Ik loop hier al een paar weken mee rond en wilde het steeds niet posten en het zelf oplossen, maar ja, een beetje hulp van jullie kan geen kwaad.
Ik heb best lang getwijfeld over het plaatsen en ook over als ik het zou plaatsen onder welke categorie en titel. Het is ondertussen ook al lang voorbij mijn bedtijd en het wordt steeds later. Ik heb net eerst nog andere topics beantwoord om deze maar zo lang mogelijk uit te stellen, maar nu moet het er maar van komen. Mijn twin wil ook dat ik hem nu plaats en hij heeft al aangeboden om op de “plaats reactie” knop te drukken.
Als jullie dit topic gelezen hebben weten jullie gelijk waarom ik hier een maand niets gepost heb.
Ik heb getwijfeld over de volgende titels:
1. Is dit homohaat of een “gewone” vechtpartij?
2. Ik kus op straat een andere jongen en voor ik het weet word ik wakker in het ziekenhuis
Maar het is toch een andere geworden, zoals jullie al gezien hebben. Ik wil wat er gebeurd is op een positieve manier benaderen en niet de nadruk teveel leggen op alle negatieve dingen die er gebeurd zijn. Ik ga het verhaal met (een hoop) negatieve dingen erin wel vertellen, maar ik hoop er uiteindelijk wel een positief gevoel aan over houden.
Ik wil dus iemand bedanken en mijn twin ook. Iemand die iig mijn leven heeft gered. Maar ja, hoe doe je dat en hoe vind ik hem. Daar kan ik wel wat hulp bij gebruiken.
Here we go. Het is best wel emotioneel, vandaar dus deze categorie.
Vorige maand had mijn twinbroertje 2 lekke banden met zijn fiets en niemand thuis had tijd om hem met de auto op te halen en toen ging ik met de elektrische fiets van mama hem ophalen. Het was iets van 10 km verderop. Hij had al een uur gelopen ofzo dus hij was het ook al een beetje beu en we hadden afgesproken bij een bushalte, want daar kon hij dan even uitrusten en zijn fiets daar laten staan, zodat we die later op konden halen met de auto.
Toen ik daar aankwam was ik blij mijn twin weer te zien en ik liep naar hem toe en gaf hem een kus en een hug en hij mij. Dat vinden sommigen misschien raar, maar we kussen elkaar elke dag na het opstaan en voordat we gaan slapen en ook als we elkaar een tijdje niet gezien hebben of gewoon zomaar. Het was gewoon een kus op zijn wang, dus niet tongen voor als het niet duidelijk is.
We wilden net zijn fiets op slot zetten met een ketting die ik meegenomen had en daarna zouden we samen op de elektrische fiets naar huis gaan, maar dat heb ik later pas allemaal gehoord, want ik kan me er helemaal niets van herinneren. Het eerste wat ik weer weet is dat ik in een ziekenhuis wakker word. Ik wist niet waar ik was en wat er gebeurd was. Ik heb het later pas gehoord van mijn twinbroer.
Waarschijnlijk ben ik vanaf achteren onderuit geschopt door een paar jongens, want mijn benen waren zwaar gekneusd en ik had overal blauwe plekken. Door die schoppen was ik ook nog ongelukkig op de stoeprand of het fietsenrek gevallen en ben ik bewusteloos geraakt en had ik een hoofdwond. Mijn armen en borstkas, buik en rug waren ook helemaal bont en blauw en elke beweging deed pijn.
Mijn twin weet ook niet alles precies, want hij was ook geslagen en geschopt. Hij was niet bewusteloos geraakt, maar hij was in shock omdat ik niet meer reageerde. Van die jongens weet hij ook niet veel meer, omdat er zoveel gebeurde in korte tijd en hij was heel erg ongerust over mij. Ik vind het zo erg voor mijn broertje. Hij heeft mij daar zien liggen, ik weet er niks meer van.
We snappen niet wat er gebeurd is en vooral niet waarom. We denken misschien omdat we elkaar gekust hebben, tenminste dat zeggen anderen dat het daarom wel zou zijn, want er zijn al eerder gay jongens mishandeld in die buurt, maar dat is toch belachelijk.
We doen niemand kwaad en dan krijgen we dit. Eerst dachten we dat het vanwege onze spullen was, want onze fietsen waren daar niet meer en mijn geld en telefoon waren ook weg. Maar na een paar dagen waren onze fietsen ergens gevonden, alleen waren ze helemaal krom en alles was kapot.
