Ik loop hier al een paar weken mee rond en wilde het steeds niet posten en het zelf oplossen, maar ja, een beetje hulp van jullie kan geen kwaad.
Ik heb best lang getwijfeld over het plaatsen en ook over als ik het zou plaatsen onder welke categorie en titel. Het is ondertussen ook al lang voorbij mijn bedtijd en het wordt steeds later. Ik heb net eerst nog andere topics beantwoord om deze maar zo lang mogelijk uit te stellen, maar nu moet het er maar van komen. Mijn twin wil ook dat ik hem nu plaats en hij heeft al aangeboden om op de “plaats reactie” knop te drukken.
Als jullie dit topic gelezen hebben weten jullie gelijk waarom ik hier een maand niets gepost heb.
Ik heb getwijfeld over de volgende titels:
1. Is dit homohaat of een “gewone” vechtpartij?
2. Ik kus op straat een andere jongen en voor ik het weet word ik wakker in het ziekenhuis
Maar het is toch een andere geworden, zoals jullie al gezien hebben. Ik wil wat er gebeurd is op een positieve manier benaderen en niet de nadruk teveel leggen op alle negatieve dingen die er gebeurd zijn. Ik ga het verhaal met (een hoop) negatieve dingen erin wel vertellen, maar ik hoop er uiteindelijk wel een positief gevoel aan over houden.
Ik wil dus iemand bedanken en mijn twin ook. Iemand die iig mijn leven heeft gered. Maar ja, hoe doe je dat en hoe vind ik hem. Daar kan ik wel wat hulp bij gebruiken.
Here we go. Het is best wel emotioneel, vandaar dus deze categorie.
Vorige maand had mijn twinbroertje 2 lekke banden met zijn fiets en niemand thuis had tijd om hem met de auto op te halen en toen ging ik met de elektrische fiets van mama hem ophalen. Het was iets van 10 km verderop. Hij had al een uur gelopen ofzo dus hij was het ook al een beetje beu en we hadden afgesproken bij een bushalte, want daar kon hij dan even uitrusten en zijn fiets daar laten staan, zodat we die later op konden halen met de auto.
Toen ik daar aankwam was ik blij mijn twin weer te zien en ik liep naar hem toe en gaf hem een kus en een hug en hij mij. Dat vinden sommigen misschien raar, maar we kussen elkaar elke dag na het opstaan en voordat we gaan slapen en ook als we elkaar een tijdje niet gezien hebben of gewoon zomaar. Het was gewoon een kus op zijn wang, dus niet tongen voor als het niet duidelijk is.
We wilden net zijn fiets op slot zetten met een ketting die ik meegenomen had en daarna zouden we samen op de elektrische fiets naar huis gaan, maar dat heb ik later pas allemaal gehoord, want ik kan me er helemaal niets van herinneren. Het eerste wat ik weer weet is dat ik in een ziekenhuis wakker word. Ik wist niet waar ik was en wat er gebeurd was. Ik heb het later pas gehoord van mijn twinbroer.
Waarschijnlijk ben ik vanaf achteren onderuit geschopt door een paar jongens, want mijn benen waren zwaar gekneusd en ik had overal blauwe plekken. Door die schoppen was ik ook nog ongelukkig op de stoeprand of het fietsenrek gevallen en ben ik bewusteloos geraakt en had ik een hoofdwond. Mijn armen en borstkas, buik en rug waren ook helemaal bont en blauw en elke beweging deed pijn.
Mijn twin weet ook niet alles precies, want hij was ook geslagen en geschopt. Hij was niet bewusteloos geraakt, maar hij was in shock omdat ik niet meer reageerde. Van die jongens weet hij ook niet veel meer, omdat er zoveel gebeurde in korte tijd en hij was heel erg ongerust over mij. Ik vind het zo erg voor mijn broertje. Hij heeft mij daar zien liggen, ik weet er niks meer van.
We snappen niet wat er gebeurd is en vooral niet waarom. We denken misschien omdat we elkaar gekust hebben, tenminste dat zeggen anderen dat het daarom wel zou zijn, want er zijn al eerder gay jongens mishandeld in die buurt, maar dat is toch belachelijk.
We doen niemand kwaad en dan krijgen we dit. Eerst dachten we dat het vanwege onze spullen was, want onze fietsen waren daar niet meer en mijn geld en telefoon waren ook weg. Maar na een paar dagen waren onze fietsen ergens gevonden, alleen waren ze helemaal krom en alles was kapot.
Gelukkig was er een jongen die ons geholpen had. Hij kwam voorbij fietsen toen het net gebeurd was. Hij had niet gezien wat er gebeurd was en we weten ook niet of die jongens die ons geschopt en geslagen hebben hem aan hebben horen/zien komen. Mijn twin was helemaal in paniek aan het schreeuwen en aan het proberen om mij wakker te maken en dat had die jongen gehoord en even later ook gezien. Die jongen had de ambulance gebeld en mijn broertje proberen te kalmeren en gerust te stellen. Hij had gezien dat ik nog ademde en nog een beetje reageerde als hij mij aanraakte, maar ik was niet echt bij kennis, maar half half ofzo. Ik weet er niks meer van.
Mijn twin en ik werden met de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis vlakbij.
Die jongen was al heel snel met zijn moeder naar het ziekenhuis gekomen om te kijken hoe het met ons ging. Dat vond ik wel superlief van hem. Hij was er al voordat onze familie er was en hij was steeds bij mijn twin gebleven, terwijl de dokters mij aan het onderzoeken waren. Een paar dagen later is hij nog een keertje geweest en toen had ik hem eigenlijk voor het eerst ontmoet. Tenminste dat ik het me kan herinneren. Ik had toen natuurlijk al gehoord wat voor superjongen het was en wat hij allemaal voor ons gedaan had en ik moest heel erg huilen toen ik hem zag en hij toen ook. Mijn twin had een paar foto’s van mij en hem met die jongen gemaakt in het ziekenhuis.
Omdat ik de volgende dag of die dag erna, ik weet het niet meer precies wanneer naar huis mocht uit het ziekenhuis hebben we hem niet meer gezien en gesproken. Ik vind het zo stom van mij dat ik niet zijn telefoonnummer enzo heb gevraagd. Ik wil hem zo graag nog bedanken. Ik word er soms ’s nachts wakker van en dan vind ik mezelf zo’n sukkel en ondankbaar. Ik denk elke dag aan hem.
Ik had hem natuurlijk wel die keer in het ziekenhuis gezien en hem toen ook wel bedankt, maar ik wil hem nog echt bedanken, want ik ben me steeds meer gaan realiseren wat hij voor ons gedaan heeft. Dat kun je toch niet afdoen met alleen “bedankt” zeggen? Maar ik weet ook niet hoe dan wel. Ik zou hem zo graag weer zien en hem vasthouden.
We weten alleen zijn voornaam en dat hij in Zweden (denken we) woont.
Wat zou er gebeurd zijn als hij niet langs was gekomen. Ik moet er niet aan denken. Hoe kan ik hem ooit bedanken en terugvinden? Hebben jullie tips ofzo? Hoe vind ik hem terug? Op wat voor manier kun je iemand bedanken die je leven heeft gered?
Groetjes en alvast bedankt voor jullie bijdragen,
M&M’s
PS sorry dat laatste stukje is een beetje dubbelop en warrig ofzo, maar het lukt me niet om het beter op te schrijven en ondertussen is het al bijna 3 uur ’s nachts. Ik zei net tegen mijn twin dat ik het morgen wel zou plaatsen, maar hij zegt dat ik het nu gewoon moet doen en ik weet dat hij gelijk heeft, zoals hij altijd gelijk heeft. Dus ja. De tekst staat nu in het vakje en mijn twin gaat op de knop drukken….
Hoe kunnen we iemand, die we niet kennen, bedanken voor het redden van ons leven?
A
Bladzijde 4 / 6
A
Hoi !
Jeetje , wat een ervaring ! Ik hoop dat jullie je super goed en snel beter voelen ( fysiek & emotioneel) en dat de daders gearresteerd kunnen worden , want het is overduidelijk dat iets dergelijk absoluut niet kan !
Groetjes
Lot
Jeetje , wat een ervaring ! Ik hoop dat jullie je super goed en snel beter voelen ( fysiek & emotioneel) en dat de daders gearresteerd kunnen worden , want het is overduidelijk dat iets dergelijk absoluut niet kan !
Groetjes
Lot
A
@Lemac,
Dankjewel voor je reactie en het beterschap enzo.
Dat ik het niet meer kan herinneren zal wel door die klap op mijn hoofd door het vallen komen. Dat zeiden ze ook in het ziekenhuis. Ze hadden me helemaal door de scan gedaan en niks bijzonders in mijn hoofd gezien. Er was ook verder niks gebroken, alleen maar van alles gekneusd en bloeduitstortingen enzo.
Ik weet nog niet hoe ik die jongen terug kan vinden, dus hulp is welkom.
Spreek je later misschien nog wel hier.
Ik zal ook nog wel wat posten als reactie op de reacties die hier komen.
Thnx again alvast voor je bijdrage.
Groetjes,
M&M’s
Dankjewel voor je reactie en het beterschap enzo.
Dat ik het niet meer kan herinneren zal wel door die klap op mijn hoofd door het vallen komen. Dat zeiden ze ook in het ziekenhuis. Ze hadden me helemaal door de scan gedaan en niks bijzonders in mijn hoofd gezien. Er was ook verder niks gebroken, alleen maar van alles gekneusd en bloeduitstortingen enzo.
Ik weet nog niet hoe ik die jongen terug kan vinden, dus hulp is welkom.
Spreek je later misschien nog wel hier.
Ik zal ook nog wel wat posten als reactie op de reacties die hier komen.
Thnx again alvast voor je bijdrage.
Groetjes,
M&M’s
A
@Pin,
Hartstikke bedankt voor je reactie en steun etc.
Je mag me alles vragen, ik weet toch dat je het allemaal goed bedoelt. Ik weet niet of we er gay uitzien. Volgens mij niet echt, maar ik kan wel zeggen wat we aan hadden, dus hoe we er toen uit zagen.
Mijn twin en ik hadden allebei een bibtight (= wielrenpak, google anders ff voor een plaatje) aan. Die zit superstrak rond je benen en billen en ook aan de voorkant kun je wel zien dat we jongens zijn, zeg maar, maar dat hebben alle wielrenners. Mijn broertje had verder alleen zo’n strak lange mouwen jasje aan net als ik, maar ik had mijn “I love Mickey” hoodie er over aan met van de Mickey Mouse oren op mijn capuchon, maar ik weet niet of ik die muts op had. Denk het niet, eigenlijk, maar idk. Mijn twin weet het ook niet meer. Verder had ik gewone sneakers aan en mijn broertje mountainbikeschoenen. Daar kun je wel op lopen omdat die cleats in de zool zitten, maar sneakers loopt wel beter natuurlijk.
Verder hebben we niet echt sieraden of kettingen, alleen van die leren armbandjes, maar dat hebben wel meer jongens, toch? En ook om onze enkel een leren bandje, maar dat zat onder onze broek. We hadden net met kerst van de kerstman (onze zus volgens ons) magnetische oorbellen, van die studs met een diamantje erin gekregen. Die wilden we al langer, maar op school durfden we die nog niet in te doen en van mama mogen we wel gaatjes, maar eerst gaan we met die magneetjes proberen.
Ik had mijn haar volgens mijn broertje op een knotje bovenop en hij had het helemaal los en beetje door elkaar. Ik vind dat er normaal gesproken wel stoer uitzien.
Dus ik vind zelf niet dat we er echt gay uitzien haha, maar ja, misschien vinden jullie het wel gay en vertel het dan maar gewoon, want ik ben wel benieuwd. Volgens mij hebben we ook niet van die vrouwelijke trekjes qua bewegingen of lopen, dus idk. We horen meestal verbazing als we tegen iemand zeggen dat we op jongens vallen, maar misschien zeggen ze dat zomaar, maar denk het niet, want vaak zitten meisjes achter ons aan en das best ongemakkelijk voor ons. Als we eerlijk zeggen dat we al een vriendje hebben, doen ze van, ja duh, geloof je het zelf en dan gaan ze soms beetje aan ons zitten, aan onze haren en kont ofzo en dat is best wel awkward.
We praten volgens mij ook wel gewoon, maar dat konden ze trouwens toch niet verstaan, omdat we Nederlands praten.
Enige was wel dat ik door de telefoon toen mijn twin opbelde al hoorde dat ie niet lekker in zijn vel zat na dat uur lopen met die lekke banden en dan weet ik al dat ie heel blij is als hij mij ziet en ik hem natuurlijk ook en dan huggen we altijd en geven elkaar een kus. Dat hebben we dan allebei gewoon even nodig.
Hoe het nu gegaan is weet ik niet, want dat kan ik me niet herinneren maar zal wel zelfde als anders zijn geweest. Maar dat huggen enzo heeft misschien maar 15 seconden geduurd ofzo.
Ik ga strakjes nog wel over die andere dingen wat sturen, want je hebt nog andere vragen gesteld die ik nog wil beantwoorden, maar moet nu eerst weg, dan eten en daarna dansen en dan kan ik weer posten.
Tot later en nogmaals bedankt zover.
