laptops en telefoons en alle usb sticks en wat ze maar konden vinden laten verdwijnen. We zijn toen ook dingen waar we mooie herinneringen aan hadden kwijt geraakt. Ze hadden dan een verhaal dat we op een uitstapje voor school onze rugzak hadden verloren met van alles er in. Ook al klonk het heel ongeloofwaardig dat wij bij een wandelexcursie onze laptop dan mee zouden nemen in onze rugzak, dan wisten ze er toch een draai aan te geven dat zij wel werden geloofd en wij moesten dan mee liegen met wat zij allemaal bedacht hadden. Dat ik dan gevallen was en bijna naar beneden in een ravijn was gevallen en dat die jongens mij dan nog wel konden redden, maar niet die rugzak met spullen. Zo werden zij nog helden. We hadden daar dus ook over moeten liegen tegen leraren en tegen papa en mama.. Papa en mama hadden ons op ons kop gegeven dat we al die dure spullen mee hadden genomen en dat dat niet slim was, maar dat ze wel blij waren dat die jongens ons gered hadden. Nu weten ze hoe het zit gelukkig, maar toen nog niet, omdat wij er ook over logen, maar de druk van die jongens was zo groot dat we niet anders konden toen. We hadden wel nieuwe spullen gekregen van papa en mama, want die hadden we sws nodig voor school en die werden vanaf het begin heel vaak gecontroleerd en regelmatig werd er door die jongens van alles gewist. We weten niet precies wat ze er allemaal mee deden, maar  sommigen waren wel handig op de computer, dus wij durfden ook niks meer op te schrijven op de computer ofzo.

Uiteindelijk was het bewijs dat we hadden allemaal weg en gingen ze gewoon door, omdat ze zich weer veilig voelden.

Dus ja, we hadden wel van alles geprobeerd, maar was niet gelukt. Later toen het voorbij was hebben twin en ik uit herinnering nog van alles opgeschreven, maar behalve wat seksfilmpjes van ons die dan ‘toevallig’ nog wel ergens vandaan waren gekomen waren er geen foto's en filmpjes met bewijs. Wel dat wij die jongens  pijpfilmpjes van onszelf stuurden via whatsapp en  nog andere gekke filmpjes en foto's en dan zeiden zij dat wij hun spamden met die filmpjes, terwijl zij ons dwongen elkaar te pijpen en dan maakten zij die filmpjes en lieten ze ons die vanaf onze telefoon versturen naar hen en andere jongens. Verder verklaarden ze dat wij ook vaak als hun wilden douchen, dat wij dan aan hun piemels zaten of dat probeerden. Dat ze, omdat wij jonger dan hun waren er maar niks van hadden gezegd tegen school, want ze wilden ons niet verraden of in moeilijkheden brengen. Omgekeerde wereld dus.

Ons vertrouwen in een heleboel mensen was toen echt below zero. We wilden dus alleen met onze eigen psycholoog praten , omdat we aan de ene kant de hoop op hadden gegeven dat al dat gepraat niks aan bewijs op zou leveren, dus geen voldoende bewijs en dat we dan onnodig daarover doorgezaagd zouden worden. Aan de andere kant wilden we zelf wel geholpen worden om beter te worden of er geen trauma aan over te houden. Toen duidelijk werd dat alles waar we in het begin mee aan kwamen niet serieus genomen werd, of ja, misschien namen ze het wel serieus, maar was het voor de wet onvoldoende bewijs, toen zijn we ook gestopt met het proberen te bewijzen. Het hielp ons alleen maar verder de afgrond in al dat proberen te bewijzen. We kwamen niet aan verwerken toe.

Ondertussen werden wij beschuldigd van het verspreiden van onwaarheden en die jongens te beschadigen. Dus, voor de buitenwereld waren wij de boosdoeners en die jongens werden soort van geruisloos als slachtoffer op een andere school geplaatst.

Andere jongens durfden er niet over te praten omdat ze bang waren dat zij  dan van iets beschuldigd konden worden. Dat is ongeveer wat er gebeurde.

Dus als antwoord op jouw vraag kunnen we zeggen dat wij wel hele verhalen hebben opgeschreven achteraf waarin we allemaal precies opschrijven wat er gebeurd is, alleen weten we daar natuurlijk een data meer bij en ook niet precies wie er allemaal bij waren. Maar voor ons is dat nu ook niet meer belangrijk, want de weg om dingen te proberen te bewijzen hebben we afgesloten en alles wat we nu nog verzameld hebben is om ons te helpen en alleen ons. 

De daders kunnen wat ons betreft in de grond zakken en verder willen we ook geen energie meer in ze steken, want dat roept allemaal negativiteit op.