Gelukkig was er een jongen die ons geholpen had. Hij kwam voorbij fietsen toen het net gebeurd was. Hij had niet gezien wat er gebeurd was en we weten ook niet of die jongens die ons geschopt en geslagen hebben hem aan hebben horen/zien komen. Mijn twin was helemaal in paniek aan het schreeuwen en aan het proberen om mij wakker te maken en dat had die jongen gehoord en even later ook gezien. Die jongen had de ambulance gebeld en mijn broertje proberen te kalmeren en gerust te stellen. Hij had gezien dat ik nog ademde en nog een beetje reageerde als hij mij aanraakte, maar ik was niet echt bij kennis, maar half half ofzo. Ik weet er niks meer van.
Mijn twin en ik werden met de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis vlakbij.
Die jongen was al heel snel met zijn moeder naar het ziekenhuis gekomen om te kijken hoe het met ons ging. Dat vond ik wel superlief van hem. Hij was er al voordat onze familie er was en hij was steeds bij mijn twin gebleven, terwijl de dokters mij aan het onderzoeken waren. Een paar dagen later is hij nog een keertje geweest en toen had ik hem eigenlijk voor het eerst ontmoet. Tenminste dat ik het me kan herinneren. Ik had toen natuurlijk al gehoord wat voor superjongen het was en wat hij allemaal voor ons gedaan had en ik moest heel erg huilen toen ik hem zag en hij toen ook. Mijn twin had een paar foto’s van mij en hem met die jongen gemaakt in het ziekenhuis.
Omdat ik de volgende dag of die dag erna, ik weet het niet meer precies wanneer naar huis mocht uit het ziekenhuis hebben we hem niet meer gezien en gesproken. Ik vind het zo stom van mij dat ik niet zijn telefoonnummer enzo heb gevraagd. Ik wil hem zo graag nog bedanken. Ik word er soms ’s nachts wakker van en dan vind ik mezelf zo’n sukkel en ondankbaar. Ik denk elke dag aan hem.
Ik had hem natuurlijk wel die keer in het ziekenhuis gezien en hem toen ook wel bedankt, maar ik wil hem nog echt bedanken, want ik ben me steeds meer gaan realiseren wat hij voor ons gedaan heeft. Dat kun je toch niet afdoen met alleen “bedankt” zeggen? Maar ik weet ook niet hoe dan wel. Ik zou hem zo graag weer zien en hem vasthouden.
We weten alleen zijn voornaam en dat hij in Zweden (denken we) woont.
Wat zou er gebeurd zijn als hij niet langs was gekomen. Ik moet er niet aan denken. Hoe kan ik hem ooit bedanken en terugvinden? Hebben jullie tips ofzo? Hoe vind ik hem terug? Op wat voor manier kun je iemand bedanken die je leven heeft gered?
Groetjes en alvast bedankt voor jullie bijdragen,
M&M’s
PS sorry dat laatste stukje is een beetje dubbelop en warrig ofzo, maar het lukt me niet om het beter op te schrijven en ondertussen is het al bijna 3 uur ’s nachts. Ik zei net tegen mijn twin dat ik het morgen wel zou plaatsen, maar hij zegt dat ik het nu gewoon moet doen en ik weet dat hij gelijk heeft, zoals hij altijd gelijk heeft. Dus ja. De tekst staat nu in het vakje en mijn twin gaat op de knop drukken….
Hoe kunnen we iemand, die we niet kennen, bedanken voor het redden van ons leven?
A
Bladzijde 2 / 6
A
Hey IdkAnameDealtwithIt,(Mathijs)
Leuk dat je dat gaat doen! Het is toch een verdedigingskunst/sport?
Ik heb het even opgezocht en ja, het is een verdedigingskunst.
Ik heb wat leuke feitjes die je misschien nog niet wist.
De oorsprong komt uit Tsjechoslowakije en Israël.
De oprichter van de beweging is de Hongaars-Israëlische Imi Lichtenfeld, ook bekend onder de Hebreeuwse leenvertaling van zijn naam Imi Sde-Or of kortweg Imi.
Misschien wist je het al, maar oke.
Wel leuk dat je dat wil gaan doen! Daar ga je zeker wat conditie bij krijgen dan, net als spiermassa!
Graag gedaan!
Als je aardig tegen anderen doet krijg je het ook terug, net als mijn respect.
Als mensen dat toten dan heb je bij mij al wat verdient laat ik het maar zo zeggen dan
.
Hopelijk gaat het iets worden!
misschien kom je dan wel in de finale (weet niet echt hoe dat gaat) misschien in Eindhoven, of den Bosch of Uden of in andere plaatsen zoals Rotterdam of Amsterdam. Maar oke.
