Hallo,

Het is nu twee maanden later, maar wat blijkt nu: ik ben verliefd. En ik ben verliefder dan ik al was.

In de zomervakantie heb ik veel (leuke) dingen gedaan, op school zit ik in een leuke klas, alles gaat prima, net zoals vorig jaar. Ik zei eerder dat ik haar gewoon 'leuk' vond, omdat ik haar kón aanspreken, omdat ik een 'kans' had, maar ik ben bang dat dat niet klopt. Liefde werkt blijkbaar anders, want zelf heb ik er geen regie meer over.

Ik denk iedere dag aan haar, sinds we één keertje oogcontact maakten. Ik verlangde meteen naar haar. Dat gebeurde namelijk vaker, dat we elkaar aankeken, precies op dezelfde manier. De eerste keer, vorig jaar, bij de kluisjes waar ze langs liep. Ik stond bij mijn kluisje en ze liep langs, en we keken elkaar recht aan. Later gebeurde dat vaker toen we elkaar gewoon toevallig tegenkwamen op de gang en één keer toen we naast elkaar zaten.

Na de zomervakantie herinner ik me niet meer of we elkaar tegenkwamen op de gangen, maar één keertje wel, toen keken we elkaar opnieuw aan. Vanaf dat moment was ik weer verliefd op haar, of eigenlijk was ik nog stééds verliefd op haar. Helaas komen we elkaar minder tegen, omdat zij later dan ik pauze heeft. Ze zit in een andere klas. Als de tijden door de war worden gegooid, zoals bij een toetsweek, komen we elkaar vaker tegen.

Ik vraag me af wat moet ik moet doen als we oogcontact maken. Ik kan gewoon glimlachen, maar is er ook een alternatief? Iets wat ik kan doen, is haar een briefje geven, maar dat is wel erg verrassend. Als je vaak oogcontact maakt en glimlacht en dan een gesprek start, heeft ze ook tijd om alles te verwerken. Misschien word ze dan ook verliefd, als ze dat nog niet was, want zo komt het minder aanvallend over. Aan de andere kant moet ik dan wel een kans krijgen om te praten.

Ik kan ook oogcontact maken en dan kijken of ze mij ook leuk vindt. Zo kan ik wel een briefje geven, of zo.

Weten jullie manieren om via oogcontact elkaar hints te geven of te groeten op een andere manier?

Groetjes,

Een Persoon Zonder Naam

Ze is gestopt met de bijles, want ze was er niet meer. Ik denk ook niet dat we andere manieren moeten zoeken om haar aan te spreken, want ik wilde haar juist aanspreken, omdat ze met mij in de bijlesklas zat. Daarom vond ik het een gouden kans, een kans die ik heb gefaald.

Ik had haar kunnen aanspreken een keer, we liepen toen met z'n tweeën in de gang, alleen. Dat was m'n kans, maar ik had hem niet gepakt. En nu blijkt dat ik haar nooit meer alleen in de gang zal tegenkomen. Liefde is hard, keihard.

Nu laat ik dit topic over aan de rest om hun 'begin' te delen. Groetjes!

Een Persoon Zonder Naam
Ik vind dat je er toch voor moet gaan ookal zit je niet meer met haar bij bijles als je haar echt leuk vind misschien is het wel wederzijds maar durft zijn ook geen eerste stap te zetten

Ze is gestopt met de bijles, want ze was er niet meer. Ik denk ook niet dat we andere manieren moeten zoeken om haar aan te spreken, want ik wilde haar juist aanspreken, omdat ze met mij in de bijlesklas zat. Daarom vond ik het een gouden kans, een kans die ik heb gefaald.

Ik had haar kunnen aanspreken een keer, we liepen toen met z'n tweeën in de gang, alleen. Dat was m'n kans, maar ik had hem niet gepakt. En nu blijkt dat ik haar nooit meer alleen in de gang zal tegenkomen. Liefde is hard, keihard.

Nu laat ik dit topic over aan de rest om hun 'begin' te delen. Groetjes!

Een Persoon Zonder NaamIk vind dat je er toch voor moet gaan ookal zit je niet meer met haar bij bijles als je haar echt leuk vind misschien is het wel wederzijds maar durft zijn ook geen eerste stap te zetten
Ik vind haar niet 'echt' leuk. Ik vond het alleen leuk hoe ze eruit zag. Ze had een leuke stijl van kleding en ik vond dat ze zich leuk gedroeg. Ik wilde haar best beter leren kennen, maar ik vond haar nog niet echt leuk. En daarom is het geen echte ramp. Ik heb geleerd dat je je leven niet op één ding moet focussen, want als je dat doet en dat ene ding gaat stuk, is je hele leven meteen stuk.

Wat jammer dat de kans die de bijles je schonk, geen optie meer lijkt te zijn. Zoals Nick17 zei, mag je je nog steeds vrij voelen om haar aan te spreken. Wie weet vindt zij het ook wel jammer dat jullie geen les samen meer hebben.

Gr. Kenshin
Je hebt gelijk dat ik me vrij mag voelen om haar aan te spreken, maar er zijn geen manieren hoe ik dat kan doen. Ik kan natuurlijk wel vragen aan docenten of ze les aan haar geven, maar dat is wel erg overdreven, hoewel... Ook kan ik haar aantikken als ik langs haar loop en een briefje geven, maar dat zullen mensen merken. Ik weet het niet.

Ik vond haar ook alleen 'leuk', omdat ze ook bij bijles was. Dat gaf me een gevoel dat ik een kans had en bovendien zat ze niet naast jongens dus was ze 'beschikbaar' voor mijn gevoel. Voor de bijles wist ik ook dat ze bestond. Ze viel me weliswaar een beetje op, maar dat deden anderen ook.

Ik heb wel behoefte aan een meisje, natuurlijk. 'Weer vrijgezel, m'n leven een hel.' Leuke quote uit een liedje, grappig, maar wel waar. Ik ben een beetje eenzaam. Zelf ga ik ook niet vaak om met vrienden en zou ik m'n leven gewoon willen wijden aan een vrouw. Makkelijk, één doel, en vooral een uitdaging, want je kunt niemand 100% leren kennen. Daar ben je je hele leven wel mee bezig, zeg maar.

Toch blijven we altijd in eenzaamheid. Zoals Ina Boudier-Bakker ooit schreef: 'Iedereen blijft alleen, naast wij hij ook leeft.'

'Niemand kan een ander volledig kennen en door de ander volledig gekend worden.'

Gegroet,
Een Persoon Zonder Naam

Hey

Jammer dat dat meisje gestopt is met die les.
Hebben jullie kluisjes op school? Je zou ook dat briefje in haar kluisje kunnen stoppen met je nummer er op.

Zo komen jullie niet in die situatie dat mensen dingen gaan vragen er over.

Groetjes
Bella
Fantastisch idee, maar ik heb geen idee welk kluisje van haar is. Ook weet ik niet hoe ze heet, alleen in welke klas ze zit.

Je zou haar eventueel kunnen opzoeken op sociale media. Een berichtje sturen als 'Hey, hoe gaat het? Ik heb je gezelschap tijdens de bijles gemist.' kan altijd. Je zou ook wat posts kunnen bekijken, om daar een aanknooppunt voor een gesprek aan te treffen. Als jullie bijvoorbeeld naar eenzelfde land op vakantie zijn geweest, zou je haar een berichtje kunnen sturen met de vraag hoe haar ervaring daar was.

Ik noem een paar voorbeeldjes via sociale media, omdat de drempel om daarop iemand aan te spreken, vaak lager ligt. Zou je zo'n methode overwegen?

Gr. Kenshin