Hallo
Er is een hoop aan de hand, en ik ga proberen het zo goed mogelijk uit te leggen. Ik ga niet alles uitleggen, omdat anders de kans erin zit dat iemand die dit leest, erachter komt wie ik ben, en dan zit ik pas in de problemen.
Ok, hier ga ik mee beginnen. Mijn ouders gaan scheiden. De sfeer in huis is de laatste jaren niet zo schitterend, en op zich had ik het wel voelen aankomen. De band die mijn vader en ik hebben is niet zo positief. Wat ik ook doe, hij laat op een of andere manier altijd merken dat ik niet goed genoeg ben. Als ik iets tegen hem zeg, dringt het vaak niet tot hem door.
Mijn moeder doet ook een paar vervelende dingen. Ze vertelt dingen aan mensen over mij die niet waar zijn. Ze bedoelt het niet slecht, maar ze interpreteert dingen i.v.m. mij gewoon niet goed. Deze dingen vertelt ze dan aan familie e.d., terwijl ik haar er al vaak op gewezen heb dat ik dat niet fijn vind.
Ok, dus die scheiding. Mijn moeder heeft tegen mijn vader gezegd dat ze denkt dat het beter is dat we niet meer samenwonen. Het is nog niet tot mijn vader doorgedrongen, en veel initiatief neemt hij niet. Eén van de dingen waar ik mij het meest aan stoor is dat mijn moeder aan iedereen doet uitschijnen dat ze gaan scheiden om het voor mij makkelijker te maken. Ze vertelt overal dat de band tussen mij en mijn vader niet goed is, en dat ze daarom wil scheiden. Tegen mij zegt ze dan weer dat ze al lang wilde scheiden, nog voor ik problemen had met mijn vader, maar toch laat ze uitschijnen dat ze het voor mij doet.
Nog een probleem: ik moet naar een psychiater. Dat klinkt waarschijnlijk wel goed in deze situatie, en dat snap ik ook, maar die psychiater is niet het type waar ik eerlijk tegen durf zijn. Het is een goede psychiater hoor, daar ben ik van overtuigd, maar gewoon niet voor mij. Dit heb ik al proberen duidelijk maken aan mijn moeder, maar zij kan het goed vinden met die psychiater, zij vindt hem helemaal geweldig, dus daarom moet ik naar die psychiater. Zij is er ook altijd bij, en als ik wil kan ik vragen of ze naar buiten gaat, maar ik weet dat ik nog steeds niet eerijk ga durven zijn tegen die psychiater. Laatst zaten we daar weer, en mijn moeder legde iets uit, en toen vroeg die psychiater of ik van de problemen van mijn vader afwist. Mijn moeder schudt van nee en daar is het bij gebleven. Ik had verwacht dat ze er wat van ging zeggen, aangezien ik erbij zat, maar dat is nog niet gebeurd.
Daar komt nog eens bij dat ik autisme heb, in een lichte vorm denk ik wel, maar het vervelende is dat die psychiater het bij alles wat ik zeg benadrukt. Echt bij alles. Ook bij dingen waarvan ik denk dat iemand zonder autisme dat ook gezegd zou kunnen hebben.
Het is raar, de laatste maanden vertrouw ik niemand meer. Ik ben heel verlegen geworden (nog meer verlegen dan daarvoor) en verstop van alles. Vroeger was ik opener, ook met mijn ouders, maar doordat ik het gevoel heb dat er van alles voor me verzwegen wordt, durf ik zelf niets meer te delen. Behalve hier dan, de enige plek waar ik eerlijk en mezelf kan zijn.
Op dit laatste ga ik niet te veel ingaan, maar het komt erop neer dat er de hele tijd tegen me herhaald wordt hoe nutteloos en ongevoelig ik ben. De personen die dit zeggen hebben geen idee wat er aan de hand is, en ik ga het hen ook niet vertellen. Ze laten uit alles blijken dat alle schuld bij mij ligt, maar willen niet zeggen waarom. Ook hier wordt van alles voor mij verzwegen.
Om op de titel van de topic terug te komen: 'Kan je hart stoppen van verdriet?' Gisterenavond lag ik in bed, en kreeg ik weer van van alles de schuld, en toen ik daar in bed lag, voelde ik mij weer net zo ongelukkig als enkele maanden geleden. Enkele maanden geleden was er iets gebeurd, waar ik niet op ga ingaan, maar dat was iets wat me heel veel pijn deed, en gisteren voelde ik weer evenveel pijn. Het voelde alsof mijn hersenen een signaal gingen sturen naar mijn hart om te stoppen, omdat het allemaal geen zin meer had. Ik was bang op dat moment, omdat ik ervan overtuigd ben dat ik in het leven dat nog voor mij ligt nog kansen heb om gelukkig te worden. Ik was er heel erg van overtuigd dat ik elk moment zou sterven van verdriet, omdat ik mij zo zwaar voelde en niet meer uit mijn bed kon stappen. Intussen gaat het beter, en is dat hele zware gevoel weg, maar de problemen zijn er wel nog. (nu ik dit nog eens nalees, klinkt het heel dramatisch en overdreven, maar zo voelde het, dus ik ga het zo laten staan)
Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik verwacht van dit topic, aangezien ik met logisch nadenken ook wel kan bedenken dat je hart niet kan stoppen van verdriet, ook al voelt het zo. Verder ben ik hier zo vaag dat het vast moeilijk is om hier een reactie op te plaatsen, en dit topic is vast heel erg lang. Ik denk dat ik het gewoon eens neergeschreven moest hebben.
Ook al zit de gedachte in mijn hoofd, ik ga geen zelfmoord plegen en ga mezelf geen pijn doen. Ik ga blijven proberen om gelukkig te worden, ook al zie ik dat geluk nu niet.
Ik ben waarschijnlijk nog dingen vergeten, andere dingen schrijf ik bewust niet op, maar voor nu is dit het.
Groetjes (en bedankt voor het lezen, als je tot hier bent geraakt)
x
Bladzijde 2 / 2
A
Hoi,
Autist als scheldwoord is gecompliceerd. Ik heb er ook een hekel aan, dat sowieso, maar deze mensen weten niet wat ze zeggen. Het is 'gewoon' een scheldwoord voor ze. Net zoals ik scheld met bijvoorbeeld fuck, hebben zij autist (ik zeg maar wat).
In mijn team (basketbal) weet niemand dat ik autistisch ben. Daar is een jongen die autist ook een fijn scheldwoord vindt. Het is een prima jongen, ik kan het erg goed met hem vinden. Ik zie dan ook aan hem dat hij zich niet bewust is van kwaad. Ik kan er dan niks van zeggen, omdat ik het graag geheim houd daar dat ik autisme heb. Dus dat steekt altijd wel. Ik probeer het los te laten en los te zien, maar dat is gewoon lastig. Hij is voor mij nog precies hetzelfde, want dat dit nu een hype is, verandert hem voor mij niet.