Je kunt het! Ik geloof erin!
Groetjes Gebruiker c
Thanks voor de feitjes man dit wist ik nog niet en het is altijd leuk om meer te leren. Ik wil altijd meer te weten komen over dingen die mij intresseren!
Bedankt dat je in me gelooft man 🤜🏻🤛🏻 Dit geeft mij echt een boost!
En ik ben trouwens blij dat ik niet vaag ben haha 😅
A
Hey mathijs,
Ik heb nog wat feitjes gevonden weet niet of je ze al wist.
Ze besteden meer tijd aan je dan wat jij je realiseert
De geïnvesteerde tijd van je instructeur start niet bij aanvang van jouw les of privétraining. Gevarieerde warming-ups en goede trainingen hebben voorbereiding nodig. Geschikt en uitdagend genoeg voor alle deelnemers, op eigen niveau. Verder zal jouw instructeur eerder aanwezig zijn om de les voor te bereiden, iedereen op te vangen en je vragen te beantwoorden.
Ze staan open voor verandering
Het lesplan staat vast en de structuur van de training is voorbereid. Jouw instructeur zal open staan voor nieuwe ideeën. Als je een probleem hebt, passen ze (tijdelijk) de training en oefening aan op jouw fysieke niveau zonder van de methode af te wijken.
Ze geven daadwerkelijk om jou
Het lesgeven aan mensen creëert een band. Jouw instructeur heeft evenveel plezier in je enthousiasme en behaalde resultaten. Ze begrijpen of ‘voelen’ ook in een minder goede periode je (spier)pijn, blessures en teleurstelling met niet behaalde resultaten.
Ze leren ook van jou
Je bent aanwezig op een training om te leren. Het leerproces is wederzijds. Instructeurs leren ook veel van jou door goed te luisteren. De beste instructeurs staan hiervoor open. Ze benutten deze mogelijkheid voor nieuwe ideeën en om verschillende lesmethoden te ontdekken.
Ze passen de wijze van lesgeven op jouw behoefte aan
Instructeurs zijn flexibel. Ze zijn in staat hun stijl van lesgeven elk moment aan te passen. Afstemmen op ieders individuele behoefte, persoonlijkheid of beroepshouding. Dit weten ze soms niet altijd direct als je start met trainen. Maak daarom als het nodig is goed duidelijk wat je precies verwacht of waar je moeilijkheden mee hebt.
Ze weten de antwoorden, toch laten ze het je eerst zelf ontdekken
Jouw instructeur is er niet alleen om alle informatie direct te geven en problemen voor je op te lossen. Het doel is jou te helpen de noodzakelijke vaardigheden aan te leren en onderhouden. Stapsgewijs krijg je uitleg en kom je zelf tot de ontdekking.
Ze houden niet van marteling
Je vraagt jezelf ooit eens af waarom je fysiek en mentaal tot het uiterste gedreven wordt. Of jouw instructeur hier plezier aan beleeft? Het antwoord is nee. Uiteindelijk willen ze ook de problemen niet uitvergroten of aanspreken op iets dat beter uitgevoerd moet worden. Het is alleen wel een noodzakelijk onderdeel van het lesgeven of coachen. Goede instructeurs zijn er om te geven wat je nodig hebt, niet wat jij graag wilt.
Ze zien en horen alles
Stiekem iets (niet) doen of verbergen voor jouw instructeur lukt je niet. Herkenbaar? Ze zijn getraind in het observeren en signaleren. Actief luisteren om een volledig beeld van de groep en situatie te krijgen. Individueel of als groep corrigeren op de kernpunten. Ze blijven daarnaast altijd motiveren wat goed gaat.
Ze investeren veel tijd in scholing en training
Je instructeur doet meer dan alleen lesgeven. Ze wijden vele uren aan studie. Door te lezen, training- en bijeenkomsten te volgen om eigen vaardigheden te verbeteren en onderhouden. Een instructeur doet daarnaast de vele contacten en het trainingscentrum onderhouden. Ze besteden veel tijd en geld aan hun passie.
Ze raken ook vermoeid
Een fulltime instructeur heeft gemiddeld 10-20 lesuren/sessies per week (groepsles, bedrijfs- en privétrainingen). Met voorbereidingen, reistijd, eigen studie en onderneming erbij verbruiken ze veel mentale energie. Als jij je afgemat voelt na een training, bedenk dan hoe een gedreven instructeur zich voelt na een werkweek. Waar jij één of twee per week aanwezig bent, spenderen instructeurs vele uren aan voorbereiding en het bedenken van de beste drills, games en lesplannen voor iedereen. Niet te vergeten hun eigen techniek, fysieke training, voeding- en werkschema’s naast het persoonlijke contact met alle leden.