Oh ja en iedereen mag zeggen als je sommige dingen of alles gay aan ons vindt en dan graag ook uitleggen wat er gay is of wat mensen in het algemeen gay-achtig vinden. Nou ja, jullie begrijpen me wel.
Groetjes,
M&M’s
Hartstikke bedankt voor je reactie en steun etc.
Je mag me alles vragen, ik weet toch dat je het allemaal goed bedoelt. Ik weet niet of we er gay uitzien. Volgens mij niet echt, maar ik kan wel zeggen wat we aan hadden, dus hoe we er toen uit zagen.
Mijn twin en ik hadden allebei een bibtight (= wielrenpak, google anders ff voor een plaatje) aan. Die zit superstrak rond je benen en billen en ook aan de voorkant kun je wel zien dat we jongens zijn, zeg maar, maar dat hebben alle wielrenners. Mijn broertje had verder alleen zo’n strak lange mouwen jasje aan net als ik, maar ik had mijn “I love Mickey” hoodie er over aan met van de Mickey Mouse oren op mijn capuchon, maar ik weet niet of ik die muts op had. Denk het niet, eigenlijk, maar idk. Mijn twin weet het ook niet meer. Verder had ik gewone sneakers aan en mijn broertje mountainbikeschoenen. Daar kun je wel op lopen omdat die cleats in de zool zitten, maar sneakers loopt wel beter natuurlijk.
Verder hebben we niet echt sieraden of kettingen, alleen van die leren armbandjes, maar dat hebben wel meer jongens, toch? En ook om onze enkel een leren bandje, maar dat zat onder onze broek. We hadden net met kerst van de kerstman (onze zus volgens ons) magnetische oorbellen, van die studs met een diamantje erin gekregen. Die wilden we al langer, maar op school durfden we die nog niet in te doen en van mama mogen we wel gaatjes, maar eerst gaan we met die magneetjes proberen.
Ik had mijn haar volgens mijn broertje op een knotje bovenop en hij had het helemaal los en beetje door elkaar. Ik vind dat er normaal gesproken wel stoer uitzien.
Dus ik vind zelf niet dat we er echt gay uitzien haha, maar ja, misschien vinden jullie het wel gay en vertel het dan maar gewoon, want ik ben wel benieuwd. Volgens mij hebben we ook niet van die vrouwelijke trekjes qua bewegingen of lopen, dus idk. We horen meestal verbazing als we tegen iemand zeggen dat we op jongens vallen, maar misschien zeggen ze dat zomaar, maar denk het niet, want vaak zitten meisjes achter ons aan en das best ongemakkelijk voor ons. Als we eerlijk zeggen dat we al een vriendje hebben, doen ze van, ja duh, geloof je het zelf en dan gaan ze soms beetje aan ons zitten, aan onze haren en kont ofzo en dat is best wel awkward.
We praten volgens mij ook wel gewoon, maar dat konden ze trouwens toch niet verstaan, omdat we Nederlands praten.
Enige was wel dat ik door de telefoon toen mijn twin opbelde al hoorde dat ie niet lekker in zijn vel zat na dat uur lopen met die lekke banden en dan weet ik al dat ie heel blij is als hij mij ziet en ik hem natuurlijk ook en dan huggen we altijd en geven elkaar een kus. Dat hebben we dan allebei gewoon even nodig.
Hoe het nu gegaan is weet ik niet, want dat kan ik me niet herinneren maar zal wel zelfde als anders zijn geweest. Maar dat huggen enzo heeft misschien maar 15 seconden geduurd ofzo.
Ik ga strakjes nog wel over die andere dingen wat sturen, want je hebt nog andere vragen gesteld die ik nog wil beantwoorden, maar moet nu eerst weg, dan eten en daarna dansen en dan kan ik weer posten.
Tot later en nogmaals bedankt zover.
Oh ja en iedereen mag zeggen als je sommige dingen of alles gay aan ons vindt en dan graag ook uitleggen wat er gay is of wat mensen in het algemeen gay-achtig vinden. Nou ja, jullie begrijpen me wel.
Groetjes,
M&M’s
A
@Lemac,
Ik vind iedereen die de moeite neemt om mijn topic te lezen en dan ook nog eens te reageren top. Ook al denk je dat het een flutreactie is – wat ik niet vind – er blijkt maar weer eens dat iemand pesten omdat ie “anders” is nog veel te vaak gebeurt.
Het is jou ook overkomen, omdat ze “denken te weten dat je gay bent of gay doet of transgender zou zijn”. De meeste pesters zijn trouwens vaak te dom om te snappen wat gay of transgender zijn of wat dan ook inhoudt. Wel jammer dat het nog steeds gebeurt. Maar we laten ons er niet onder krijgen, toch?
Groetjes,
M&M’s
Ik vind iedereen die de moeite neemt om mijn topic te lezen en dan ook nog eens te reageren top. Ook al denk je dat het een flutreactie is – wat ik niet vind – er blijkt maar weer eens dat iemand pesten omdat ie “anders” is nog veel te vaak gebeurt.
Het is jou ook overkomen, omdat ze “denken te weten dat je gay bent of gay doet of transgender zou zijn”. De meeste pesters zijn trouwens vaak te dom om te snappen wat gay of transgender zijn of wat dan ook inhoudt. Wel jammer dat het nog steeds gebeurt. Maar we laten ons er niet onder krijgen, toch?
Groetjes,
M&M’s
A
@Pin,
Ik was van plan om gisteren nog te reageren op wat je gepost had, maar ja, er kwam weer van alles tussen en alles kostte meer tijd dan ik had gedacht….
Dansen ging ook al niet. Ik had me er zo op verheugd na weken niet mee te hebben kunnen doen, maar ik was toch nog niet fit genoeg. Mijn ribben doen nog zeer en ik wil het niet forceren. Als ik me rustig houd gaat het wel ok, fietsen en lopen gaat wel ok, hardlopen nog niet en ja, ik ben weer uit het ziekenhuis, maar die conclusie had je ondertussen zelf ook wel getrokken na mijn vorige reactie, denk ik. Ik was daar 4 nachtjes, geloof ik. Na de feestdagen erin en voor de volgende feestdagen er weer uit. Het klopt dus wel dat het geen feestdagen waren toen ik er in lag…
Lichamelijk gaat het wel soort van goed, alleen moet ik een beetje uitkijken met sporten enzo.
Geestelijk gaat ook wel goed hoor, denk ik. Ik wil wat er gebeurd is niet mijn leven laten verpesten, maar ik kan ook niet net doen, alsof het niet gebeurd is. Aan de ene kant klinkt het wel nice dat ik er niks meer van weet, maar ik vind het voor mijn twin wel lastig dat hij nu soort van de enige is die dit heeft meegemaakt. Hij heeft gezien wat er gebeurde, nou ja, ook niet precies, maar hij heeft mij daar wel zien liggen. Hij heeft het er best moeilijk mee en dat zie en voel ik. Hij heeft gedacht dat ie me kwijt was…
Verder zitten we er nogal mee dat we die jongen die ons geholpen heeft niet fatsoenlijk hebben bedankt en dat ik zomaar ineens uit het ziekenhuis weg was, zonder het hem te laten weten. We hadden een briefje ofzo moeten achterlaten voor als hij toevallig nog zou komen, maar ja, dat hebben we niet gedaan. Dat knaagt.
We hebben wel aangifte gedaan bij de politie en mijn twin is op het politiebureau geweest met papa en mama en daarna is de politie ook bij mij in het ziekenhuis geweest. Ik weet eigenlijk niet meer precies wat ze allemaal gevraagd hebben en wat ik gezegd heb, want dat was de volgende dag en toen was ik heel erg slaperig en moe en had pijn. In het ziekenhuis waren wel foto’s van mijn verwondingen gemaakt en ze hebben de dokter gevraagd wat ik allemaal had.
Voor zover we weten zijn er geen getuigen en van die camera’s enzo weet ik niet of die er in de buurt zijn. Zouden ze dat niet automatisch controleren dan? Die bushalte ligt wel een beetje langs een landweggetje, nou ja, wel een doorgaande weg, maar daar staan niet echt veel gebouwen. Die bushalte staat daar volgens mij alleen maar omdat er een zijweggetje is dat naar een vakantiepark loopt, dus voor de vakantiegangers. Misschien weet papa meer over of er camera’s zijn, ik ga het wel vragen.
We hadden daar afgesproken omdat mijn twin anders nog een paar bergen over moest met die kapotte fiets, voordat hij weer bij ons huis zou zijn. Mijn twin was speciaal daar gaan mountainbiken om bergtraining te doen. Normaal doen we dat met z’n 2-en, maar ik was met Luca op een vlakker stuk gaan fietsen, omdat Luca niet echt gewend is in de bergen te fietsen.
Toen we bij die bushalte afspraken dachten we dat het een goed plan was. Maar ja, wie denk nu dat zoiets zo afloopt. Ik was mijn twin alleen op gaan halen omdat Luca al bekaf was van een gewoon rondje fietsen en liever op de bank bleef liggen.
Ik ga de rest van je vragen/suggesties zo snel mogelijk proberen te beantwoorden.
Je hebt wel een heleboel goede dingen opgeschreven, dankjewel daarvoor.
Trouwens ook wel stom dat je zus zelfs in Amsterdam soort van raar aangekeken werd toen ze daar met haar vriendin was. Je zou toch denken, Amsterdam, gay capital, maar das kennelijk maar één dag per jaar met de gay pride. En dan zeggen we dat Nederland zo tolerant is en alles kan en mag.
Groetjes,
M&M’s
Ik was van plan om gisteren nog te reageren op wat je gepost had, maar ja, er kwam weer van alles tussen en alles kostte meer tijd dan ik had gedacht….
Dansen ging ook al niet. Ik had me er zo op verheugd na weken niet mee te hebben kunnen doen, maar ik was toch nog niet fit genoeg. Mijn ribben doen nog zeer en ik wil het niet forceren. Als ik me rustig houd gaat het wel ok, fietsen en lopen gaat wel ok, hardlopen nog niet en ja, ik ben weer uit het ziekenhuis, maar die conclusie had je ondertussen zelf ook wel getrokken na mijn vorige reactie, denk ik. Ik was daar 4 nachtjes, geloof ik. Na de feestdagen erin en voor de volgende feestdagen er weer uit. Het klopt dus wel dat het geen feestdagen waren toen ik er in lag…
Lichamelijk gaat het wel soort van goed, alleen moet ik een beetje uitkijken met sporten enzo.
Geestelijk gaat ook wel goed hoor, denk ik. Ik wil wat er gebeurd is niet mijn leven laten verpesten, maar ik kan ook niet net doen, alsof het niet gebeurd is. Aan de ene kant klinkt het wel nice dat ik er niks meer van weet, maar ik vind het voor mijn twin wel lastig dat hij nu soort van de enige is die dit heeft meegemaakt. Hij heeft gezien wat er gebeurde, nou ja, ook niet precies, maar hij heeft mij daar wel zien liggen. Hij heeft het er best moeilijk mee en dat zie en voel ik. Hij heeft gedacht dat ie me kwijt was…
Verder zitten we er nogal mee dat we die jongen die ons geholpen heeft niet fatsoenlijk hebben bedankt en dat ik zomaar ineens uit het ziekenhuis weg was, zonder het hem te laten weten. We hadden een briefje ofzo moeten achterlaten voor als hij toevallig nog zou komen, maar ja, dat hebben we niet gedaan. Dat knaagt.
We hebben wel aangifte gedaan bij de politie en mijn twin is op het politiebureau geweest met papa en mama en daarna is de politie ook bij mij in het ziekenhuis geweest. Ik weet eigenlijk niet meer precies wat ze allemaal gevraagd hebben en wat ik gezegd heb, want dat was de volgende dag en toen was ik heel erg slaperig en moe en had pijn. In het ziekenhuis waren wel foto’s van mijn verwondingen gemaakt en ze hebben de dokter gevraagd wat ik allemaal had.
Voor zover we weten zijn er geen getuigen en van die camera’s enzo weet ik niet of die er in de buurt zijn. Zouden ze dat niet automatisch controleren dan? Die bushalte ligt wel een beetje langs een landweggetje, nou ja, wel een doorgaande weg, maar daar staan niet echt veel gebouwen. Die bushalte staat daar volgens mij alleen maar omdat er een zijweggetje is dat naar een vakantiepark loopt, dus voor de vakantiegangers. Misschien weet papa meer over of er camera’s zijn, ik ga het wel vragen.
We hadden daar afgesproken omdat mijn twin anders nog een paar bergen over moest met die kapotte fiets, voordat hij weer bij ons huis zou zijn. Mijn twin was speciaal daar gaan mountainbiken om bergtraining te doen. Normaal doen we dat met z’n 2-en, maar ik was met Luca op een vlakker stuk gaan fietsen, omdat Luca niet echt gewend is in de bergen te fietsen.
Toen we bij die bushalte afspraken dachten we dat het een goed plan was. Maar ja, wie denk nu dat zoiets zo afloopt. Ik was mijn twin alleen op gaan halen omdat Luca al bekaf was van een gewoon rondje fietsen en liever op de bank bleef liggen.
Ik ga de rest van je vragen/suggesties zo snel mogelijk proberen te beantwoorden.
Je hebt wel een heleboel goede dingen opgeschreven, dankjewel daarvoor.