Ik heb klasgenoten er wel eens op aangesproken, want zij weten het wel. Toen kreeg ik ook opmerkingen in de trent die jij hebt ontvangen. Ik denk altijd maar dat het hun probleem is. Ik probeer het los te laten...
Ik sta echt volledig aan jouw kant met dat groepswerk. Waarschijnlijk neemt die jongen de opdracht minder serieus dan jij en kan hij daarom zo makkelijk heen en weer switchen. Blijf gewoon bij jezelf. Doe wat goed voelt voor jou!
Ik zou het raar vinden als je in een situatie komt waarbij je moet kiezen tussen je ouders. Niemand kan jou tegenhouden je beide ouders te zien!
Ik hoop niet dat je griep krijgt!
Gr. Pin
Autist als scheldwoord is gecompliceerd. Ik heb er ook een hekel aan, dat sowieso, maar deze mensen weten niet wat ze zeggen. Het is 'gewoon' een scheldwoord voor ze. Net zoals ik scheld met bijvoorbeeld fuck, hebben zij autist (ik zeg maar wat).
In mijn team (basketbal) weet niemand dat ik autistisch ben. Daar is een jongen die autist ook een fijn scheldwoord vindt. Het is een prima jongen, ik kan het erg goed met hem vinden. Ik zie dan ook aan hem dat hij zich niet bewust is van kwaad. Ik kan er dan niks van zeggen, omdat ik het graag geheim houd daar dat ik autisme heb. Dus dat steekt altijd wel. Ik probeer het los te laten en los te zien, maar dat is gewoon lastig. Hij is voor mij nog precies hetzelfde, want dat dit nu een hype is, verandert hem voor mij niet.
Ik heb klasgenoten er wel eens op aangesproken, want zij weten het wel. Toen kreeg ik ook opmerkingen in de trent die jij hebt ontvangen. Ik denk altijd maar dat het hun probleem is. Ik probeer het los te laten...
Ik sta echt volledig aan jouw kant met dat groepswerk. Waarschijnlijk neemt die jongen de opdracht minder serieus dan jij en kan hij daarom zo makkelijk heen en weer switchen. Blijf gewoon bij jezelf. Doe wat goed voelt voor jou!
Ik zou het raar vinden als je in een situatie komt waarbij je moet kiezen tussen je ouders. Niemand kan jou tegenhouden je beide ouders te zien!
Ik hoop niet dat je griep krijgt!
Gr. Pin
A
Wederom bedankt voor je compliment @100divergent11! Dit geldt ook zeker voor jou, vergeet dat niet!
A
Je mentor is er om je te helpen rondom school dingen en de meeste vinden het ook niet erg als je ze aanspreekt over iets buiten school. Dus ik zou die mail gewoon versturen, dan kunnen jullie samen kijken hoe jullie in ieder geval de problemen op school kunnen aanpakken.
Het zou natuurlijk helemaal mooi zijn als je ook nog een afspraak met je psychiater kan maken!
Gr. Pin
Het zou natuurlijk helemaal mooi zijn als je ook nog een afspraak met je psychiater kan maken!
Gr. Pin
A
Na de mooie wijsheden van de vader van @M en Ms, wil ik even op wat anders inhaken. ;)
Je ouders gaan dus definitief scheiden. Je vader doet niet zo veel, maar je moeder regelt dingen over de verhuizing. Wat voor jou misschien fijn is om over na te denken, is waar jij dan wilt wonen. Het hoeft niet zwart wit je vader of je moeder te zijn, er kan best een soort omgangsregeling komen. Dat heb ik namelijk. Ik woon in principe bij mijn moeder, maar om de twee weken ga ik een weekend naar mijn vader. Anderen hebben weer co-ouderschap, dus dat je de ene week bij paps bent en de andere week bij mams. Dit werkt echter alleen als je ouders dicht bij elkaar wonen en niet een uur van elkaar vandaan zoals mijn ouders... Zo zijn er nog best veel dingen mogelijk. Jij bent 16, dus uiteindelijk heb jij het laatste woord hierin. Wees niet bang dat ook te doen, want dit gaat over jouw leven! Het enige wat je in je achterhoofd moet houden, is dat het geen onderhandeling of wedstrijd is, het is gewoon je gevoel volgen, al denk ik dat dat bij jou wel goed komt :)
Gr. Pin
Je ouders gaan dus definitief scheiden. Je vader doet niet zo veel, maar je moeder regelt dingen over de verhuizing. Wat voor jou misschien fijn is om over na te denken, is waar jij dan wilt wonen. Het hoeft niet zwart wit je vader of je moeder te zijn, er kan best een soort omgangsregeling komen. Dat heb ik namelijk. Ik woon in principe bij mijn moeder, maar om de twee weken ga ik een weekend naar mijn vader. Anderen hebben weer co-ouderschap, dus dat je de ene week bij paps bent en de andere week bij mams. Dit werkt echter alleen als je ouders dicht bij elkaar wonen en niet een uur van elkaar vandaan zoals mijn ouders... Zo zijn er nog best veel dingen mogelijk. Jij bent 16, dus uiteindelijk heb jij het laatste woord hierin. Wees niet bang dat ook te doen, want dit gaat over jouw leven! Het enige wat je in je achterhoofd moet houden, is dat het geen onderhandeling of wedstrijd is, het is gewoon je gevoel volgen, al denk ik dat dat bij jou wel goed komt :)
Gr. Pin
A
Hoi,
Ten eerste heel knap dat je dit hier hebt durven te vertellen.
Soms is het opschrijven van wat je dwars zit al een verlossing.
Misschien is het een idee om je psychiater te mailen wat je dwars zit etc.
Dan hoef je het niet in zijn gezicht te zeggen, maar kan hij je wel helpen.
Zoals je al zei je moeder bedoeld het goed maar vat alles verkeerd op en verteld dat aan familie door.
Misschien kan het helpen als je heel direct tegen haar bent dat je dat echt niet fijn vind en waarom niet.
( let op hou het wel aardig )
Misschien verteld je moeder dat jij de reden bent omdat ze zich schaamt ervoor?
Misschien kan je ook hier over met je moeder in gesprek gaan.
Ik denk dat als je je wat meer op je gemak gaat voelen je je ook weet opener en minder stil gaat zijn.
Dat kan tijd kosten, maar het komt wel terug.
Heb ik soms ook, zoals ik eerder zei helpt het gewoon al om dingen op te schrijven.
Je hoeft er geen verwachtingen bij te hebben.
Geluk is soms in de kleine dingen te vinden, je kan gelukkig zijn niet forceren, het kost tijd.
Wel goed dat je zo optimistisch hier over bent.
Je komt er wel!
Als laatste hier nog wat links:
https://nl.m.wikihow.com/Verlegenheid-overwinnen
https://nl.m.wikihow.com/Gelukkig-worden
https://nl.m.wikihow.com/Omgaan-met-je-gevoelens
https://nl.m.wikihow.com/Je-gevoelens-uiten
https://nl.m.wikihow.com/Omgaan-met-verdriet
Je komt er wel!