Papa heeft wel eens gezegd als je er naar kijkt van voors en tegens om door te gaan met proberen te bewijzen, dan zal het nooit lukken en dan blijft ons dat steeds achtervolgen. Wij hebben besloten om te kiezen wat het beste voor ons is. Natuurlijk is papa en mama en iedereen heel verdrietig dat het zo moet lopen, maar wij zijn er van overtuigd dat papa en mama alles geprobeerd hebben en blij met wat ze voor ons gedaan hebben en nog steeds doen. We moeten vooruit kijken.

Dus we willen ons verhaal wel aan de psycholoog vertellen om er zelf beter van te worden en we komen nu ook wel op het punt dat we dat moeten doen. Dus, dankjewel om ons te helpen om tot die beslissing te komen. misschien was dat net het zetje wat we nodig hadden.

We hebben al lange tijd gedacht dat het best wel goed met ons goed, als je weet wat we allemaal meegemaakt hebben. We dachten dat we er al waren en wilden niet langer met aan dingen uit het verleden denken. Misschien of zeker weten moeten we het goed afsluiten en daarvoor nog één keer (hopelijk blijft het daar bij) diep terug gaan en dat we het dan definitief soort van kunnen afsluiten.

Voor ons heeft het geholpen om ons verhaal hier te delen en hopelijk heeft iemand anders er ook iets aan. Jullie allemaal hebben ons goed geholpen door ons te steunen en soms ook een beetje kritisch te zijn, wat heel goed is en ons aan het denken heeft gezet.

we zijn blij dat je onze al die vragen stelt die bij je opkomen. We weten dat je het doet om ons te helpen en niet om één of ander juicy verhaal t ontlokken. Jouw betrokkenheid is oprecht, net als van vele anderen hier op het forum. Het zou niet handig van ons zijn om daar niks mee te doen.

Dus gaan we na de vakantie terug naar de psycholoog om het dan hopelijk   echt goed af te kunnen ronden. nou ja, het is niet dat het dan niet gebeurd is allemaal, alleen heeft het dan wel een plek gekregen dat we er niet langer de nadelige gevolgen van zullen meedragen. daar gaan we dan maar vanuit. het glas is immers halfvol 

Het is heel verschillend gegaan bij de psycholoog. In het begin wilden twin en ik alleen maar alles altijd samen doen. We vertrouwden niet veel mensen en waren er bang voor dat mensen ons tegen elkaar uit wilden spelen. Bijvoorbeeld door twin een vraag te stellen en dan later aan mij dezelfde vraag en als er dan ook maar een klein verschilletje in onze antwoorden zat, dan gelijk te zeggen, zo van'zie je wel dat jullie liegen’ Daarom wilden we alles samen doen. Twin is de enige voor mij en ik mag van hem zeggen dat dat omgekeerd ook zo was en nog steeds is, die er  altijd voor mij is geweest. Wat we ook mee maakten altijd was hij er om me te steunen. Hij kon zo op het oog misschien niet heel veel doen, maar gewoon mij een knuffel geven en samen huilen was al genoeg om de dag door te komen, ook al wisten we dat het de volgende dag nog steeds niet afgelopen was.

Dus in het begin gingen we alleen maar samen. Pas later gingen we ook apart. We snappen nu ook wel dat dat nodig is. het helpt voor ons allebei. We werden er niet op afgerekend als e iets anders over hetzelfde hadden verteld. Dat maakte alleen dat de psycholoog ons nog beter kon helpen.

Het is een heel proces waar je doorheen gaat. Aan het begin heb je niet dat overzicht dat al die dingen die ze van je vragen om te doen en te vertellen tot één uiteindelijk doel leiden, maar nu zijn we al aardig op weg om dat doel te gaan halen. Het zou dom zijn om nu af te haken. Wij willen het afmaken.

Mensen die ons niet zo goed kennen, vinden het soms apart dat twin en ik zo close zijn. Dat we zo veel dingen samen doen en ook zo vaak samen zijn. Maar dat is niet de hele werkelijkheid. We zijn ook onafhankelijk en doen dingen zonder elkaar, alleen schrijf ik daar hier niet heel veel over. We gaan ook wel apart met andere vrienden eens een paar dagen weg en dat bevalt ons prima, maar we weten altijd dat we er voor elkaar zijn. Wat er ook gebeurd. Ik wil en hij ook niet helemaal zonder hem een leven leiden. We vinden elkaar zo leuk en begrijpen elkaar zo goed dat we dat gewoon niet willen missen. We kunnen zoveel plezier maken, vaak met nog een heleboel anderen om ons heen. Je zou wel gek zijn als je dat niet langer zou willen.