Trouwens ook wel stom dat je zus zelfs in Amsterdam soort van raar aangekeken werd toen ze daar met haar vriendin was. Je zou toch denken, Amsterdam, gay capital, maar das kennelijk maar één dag per jaar met de gay pride. En dan zeggen we dat Nederland zo tolerant is en alles kan en mag.
Groetjes,
M&M’s
A
@ xLotx,
Dankjewel voor je lieve reactie. Het doet ons goed om te lezen dat anderen met ons meeleven.
We hopen ook dat ze gepakt worden, zodat ze het niet nog een keer bij iemand anders kunnen doen.
Maar eigenlijk is voor ons gevoel het belangrijkste dat we die jongen, die ons geholpen had, terugvinden om hem ECHT te kunnen bedanken. We hadden wel dankjewel gezegd, maar hij verdient beter dan dat.
Groetjes,
M&M’s
Dankjewel voor je lieve reactie. Het doet ons goed om te lezen dat anderen met ons meeleven.
We hopen ook dat ze gepakt worden, zodat ze het niet nog een keer bij iemand anders kunnen doen.
Maar eigenlijk is voor ons gevoel het belangrijkste dat we die jongen, die ons geholpen had, terugvinden om hem ECHT te kunnen bedanken. We hadden wel dankjewel gezegd, maar hij verdient beter dan dat.
Groetjes,
M&M’s
A
@Pin,
Ik wilde je gisteren al wat sturen, maar we zijn geveld door de griep en liggen sinds gisteravond 19.15 uur al in bed met 39 graden koorts. Maar dat komt vast wel weer goed in een paar dagen. Maar even een verhaaltje typen met knallende hoofdpijn zit er niet echt in. Misschien morgen. Ik heb nog wel foto’s van mijn Mickey shirt en oorbellen gepost. Bij mij stond op de achterkant van mijn Mickey hoodie in rood geborduurde letters “I love Mickey”. Het plaatje is volgend mij van een kindermaat, maar ok, dan weet je wat ik aan had. Volgens mij niet echt super gay die hoodie, maar ok. Ik hoor het wel wat jullie er van vinden.
Ik vind het wel super jammer dat ze al mijn kleren tot en met mijn onderbroek kapot geknipt hadden in het ziekenhuis. Ik had die Mickey hoodie van mijn twin gekregen, dus ja, maar er zijn ergere dingen, maar wel jammer.
Oh ja en het was in Frankrijk gebeurd, maar ik wilde dat eerst niet zeggen, maar het heeft toch niet in de krant of op internet gestaan volgens mij, dus kan het wel, denk ik.
Ik ga dat laatste gedeelte van jouw vorige en vorige vorige reactie nog beantwoorden, zodra het lukt.
Groetjes,
M&M’s
Ik wilde je gisteren al wat sturen, maar we zijn geveld door de griep en liggen sinds gisteravond 19.15 uur al in bed met 39 graden koorts. Maar dat komt vast wel weer goed in een paar dagen. Maar even een verhaaltje typen met knallende hoofdpijn zit er niet echt in. Misschien morgen. Ik heb nog wel foto’s van mijn Mickey shirt en oorbellen gepost. Bij mij stond op de achterkant van mijn Mickey hoodie in rood geborduurde letters “I love Mickey”. Het plaatje is volgend mij van een kindermaat, maar ok, dan weet je wat ik aan had. Volgens mij niet echt super gay die hoodie, maar ok. Ik hoor het wel wat jullie er van vinden.
Ik vind het wel super jammer dat ze al mijn kleren tot en met mijn onderbroek kapot geknipt hadden in het ziekenhuis. Ik had die Mickey hoodie van mijn twin gekregen, dus ja, maar er zijn ergere dingen, maar wel jammer.
Oh ja en het was in Frankrijk gebeurd, maar ik wilde dat eerst niet zeggen, maar het heeft toch niet in de krant of op internet gestaan volgens mij, dus kan het wel, denk ik.
Ik ga dat laatste gedeelte van jouw vorige en vorige vorige reactie nog beantwoorden, zodra het lukt.
Groetjes,
M&M’s
A
@100Divergent11,
Dankjewel voor je lieve berichtje met beterschapswensen.
Je zult wel denken, wat een rare tijd om te antwoorden, maar we kunnen niet slapen en liggen steeds te hoesten (van die vervelende kriebelhoest) en we hadden koude rillingen en toen hebben we net een warm bad genomen. We zijn wel opgewarmd, maar hoesten nog net zo hard :)
Maar ja, onkruid vergaat niet, dus we zullen het wel overleven, denk ik. Er zijn kinderen die het slechter hebben.
Op de rest van je berichtje ga ik binnenkort wel reageren als je het goed vindt. Ik heb het wel gelezen, maar het dringt niet helemaal goed tot me door.
Groetjes,
M&M’s
Dankjewel voor je lieve berichtje met beterschapswensen.
Je zult wel denken, wat een rare tijd om te antwoorden, maar we kunnen niet slapen en liggen steeds te hoesten (van die vervelende kriebelhoest) en we hadden koude rillingen en toen hebben we net een warm bad genomen. We zijn wel opgewarmd, maar hoesten nog net zo hard :)
Maar ja, onkruid vergaat niet, dus we zullen het wel overleven, denk ik. Er zijn kinderen die het slechter hebben.
Op de rest van je berichtje ga ik binnenkort wel reageren als je het goed vindt. Ik heb het wel gelezen, maar het dringt niet helemaal goed tot me door.
Groetjes,
M&M’s
A
@Pin,
Ik snap wel dat jullie het begrijpen als ik niet gelijk antwoord, maar jullie zijn allemaal zo aardig en proberen me (ons) te helpen en dan vind ik het vervelend als ik niks van me laat horen.
Die Mickey hoodie was wel speciaal voor mij. Op de dag dat we naar Disney Parijs zouden gaan (begin vorig jaar) stond ik met mijn twin onder de douche en toen waren we een beetje aan het stoeien en daardoor was ik uitgegleden en had ik mijn enkel verzwikt en kon ik niet mee. Hij wilde toen ook thuisblijven, maar dat wilde ik niet. Toen had hij speciaal voor mij die hoodie gekocht en dat is eigenlijk het enige kledingstuk van mijzelf. Alle kleren die we verder hebben, van onderbroeken tot jeans en jassen dragen we samen. Dus dit was een trui met een verhaal, nou ja is.
Mijn twin zegt trouwens dat ik helemaal geen onderbroek aan had toen ik naar het ziekenhuis werd gebracht (die konden ze dus ook niet kapot knippen) en dat klopt want onder onze fietskleren hebben we nooit een onderbroek aan :)
De rest ga ik zo snel mogelijk beantwoorden. We vallen om van de slaap, maar houden onszelf en elkaar wakker door het hoesten. Echt vermoeiend, maar ok.
Groetjes,
M&M’s
Ik snap wel dat jullie het begrijpen als ik niet gelijk antwoord, maar jullie zijn allemaal zo aardig en proberen me (ons) te helpen en dan vind ik het vervelend als ik niks van me laat horen.
Die Mickey hoodie was wel speciaal voor mij. Op de dag dat we naar Disney Parijs zouden gaan (begin vorig jaar) stond ik met mijn twin onder de douche en toen waren we een beetje aan het stoeien en daardoor was ik uitgegleden en had ik mijn enkel verzwikt en kon ik niet mee. Hij wilde toen ook thuisblijven, maar dat wilde ik niet. Toen had hij speciaal voor mij die hoodie gekocht en dat is eigenlijk het enige kledingstuk van mijzelf. Alle kleren die we verder hebben, van onderbroeken tot jeans en jassen dragen we samen. Dus dit was een trui met een verhaal, nou ja is.
Mijn twin zegt trouwens dat ik helemaal geen onderbroek aan had toen ik naar het ziekenhuis werd gebracht (die konden ze dus ook niet kapot knippen) en dat klopt want onder onze fietskleren hebben we nooit een onderbroek aan :)
De rest ga ik zo snel mogelijk beantwoorden. We vallen om van de slaap, maar houden onszelf en elkaar wakker door het hoesten. Echt vermoeiend, maar ok.
Groetjes,
M&M’s
A
@X anoniem X,
Je doet jezelf tekort als je zegt dat we niets aan je reactie hebben. We zijn juist heel blij met je reactie en knuffel. Alleen al dat je reageert, voelt al als een arm om onze schouders. Je hoeft niet altijd alles alleen met ingewikkelde woorden of zinnen te zeggen.
Jouw boodschap komt zeker wel over. Het voelt goed. We vinden het superlief.
Knuffel terug.
Groetjes,
M&M’s
Je doet jezelf tekort als je zegt dat we niets aan je reactie hebben. We zijn juist heel blij met je reactie en knuffel. Alleen al dat je reageert, voelt al als een arm om onze schouders. Je hoeft niet altijd alles alleen met ingewikkelde woorden of zinnen te zeggen.
Jouw boodschap komt zeker wel over. Het voelt goed. We vinden het superlief.
Knuffel terug.
Groetjes,
M&M’s
A
@100Divergent11,
Wow, je blijft me steeds verbazen met je reacties. Deze raakt ons echt. Ik heb ff op google gezocht naar 'kintsukuroi'. Ik vond deze uitleg wel mooi en ik begrijp wel wat je bedoelt
The Beauty of Kintsukuroi
https://www.youtube.com/watch?v=MkEkgggE1cU
Bij het zoeken kwam ik ook video’s van Spinvis tegen en deze heeft een tekst die me raakt. Ik snap de tekst niet helemaal, maar een aantal zinnen zijn echt wel van toepassing op ons.
Spinvis - Kom terug lyrics
https://www.youtube.com/watch?v=u38dNiz76is
”Gooi een steen naar de dag” omdat het een kl*te dag was toen we mishandeld werden
“Volg het spoor dat er ligt. Zoek niet wat er nooit meer is” is denk ik zoiets als “ga verder met het leven en blijf niet te lang stilstaan bij dingen die gebeurd zijn”.
“Kus een droevige mond heel zacht voordat de dag begint” als ik een kus krijg van of geef aan mijn twin, want dat geeft altijd een goed gevoel, no matter what happened before
“Bewaar een steen in je tas uit het land waar je sliep, waar je de wonden op liep, waar een koninkrijk verging, haal de parels uit de zee” ontken niet wat er gebeurd is en de schade die het veroorzaakte, maar koester en zoek vooral de mooie dingen en deel die met anderen
Ik vind de teksten van Spinvis mysterieus, tegelijkertijd krijg ik er kippenvel van.
Luister ook eens naar
Spinvis - Bagagedrager
https://www.youtube.com/watch?v=5i0duYakqLY
Ik raak bijna in een soort trance van dit liedje en krijg het gevoel dat ik zweef en de hele wereld aan kan. Ik hoop dat het bij jullie ook zoiets los maakt.
Ik kom nog terug op je eerdere posts.
Btw ik houd wel van jouw “kronkels”, maar denk ook aan jezelf en neem voldoende rust.
Groetjes,
M&M’s
Wow, je blijft me steeds verbazen met je reacties. Deze raakt ons echt. Ik heb ff op google gezocht naar 'kintsukuroi'. Ik vond deze uitleg wel mooi en ik begrijp wel wat je bedoelt
The Beauty of Kintsukuroi
https://www.youtube.com/watch?v=MkEkgggE1cU
Bij het zoeken kwam ik ook video’s van Spinvis tegen en deze heeft een tekst die me raakt. Ik snap de tekst niet helemaal, maar een aantal zinnen zijn echt wel van toepassing op ons.
Spinvis - Kom terug lyrics
https://www.youtube.com/watch?v=u38dNiz76is
”Gooi een steen naar de dag” omdat het een kl*te dag was toen we mishandeld werden
“Volg het spoor dat er ligt. Zoek niet wat er nooit meer is” is denk ik zoiets als “ga verder met het leven en blijf niet te lang stilstaan bij dingen die gebeurd zijn”.
“Kus een droevige mond heel zacht voordat de dag begint” als ik een kus krijg van of geef aan mijn twin, want dat geeft altijd een goed gevoel, no matter what happened before
“Bewaar een steen in je tas uit het land waar je sliep, waar je de wonden op liep, waar een koninkrijk verging, haal de parels uit de zee” ontken niet wat er gebeurd is en de schade die het veroorzaakte, maar koester en zoek vooral de mooie dingen en deel die met anderen
Ik vind de teksten van Spinvis mysterieus, tegelijkertijd krijg ik er kippenvel van.
Luister ook eens naar
Spinvis - Bagagedrager
https://www.youtube.com/watch?v=5i0duYakqLY
Ik raak bijna in een soort trance van dit liedje en krijg het gevoel dat ik zweef en de hele wereld aan kan. Ik hoop dat het bij jullie ook zoiets los maakt.
Ik kom nog terug op je eerdere posts.
Btw ik houd wel van jouw “kronkels”, maar denk ook aan jezelf en neem voldoende rust.
Groetjes,
M&M’s
A
@Pin,
Ik heb zeker een heleboel mooie herinneringen aan die hoodie en die laat ik niet verpesten door wat er pas geleden is gebeurd. Een nieuwe kopen is niet echt een optie. Het gevoel zal anders zijn. Het is niet erg om de “littekens” te laten zien en dus niet te ontkennen wat er gebeurd is. Hoe en wat ik met die hoodie ga doen weet ik nog niet precies, maar ik bewaar hem voorlopig om er over na te denken.