Xx Maii
Ten eerste heel knap dat je dit hier hebt durven te vertellen.
Soms is het opschrijven van wat je dwars zit al een verlossing.
Misschien is het een idee om je psychiater te mailen wat je dwars zit etc.
Dan hoef je het niet in zijn gezicht te zeggen, maar kan hij je wel helpen.
Zoals je al zei je moeder bedoeld het goed maar vat alles verkeerd op en verteld dat aan familie door.
Misschien kan het helpen als je heel direct tegen haar bent dat je dat echt niet fijn vind en waarom niet.
( let op hou het wel aardig )
Misschien verteld je moeder dat jij de reden bent omdat ze zich schaamt ervoor?
Misschien kan je ook hier over met je moeder in gesprek gaan.
Ik denk dat als je je wat meer op je gemak gaat voelen je je ook weet opener en minder stil gaat zijn.
Dat kan tijd kosten, maar het komt wel terug.
Heb ik soms ook, zoals ik eerder zei helpt het gewoon al om dingen op te schrijven.
Je hoeft er geen verwachtingen bij te hebben.
Geluk is soms in de kleine dingen te vinden, je kan gelukkig zijn niet forceren, het kost tijd.
Wel goed dat je zo optimistisch hier over bent.
Je komt er wel!
Als laatste hier nog wat links:
https://nl.m.wikihow.com/Verlegenheid-overwinnen
https://nl.m.wikihow.com/Gelukkig-worden
https://nl.m.wikihow.com/Omgaan-met-je-gevoelens
https://nl.m.wikihow.com/Je-gevoelens-uiten
https://nl.m.wikihow.com/Omgaan-met-verdriet
Je komt er wel!
Xx Maii
A
Hi 100Divergent11,
Waar zal ik beginnen. Ik zit er al een aantal dagen tegen aan te hikken over wat ik hier zou kunnen posten, iets waar je het liefst ook nog wat aan hebt.
Ik heb hier al veel goede reacties gelezen, wat het dus ook niet gemakkelijk maakt om iets nieuws en iets waar je wat mee kunt te plaatsen, maar ik ga het toch maar proberen.
Dat zijn al iets van 5 regels en dan heb ik nog niks gezegd. Het kan nog wat worden zo.
In principe ga ik er vanuit dat ouders van hun kinderen houden en dat ze het beste met ze voor hebben. Ik denk ook dat jouw ouders om je geven. Sommige mensen kunnen die gevoelens goed uiten en op die manier laten merken dat ze het beste met je voor hebben. Er zijn ook mensen die om verschillende redenen dat minder goed of niet kunnen. Het zou kunnen zijn dat ze zelf van hun ouders bijvoorbeeld niet geleerd en mee gekregen hebben hoe je dat kunt doen. Misschien hebben ze zelf niet altijd of nooit complimentjes gekregen en zomaar een knuffel. Misschien kregen zij ook alleen maar altijd te horen wat ze fout deden en niet die complimentjes die iedereen wil horen en ook nodig heeft om je sterker en gewaardeerd te voelen. Het is ze dus niet in alle gevallen aan te rekenen.
Verder is het jammer dat mensen met de beste bedoelingen niet altijd het verschil weten tussen “meedenken met iemand” en “bepalen wat zij denken dat goed of het beste is voor iemand”. Hardop meedenken en vragen stellen aan elkaar over en weer zou beter zijn, maar dat moet van twee kanten komen.
Nog iets anders is dat mensen niet graag de “schuld” en verantwoordelijkheid van iets krijgen en het is dus soort van prettiger om die “schuld” en verantwoordelijkheid dan bij een ander neer te leggen.
Als je dit dan vervolgens ook nog goed weet te verkopen aan familie, kennissen en omstanders dan gaan die er ook nog in geloven en zijn die geneigd te kiezen voor diegene die zijn uiterste best zegt te doen. Waarschijnlijk zijn ze er zelf ook in gaan geloven dat ze het beste doen.
Als een eerlijk en open gesprek tussen elkaar niet echt mogelijk is bepaalt degene met de “grootste mond” hoe het gaat. Als dit een ouder iemand is wordt deze vaak ook eerder geloofd dan een jongere.
Wat kun je er nu mee, met alles wat ik hierboven heb geschreven?
Idk, ik zie wel overeenkomsten met hoe het bij jou thuis en op school (en bij een heleboel andere mensen) gaat. Misschien is het een soort verklaring, die je houvast geeft in jouw m.i. terechte gedachte dat de waarheid van anderen niet altijd de echte waarheid is.
Mensen willen het liefst bij de grootste en sterkste groep horen en doen er soms “alles” voor, ook minder mooie dingen, om dat voor elkaar te krijgen. Niet alles wat ze daarvoor doen, doen ze bewust, soms gaan dingen onbewust en dus niet slecht bedoeld, maar pakt dat wel zo uit. Profiteren van mensen op momenten dat ze die nodig hebben om er zelf sterker van te worden, maar er niks voor terug doen is daar een voorbeeld van.
Dat zou van toepassing kunnen zijn op hoe het bij jou op school gaat.
Hoe kun je zoiets oplossen? Beide kanten zouden hun best moeten doen en hier en daar water bij de wijn moeten doen, maar sommigen doen al veel water bij de wijn. Moeten zij dan nog meer toegeven?
Er zijn grenzen aan en voor een gedeelte is het aan jou om die te trekken.
Bijvoorbeeld: spreek je uit over je psychiater, probeer je ouders uit te leggen hoe je je werkelijk voelt. Das best een moeilijke, omdat ik weet dat je dit vast al vele malen op een nette manier hebt proberen te doen, zonder het gewenste resultaat.
Misschien kun je medestanders krijgen die samen met jou voor je op willen komen en anderen proberen duidelijk te maken wat jij wilt, voelt en wat goed voor je is. Misschien die andere psychiater die je zou willen hebben?
Een gesprek en discussie hierover is natuurlijk ok, zolang er open en eerlijk naar beide kanten wordt geluisterd. Ik weet niet of er iemand is die als een soort mediator hulp kan bieden, iemand die tegelijkertijd jouw belangen kan helpen duidelijk te maken.
Ik ben er voorstander van om vooral elkaars positieve kanten te benoemen en daarnaast natuurlijk ook de negatieve niet uit de weg te gaan. Elkaar alleen wijzen op wat ze fout doen wordt al snel ruzie en levert niks op.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt. Je zult er ongetwijfeld zelf ook al wel over nagedacht hebben waarom dingen gelopen zijn, zoals ze gelopen zijn.
Btw ik vind het sws altijd jammer als ouders uit elkaar gaan, maar ik weet ook dat het in sommige gevallen “beter” is en onderlinge verstandhoudingen uiteindelijk beter kunnen worden. Misschien niet tussen iedereen samen, maar wel tussen een aanzienlijk deel en daarbij kan het wegvallen van een “last” ook positief zijn.