Ik heb hier ooit, nou ja, zolang is dat nog niet geleden een video getoond waarin gezegd wordt dat je, hoe groot je probleem ook is, dat je het niet in één keer helemaal hoeft (en ook kunt) op te lossen, maar dat je ook een klein stukje per keer kunt aanpakken. Als je elke keer een stukje aanpakt en de dingen minuut voor minuut bekijkt dan kom je uiteindelijk ook bij de oplossing. Wees niet bang om er aan te beginnen. Wij zagen in het begin ook niet de oplossing, maar het is wel belangrijk om te beginnen en dan stapje voor stapje verder te komen…...

De videos gaan niet over misbruik, maar over de liefde tussen 2 jongens en die maken ook van alles mee en moeten daar hun weg ook in zien te vinden. Er zijn wat dat betreft genoeg overeenkomsten in hun strijd en de onze.

Eerst deze maar:

Isak and Even - minute by minute

en dan deze, die is echt uitgebreid:

The Full Story of Isak and Even || Skam

Ik ben van plan vandaag nog een update te geven over hoe de stand van zaken nu is tussen Jur, Newt, Luca en ons. Dat was ik al langer van plan maar ik wist ook niet via welke verschillende dingen die daarin een rol speelden uiteindelijk hier zouden belanden.

Het topic is daarmee niet gelijk afgesloten, maar er zal iig wel meer duidelijkheid komen.

Bedankt voor jullie support alvast tot zover. Maar zoals gezegd het is nog niet klaar.

PS @Pin 

ik zag dat je net voordat ik deze reactie wilde posten ook een nieuwe reactie hebt gepost. Ik ben blij met alle vragen die je daar in stelt en mijn gedachte was al om zoiets te gaan schrijven, zodat ook duidelijk is waar we nu staan. Mooi dat er  ook wat dingen in staan waar ik nog niet precies over nagedacht had om die ook te behandelen, maar ik ga alles proberen mee te nemen.

Ik vind het ook niet erg  als je van alles vraagt. Dat, op zich is alleen maar goed en soms kan ik iets misschien niet 100% beantwoorden. Aan de ene kant kan dat zijn omdat ik het gewoon niet weet en aan de andere kant kan dat zijn om bepaalde mensen niet te beschadigen of om onszelf te beschermen. Maar, in principe mag je ons altijd alles vragen. We weten dat je oprecht bent en goede bedoelingen hebt met alles.

Groetjes,

M&M's

Uh guys,

Dit quote in quote in quote wordt echt heel lastig te volgen. 1x dikgedrukt gaat nog wel, maar dan ook nog dikgedrukt en onderstreept vind ik echt lastig te volgen. Als je een reactie quote, kun je ook 2x op enter klikken onder het gedeelte wat je wil quoten en dan kun je weer '’normaal'’ typen. Dan is het voor iedereen duidelijk dat dat stuk echt van jou komt. Ook niet zo moeilijk, want je klikt ofwel op de B voor het dikgedrukt ding of je drukt op enter. Allebei een knopje. 

Geen kritiek ofzo, ook geen boze toon. Ik dacht gwn hier een mooie tip om het voor iedereen overzichtelijk te houden.

M en Ms schreef;

Misschien toch iets om nog eens te bespreken met de psycholoog, want seks is een belangrijk deel van ons leven en we hopen nog vaak met leuke jongens onze liefde te kunnen delen.

Als je gewoon weer aan kan kloppen bij een bekende psycholoog die jullie vertrouwen, zou ik dat gewoon doen.

Je schrijft af en toe tussendoor van ff aan Newt vragen oid. Jullie hebben dus nu nog wel echt contact met Newt en niet zoals het met Jur en Luca gaat? Misschien is het een onderdeel van het verhaal wat nog moet volgen, maar ik ga de vraag gewoon stellen, wellicht is het ook wel een fijne aanzet om de update te vervolgen. Idk kijk maar wat goed voelt.

Heeft Newt gevoelens voor jullie/één van jullie gekregen? Het klinkt namelijk alsof het voor Newt ook wel wat meer werd dan dat hij alleen bevrediging nodig had. Nu weet ik zelf niet zo veel hiervan en ik weet niet echt hoe het is om die behoefte te voelen, al helemaal niet dagelijks. Misschien was het dus echt een behoefte richting noodzaak voor Newt, maar idk. Het klinkt gewoon alsof hij mentaal er ook van genoot dat jullie hem pijpten/aftrokken naast het lichamelijke genot.

Dat terwijl er bij jullie dus een soort knop om ging en het een automatische handeling werd. Dat lijkt me dan samen heel lastig, als Newt misschien wel wat voelt. Is dit iets wat jullie met hem hebben kunnen bespreken?