De mouwen zijn vanaf mijn polsen tot mijn nek kapot geknipt, dus opnieuw dragen zal moeilijk worden. Als iemand een leuk/goed idee heeft post het hier. Ik wil het wel op de 'kintsukuroi” manier van @100Divergent11 doen.
En natuurlijk komen er weer nieuwe, mooie herinneringen. Daar zal ik ook mijn best voor doen.
Slapen is nog niet geweldig. De huisarts was vanmiddag bij ons en we hebben antibiotica gekregen (zie ander topic). We zijn eind van de middag in slaap gevallen, maar nu weer wakker. Uiteindelijk komt het wel goed, denk ik.
Groetjes,
M&M’s
Ik heb zeker een heleboel mooie herinneringen aan die hoodie en die laat ik niet verpesten door wat er pas geleden is gebeurd. Een nieuwe kopen is niet echt een optie. Het gevoel zal anders zijn. Het is niet erg om de “littekens” te laten zien en dus niet te ontkennen wat er gebeurd is. Hoe en wat ik met die hoodie ga doen weet ik nog niet precies, maar ik bewaar hem voorlopig om er over na te denken.
De mouwen zijn vanaf mijn polsen tot mijn nek kapot geknipt, dus opnieuw dragen zal moeilijk worden. Als iemand een leuk/goed idee heeft post het hier. Ik wil het wel op de 'kintsukuroi” manier van @100Divergent11 doen.
En natuurlijk komen er weer nieuwe, mooie herinneringen. Daar zal ik ook mijn best voor doen.
Slapen is nog niet geweldig. De huisarts was vanmiddag bij ons en we hebben antibiotica gekregen (zie ander topic). We zijn eind van de middag in slaap gevallen, maar nu weer wakker. Uiteindelijk komt het wel goed, denk ik.
Groetjes,
M&M’s
A
@100Divergent11,
Het was toevallig de eerste video die ik aan klikte, I just got lucky en ik kom ook niet altijd uit mijn woorden, dus no worries.
Wel grappig dat je er zoveel van weet en ik zou zeggen “Oni wa soto! Fuku wa uchi!” (demonen eruit, naar binnen geluk). We hebben geen sojabonen om mee te gooien, maar we hebben wel de deur een keertje hard dicht gegooid. Hopelijk helpt het en niet alleen voor ons, maar voor iedereen die wel een beetje “good luck” kan gebruiken.
Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Setsubun
Die lyrics van Spinvis vind ik ook mooi. Niet iedereen begrijpt die liedjes, ik ook niet haha, maar volgens mij is dat ook een beetje de bedoeling, zodat iedereen er zijn eigen verhaal van kan maken.
Ik heb alle (kapot geknipte) kleren die ik aan had in een tasje mee naar huis gekregen. Die bibtight en wielrenjas hebben we wel al weggegooid, want je kunt er toch niks meer mee.
Van die hoodie kan ik geen afscheid nemen. Teveel herinneringen, heel veel mooie en één minder mooie, maar dat hoort ook bij het leven.
Bedankt voor alles maar weer, jij doet echt altijd voor iedereen op het forum super je best.
We vinden jou een bijzonder meisje.
Volgende post probeer ik iets over die jongen die we zoeken te schrijven.
Groetjes,
M&M’s
Het was toevallig de eerste video die ik aan klikte, I just got lucky en ik kom ook niet altijd uit mijn woorden, dus no worries.
Wel grappig dat je er zoveel van weet en ik zou zeggen “Oni wa soto! Fuku wa uchi!” (demonen eruit, naar binnen geluk). We hebben geen sojabonen om mee te gooien, maar we hebben wel de deur een keertje hard dicht gegooid. Hopelijk helpt het en niet alleen voor ons, maar voor iedereen die wel een beetje “good luck” kan gebruiken.
Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Setsubun
Die lyrics van Spinvis vind ik ook mooi. Niet iedereen begrijpt die liedjes, ik ook niet haha, maar volgens mij is dat ook een beetje de bedoeling, zodat iedereen er zijn eigen verhaal van kan maken.
Ik heb alle (kapot geknipte) kleren die ik aan had in een tasje mee naar huis gekregen. Die bibtight en wielrenjas hebben we wel al weggegooid, want je kunt er toch niks meer mee.
Van die hoodie kan ik geen afscheid nemen. Teveel herinneringen, heel veel mooie en één minder mooie, maar dat hoort ook bij het leven.
Bedankt voor alles maar weer, jij doet echt altijd voor iedereen op het forum super je best.
We vinden jou een bijzonder meisje.
Volgende post probeer ik iets over die jongen die we zoeken te schrijven.
Groetjes,
M&M’s
A
@Pin,
Wow, jij leest ook altijd goed wat iemand schrijft en bedenkt dan weer iets waar ik niet opgekomen zou zijn. Ik vind het knap en daarnaast ook nog eens superlief dat je zulke dingen doet hier op het forum. En je doet het voor iedereen….. dus verdien je een knuffel of high-five, net wat jij prettig vindt.
Mama vindt het ook een superidee. Dan is het een bodywarmer zegt ze en dan kunnen we de mouwen er helemaal uithalen en hoeven dan alleen dat laatste stukje (15 cm ofzo) aan elkaar te naaien met van dat gouddraad van @100Divergent11. Mijn twin kreeg al een smile op zijn face toen hij het las.
Misschien een beetje teveel gevraagd, maar heb je nog een idee of we iets met die mouwen kunnen doen? Wsch. kun je er niet zo veel mee, maar ok. Voel je niet verplicht iets te bedenken.
Papa zei pas geleden nog tegen mijn twin en mij dat het leven uit bergen en dalen bestaat en zonder bergen zijn er geen dalen en zonder dalen zijn er geen bergen. Ontkennen van één van beide is het ontkennen van de werkelijkheid. Koester de mooie herinneringen, maar ook de minder mooie, de littekens en ook van minder mooie dingen kun je leren en sterker worden.
Dankjewel, weer en een griepupdate kun je lezen in een ander topic.
Nou nog een soort van normaal dag/nachtritme vinden, want dit is ook niet echt wat.
Groetjes,
M&M’s
Wow, jij leest ook altijd goed wat iemand schrijft en bedenkt dan weer iets waar ik niet opgekomen zou zijn. Ik vind het knap en daarnaast ook nog eens superlief dat je zulke dingen doet hier op het forum. En je doet het voor iedereen….. dus verdien je een knuffel of high-five, net wat jij prettig vindt.
Mama vindt het ook een superidee. Dan is het een bodywarmer zegt ze en dan kunnen we de mouwen er helemaal uithalen en hoeven dan alleen dat laatste stukje (15 cm ofzo) aan elkaar te naaien met van dat gouddraad van @100Divergent11. Mijn twin kreeg al een smile op zijn face toen hij het las.
Misschien een beetje teveel gevraagd, maar heb je nog een idee of we iets met die mouwen kunnen doen? Wsch. kun je er niet zo veel mee, maar ok. Voel je niet verplicht iets te bedenken.
Papa zei pas geleden nog tegen mijn twin en mij dat het leven uit bergen en dalen bestaat en zonder bergen zijn er geen dalen en zonder dalen zijn er geen bergen. Ontkennen van één van beide is het ontkennen van de werkelijkheid. Koester de mooie herinneringen, maar ook de minder mooie, de littekens en ook van minder mooie dingen kun je leren en sterker worden.
Dankjewel, weer en een griepupdate kun je lezen in een ander topic.
Nou nog een soort van normaal dag/nachtritme vinden, want dit is ook niet echt wat.
Groetjes,
M&M’s
A
@Roy E van de Kindertelefoon,
Ik snap (jo)uw opmerking niet. Als je het hele topic leest zie je dat die Mickey hoodie een soort rode draad in het verhaal is en dat het voor mij ook een belangrijke rol speelt bij de verwerking van wat er gebeurd is. Ik ben dan ook heel blij met alle reacties en nu zou het mij onmogelijk gemaakt worden om te reageren op de mooie ideeën over wat ik er mee kan doen. Een nieuw topic starten over een hoodie, zonder dan misschien weer “off-topic “ te gaan, want dan praat ik vast teveel over de mishandeling en te weinig over de hoodie ofzo, lijkt me niet echt een optie. Bovendien is het volgens mij ook wel duidelijk dat het hoodie hoofdstuk al zo’n beetje op zijn hoogtepunt is, de ideeën zijn genoemd en ik zal er hooguit op een later moment concreet op reageren met wat ik er echt mee ga doen. In één van mijn laatste reacties heb ik al gezegd dat ik meer over het vinden van die jongen zal gaan posten.
Als het niet gaat over die hoodie, maar over iemand bedanken voor de reacties die ze posten, snap ik het al helemaal niet, want als dat al niet mag, tsja …
Groetjes,
M&M’s
Ik snap (jo)uw opmerking niet. Als je het hele topic leest zie je dat die Mickey hoodie een soort rode draad in het verhaal is en dat het voor mij ook een belangrijke rol speelt bij de verwerking van wat er gebeurd is. Ik ben dan ook heel blij met alle reacties en nu zou het mij onmogelijk gemaakt worden om te reageren op de mooie ideeën over wat ik er mee kan doen. Een nieuw topic starten over een hoodie, zonder dan misschien weer “off-topic “ te gaan, want dan praat ik vast teveel over de mishandeling en te weinig over de hoodie ofzo, lijkt me niet echt een optie. Bovendien is het volgens mij ook wel duidelijk dat het hoodie hoofdstuk al zo’n beetje op zijn hoogtepunt is, de ideeën zijn genoemd en ik zal er hooguit op een later moment concreet op reageren met wat ik er echt mee ga doen. In één van mijn laatste reacties heb ik al gezegd dat ik meer over het vinden van die jongen zal gaan posten.
Als het niet gaat over die hoodie, maar over iemand bedanken voor de reacties die ze posten, snap ik het al helemaal niet, want als dat al niet mag, tsja …
Groetjes,
M&M’s
A
@Pin,
Bedankt voor je goede ideeën, ik ga er goed over nadenken en ik kom er op terug als ik een beslissing heb genomen.
En ja, papa is wel een goeie.
Groetjes,
M&M’s
Bedankt voor je goede ideeën, ik ga er goed over nadenken en ik kom er op terug als ik een beslissing heb genomen.
En ja, papa is wel een goeie.
Groetjes,
M&M’s
A
@100Divergent11,
Super bedankt voor de mooie ideeën. Ik kom er zeker op terug.
En op jouw “arigato” zou ik zeggen "dou itashi mashite"
Bron: https://nl.wikihow.com/Dank-je-wel-zeggen-in-het-Japans
Groetjes,
M&M’s
Super bedankt voor de mooie ideeën. Ik kom er zeker op terug.
En op jouw “arigato” zou ik zeggen "dou itashi mashite"
Bron: https://nl.wikihow.com/Dank-je-wel-zeggen-in-het-Japans
Groetjes,
M&M’s
A
@Anoniempje013,
Dank je wel voor je lieve berichtje :)
Op zich gaat het wel goed met ons, maar we snappen nog steeds niet waarom het gebeurd is.
Waarschijnlijk gewoon pech en op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. De politie weet het verder ook niet, maar ze zijn er nog wel soort van mee bezig. Als er weer zoiets gebeurt ergens in de buurt gaan ze kijken of het door dezelfde kan zijn en van die dingen.
Het voelt altijd wel goed als iemand zoals jij ons weer een hart onder de riem steekt. Dus, dankjewel daarvoor. Btw zulke woorden komen nooit te laat. Juist niet. Het omgekeerde is vaak eerder aan de hand, dat mensen na een paar weken al denken of zeggen dat we er niet meer aan moeten denken. En zoiets vergeet je niet zomaar. We hebben het wel een plekje gegevens en we moeten natuurlijk door, maar ergens zit het toch in je achterhoofd.
Groetjes 🙂,
M&M’s
Dank je wel voor je lieve berichtje :)
Op zich gaat het wel goed met ons, maar we snappen nog steeds niet waarom het gebeurd is.
Waarschijnlijk gewoon pech en op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. De politie weet het verder ook niet, maar ze zijn er nog wel soort van mee bezig. Als er weer zoiets gebeurt ergens in de buurt gaan ze kijken of het door dezelfde kan zijn en van die dingen.
Het voelt altijd wel goed als iemand zoals jij ons weer een hart onder de riem steekt. Dus, dankjewel daarvoor. Btw zulke woorden komen nooit te laat. Juist niet. Het omgekeerde is vaak eerder aan de hand, dat mensen na een paar weken al denken of zeggen dat we er niet meer aan moeten denken. En zoiets vergeet je niet zomaar. We hebben het wel een plekje gegevens en we moeten natuurlijk door, maar ergens zit het toch in je achterhoofd.
Groetjes 🙂,
M&M’s
A
@Pin,
Lief dat het vraagt ;)
Ik had eigenlijk al veel eerder een update moeten geven, maar ok, dingen zijn een beetje anders gelopen.
Onze bedoeling was om in de eerstvolgende vakantie nadat het gebeurd was, dus in februari op onderzoek uit te gaan. We wilden natuurlijk die jongen die ons geholpen had vinden.