Tenslotte wil ik nog iets over jou zeggen. Ik ken je natuurlijk alleen van het forum hier, maar ik zie dat je altijd voor iedereen klaar staat. Je best doet in het zoeken naar antwoorden en hulp voor die ander. Je bent daar creatief in en geeft niet op na één reactie. Je bent een volhouder. Je bent altijd positief in je reacties. Soms denk ik wel eens “een beetje gas terug mag af en toe ook wel om wat meer tijd voor jezelf te hebben”, want ik lees ook wel in je topics dat het niet altijd even lekker gaat. Maar goed, ik kan me ook wel weer voorstellen dat het soms afleiding geeft om anderen te helpen en je gedachten te verzetten. Mooie vind ik ook aan jou dat je ondanks wat er speelt toch altijd perspectief ziet voor de toekomst en ik denk dat je daar ook gelijk in hebt. Met de jaren wordt je steeds zelfstandiger en minder afhankelijk van anderen en ik denk dat je dat wel aan kunt. Ik wens je een mooie toekomst.
Groetjes,
M&M’s
Waar zal ik beginnen. Ik zit er al een aantal dagen tegen aan te hikken over wat ik hier zou kunnen posten, iets waar je het liefst ook nog wat aan hebt.
Ik heb hier al veel goede reacties gelezen, wat het dus ook niet gemakkelijk maakt om iets nieuws en iets waar je wat mee kunt te plaatsen, maar ik ga het toch maar proberen.
Dat zijn al iets van 5 regels en dan heb ik nog niks gezegd. Het kan nog wat worden zo.
In principe ga ik er vanuit dat ouders van hun kinderen houden en dat ze het beste met ze voor hebben. Ik denk ook dat jouw ouders om je geven. Sommige mensen kunnen die gevoelens goed uiten en op die manier laten merken dat ze het beste met je voor hebben. Er zijn ook mensen die om verschillende redenen dat minder goed of niet kunnen. Het zou kunnen zijn dat ze zelf van hun ouders bijvoorbeeld niet geleerd en mee gekregen hebben hoe je dat kunt doen. Misschien hebben ze zelf niet altijd of nooit complimentjes gekregen en zomaar een knuffel. Misschien kregen zij ook alleen maar altijd te horen wat ze fout deden en niet die complimentjes die iedereen wil horen en ook nodig heeft om je sterker en gewaardeerd te voelen. Het is ze dus niet in alle gevallen aan te rekenen.
Verder is het jammer dat mensen met de beste bedoelingen niet altijd het verschil weten tussen “meedenken met iemand” en “bepalen wat zij denken dat goed of het beste is voor iemand”. Hardop meedenken en vragen stellen aan elkaar over en weer zou beter zijn, maar dat moet van twee kanten komen.
Nog iets anders is dat mensen niet graag de “schuld” en verantwoordelijkheid van iets krijgen en het is dus soort van prettiger om die “schuld” en verantwoordelijkheid dan bij een ander neer te leggen.
Als je dit dan vervolgens ook nog goed weet te verkopen aan familie, kennissen en omstanders dan gaan die er ook nog in geloven en zijn die geneigd te kiezen voor diegene die zijn uiterste best zegt te doen. Waarschijnlijk zijn ze er zelf ook in gaan geloven dat ze het beste doen.
Als een eerlijk en open gesprek tussen elkaar niet echt mogelijk is bepaalt degene met de “grootste mond” hoe het gaat. Als dit een ouder iemand is wordt deze vaak ook eerder geloofd dan een jongere.
Wat kun je er nu mee, met alles wat ik hierboven heb geschreven?
Idk, ik zie wel overeenkomsten met hoe het bij jou thuis en op school (en bij een heleboel andere mensen) gaat. Misschien is het een soort verklaring, die je houvast geeft in jouw m.i. terechte gedachte dat de waarheid van anderen niet altijd de echte waarheid is.
Mensen willen het liefst bij de grootste en sterkste groep horen en doen er soms “alles” voor, ook minder mooie dingen, om dat voor elkaar te krijgen. Niet alles wat ze daarvoor doen, doen ze bewust, soms gaan dingen onbewust en dus niet slecht bedoeld, maar pakt dat wel zo uit. Profiteren van mensen op momenten dat ze die nodig hebben om er zelf sterker van te worden, maar er niks voor terug doen is daar een voorbeeld van.
Dat zou van toepassing kunnen zijn op hoe het bij jou op school gaat.
Hoe kun je zoiets oplossen? Beide kanten zouden hun best moeten doen en hier en daar water bij de wijn moeten doen, maar sommigen doen al veel water bij de wijn. Moeten zij dan nog meer toegeven?
Er zijn grenzen aan en voor een gedeelte is het aan jou om die te trekken.
Bijvoorbeeld: spreek je uit over je psychiater, probeer je ouders uit te leggen hoe je je werkelijk voelt. Das best een moeilijke, omdat ik weet dat je dit vast al vele malen op een nette manier hebt proberen te doen, zonder het gewenste resultaat.
Misschien kun je medestanders krijgen die samen met jou voor je op willen komen en anderen proberen duidelijk te maken wat jij wilt, voelt en wat goed voor je is. Misschien die andere psychiater die je zou willen hebben?
Een gesprek en discussie hierover is natuurlijk ok, zolang er open en eerlijk naar beide kanten wordt geluisterd. Ik weet niet of er iemand is die als een soort mediator hulp kan bieden, iemand die tegelijkertijd jouw belangen kan helpen duidelijk te maken.
Ik ben er voorstander van om vooral elkaars positieve kanten te benoemen en daarnaast natuurlijk ook de negatieve niet uit de weg te gaan. Elkaar alleen wijzen op wat ze fout doen wordt al snel ruzie en levert niks op.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt. Je zult er ongetwijfeld zelf ook al wel over nagedacht hebben waarom dingen gelopen zijn, zoals ze gelopen zijn.
Btw ik vind het sws altijd jammer als ouders uit elkaar gaan, maar ik weet ook dat het in sommige gevallen “beter” is en onderlinge verstandhoudingen uiteindelijk beter kunnen worden. Misschien niet tussen iedereen samen, maar wel tussen een aanzienlijk deel en daarbij kan het wegvallen van een “last” ook positief zijn.
Tenslotte wil ik nog iets over jou zeggen. Ik ken je natuurlijk alleen van het forum hier, maar ik zie dat je altijd voor iedereen klaar staat. Je best doet in het zoeken naar antwoorden en hulp voor die ander. Je bent daar creatief in en geeft niet op na één reactie. Je bent een volhouder. Je bent altijd positief in je reacties. Soms denk ik wel eens “een beetje gas terug mag af en toe ook wel om wat meer tijd voor jezelf te hebben”, want ik lees ook wel in je topics dat het niet altijd even lekker gaat. Maar goed, ik kan me ook wel weer voorstellen dat het soms afleiding geeft om anderen te helpen en je gedachten te verzetten. Mooie vind ik ook aan jou dat je ondanks wat er speelt toch altijd perspectief ziet voor de toekomst en ik denk dat je daar ook gelijk in hebt. Met de jaren wordt je steeds zelfstandiger en minder afhankelijk van anderen en ik denk dat je dat wel aan kunt. Ik wens je een mooie toekomst.