Over die trigger en dat jullie niet weten waar die zit. Hebben jullie dit ooit wel eens gehad, die trance, wanneer jullie seks hadden met iemand wanneer jullie dit echt wilden en helemaal voor dat persoon gingen? Bv bij liefde of een goede crush ofzo? 

Misschien is het de factor van gevoel wat erbij moet komen. Als er niet iets speciaals is dat dan de automatische piloot kan overnemen? Idk, ik zeg nu ook maar wat. Ik ben echt geen professional, dus neem bij niet te serieus.

Wat ontzettend stom dat ze jullie lockers hebben opengebroken. Hebben ze jullie specifiek ‘getarget' of waren wel meer mensen het slachtoffer? Als ze geld laten liggen, lijkt het haast alsof ze iets zoeken. Het is sowieso naar dat ze dat meenemen omdat het ook gewoon van sentimentele waarde voor jullie is. Gelukkig hadden jullie dan nog wel kopieën, maar alsnog. Ook de gedachte dat iemand het dus misschien nog heeft liggen, is erg naar. Ik vind het echt laag om zoiets te doen.

Vervolgens volgden er extreme pesterijen die niet leken te stoppen. Ik snap het gewoon niet, hoe je zoiets kan doen. Maar ja. 

In de reacties van anderen hoor ik ook dat jullie ook vieze types kennen. Ik schrik er steeds van. Ik woon in een stad, dus je zou denken dat het hier toch krioelt van de vieze mensen, maar ik kom ze nooit tegen. Jullie komen er daarentegen veel tegen. Nu hebben jullie natuurlijk ook veel pech gehad met die pesters die het rondstrooiden, maar alsnog. Ik vind het echt stom dat er zo veel mensen rondlopen die er daadwerkelijk op ingaan. 

Jullie telefoonnummer werd ook vaker op toilethokjes enzo geschreven. Hebben jullie wel eens je telefoonnummer veranderd? Hielp dat dan?

Ik dacht al wel ergens gelezen te hebben dat jullie waren gevlucht van jullie school. Ik wist alleen niet dat jullie daar ook nog een pedofiel waren tegengekomen. Ik vind het moedig dat jullie zijn gesprongen. Jullie moesten ook precies die man treffen. Dan probeer je uit een situatie van seksueel misbruik te komen en beland je zo in de volgende. 

Toen ik het las vroeg ik me wel iets af, je hoeft natuurlijk niet te antwoorden. Waarom zijn jullie gaan liften en hebben jullie niet in eerste instantie jullie ouders gebeld? Jullie ouders klinken namelijk wel als de mensen die jullie direct zouden geloven, zonder twijfel en meteen iets zouden regelen om jullie daar weg te halen. Je hoeft natuurlijk dus niet te antwoorden, want misschien was dit wel ingewikkeld door jullie locatie ofzo en ik wil niet dat jullie daar iets over weggeven ivm jullie privacy.

Ik wens jullie allemaal nog een fijne dag vandaag :)

Gr. Pin

Groetjes Gebruiker c 

Oh, en M&Ms , jij mag ook vragen stellen,  dan komen jullie misschien ook wat meer van mij te weten(als jullie dat willen natuurlijk)

Groetjes Gebruiker c 

Hi iedereen,

ja, kort nadat onze kluisjes open waren gemaakt en dat boekje weg was begon het al snel, maar gelukkig was er na een paar maanden een beetje de lol vanaf zeker. Iig werden die spreuken minder, maar zat er nog regelmatig sperma in een broekzak of onderbroek, maar misschien was er een andere jongen die dat geil vond ofzo, idk. Maar volgens mij was het alleen bij ons, we hebben er nooit andere jongens over gehoord. We zijn nu van school, dus hopelijk blijft het rustig wat dat betreft.

nee, die sorry was voor dat ik het niet goed op heb geschreven. Ik had al een aantal voorbeelden gegeven en dacht nog meer voegt niet echt iets toe, maar toen zei ik dat ik het niet precies allemaal wist en toen ging jij daarover denken en oplossingen zoeken wat logisch is.

Het is dus mijn schuld dat ik jou verkeerde info heb gegeven. Jammer genoeg weten we alles nog wel, met uitzondering van die keren dat ze ghb hadden gebruikt dan. En zoals ik had gezegd niet precies met wie wat op welke dag.

ja, snap ik. het enige wat nu nog hebben is dat we er niet echt bij waren als in de zin van dat we ons er niet open voor stelden en het liever langs ons heen lieten gaan. Kan uit zelfbescherming zijn? Alleen dat snappen we dan niet voor wat we met Newt doen, maar dat komt misschien omdat het gewoon raar is om dat te doen, terwijl we aan de andere kant nog aan het kijken zijn hoe het nu met Jur en Luca zat. Maar ok.

Bedankt iig.

Groetjes,

M&M's