Jammer maar helaas, lagen we toen in NL voor iets anders in het ziekenhuis, dus kon ons onderzoek in Frankrijk niet doorgaan.
Wel hebben onze Franse vrienden nog gezocht naar hem en aan een heleboel jongens en meisjes op school gevraagd of ze hem kenden en ook in de buurt waar het gebeurd was. We hebben geen oproep op social media gedaan, omdat we niet met die mishandeling in de publiciteit willen komen. Ook om te voorkomen dat die jongens die ons mishandeld hebben wraak gaan nemen als bekend wordt wie we zijn en waar ons vakantiehuis is.
In de aprilvakantie waren we van plan zelf van alles te gaan onderzoeken, maar door het maken van die dansfilm (ander topic) en de fotoshoot in Italië (nog een ander topic) was er niet veel van gekomen.
We zijn nog wel terug geweest naar de plek waar het gebeurd is en dat was wel een beetje confronterend, maar wel goed. Het moet niet zo zijn dat we daar niet meer durven te komen, want op zich is het een mooie plek, waar we bovendien vaak langskomen als we in de bergen gaan fietsen. Dat willen we ook blijven doen en het dus niet uit de weg gaan.
We zijn ook nog terug geweest naar het ziekenhuis om te vragen of ze nog iets van die jongen die ons geholpen heeft hadden gehoord. Eerst zeiden ze gelijk nee, maar die ene broeder had ons de volgende dag nog opgebeld uit het ziekenhuis en gezegd dat er nog een kaart of iig een envelop was afgegeven of in de bus gegooid toen we kennelijk zelf net uit het ziekenhuis waren ontslagen.
Op de envelop stonden onze voornamen en dat we tweeling waren en de dag dat we na mishandeling in het ziekenhuis waren gekomen. Het lijkt mij dus wel duidelijk voor wie die bedoeld was, dus waarom we het nu pas te horen hebben gekregen, snap ik niet.
Ook lekker dat ze daar nu pas mee komen, maar ja, beter laat dan nooit.
Het was een beterschapskaart van onze redder 🆒. Hij had er iets liefs op gezet en groetjes gedaan. Er stond ook op dat hij een paar dagen later nog wel langs zou komen 😃, maar dat ie vanwege oud en nieuw alleen een kaartje had geschreven, omdat hij met familie dingen ging doen die dagen.
We hebben nog gevraagd aan de broeder of die jongen nog langs was geweest, maar dat wist hij niet. Dus ja, wel super jammer, want dat was onze kans om met hem in contact te komen. Het ziekenhuis geeft niet zomaar adres en telefoonnummer, dus dat weet hij niet, maar we weten ook niet of hij dat gevraagd heeft.
Hij zal wel teleurgesteld in ons zijn, dat we niks meer van ons hebben laten horen, maar we hebben alleen een paar foto’s van hem en ons en verder ook geen gegevens van hem. De politie heeft ook geen gegevens zeggen ze, maar dat vinden we gek, want volgens ons heeft hij wel een verklaring afgelegd.
Ik weet niet wat we nu verder moeten doen.
We weten dat er veel Scandinaviërs (we weten het niet zeker, maar volgens ons komt hij uit Zweden) een vakantieappartement hebben bij ons in de buurt. We weten niet of zijn familie dat heeft of dat hij gewoon met zijn familie een vakantieappartement had gehuurd. Dus of we hem ooit nog zien …. :(
We hopen dat hij er van de zomer weer is en dat we hem ergens tegen komen, maar die kans is niet zo groot. Maar dat is nog zo’n beetje onze enige hoop. Twin en ik willen hem zo graag nog een keertje zien en hem knuffelen om hem te bedanken.
Als iemand nog een goed idee heeft is het altijd welkom :)
Wij geven het voorlopig nog niet op, maar we weten ook niet precies hoe we verder moeten.
Groetjes 🙂,
M&M’s
Lief dat het vraagt ;)
Ik had eigenlijk al veel eerder een update moeten geven, maar ok, dingen zijn een beetje anders gelopen.
Onze bedoeling was om in de eerstvolgende vakantie nadat het gebeurd was, dus in februari op onderzoek uit te gaan. We wilden natuurlijk die jongen die ons geholpen had vinden.
Jammer maar helaas, lagen we toen in NL voor iets anders in het ziekenhuis, dus kon ons onderzoek in Frankrijk niet doorgaan.
Wel hebben onze Franse vrienden nog gezocht naar hem en aan een heleboel jongens en meisjes op school gevraagd of ze hem kenden en ook in de buurt waar het gebeurd was. We hebben geen oproep op social media gedaan, omdat we niet met die mishandeling in de publiciteit willen komen. Ook om te voorkomen dat die jongens die ons mishandeld hebben wraak gaan nemen als bekend wordt wie we zijn en waar ons vakantiehuis is.
In de aprilvakantie waren we van plan zelf van alles te gaan onderzoeken, maar door het maken van die dansfilm (ander topic) en de fotoshoot in Italië (nog een ander topic) was er niet veel van gekomen.
We zijn nog wel terug geweest naar de plek waar het gebeurd is en dat was wel een beetje confronterend, maar wel goed. Het moet niet zo zijn dat we daar niet meer durven te komen, want op zich is het een mooie plek, waar we bovendien vaak langskomen als we in de bergen gaan fietsen. Dat willen we ook blijven doen en het dus niet uit de weg gaan.
We zijn ook nog terug geweest naar het ziekenhuis om te vragen of ze nog iets van die jongen die ons geholpen heeft hadden gehoord. Eerst zeiden ze gelijk nee, maar die ene broeder had ons de volgende dag nog opgebeld uit het ziekenhuis en gezegd dat er nog een kaart of iig een envelop was afgegeven of in de bus gegooid toen we kennelijk zelf net uit het ziekenhuis waren ontslagen.
Op de envelop stonden onze voornamen en dat we tweeling waren en de dag dat we na mishandeling in het ziekenhuis waren gekomen. Het lijkt mij dus wel duidelijk voor wie die bedoeld was, dus waarom we het nu pas te horen hebben gekregen, snap ik niet.
Ook lekker dat ze daar nu pas mee komen, maar ja, beter laat dan nooit.
Het was een beterschapskaart van onze redder 🆒. Hij had er iets liefs op gezet en groetjes gedaan. Er stond ook op dat hij een paar dagen later nog wel langs zou komen 😃, maar dat ie vanwege oud en nieuw alleen een kaartje had geschreven, omdat hij met familie dingen ging doen die dagen.
We hebben nog gevraagd aan de broeder of die jongen nog langs was geweest, maar dat wist hij niet. Dus ja, wel super jammer, want dat was onze kans om met hem in contact te komen. Het ziekenhuis geeft niet zomaar adres en telefoonnummer, dus dat weet hij niet, maar we weten ook niet of hij dat gevraagd heeft.
Hij zal wel teleurgesteld in ons zijn, dat we niks meer van ons hebben laten horen, maar we hebben alleen een paar foto’s van hem en ons en verder ook geen gegevens van hem. De politie heeft ook geen gegevens zeggen ze, maar dat vinden we gek, want volgens ons heeft hij wel een verklaring afgelegd.
Ik weet niet wat we nu verder moeten doen.
We weten dat er veel Scandinaviërs (we weten het niet zeker, maar volgens ons komt hij uit Zweden) een vakantieappartement hebben bij ons in de buurt. We weten niet of zijn familie dat heeft of dat hij gewoon met zijn familie een vakantieappartement had gehuurd. Dus of we hem ooit nog zien …. :(
We hopen dat hij er van de zomer weer is en dat we hem ergens tegen komen, maar die kans is niet zo groot. Maar dat is nog zo’n beetje onze enige hoop. Twin en ik willen hem zo graag nog een keertje zien en hem knuffelen om hem te bedanken.
Als iemand nog een goed idee heeft is het altijd welkom :)
Wij geven het voorlopig nog niet op, maar we weten ook niet precies hoe we verder moeten.
Groetjes 🙂,
M&M’s
A
Hi,
ik wil jullie @Pin, @100Divergent11 en @Maii alvast bedanken voor jullie reacties. Ik ga z.s.m. een uitgebreider antwoord sturen op jullie uitgebreide reacties.
Ik loop een beetje (erg) achter met reageren, sorry, maar ik hoop het komend weekend een reactie te posten.
Superlief dat jullie ons zo goed helpen en uitgebreid met tips reageren.
Groetjes,
M&M’s
ik wil jullie @Pin, @100Divergent11 en @Maii alvast bedanken voor jullie reacties. Ik ga z.s.m. een uitgebreider antwoord sturen op jullie uitgebreide reacties.
Ik loop een beetje (erg) achter met reageren, sorry, maar ik hoop het komend weekend een reactie te posten.
Superlief dat jullie ons zo goed helpen en uitgebreid met tips reageren.
Groetjes,
M&M’s
A
@Maii,
Ik vind niet snel iets irritant. Jij mag overal op reageren, ook al is het even geleden en hebben anderen er ook al hun zegje over gedaan en lijkt het alsof het al afgesloten is. Soms ik het goed om nog eens terug te kijken. Ik probeer mijn energie altijd positief te gebruiken en niet te verspillen in irritaties. Ik lees alle commentaren en zie het als iets opbouwends. Ik probeer er sws altijd van te leren en er dus iets positiefs uit te halen en dat lukt zeker bij jouw bijdrage. Dus bedankt daarvoor alvast.
Ik denk van mezelf dat we er niet echt gay uitzien, maar das altijd lastig om over jezelf te zeggen. Die Mickey hoodie is wel cool en er zijn wel meer jongens die dat dragen. Ik weet niet of ik mijn muts op had met die Mickey oren, maar das toch soort van grappig als ik dat wel had. Onze oorbellen zijn ook niet echt dat je zegt supergay, toch?
Enige is wel dat we allebei een bibtight (wielrenpak zeg maar) aan hadden en die zitten wel strak om onze kontjes en van voren zie je onze bobbels (piemels) best wel duidelijk, maar ja, die zien we bij andere jongens in een wielrenbroekje ook wel en die worden niet allemaal in elkaar geslagen.
Ik zou niet weten hoe die jongens die ons aangevallen hadden eruit zien. Ik lag op de grond voordat ik er erg in had en was “out”. Mijn twinbroertje had wel al een tijdje zitten wachten op mij in het bushokje, dus het kan dat ze hem al een tijdje in de gaten hebben gehouden.
Hij zei pas geleden tegen mij dat hij nog wel had staan plassen achter het bushokje, omdat ie nodig moest. Daarvoor moest ie zijn wielrenpak wel half uitdoen. Misschien dat ze dat gezien hebben dat ie met zijn bovenlichaam bloot was en zijn broek zo’n beetje naar beneden, idk. Hij was wel een beetje tussen de bosjes gaan staan, dus dat hij vanaf de weg niet goed te zien was. Als je achter die bosjes staat kijk je over een soort weiland, dus vanaf de andere kant was hij misschien wel te zien, maar volgens hem was er niemand die naar hem keek. Maar al zou dat zo zijn, dan ga je iemand toch niet mishandelen daarom?
Die bosjes zijn best wel dicht, want we hebben er de laatste keer nog expres op gelet.
We hoorden de laatste keer dat we er waren van Franse vrienden dat het wel in de buurt is van een plek waar jongens (vooral ’s avonds) wel met elkaar afspreken voor seks. Maar daar wisten we toen het gebeurde niks vanaf, anders hadden we wel ergens anders afgesproken. Bovendien was het toen overdag.
Ik weet niet of die jongens ons al kenden. Het zou best kunnen dat ze ons vaker gezien hebben, want we fietsen daar best vaak langs. We lijken wel veel op elkaar, maar we hadden ons haar verschillend die dag.
We hebben over van alles al nagedacht wat de aanleiding zou kunnen zijn, maar we snappen het niet echt. Op mama’s stuur van de fiets (ik was met haar fiets mijn twin op gaan halen) zaten bloemetjes en ook zo’n mandje. Das wel soort van gay misschien, maar daar ga je toch niemand voor in elkaar slaan?
We komen niet verder dan dat we allebei strakke kleren aan hadden, mijn broertje had staan plassen, waarvoor hij zijn wielrenpak half uit moest trekken. Ik op een meisjesfiets met bloemetjes aan kwam rijden. We allebei oorbellen in hadden en dat we even elkaar hebben staan huggen en kussen en dat het achteraf in de buurt van een plek is waar homojongens wel eens afspreken voor seks. Later hebben we gehoord dat er wel eens vaker daar jongens “getreiterd” zijn.
Meer over de plek weten we eigenlijk niet. Nou ja, ’s nachts cruisen er kennelijk wel homo’s die op zoek zijn naar jongens. Maar wij waren er overdag. Misschien we de volgende keer ofzo nog wel eens gaan kijken ’s avonds.
Ik ben wel benieuwd hoe dat werkt dat je als je zoals ik niks meer weet, je het toch soort van misschien hebt onthouden. Hoe kun je die herinnering dan terug krijgen? Je schreef dat je wel een linkje kon sturen en daar ben ik wel nieuwsgierig naar.
We hebben wel al met onze psycholoog (waar we af en toe komen vanwege ons misbruik, maar das een ander verhaal) over deze mishandeling gepraat. Op zich luchtte dat wel op, maar we herinneren ons er niet meer dingen door.