Groetjes,
M&M’s
A
Hi 100Divergent11,
Ik had al eerder willen reageren, maar er kwam weer eens iets tussen, een topicje van mij, zoals je weet en ook nog visite vanavond van die nieuwe klasgenoot. We hebben Voice Kids gekeken en getafeltennist. Das nog eens informatie waar je wat mee kunt hè :P
Ok, dat niet, maar je glimlacht nu wel 🙂, denk ik, das ook wat waard, toch?
Je hebt me goed geholpen en nog steeds met mijn topic en nu is tijd voor mij om iets terug te doen. Bijna had ik het uitgesteld tot morgen (nou ja, tot na het slapen), maar dan komt er misschien weer iets tussen, dus doe ik het nu. Die beslissing is bij deze genomen.
Soms moet je gewoon even doorpakken.
Oké, nu nog even nadenken wat en hoe ik het op wil schrijven. Ik heb al een paar steekwoorden, nu het nog in een beetje een duidelijk bericht opschrijven.
Dat lukt naar mijn gevoel niet altijd, maar ik ga mijn best doen. Na een paar keer nalezen, heb ik me voorgenomen het hier te posten.
Ik kan er wel eindeloos over blijven nadenken, maar ik doe serieus mijn best en dan moet het ook goed genoeg zijn om te plaatsen.
Alternatief is dat ik niks post en dat is geen optie.
Papa zegt ook wel eens “je moet nooit spijt hebben van de dingen die je gedaan hebt”. Je hebt er, voordat je ze deed, goed over nagedacht. In de meeste gevallen is dat ook zo, behalve die keer dan dat ik dacht dat ik kon vliegen en uit een boom viel, maar ok, daar heb ik dan weer iets van geleerd. Maar deze reactie is wel iets waar ik goed over nagedacht heb, dus daar hoef ik dan ook geen spijt van te hebben. Achteraf, met de kennis van later, die je nu sws nog niet had kunnen weten, zou het kunnen dat je dingen (een beetje) anders gedaan zou hebben.
Maar wanneer is een berichtje dan goed genoeg om te plaatsen, want je kunt je altijd wel dingen af blijven vragen, dus na goed nadenken, even wegleggen en nog een keertje nalezen en eventueel een kleine aanpassing hier of daar IS het GOED genoeg en Doe je het.
Verder zegt papa in aansluiting op de vorige quote “je kunt WEL spijt hebben van dingen die je NIET gedaan hebt” en dan is het vaak ook lastiger om dat weer goed te maken.
Wat een verhaal hè en wat heb jij er aan?
Nou, ik zag dat je van plan was je mentor te mailen of er iig over na gaat denken om dat te doen en op zoek gaat naar de juiste woorden en het vast ook nog wel een keertje na gaat lezen en dan, ja daarna, kun je het met een gerust hart versturen. Want je hebt er goed over nagedacht, hoe en wat, dingen afgewogen en nagelezen en dan klikken op VERZENDEN.
In feite is het zo simpel. Als ik er goed over nadenk, is het net zoiets als ik hierboven heb geschreven over het plaatsen van deze reactie. Komt dat ff mooi uit. Heb ik dat ook niet allemaal voor niks opgeschreven ;)
Je kunt in een gesprek, later met je mentor, altijd nog dingen toelichten of verduidelijken of aanvullingen geven, dus no worries.
Ik weet dat je het kunt en eigenlijk weet je dat zelf ook wel :)
Tot slot heb ik nog een linkje voor je.
Ik weet niet of het iets is voor op dit moment, misschien voor later, kijk maar in hoeverre je er iets aan hebt.
Je schreef dat je ouders samen niet echt lekker gaan op dit moment en dat er misschien sprake is van een scheiding.
Een scheiding brengt allerlei vragen over dingen die misschien wel of niet anders zullen gaan in de toekomst en er is een site speciaal voor kinderen van gescheiden ouders.
Hopelijk kunnen jouw ouders hun verschillen nog oplossen en kom je niet in die situatie. Maar voor het geval je nu al ervaringen wilt delen en vragen wilt stellen aan ervaringsdeskundigen of een buddy zoekt (want dat is ook een mogelijkheid), dan kun je terecht op de volgende site
https://www.villapinedo.nl/
Ik weet dat je de goede beslissingen zult nemen.
Tot later en nu ga ik slapen, denk ik, nee ik weet het zeker, ik DOE het :)
Groetjes,
M&M’s
Ik had al eerder willen reageren, maar er kwam weer eens iets tussen, een topicje van mij, zoals je weet en ook nog visite vanavond van die nieuwe klasgenoot. We hebben Voice Kids gekeken en getafeltennist. Das nog eens informatie waar je wat mee kunt hè :P
Ok, dat niet, maar je glimlacht nu wel 🙂, denk ik, das ook wat waard, toch?
Je hebt me goed geholpen en nog steeds met mijn topic en nu is tijd voor mij om iets terug te doen. Bijna had ik het uitgesteld tot morgen (nou ja, tot na het slapen), maar dan komt er misschien weer iets tussen, dus doe ik het nu. Die beslissing is bij deze genomen.
Soms moet je gewoon even doorpakken.
Oké, nu nog even nadenken wat en hoe ik het op wil schrijven. Ik heb al een paar steekwoorden, nu het nog in een beetje een duidelijk bericht opschrijven.
Dat lukt naar mijn gevoel niet altijd, maar ik ga mijn best doen. Na een paar keer nalezen, heb ik me voorgenomen het hier te posten.
Ik kan er wel eindeloos over blijven nadenken, maar ik doe serieus mijn best en dan moet het ook goed genoeg zijn om te plaatsen.
Alternatief is dat ik niks post en dat is geen optie.
Papa zegt ook wel eens “je moet nooit spijt hebben van de dingen die je gedaan hebt”. Je hebt er, voordat je ze deed, goed over nagedacht. In de meeste gevallen is dat ook zo, behalve die keer dan dat ik dacht dat ik kon vliegen en uit een boom viel, maar ok, daar heb ik dan weer iets van geleerd. Maar deze reactie is wel iets waar ik goed over nagedacht heb, dus daar hoef ik dan ook geen spijt van te hebben. Achteraf, met de kennis van later, die je nu sws nog niet had kunnen weten, zou het kunnen dat je dingen (een beetje) anders gedaan zou hebben.
Maar wanneer is een berichtje dan goed genoeg om te plaatsen, want je kunt je altijd wel dingen af blijven vragen, dus na goed nadenken, even wegleggen en nog een keertje nalezen en eventueel een kleine aanpassing hier of daar IS het GOED genoeg en Doe je het.
Verder zegt papa in aansluiting op de vorige quote “je kunt WEL spijt hebben van dingen die je NIET gedaan hebt” en dan is het vaak ook lastiger om dat weer goed te maken.