Ik ga alles wat je over die jongen, die ons geholpen heeft, schreef en gevraagd hebt verderop beantwoorden. Want @Pin en @100Divergent11 hadden daar ook nog tips en vragen over. Dan kan ik dat mooi allemaal tegelijk opschrijven.
Het is idd wel een soort miracle/wonder dat die jongen op het juiste moment daar was en niet gewoon doorgefietst is, maar ons geholpen heeft. Gelukkig hebben ze hem niet ook in elkaar geslagen.
Dankjewel aan jou voor zoveel moeite erin te stoppen om het hele topic te lezen en allerlei tips te geven en mee te leven met ons. Dat doet ons een heleboel. Onze Franse vrienden zijn ook top, want die zijn er ook nog steeds mee bezig en als ze een idee hebben of iets gehoord hebben dan laten ze het ons weten.
We hopen niet dat jij je verdrietig voelt over wat ons overkomen is. Jij kunt er niets aandoen en je helpt ons goed met het oplossen en verwerken, maar trek het je niet te persoonlijk aan. Ik snap wel, ik kan ook niet tegen onrecht en dus snap ik het wel dat het je bezig houdt. Op zich gaat het met ons wel goed, alleen willen we die jongen heel graag nog eens zien.
Ik heb dat Japanse stukje even door google-translate gehaald en de vertaling hieronder gezet. Klopt het met hoe jij het bedoeld hebt?
- begin quote
de letterlijke "tekens":
こんにちは
あなたのグループに参加してもいいですか？
私はあなたが彼をある日見つけることを望む
我々はそれを見るつもりです
しかし、その時まで私はあなたを思います
私はあなたのためにそれを望む
fonetisch:
Kon'nichiwa,
Anata no gurūpu ni sanka shite mo īdesu ka?
Watashi wa anata ga kare o aru hi mitsukeru koto o nozomu
Wareware wa sore o miru tsumoridesu
Shikashi, sonotoki made watashi wa anata o omoimasu
Watashi wa anata no tame ni sore o nozomu
- einde quote
Vertaling:
Hi there
Mag ik lid worden van je groep?
Ik hoop dat je hem op een dag vindt
We gaan het zien.
Maar tot die tijd denk ik aan jou
Ik wens het voor je.
Superlief van je om dat zo op te schrijven en aan ons te sturen. Je wordt automatisch lid voor het leven van “onze” groep door een reactie te posten. Iedereen die aan ons denkt of hier iets post krijgt dat.
@100Divergent11 had ook al geschreven dat iedere, dus ook jouw reactie, belangrijk is en een bijdrage levert, ook al denken mensen soms dat hun reactie (te) laat komt. Zo’n reactie als de jouwe is nooit te laat en wordt altijd door ons gewaardeerd.
Ok, dit was een eerste deel van mijn reactie.
De rest, over die jongen die we graag willen vinden en uitgebreid willen bedanken volgt.
Sorry @Pin en @100Divergent11 dat ik eerst antwoord op wat Maii geschreven heeft, terwijl jullie al eerder gereageerd hadden. Voor een gedeelte heb ik ook nog openstaande vragen van jullie hierbij proberen te beantwoorden (na maanden, dus dat werd ondertussen ook wel eens tijd) ;)
Ik heb het expres zo gedaan om een beetje een logische volgorde aan te houden in het verhaal. Dit gaat meer over het begin en dat stuk over hoe we die jongen kunnen vinden etc. komt daarna.
Ik moet het nog schrijven, want ik loop nog steeds achter met de beantwoording.
Dat Microsoft zo nodig een urenlange update moest gaan doen, terwijl ik meerdere keren had aangegeven dat ik die update wilde uitstellen en ondanks dat toch gewoon begon met updaten, helpt ook niet echt als je net iets wilt gaan schrijven.
Dan vragen ze “kies een moment dat voor u het beste uitkomt” en verder “als de computer op dat moment toch in gebruik is, dan proberen we het op een later moment”,. Dus niet, je kunt hooguit 3 x ofzo uitstellen en dn nemen ze je hele computer gewoon over. Bovendien sluiten ze alle vensters die ik net geopend had met nuttige info, die wel handig waren voor de beantwoording.
Ok, dus nog ff werk aan de winkel voor mij, maar dan kunnen en mogen jullie alvast deze reactie bekijken en er op reageren.
Bedankt iedereen zover en ik hoop snel meer te posten :)
Groetjes,
M&M’s
Ik vind niet snel iets irritant. Jij mag overal op reageren, ook al is het even geleden en hebben anderen er ook al hun zegje over gedaan en lijkt het alsof het al afgesloten is. Soms ik het goed om nog eens terug te kijken. Ik probeer mijn energie altijd positief te gebruiken en niet te verspillen in irritaties. Ik lees alle commentaren en zie het als iets opbouwends. Ik probeer er sws altijd van te leren en er dus iets positiefs uit te halen en dat lukt zeker bij jouw bijdrage. Dus bedankt daarvoor alvast.
Ik denk van mezelf dat we er niet echt gay uitzien, maar das altijd lastig om over jezelf te zeggen. Die Mickey hoodie is wel cool en er zijn wel meer jongens die dat dragen. Ik weet niet of ik mijn muts op had met die Mickey oren, maar das toch soort van grappig als ik dat wel had. Onze oorbellen zijn ook niet echt dat je zegt supergay, toch?
Enige is wel dat we allebei een bibtight (wielrenpak zeg maar) aan hadden en die zitten wel strak om onze kontjes en van voren zie je onze bobbels (piemels) best wel duidelijk, maar ja, die zien we bij andere jongens in een wielrenbroekje ook wel en die worden niet allemaal in elkaar geslagen.
Ik zou niet weten hoe die jongens die ons aangevallen hadden eruit zien. Ik lag op de grond voordat ik er erg in had en was “out”. Mijn twinbroertje had wel al een tijdje zitten wachten op mij in het bushokje, dus het kan dat ze hem al een tijdje in de gaten hebben gehouden.
Hij zei pas geleden tegen mij dat hij nog wel had staan plassen achter het bushokje, omdat ie nodig moest. Daarvoor moest ie zijn wielrenpak wel half uitdoen. Misschien dat ze dat gezien hebben dat ie met zijn bovenlichaam bloot was en zijn broek zo’n beetje naar beneden, idk. Hij was wel een beetje tussen de bosjes gaan staan, dus dat hij vanaf de weg niet goed te zien was. Als je achter die bosjes staat kijk je over een soort weiland, dus vanaf de andere kant was hij misschien wel te zien, maar volgens hem was er niemand die naar hem keek. Maar al zou dat zo zijn, dan ga je iemand toch niet mishandelen daarom?
Die bosjes zijn best wel dicht, want we hebben er de laatste keer nog expres op gelet.
We hoorden de laatste keer dat we er waren van Franse vrienden dat het wel in de buurt is van een plek waar jongens (vooral ’s avonds) wel met elkaar afspreken voor seks. Maar daar wisten we toen het gebeurde niks vanaf, anders hadden we wel ergens anders afgesproken. Bovendien was het toen overdag.
Ik weet niet of die jongens ons al kenden. Het zou best kunnen dat ze ons vaker gezien hebben, want we fietsen daar best vaak langs. We lijken wel veel op elkaar, maar we hadden ons haar verschillend die dag.
We hebben over van alles al nagedacht wat de aanleiding zou kunnen zijn, maar we snappen het niet echt. Op mama’s stuur van de fiets (ik was met haar fiets mijn twin op gaan halen) zaten bloemetjes en ook zo’n mandje. Das wel soort van gay misschien, maar daar ga je toch niemand voor in elkaar slaan?
We komen niet verder dan dat we allebei strakke kleren aan hadden, mijn broertje had staan plassen, waarvoor hij zijn wielrenpak half uit moest trekken. Ik op een meisjesfiets met bloemetjes aan kwam rijden. We allebei oorbellen in hadden en dat we even elkaar hebben staan huggen en kussen en dat het achteraf in de buurt van een plek is waar homojongens wel eens afspreken voor seks. Later hebben we gehoord dat er wel eens vaker daar jongens “getreiterd” zijn.
Meer over de plek weten we eigenlijk niet. Nou ja, ’s nachts cruisen er kennelijk wel homo’s die op zoek zijn naar jongens. Maar wij waren er overdag. Misschien we de volgende keer ofzo nog wel eens gaan kijken ’s avonds.
Ik ben wel benieuwd hoe dat werkt dat je als je zoals ik niks meer weet, je het toch soort van misschien hebt onthouden. Hoe kun je die herinnering dan terug krijgen? Je schreef dat je wel een linkje kon sturen en daar ben ik wel nieuwsgierig naar.
We hebben wel al met onze psycholoog (waar we af en toe komen vanwege ons misbruik, maar das een ander verhaal) over deze mishandeling gepraat. Op zich luchtte dat wel op, maar we herinneren ons er niet meer dingen door.
Ik ga alles wat je over die jongen, die ons geholpen heeft, schreef en gevraagd hebt verderop beantwoorden. Want @Pin en @100Divergent11 hadden daar ook nog tips en vragen over. Dan kan ik dat mooi allemaal tegelijk opschrijven.
Het is idd wel een soort miracle/wonder dat die jongen op het juiste moment daar was en niet gewoon doorgefietst is, maar ons geholpen heeft. Gelukkig hebben ze hem niet ook in elkaar geslagen.
Dankjewel aan jou voor zoveel moeite erin te stoppen om het hele topic te lezen en allerlei tips te geven en mee te leven met ons. Dat doet ons een heleboel. Onze Franse vrienden zijn ook top, want die zijn er ook nog steeds mee bezig en als ze een idee hebben of iets gehoord hebben dan laten ze het ons weten.
We hopen niet dat jij je verdrietig voelt over wat ons overkomen is. Jij kunt er niets aandoen en je helpt ons goed met het oplossen en verwerken, maar trek het je niet te persoonlijk aan. Ik snap wel, ik kan ook niet tegen onrecht en dus snap ik het wel dat het je bezig houdt. Op zich gaat het met ons wel goed, alleen willen we die jongen heel graag nog eens zien.
Ik heb dat Japanse stukje even door google-translate gehaald en de vertaling hieronder gezet. Klopt het met hoe jij het bedoeld hebt?
- begin quote
de letterlijke "tekens":
こんにちは
あなたのグループに参加してもいいですか？
私はあなたが彼をある日見つけることを望む
我々はそれを見るつもりです
しかし、その時まで私はあなたを思います
私はあなたのためにそれを望む
fonetisch:
Kon'nichiwa,
Anata no gurūpu ni sanka shite mo īdesu ka?
Watashi wa anata ga kare o aru hi mitsukeru koto o nozomu
Wareware wa sore o miru tsumoridesu
Shikashi, sonotoki made watashi wa anata o omoimasu
Watashi wa anata no tame ni sore o nozomu
- einde quote
Vertaling:
Hi there
Mag ik lid worden van je groep?
Ik hoop dat je hem op een dag vindt
We gaan het zien.
Maar tot die tijd denk ik aan jou
Ik wens het voor je.
Superlief van je om dat zo op te schrijven en aan ons te sturen. Je wordt automatisch lid voor het leven van “onze” groep door een reactie te posten. Iedereen die aan ons denkt of hier iets post krijgt dat.
@100Divergent11 had ook al geschreven dat iedere, dus ook jouw reactie, belangrijk is en een bijdrage levert, ook al denken mensen soms dat hun reactie (te) laat komt. Zo’n reactie als de jouwe is nooit te laat en wordt altijd door ons gewaardeerd.
Ok, dit was een eerste deel van mijn reactie.
De rest, over die jongen die we graag willen vinden en uitgebreid willen bedanken volgt.
Sorry @Pin en @100Divergent11 dat ik eerst antwoord op wat Maii geschreven heeft, terwijl jullie al eerder gereageerd hadden. Voor een gedeelte heb ik ook nog openstaande vragen van jullie hierbij proberen te beantwoorden (na maanden, dus dat werd ondertussen ook wel eens tijd) ;)
Ik heb het expres zo gedaan om een beetje een logische volgorde aan te houden in het verhaal. Dit gaat meer over het begin en dat stuk over hoe we die jongen kunnen vinden etc. komt daarna.
Ik moet het nog schrijven, want ik loop nog steeds achter met de beantwoording.
Dat Microsoft zo nodig een urenlange update moest gaan doen, terwijl ik meerdere keren had aangegeven dat ik die update wilde uitstellen en ondanks dat toch gewoon begon met updaten, helpt ook niet echt als je net iets wilt gaan schrijven.
Dan vragen ze “kies een moment dat voor u het beste uitkomt” en verder “als de computer op dat moment toch in gebruik is, dan proberen we het op een later moment”,. Dus niet, je kunt hooguit 3 x ofzo uitstellen en dn nemen ze je hele computer gewoon over. Bovendien sluiten ze alle vensters die ik net geopend had met nuttige info, die wel handig waren voor de beantwoording.
Ok, dus nog ff werk aan de winkel voor mij, maar dan kunnen en mogen jullie alvast deze reactie bekijken en er op reageren.
Bedankt iedereen zover en ik hoop snel meer te posten :)
Groetjes,
M&M’s
A
Hi Maii,
’s avonds terug gaan is misschien een beetje te gevaarlijk. Ik denk ook dat die gasten ons eerder herkennen dan wij hen. Ik weet sws niet hoe ze eruit zien of ik moet ineens een brainwave krijgen en me iets herinneren (kijk maar als je dat linkje weer weet kun je hem wel hier ergens posten).
Het zou wel mooi zijn als we DNA hadden, want als ze dan een keertje ergens anders voor gepakt worden en DNA moeten geven dan hebben we een match. Alleen zou ik niet weten of we dat hebben. Ze hebben geen seksdingen met ons gedaan, dus sperma ofzo is er sws niet. Ik weet niet of ze op ons gespuugd hebben, maar sommige kleren hebben we al weggegooid omdat die helemaal kapot waren en andere hebben we al gewassen.
Die Scandinavische jongen heeft ons natuurlijk geholpen en die kan ook wel DNA achter gelaten hebben en jammer genoeg hebben we dat ook niet. Waarschijnlijk zou ons dat ook niet helpen om hem te vinden, want ik kan me niet voorstellen dat hij iets doet waardoor hij de politie zijn DNA zou moeten afgeven.
Hij heeft mij wel aangeraakt om te kijken of ik nog ademde en hij had ook onder mijn kleren gevoeld en gekeken of er bloedingen of wonden waren. Zoiets herinner ik me dat hij in het ziekenhuis vertelde toen hij op bezoek was geweest.
Volgens mij had de politie onze fietsen, die ze later terug gevonden hadden wel onderzocht op sporen. Maar ik weet niet of daar nog iets uit is gekomen, zoals vingerafdrukken ofzo. Maar ik denk dat als ze die vingerafdrukken hebben, ze die dan wel ergens in een computer hebben staan om te vergelijken met vingerafdrukken van criminelen.
Mijn twin had gewoon in de bosjes geplast en niet tegen iemand zijn huisdeur of over iemands spullen, dus ja, ik zou ook niet weten waarom ze dan boos zouden zijn. Ik bedenk net wel dat die bosjes met de kerst natuurlijk niet zo dicht begroeid waren, dus misschien kon je hem wel zien staan plassen, want hij wilde niet te ver van zijn fiets vandaan gaan staan, omdat ie anders bang was dat iemand die zou pikken. Hij zou er dan ook niet achteraan kunnen gaan als hij aan het plassen was. Ik weet het ook niet verder.
Iemand had wel gezegd dat ie misschien over een verstopplek van drugs heeft staan plassen, maar daar geloof ik niks van. Je gaat toch geen drugs zomaar tussen de bosjes leggen. Maar ja, als ie over een zakje pillen geplast heeft dan was er vast weinig meer over van die pillen.
Je hoeft geen sorry voor ons te zeggen. Wij vonden het alleen vervelend voor jou.
Bedankt voor de complete vertaling van dat Japanse stukje. Misschien waren er idd een paar letters of tekens verdwenen. Maar bedankt voor de lieve boodschap.
Ja, haha, welkom bij de club. Als je dat linkje nog vind mag je hem hier wel plaatsen, dan lees ik het wel.
Bedankt voor alle hulp :)
Groetjes,
M&M’s
’s avonds terug gaan is misschien een beetje te gevaarlijk. Ik denk ook dat die gasten ons eerder herkennen dan wij hen. Ik weet sws niet hoe ze eruit zien of ik moet ineens een brainwave krijgen en me iets herinneren (kijk maar als je dat linkje weer weet kun je hem wel hier ergens posten).
Het zou wel mooi zijn als we DNA hadden, want als ze dan een keertje ergens anders voor gepakt worden en DNA moeten geven dan hebben we een match. Alleen zou ik niet weten of we dat hebben. Ze hebben geen seksdingen met ons gedaan, dus sperma ofzo is er sws niet. Ik weet niet of ze op ons gespuugd hebben, maar sommige kleren hebben we al weggegooid omdat die helemaal kapot waren en andere hebben we al gewassen.
Die Scandinavische jongen heeft ons natuurlijk geholpen en die kan ook wel DNA achter gelaten hebben en jammer genoeg hebben we dat ook niet. Waarschijnlijk zou ons dat ook niet helpen om hem te vinden, want ik kan me niet voorstellen dat hij iets doet waardoor hij de politie zijn DNA zou moeten afgeven.
Hij heeft mij wel aangeraakt om te kijken of ik nog ademde en hij had ook onder mijn kleren gevoeld en gekeken of er bloedingen of wonden waren. Zoiets herinner ik me dat hij in het ziekenhuis vertelde toen hij op bezoek was geweest.
Volgens mij had de politie onze fietsen, die ze later terug gevonden hadden wel onderzocht op sporen. Maar ik weet niet of daar nog iets uit is gekomen, zoals vingerafdrukken ofzo. Maar ik denk dat als ze die vingerafdrukken hebben, ze die dan wel ergens in een computer hebben staan om te vergelijken met vingerafdrukken van criminelen.
Mijn twin had gewoon in de bosjes geplast en niet tegen iemand zijn huisdeur of over iemands spullen, dus ja, ik zou ook niet weten waarom ze dan boos zouden zijn. Ik bedenk net wel dat die bosjes met de kerst natuurlijk niet zo dicht begroeid waren, dus misschien kon je hem wel zien staan plassen, want hij wilde niet te ver van zijn fiets vandaan gaan staan, omdat ie anders bang was dat iemand die zou pikken. Hij zou er dan ook niet achteraan kunnen gaan als hij aan het plassen was. Ik weet het ook niet verder.
Iemand had wel gezegd dat ie misschien over een verstopplek van drugs heeft staan plassen, maar daar geloof ik niks van. Je gaat toch geen drugs zomaar tussen de bosjes leggen. Maar ja, als ie over een zakje pillen geplast heeft dan was er vast weinig meer over van die pillen.
Je hoeft geen sorry voor ons te zeggen. Wij vonden het alleen vervelend voor jou.
Bedankt voor de complete vertaling van dat Japanse stukje. Misschien waren er idd een paar letters of tekens verdwenen. Maar bedankt voor de lieve boodschap.
Ja, haha, welkom bij de club. Als je dat linkje nog vind mag je hem hier wel plaatsen, dan lees ik het wel.
Bedankt voor alle hulp :)
Groetjes,
M&M’s
A
Hi 100Divergent11,
Je hebt gelijk, al die dingen zijn in mijn ogen ook geen goede reden om ons “aan te vallen”. Het is gewoon zinloos geweld. Misschien waren ze wel onder invloed van iets, drank of drugs ofzo, idk, maar das ook geen excuus.
We zullen er wel nooit achter komen waarom ze het gedaan hebben. De kans dat we er achter komen wie het gedaan heeft lijkt ook met de dag kleiner te worden.
Eén van onze Franse vrienden wil met de scooter daar ’s avonds gaan rijden en filmen, maar dat lijkt ons niet zo’n goed plan. Straks gaan ze hem ook klappen. Ik wil ook eigenlijk helemaal niet weten hoe het er daar ’s avonds aan toe gaat.
In donker snap ik nog wel dat het gevaarlijk is, maar overdag toen wij er waren niet.
Ik ken daar sws nog wel 2 plekken in de buurt waar jongens voor seks gevraagd worden. Eentje is bij de dure, grote hotels, dus waar de dikke auto’s ook staan zoals Rolls en Bentley en Lamborghini. Daar lopen dan van die rijke gasten die denken dat met geld alles te koop is.
Mijn twin en ik waren een keertje aan het skaten op de boulevard en we gingen na een tijdje skaten ff tegenover zo’n duur hotel zitten om uit te rusten en even later kwam er één of ander vage gast in een duur pak naast ons zitten en die zat gelijk al aan mijn buik.
Ik had een korte broek aan en een overhemdje, maar dan met knoopjes open. Hij zei zoiets als “j’aime ce que je vois” (het bevalt me wat ik zie) en wreef met zijn hand over mijn buik.
Toen liet ie geld zien en toen had ik hem uitgescholden en gezegd ‘Ta gueule” (shut the f**k up) en toen nog zoiets als “T’es putain de fou?” (Are you f***ing crazy?) en toen zat ie nog een keer aan me en toen zei mijn twin “Nique ta mère!” (f**k your mother) en toen waren we weg gegaan. Andere mensen keken ons allemaal een beetje vreemd aan.
Dat was misschien wel een beetje grof van ons, maar die gast zat aan mij en dan gaat ie met geld wapperen en zeggen “het bevalt me wat ik zie”. Wat een idioot. Dus ja, dan denk je dat je veilig bent op een luxe boulevard met dure hotels. Wij logeren daar niet hoor, we wonen 10 km verderop.
Een eindje verderop weet ik dat er soms jongens staan die zichzelf aanbieden voor seks. Ik wist dat eerst ook niet, maar één van onze vrienden had dat gezegd, want een jongen van zijn school had dat een tijdje gedaan. Hij was er op één of andere manier in geraakt, maar nu gaat het gelukkig weer goed met hem. Hij had ons er ook een beetje over verteld en das echt een schimmig wereldje.
Die jongens staan dan in bushokjes te wachten, alsof ze echt op de bus staan te wachten. De politie weet dat wel, maar meestal doen ze er niks aan. Behalve als ze weten dat ze minderjarig zijn.
Alhoewel die jongen was toen net 17 en hij ziet er misschien uit als 18-19, maar ze hadden nooit zijn papieren gecontroleerd.
Dus ja, we weten wel een paar plekken, maar we gaan gewoon naar de boulevard, want daar zijn altijd mensen en dus is het niet zo gevaarlijk, denk ik. Je moet alleen nooit met zo’n gast mee gaan naar zijn hotelkamer.
Oh ja, we kiezen voor de echte knuffel van jou, alsjeblieft. Krijg jij er gelijk eentje terug.
Btw het gaat wel goed met ons hoor. No worries.
Soms zouden we wel terug willen in de tijd en dus “Return To Innocence”. Deze is van Enigma en er komt ook nog een eenhoorn in voor, wat wil je nog meer?
https://www.youtube.com/watch?v=Rk_sAHh9s08
Groetjes,
M&M’s
Je hebt gelijk, al die dingen zijn in mijn ogen ook geen goede reden om ons “aan te vallen”. Het is gewoon zinloos geweld. Misschien waren ze wel onder invloed van iets, drank of drugs ofzo, idk, maar das ook geen excuus.
We zullen er wel nooit achter komen waarom ze het gedaan hebben. De kans dat we er achter komen wie het gedaan heeft lijkt ook met de dag kleiner te worden.
Eén van onze Franse vrienden wil met de scooter daar ’s avonds gaan rijden en filmen, maar dat lijkt ons niet zo’n goed plan. Straks gaan ze hem ook klappen. Ik wil ook eigenlijk helemaal niet weten hoe het er daar ’s avonds aan toe gaat.
In donker snap ik nog wel dat het gevaarlijk is, maar overdag toen wij er waren niet.
Ik ken daar sws nog wel 2 plekken in de buurt waar jongens voor seks gevraagd worden. Eentje is bij de dure, grote hotels, dus waar de dikke auto’s ook staan zoals Rolls en Bentley en Lamborghini. Daar lopen dan van die rijke gasten die denken dat met geld alles te koop is.
Mijn twin en ik waren een keertje aan het skaten op de boulevard en we gingen na een tijdje skaten ff tegenover zo’n duur hotel zitten om uit te rusten en even later kwam er één of ander vage gast in een duur pak naast ons zitten en die zat gelijk al aan mijn buik.
Ik had een korte broek aan en een overhemdje, maar dan met knoopjes open. Hij zei zoiets als “j’aime ce que je vois” (het bevalt me wat ik zie) en wreef met zijn hand over mijn buik.
Toen liet ie geld zien en toen had ik hem uitgescholden en gezegd ‘Ta gueule” (shut the f**k up) en toen nog zoiets als “T’es putain de fou?” (Are you f***ing crazy?) en toen zat ie nog een keer aan me en toen zei mijn twin “Nique ta mère!” (f**k your mother) en toen waren we weg gegaan. Andere mensen keken ons allemaal een beetje vreemd aan.
Dat was misschien wel een beetje grof van ons, maar die gast zat aan mij en dan gaat ie met geld wapperen en zeggen “het bevalt me wat ik zie”. Wat een idioot. Dus ja, dan denk je dat je veilig bent op een luxe boulevard met dure hotels. Wij logeren daar niet hoor, we wonen 10 km verderop.
Een eindje verderop weet ik dat er soms jongens staan die zichzelf aanbieden voor seks. Ik wist dat eerst ook niet, maar één van onze vrienden had dat gezegd, want een jongen van zijn school had dat een tijdje gedaan. Hij was er op één of andere manier in geraakt, maar nu gaat het gelukkig weer goed met hem. Hij had ons er ook een beetje over verteld en das echt een schimmig wereldje.
Die jongens staan dan in bushokjes te wachten, alsof ze echt op de bus staan te wachten. De politie weet dat wel, maar meestal doen ze er niks aan. Behalve als ze weten dat ze minderjarig zijn.
Alhoewel die jongen was toen net 17 en hij ziet er misschien uit als 18-19, maar ze hadden nooit zijn papieren gecontroleerd.