Wat een verhaal hè en wat heb jij er aan?
Nou, ik zag dat je van plan was je mentor te mailen of er iig over na gaat denken om dat te doen en op zoek gaat naar de juiste woorden en het vast ook nog wel een keertje na gaat lezen en dan, ja daarna, kun je het met een gerust hart versturen. Want je hebt er goed over nagedacht, hoe en wat, dingen afgewogen en nagelezen en dan klikken op VERZENDEN.
In feite is het zo simpel. Als ik er goed over nadenk, is het net zoiets als ik hierboven heb geschreven over het plaatsen van deze reactie. Komt dat ff mooi uit. Heb ik dat ook niet allemaal voor niks opgeschreven ;)
Je kunt in een gesprek, later met je mentor, altijd nog dingen toelichten of verduidelijken of aanvullingen geven, dus no worries.
Ik weet dat je het kunt en eigenlijk weet je dat zelf ook wel :)
Tot slot heb ik nog een linkje voor je.
Ik weet niet of het iets is voor op dit moment, misschien voor later, kijk maar in hoeverre je er iets aan hebt.
Je schreef dat je ouders samen niet echt lekker gaan op dit moment en dat er misschien sprake is van een scheiding.
Een scheiding brengt allerlei vragen over dingen die misschien wel of niet anders zullen gaan in de toekomst en er is een site speciaal voor kinderen van gescheiden ouders.
Hopelijk kunnen jouw ouders hun verschillen nog oplossen en kom je niet in die situatie. Maar voor het geval je nu al ervaringen wilt delen en vragen wilt stellen aan ervaringsdeskundigen of een buddy zoekt (want dat is ook een mogelijkheid), dan kun je terecht op de volgende site
https://www.villapinedo.nl/
Ik weet dat je de goede beslissingen zult nemen.
Tot later en nu ga ik slapen, denk ik, nee ik weet het zeker, ik DOE het :)
Groetjes,
M&M’s
A
Hi 100Divergent11,
maak je om mij maar niet druk. Ik ben soms wel eens tussendoor bezig in mijn hoofd met een topic, maar ik lig er nooit wakker van, net zo min als niet wakker lig van andere dingen.
Dat moet ik even uitleggen, want anders komt het misschien onaardig of raar over en zo is het niet bedoeld.
Om mijn papa er maar weer even bij te halen, die zegt als hij het druk heeft of met een probleem op de zaak ofzo zit, dat hij er eerst eens een nachtje goed over gaat slapen. Hij heeft het wel eens uitgelegd aan ons, want vaak zijn er mensen die wakker liggen en de hele nacht liggen te piekeren en daar wordt je doodmoe van en ’s avonds ben je sws al moe en daarom is het beter om een nachtje goed te slapen. Dan ben je de volgende morgen weer uitgerust en kun je er met frisse moed weer tegenaan.
Ik weet het klinkt soms wel makkelijk om dat te zeggen en te doen, maar het lukt niet iedereen en eigenlijk is dat ook wel te begrijpen. Maar, als je kunt, kun je beter goed slapen en uitrusten en dan weer door.
Dat proberen wij dus ook altijd, om goed te slapen. Meestal lukt het ons ook wel. Zolang we geen jeuk of griep hebben, vallen we meestal snel in slaap als we eenmaal in bed liggen.
Dus, het is niet, omdat het ons niet interesseert, dat we er niet van wakker liggen, maar omdat je er na een goede nachtrust weer beter tegenaan kunt.
Het was zo laat gepost, die reactie, omdat we eerst een leuke avond hadden met onze nieuwe klasgenoot en ik wilde per sé die reactie gepost hebben, zoals ik eerder al uitgelegd heb.
Verder ben ik blij dat ik je af en toe kan laten glimlachen.
Je maakt van alles mee en dat zijn niet allemaal dingen om mee te lachen.
Jammer te horen dat je moeder de scheiding wilt doorzetten, maar uiteindelijk zou het kunnen dat het er op één of andere manier toch “beter” op wordt. Dat zou iig een pleister op de wond kunnen zijn, maar ik snap best dat iedereen het liefste met beide ouders, in een goede sfeer, onder één dak zou willen wonen.
Ik heb zelf geen ervaring met scheidingen, behalve dan bij enkele vrienden. Vandaar de link voor eventuele hulp.
Ik denk dat je er zelf wel uit bent voor wat betreft die mail en ik heb er alle vertrouwen in dat je de juiste beslissingen maakt.
Groetjes,
M&M’s
maak je om mij maar niet druk. Ik ben soms wel eens tussendoor bezig in mijn hoofd met een topic, maar ik lig er nooit wakker van, net zo min als niet wakker lig van andere dingen.
Dat moet ik even uitleggen, want anders komt het misschien onaardig of raar over en zo is het niet bedoeld.
Om mijn papa er maar weer even bij te halen, die zegt als hij het druk heeft of met een probleem op de zaak ofzo zit, dat hij er eerst eens een nachtje goed over gaat slapen. Hij heeft het wel eens uitgelegd aan ons, want vaak zijn er mensen die wakker liggen en de hele nacht liggen te piekeren en daar wordt je doodmoe van en ’s avonds ben je sws al moe en daarom is het beter om een nachtje goed te slapen. Dan ben je de volgende morgen weer uitgerust en kun je er met frisse moed weer tegenaan.
Ik weet het klinkt soms wel makkelijk om dat te zeggen en te doen, maar het lukt niet iedereen en eigenlijk is dat ook wel te begrijpen. Maar, als je kunt, kun je beter goed slapen en uitrusten en dan weer door.
Dat proberen wij dus ook altijd, om goed te slapen. Meestal lukt het ons ook wel. Zolang we geen jeuk of griep hebben, vallen we meestal snel in slaap als we eenmaal in bed liggen.
Dus, het is niet, omdat het ons niet interesseert, dat we er niet van wakker liggen, maar omdat je er na een goede nachtrust weer beter tegenaan kunt.
Het was zo laat gepost, die reactie, omdat we eerst een leuke avond hadden met onze nieuwe klasgenoot en ik wilde per sé die reactie gepost hebben, zoals ik eerder al uitgelegd heb.
Verder ben ik blij dat ik je af en toe kan laten glimlachen.
Je maakt van alles mee en dat zijn niet allemaal dingen om mee te lachen.
Jammer te horen dat je moeder de scheiding wilt doorzetten, maar uiteindelijk zou het kunnen dat het er op één of andere manier toch “beter” op wordt. Dat zou iig een pleister op de wond kunnen zijn, maar ik snap best dat iedereen het liefste met beide ouders, in een goede sfeer, onder één dak zou willen wonen.
Ik heb zelf geen ervaring met scheidingen, behalve dan bij enkele vrienden. Vandaar de link voor eventuele hulp.
Ik denk dat je er zelf wel uit bent voor wat betreft die mail en ik heb er alle vertrouwen in dat je de juiste beslissingen maakt.
Groetjes,
M&M’s
A
Hi 100Divergent11,
We weten dat je nu, meer dan ooit misschien, van alles anders aan je hoofd hebt. Het is goed om alleen die dingen te doen, die je nu aan kunt en die goed voelen. De rest komt later, of niet, is ook goed.
Laat me je iig een dikke knuffel geven en je het beste wensen.
Ik heb nog een liedje voor je, ik hoop dat je er troost aan hebt. Die iemand is er ook voor jou. Soms lijken mensen even afstand te nemen of “anders” te reageren dan dat je van ze gewend bent, maar dat wil niet zeggen dat ze er niet voor je zijn of niet van je houden. Het komt wel goed, maar nu is ff moeilijk.
Suzan & Freek – Altijd wel iemand
https://www.youtube.com/watch?v=s2LYaXeFavw
btw het origineel is van IOS, maar ik vind deze uitvoering beter bij jou passen
Veel sterkte ?
Groetjes,
M&M’s
We weten dat je nu, meer dan ooit misschien, van alles anders aan je hoofd hebt. Het is goed om alleen die dingen te doen, die je nu aan kunt en die goed voelen. De rest komt later, of niet, is ook goed.
Laat me je iig een dikke knuffel geven en je het beste wensen.
Ik heb nog een liedje voor je, ik hoop dat je er troost aan hebt. Die iemand is er ook voor jou. Soms lijken mensen even afstand te nemen of “anders” te reageren dan dat je van ze gewend bent, maar dat wil niet zeggen dat ze er niet voor je zijn of niet van je houden. Het komt wel goed, maar nu is ff moeilijk.
Suzan & Freek – Altijd wel iemand
https://www.youtube.com/watch?v=s2LYaXeFavw
btw het origineel is van IOS, maar ik vind deze uitvoering beter bij jou passen
Veel sterkte ?
Groetjes,
M&M’s
A
Hi 100Divergent11,
Bedankt voor je lieve berichtje.
Het was niet de bedoeling je verdrietig te maken met het liedje, maar soms is het wel goed om gevoelens toe te staan en eruit te laten komen.
Mijn twin en ik hebben wel eens van die momenten dat we allemaal “zielige, gevoelige” liedjes en yt video’s afspelen en dan gaan we lekker even huilen.
Als we elkaar dan aankijken moeten we er, door onze tranen heen, om lachen en dan knuffelen we even. Het voelt zo goed om te doen en om te delen met iemand waar je van houdt en die ook van jou houdt.
Groetjes,
M&M’s
Bedankt voor je lieve berichtje.
Het was niet de bedoeling je verdrietig te maken met het liedje, maar soms is het wel goed om gevoelens toe te staan en eruit te laten komen.
Mijn twin en ik hebben wel eens van die momenten dat we allemaal “zielige, gevoelige” liedjes en yt video’s afspelen en dan gaan we lekker even huilen.
Als we elkaar dan aankijken moeten we er, door onze tranen heen, om lachen en dan knuffelen we even. Het voelt zo goed om te doen en om te delen met iemand waar je van houdt en die ook van jou houdt.
Groetjes,
M&M’s
A
Hi 100Divergent11,
Ik volg de serie “Het is hier autistisch” op NPO nu al een tijdje en vorige week ofzo ging het over onderwijs. Je had ergens al eens geschreven dat kinderen uit je klas niet altijd heel aardig tegen jou zijn enzo.
Nou, toen dacht ik, misschien heb je er wel iets aan om die aflevering terug te kijken of misschien wel de hele serie.
Meer info vind je hier:
https://www.npo.nl/het-is-hier-autistisch/BNN_101381981
Vorig jaar is er ook al een serie gemaakt. Toen was de presentator, die zelf het vermoeden had, dat hij autisme heeft, op zoek gegaan naar een diagnose voor zichzelf. Die serie is vast ook nog wel terug te kijken.
Het is misschien wel een beetje een random reactie, maar ik dacht ik ga het maar gewoon posten. Dan weet jij en anderen die dit lezen dat er een serie is.
Dus, als je niks beters te doen, kun je altijd nog die serie kijken.
Prettig weekend alvast en “hang in there” 🙂 ;)
Groetjes,
M&M’s
Ik volg de serie “Het is hier autistisch” op NPO nu al een tijdje en vorige week ofzo ging het over onderwijs. Je had ergens al eens geschreven dat kinderen uit je klas niet altijd heel aardig tegen jou zijn enzo.
Nou, toen dacht ik, misschien heb je er wel iets aan om die aflevering terug te kijken of misschien wel de hele serie.
Meer info vind je hier:
https://www.npo.nl/het-is-hier-autistisch/BNN_101381981
Vorig jaar is er ook al een serie gemaakt. Toen was de presentator, die zelf het vermoeden had, dat hij autisme heeft, op zoek gegaan naar een diagnose voor zichzelf. Die serie is vast ook nog wel terug te kijken.
Het is misschien wel een beetje een random reactie, maar ik dacht ik ga het maar gewoon posten. Dan weet jij en anderen die dit lezen dat er een serie is.
Dus, als je niks beters te doen, kun je altijd nog die serie kijken.
Prettig weekend alvast en “hang in there” 🙂 ;)
Groetjes,
M&M’s
A
Hey 100diverent,
Ik wou dus even reageren op deze topic.
Sorry dat het zo laat is.
Je ouders gaan scheiden, en dat is natuurlijk hartstikke vervelend.
Je vader doet alsof het hem helemaal niets uit maakt.
En jij hoopt natuurlijk dat hij het tegenovergestelde doet.
Hij geeft natuurlijk hartstikke veel om je.
Alleen is hij iemand die dingen minder laat opmerken.
Dat kan op sommige momenten goed zijn en soms weer niet.
Hij verbergt misschien dat het hem juist heel veel doet.
Je moeder verzint allerlei dingen.
En dat is niet heel snel verkeerd als het in jouw voordeel is.
Maar wanneer jij vind dat het genoeg is moet het ook genoeg zijn.
Dit zijn de nadelen van je moeder en vader.
Heb je ook nog wat voordelen die je kan opnoemen?
Het kan heel goed zijn dat je te weinig leuke dingen doet met het gezin.
Bijvoorbeeld een dagje weg naar een pretpark.
Ik herken jouw ouders heel erg in die van mij.
Ze doen weinig om onze familieband op te bouwen.
Als dit bij jou zo is kan je ook alleen door het land gaan reizen.
Dat kan er gezellig zijn, of een dagje shoppen in de straten van amsterdam.
Je kan dit natuurlijk ook met vrienden doen :D
Je MOET naar een psyg- en dat is eigenlijk wat je nooit moet hebben.
Want bij een MOET kan je minder kwijt aan iemand.
Zeker als je al weet dat een psyg- niet bij je werkt.
Wat je kan doen is naar een andere vertrouwenspersoon gaan.
Dan heb je er minder stres en gedwing op.
Autisme, natuurlijk is het niet leuk om te hebben.
Maar je bent niet anders dan anderen en even gezellig.