Dus ja, we weten wel een paar plekken, maar we gaan gewoon naar de boulevard, want daar zijn altijd mensen en dus is het niet zo gevaarlijk, denk ik. Je moet alleen nooit met zo’n gast mee gaan naar zijn hotelkamer.
Oh ja, we kiezen voor de echte knuffel van jou, alsjeblieft. Krijg jij er gelijk eentje terug.
Btw het gaat wel goed met ons hoor. No worries.
Soms zouden we wel terug willen in de tijd en dus “Return To Innocence”. Deze is van Enigma en er komt ook nog een eenhoorn in voor, wat wil je nog meer?
https://www.youtube.com/watch?v=Rk_sAHh9s08
Groetjes,
M&M’s
A
Hi @Pin,
Ik vind jouw theorie wel interessant en het zou best zo kunnen zijn. Ook kunnen het natuurlijk “toeristen” geweest zijn, die daar voor het eerst en het laatst geweest zijn. Wel met slechte bedoelingen, maar ok. Je hoort zo vaak dat bv. buitenlandse toeristen of voetbalfans of zoiets ergens de boel op zijn kop zetten.
Het beste laten we het aan de politie over en wie weet komt er ooit nog iets uit. Ik hoop niet dat de aanleiding dan is dat er iemand anders lastig gevallen wordt natuurlijk, maar vaak is dat wel zo in het echt. Hoe zo’n minuutje je leven kan veranderen.
Wij hebben het voor onszelf soort van ergens geparkeerd en proberen ons vooral te richten op het terugvinden van onze redder. Alsof dat makkelijker is. Maar ja, dat zou ons wel een beter gevoel geven en das soort van positief om daar dan energie in te steken.
Dat drugsverhaal komt van onze vrienden in Frankrijk. Volgens mij is het ook niet echt ergens op gebaseerd. Er zullen vast ook wel drugs gebruikt worden op zo’n seksplek, maar dat weet ik helemaal niet zeker. Tot een tijdje terug wisten we niet eens dat het een seksplek is. Iedereen probeert een verklaring te vinden, want niet weten waarom is ook zo frustrerend.
Ik had nog gevraagd of hij vlak voordat ik bij hem was had staan plassen, maar hij zei dat hij nadat hij me opgebeld had al nodig moest plassen, maar dat hij dacht die ie wel kon wachten totdat ik bij hem was en dat we dan samen een plekje uit konden zoeken.
Hij wist dat hij zich half moest uitkleden en dat wilde hij liever niet doen als hij alleen was. Maar hij moest zo nodig dat ie al ruim voordat ik bij hem was, geplast had. Dus ja, als die anderen hem hadden zien plassen, dan hadden ze toch wel gelijk er iets van kunnen zeggen, denk ik. Waarom dan wachten totdat ik er ook was?
Dan nog even dat andere verhaal.
Ik denk dat die man/jongen, die aan mij zat, achterin de twintig was ofzo, maar idk, het ging ook zo snel. Het ene moment gingen we zitten om uit te rusten, dan raakte iemand mijn buik aan en ik wist niet wat er gebeurde. Ik dacht eerst dat hij het gewoon aardig bedoelde. We krijgen wel eens vaker een complimentje dat we er goed of leuk uitzien of dat we veel op elkaar lijken.
Toen liet ie ineens dat geld zien en ging hij mij weer aanraken en toen wist ik zeker dat het foute boel was. Het heeft bij elkaar misschien een minuutje geduurd of misschien nog korter, idk. Dit was vorig jaar al gebeurd, dus voordat we mishandeld werden. We waren net zo snel als we hem ontmoet hadden weer uit elkaar gegaan. Misschien had hij ons al langer in de gaten gehad, omdat we al een tijdje daar heen en weer aan het skaten waren, maar dat weten we niet, dat denken we alleen.
Toen hadden we het er gelijk nog wel even over gehad met papa en mama, want die zaten ergens in de buurt iets te drinken. Verder hebben we er niks mee gedaan, omdat we heel vaak op die boulevard komen en er eigenlijk nooit iets gebeurd is. Dit was ook voorbij voordat we er erg in hadden.
Nu ik over “rare” plekken aan het nadenken was, moest ik hier weer aan denken en je hoort wel vaker verhalen dat gasten met geld denken dat de wereld van hun is en dat er meisjes mee genomen worden naar hotelkamers voor seks. Dat kan natuurlijk ook met jongens gebeuren. Dat heb ik wel eens bij undercover op tv gezien.
Het is allemaal raar, dat die dingen gewoon gebeuren waar je bij staat.
Ik ga me nu vooral bezig houden met het vinden van die jongen. Ik zal er binnenkort wel het één en ander over vertellen.
Bedankt voor je reactie. Het helpt wel om er nog eens over na te denken, wat er echt gebeurd kan zijn.
Groetjes 🙂,
M&M’s
Ik vind jouw theorie wel interessant en het zou best zo kunnen zijn. Ook kunnen het natuurlijk “toeristen” geweest zijn, die daar voor het eerst en het laatst geweest zijn. Wel met slechte bedoelingen, maar ok. Je hoort zo vaak dat bv. buitenlandse toeristen of voetbalfans of zoiets ergens de boel op zijn kop zetten.
Het beste laten we het aan de politie over en wie weet komt er ooit nog iets uit. Ik hoop niet dat de aanleiding dan is dat er iemand anders lastig gevallen wordt natuurlijk, maar vaak is dat wel zo in het echt. Hoe zo’n minuutje je leven kan veranderen.
Wij hebben het voor onszelf soort van ergens geparkeerd en proberen ons vooral te richten op het terugvinden van onze redder. Alsof dat makkelijker is. Maar ja, dat zou ons wel een beter gevoel geven en das soort van positief om daar dan energie in te steken.
Dat drugsverhaal komt van onze vrienden in Frankrijk. Volgens mij is het ook niet echt ergens op gebaseerd. Er zullen vast ook wel drugs gebruikt worden op zo’n seksplek, maar dat weet ik helemaal niet zeker. Tot een tijdje terug wisten we niet eens dat het een seksplek is. Iedereen probeert een verklaring te vinden, want niet weten waarom is ook zo frustrerend.
Ik had nog gevraagd of hij vlak voordat ik bij hem was had staan plassen, maar hij zei dat hij nadat hij me opgebeld had al nodig moest plassen, maar dat hij dacht die ie wel kon wachten totdat ik bij hem was en dat we dan samen een plekje uit konden zoeken.
Hij wist dat hij zich half moest uitkleden en dat wilde hij liever niet doen als hij alleen was. Maar hij moest zo nodig dat ie al ruim voordat ik bij hem was, geplast had. Dus ja, als die anderen hem hadden zien plassen, dan hadden ze toch wel gelijk er iets van kunnen zeggen, denk ik. Waarom dan wachten totdat ik er ook was?
Dan nog even dat andere verhaal.
Ik denk dat die man/jongen, die aan mij zat, achterin de twintig was ofzo, maar idk, het ging ook zo snel. Het ene moment gingen we zitten om uit te rusten, dan raakte iemand mijn buik aan en ik wist niet wat er gebeurde. Ik dacht eerst dat hij het gewoon aardig bedoelde. We krijgen wel eens vaker een complimentje dat we er goed of leuk uitzien of dat we veel op elkaar lijken.
Toen liet ie ineens dat geld zien en ging hij mij weer aanraken en toen wist ik zeker dat het foute boel was. Het heeft bij elkaar misschien een minuutje geduurd of misschien nog korter, idk. Dit was vorig jaar al gebeurd, dus voordat we mishandeld werden. We waren net zo snel als we hem ontmoet hadden weer uit elkaar gegaan. Misschien had hij ons al langer in de gaten gehad, omdat we al een tijdje daar heen en weer aan het skaten waren, maar dat weten we niet, dat denken we alleen.
Toen hadden we het er gelijk nog wel even over gehad met papa en mama, want die zaten ergens in de buurt iets te drinken. Verder hebben we er niks mee gedaan, omdat we heel vaak op die boulevard komen en er eigenlijk nooit iets gebeurd is. Dit was ook voorbij voordat we er erg in hadden.
Nu ik over “rare” plekken aan het nadenken was, moest ik hier weer aan denken en je hoort wel vaker verhalen dat gasten met geld denken dat de wereld van hun is en dat er meisjes mee genomen worden naar hotelkamers voor seks. Dat kan natuurlijk ook met jongens gebeuren. Dat heb ik wel eens bij undercover op tv gezien.
Het is allemaal raar, dat die dingen gewoon gebeuren waar je bij staat.
Ik ga me nu vooral bezig houden met het vinden van die jongen. Ik zal er binnenkort wel het één en ander over vertellen.
Bedankt voor je reactie. Het helpt wel om er nog eens over na te denken, wat er echt gebeurd kan zijn.
Groetjes 🙂,
M&M’s
A
Hi @100Divergent11,
We gaan idd beter niet zelf op onderzoek uit en laten het wel aan de politie over. Maar die Franse jongens willen helpen, maar we willen niet dat ze zelf in de problemen komen.
Twin en ik waren vooral verbaasd over dat die man/jongen bij dat hotel aan mij zat. Het ging allemaal supersnel en normaal schelden we eigenlijk nooit, maar ok. Dat floepte er zo maar uit en toen hij weer aan me zat waren we gelijk weg gegaan. Die scheldwoorden zeggen die vrienden ook wel eens als ze met een groepje zijn en dat kwam er ineens uit. Die gast had dat kennelijk ook nooit verwacht van een paar skatende pubers, maar ja.
Ik snap eigenlijk nog steeds niet dat die jongen dat durfde te doen, want er waren tientallen mensen om ons heen. Kennelijk, als je net doet alsof het je neefjes zijn ofzo, valt het niet op als je aan iemand zit. Hij zat echt letterlijk met zijn hand al onder mijn navel en aan de rand van mijn korte broek, richting jeweetwel. Als ik niet een stapje naar achteren had gedaan, had ie er misschien wel in geknepen. Echt ziek, die gast, maar gelukkig is er verder niks gebeurd.
We waren wel wat gewend door ons misbruik, maar we dachten net dat we daar van af waren.
Het is toch niet dat we het uitlokken doordat we ons overhemd helemaal los hadden? Het was gewoon lekker zonnig weer en er lopen dan wel meer jongens een beetje bloot rond. Sommige hebben alleen een sportbroekje aan en das toch niet raar?
Hopelijk worden dat soort gasten gestraft of door hun geweten (wat ze waarschijnlijk niet hebben, maar ok) of door de politie ofzo.
Ik vind een aanraking op zich niet altijd vreemd, maar door een onbekende en dan ook nog de plek waar hij me aanraakte is echt ziek.
Ik vond die videoclip wel mooi. Back to innocence. Dat is voor ons al lang geleden. Was het nog maar zo….
Bedankt voor de mooie spreuken.
Volgende reactie ga ik vertellen over onze zoektocht. Das wat positiever allemaal, maar ja, ik ben ook wel blij dat ik even over die minder mooie dingen heb kunnen praten. Dat is altijd goed.
Groetjes 🙂,
M&M’s
We gaan idd beter niet zelf op onderzoek uit en laten het wel aan de politie over. Maar die Franse jongens willen helpen, maar we willen niet dat ze zelf in de problemen komen.
Twin en ik waren vooral verbaasd over dat die man/jongen bij dat hotel aan mij zat. Het ging allemaal supersnel en normaal schelden we eigenlijk nooit, maar ok. Dat floepte er zo maar uit en toen hij weer aan me zat waren we gelijk weg gegaan. Die scheldwoorden zeggen die vrienden ook wel eens als ze met een groepje zijn en dat kwam er ineens uit. Die gast had dat kennelijk ook nooit verwacht van een paar skatende pubers, maar ja.
Ik snap eigenlijk nog steeds niet dat die jongen dat durfde te doen, want er waren tientallen mensen om ons heen. Kennelijk, als je net doet alsof het je neefjes zijn ofzo, valt het niet op als je aan iemand zit. Hij zat echt letterlijk met zijn hand al onder mijn navel en aan de rand van mijn korte broek, richting jeweetwel. Als ik niet een stapje naar achteren had gedaan, had ie er misschien wel in geknepen. Echt ziek, die gast, maar gelukkig is er verder niks gebeurd.
We waren wel wat gewend door ons misbruik, maar we dachten net dat we daar van af waren.
Het is toch niet dat we het uitlokken doordat we ons overhemd helemaal los hadden? Het was gewoon lekker zonnig weer en er lopen dan wel meer jongens een beetje bloot rond. Sommige hebben alleen een sportbroekje aan en das toch niet raar?
Hopelijk worden dat soort gasten gestraft of door hun geweten (wat ze waarschijnlijk niet hebben, maar ok) of door de politie ofzo.
Ik vind een aanraking op zich niet altijd vreemd, maar door een onbekende en dan ook nog de plek waar hij me aanraakte is echt ziek.
Ik vond die videoclip wel mooi. Back to innocence. Dat is voor ons al lang geleden. Was het nog maar zo….
Bedankt voor de mooie spreuken.
Volgende reactie ga ik vertellen over onze zoektocht. Das wat positiever allemaal, maar ja, ik ben ook wel blij dat ik even over die minder mooie dingen heb kunnen praten. Dat is altijd goed.
Groetjes 🙂,
M&M’s
Bladzijde 4 / 6
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