Iedereen is toch wel een beetje autistisch? ;)
Alleen de ene meer dan de ander.
Maar iedereen heeft wel een beetje in zich wat er op lijkt.
Je vetrouwt niemand meer, je vertrouwt ons :)
Dat is al heel wat en dat vind ik heel knap en bijzonder.
Hier kan je het ook over hebben met een vetrouwenspersoon.
Je bent niet nutteloos, je bent mijn held❤️. Haha, je bent gewoon een held. ;)
Je hebt hartstikke veel mensen geholpen methun problemen.
Je laat ze echt geloven dat ze ook een held zijn, dat ze weer iets betekenen.
En dat wil ik bij jou ook doen, want jij verdient ook zo’n gevoel.
Als ik je adres had, had ik je wel 10 orkesten naar je toegestuurd.
(Als je buren maar niet gaan klagen over geluidoverlast)
Ik heb denk ik nog wel iets anders in huis maar ja.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Sorry voor het erg late bericht.
Groetjes Lemac_V
Ik wou dus even reageren op deze topic.
Sorry dat het zo laat is.
Je ouders gaan scheiden, en dat is natuurlijk hartstikke vervelend.
Je vader doet alsof het hem helemaal niets uit maakt.
En jij hoopt natuurlijk dat hij het tegenovergestelde doet.
Hij geeft natuurlijk hartstikke veel om je.
Alleen is hij iemand die dingen minder laat opmerken.
Dat kan op sommige momenten goed zijn en soms weer niet.
Hij verbergt misschien dat het hem juist heel veel doet.
Je moeder verzint allerlei dingen.
En dat is niet heel snel verkeerd als het in jouw voordeel is.
Maar wanneer jij vind dat het genoeg is moet het ook genoeg zijn.
Dit zijn de nadelen van je moeder en vader.
Heb je ook nog wat voordelen die je kan opnoemen?
Het kan heel goed zijn dat je te weinig leuke dingen doet met het gezin.
Bijvoorbeeld een dagje weg naar een pretpark.
Ik herken jouw ouders heel erg in die van mij.
Ze doen weinig om onze familieband op te bouwen.
Als dit bij jou zo is kan je ook alleen door het land gaan reizen.
Dat kan er gezellig zijn, of een dagje shoppen in de straten van amsterdam.
Je kan dit natuurlijk ook met vrienden doen :D
Je MOET naar een psyg- en dat is eigenlijk wat je nooit moet hebben.
Want bij een MOET kan je minder kwijt aan iemand.
Zeker als je al weet dat een psyg- niet bij je werkt.
Wat je kan doen is naar een andere vertrouwenspersoon gaan.
Dan heb je er minder stres en gedwing op.
Autisme, natuurlijk is het niet leuk om te hebben.
Maar je bent niet anders dan anderen en even gezellig.
Iedereen is toch wel een beetje autistisch? ;)
Alleen de ene meer dan de ander.
Maar iedereen heeft wel een beetje in zich wat er op lijkt.
Je vetrouwt niemand meer, je vertrouwt ons :)
Dat is al heel wat en dat vind ik heel knap en bijzonder.
Hier kan je het ook over hebben met een vetrouwenspersoon.
Je bent niet nutteloos, je bent mijn held❤️. Haha, je bent gewoon een held. ;)
Je hebt hartstikke veel mensen geholpen methun problemen.
Je laat ze echt geloven dat ze ook een held zijn, dat ze weer iets betekenen.
En dat wil ik bij jou ook doen, want jij verdient ook zo’n gevoel.
Als ik je adres had, had ik je wel 10 orkesten naar je toegestuurd.
(Als je buren maar niet gaan klagen over geluidoverlast)
Ik heb denk ik nog wel iets anders in huis maar ja.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Sorry voor het erg late bericht.
Groetjes Lemac_V
A
Lieve 100Divergent11,
Ik leef met je mee meid, ik heb ook ouders die gescheiden zijn, en een moeder die dingen tegen mensen zegt die niet 100% kloppen, hiermee heeft zij ook problemen voor mij en mijn vrienden veroorzaakt. Zelf ben ik ook autistisch en ik ga ook naar een soort psychiater die alles nadrukkelijk zegt dat het met mijn autisme heeft te maken, wat helemaal niet zo is, en als ik tegen mijn moeder een situatie uitleg waar ik tegen aan loop, en zeg dat ik denk dat niet alleen ik, maar ook andere mensen hier last van kunnen hebben, dan zegt mijn moeder meteen dat dat helemaal niet zo is, en dat dat alleen met mij zo is. Een erg naar gevoel krijg je dan over jezelf. Ik snap je frustratie, en ik zal er voor je zijn. Liefs Milou
Ik leef met je mee meid, ik heb ook ouders die gescheiden zijn, en een moeder die dingen tegen mensen zegt die niet 100% kloppen, hiermee heeft zij ook problemen voor mij en mijn vrienden veroorzaakt. Zelf ben ik ook autistisch en ik ga ook naar een soort psychiater die alles nadrukkelijk zegt dat het met mijn autisme heeft te maken, wat helemaal niet zo is, en als ik tegen mijn moeder een situatie uitleg waar ik tegen aan loop, en zeg dat ik denk dat niet alleen ik, maar ook andere mensen hier last van kunnen hebben, dan zegt mijn moeder meteen dat dat helemaal niet zo is, en dat dat alleen met mij zo is. Een erg naar gevoel krijg je dan over jezelf. Ik snap je frustratie, en ik zal er voor je zijn. Liefs Milou
A
Ik heb geen idee hoe ik moet reageren of wat ik moet zeggen, maar je hebt mij zoveel geholpen ik wil graag iets terugdoen. Zoals je tegen mij al zei, ga naar een vertrouwings persoon op school die helpt je vast wel. Ik heb echt geen goede band met die van mij maar okey misschien is dat bij jou anders. Je kan ook kijken of je stiekem naar een andere psychiater kan gaan. En je kan het ook tegen je vriendinnen zeggen het is fijn om iemand te hebben die je vertrouwd en naar je luisterd. Ik heb ook een tijdje gehad dat ik niet naar huis toe wilde ofzo omdat ik gewoon niet met mn ouders wilde praten enzo. Dan ging ik uit school mee met een vriendin en ging pas rond 10 uur s'avonds naar huis en dook gelijk mijn bed in. Nogmaals ik weet niet of je hier wat aan hebt maar ik hoop het
A
hi
okay sorry als dit heel respectloos is, maar ik wil graag iets plaatsen alleen ik weet niet hoe dat moet.. sorry dat ik dat hier vraag maar ik weet geen andere manier.. kan iemand mij helpen?
okay sorry als dit heel respectloos is, maar ik wil graag iets plaatsen alleen ik weet niet hoe dat moet.. sorry dat ik dat hier vraag maar ik weet geen andere manier.. kan iemand mij helpen?
A
het is gelukt om iets te plaatsen
super bedankt, mega lief x
super bedankt, mega lief x
Bladzijde 2 / 2
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