Hier nog iets wat meer over de geschiedenis hiervan verteld .
Groetjes Gebruiker c
Super erg bedankt man dit helpt me echt zo erg ik wist dit nog niet en ik
weet nu hoe ik mezelf erop kan voorbereiden.
respect dat je de tijd neemt om dit hier neer te zetten thanks ❤️😁
Graag gedaan!
Fijn om te horen dat het helpt.
En ook fijn om wat meer info te geven.
Graag gedaan! Het is een kleine moeite en ik ben blij dat je het waardeert! 👍😋🍀
Groetjes Gebruiker c
A
A
Hoi!
Wat verschrikkelijk dat dit gebeurd is! Ik zit helemaal in tranen dit te lezen. Was al ongerust door je afwezigheid, en dan nog waarschijnlijk homohaat erbij, al die onrechtvaardigheid en de gevolgen ervan... ik kan er niet tegen.
Om op je vraag te beantwoorden: die jongen terugvinden wordt moeilijk. Je hebt geen gegevens van hem, en de politie of het ziekenhuis mogen geen persoonlijke gegevens vrijgeven.
Je zou hem graag nog eens bedanken, en dat snap ik wel, maar ik ben ervan overtuigd dat je tweelingbroer en je ouders hem al op handen en knieën bedankt hebben. Jij hebt hem ook bedankt, maar je zou graag meer doen.
Als je iets meer wilt doen, kun je misschien iets "algemener" doen, wat misschien zelfs tot bij die jongen komt. Ik weet niet, een campagne op sociale media i.v.m. nog steeds aanwezige homohaat. Hiermee breng je de boodschap dat er nog steeds haat is over en help je misschien anderen, zoals slachtoffers van geweld of raak je een paar mensen die eerst homofoob waren, die dan tot inzicht komen dat hun vooroordelen onterecht zijn.
Misschien komen er nog fragmenten van dat moment terug, misschien niet. Jouw tweelingbroer weet het nog allemaal heel goed, en dat moet inderdaad een heel beangstigend moment geweest zijn, dus is het belangrijk dat jullie erover praten, maar dat doen jullie wel volgens mij. Ik ben blij dat jullie zo'n goede band hebben, en elkaar zo goed kunnen steunen.
Jullie voldeden niet aan stereotypen zou ik denken. Die begroeting met die kus en knuffel lijkt me normaal. Jullie lijken vast op elkaar, dus is het dan niet duidelijk dat het een gewone tweelingbroerbegroeting is? Voor sommige mensen nog steeds "te ver" blijkbaar, maar die zijn waarschijnlijk gefrustreerd omdat ze zelf niet voldoende geknuffeld worden. Zielig.
Jammer van je kleren, vooral die Mickeytrui.
Jullie hebben aangifte gedaan, dat is goed. Ik hoop dat ze de rotzakken die jullie dat aangedaan hebben snel vinden en eens goed duidelijk maken hoe belachelijk ze zich gedragen hebben.
Ja, voor de rest, beterschap, zowel met de griep nu als met het fysiek en mentaal herstel.
*superdikke, gezellige, warme, beterschaptoewensende virtual hug*
Groetjes
x
Wat verschrikkelijk dat dit gebeurd is! Ik zit helemaal in tranen dit te lezen. Was al ongerust door je afwezigheid, en dan nog waarschijnlijk homohaat erbij, al die onrechtvaardigheid en de gevolgen ervan... ik kan er niet tegen.
Om op je vraag te beantwoorden: die jongen terugvinden wordt moeilijk. Je hebt geen gegevens van hem, en de politie of het ziekenhuis mogen geen persoonlijke gegevens vrijgeven.
Je zou hem graag nog eens bedanken, en dat snap ik wel, maar ik ben ervan overtuigd dat je tweelingbroer en je ouders hem al op handen en knieën bedankt hebben. Jij hebt hem ook bedankt, maar je zou graag meer doen.
Als je iets meer wilt doen, kun je misschien iets "algemener" doen, wat misschien zelfs tot bij die jongen komt. Ik weet niet, een campagne op sociale media i.v.m. nog steeds aanwezige homohaat. Hiermee breng je de boodschap dat er nog steeds haat is over en help je misschien anderen, zoals slachtoffers van geweld of raak je een paar mensen die eerst homofoob waren, die dan tot inzicht komen dat hun vooroordelen onterecht zijn.
Misschien komen er nog fragmenten van dat moment terug, misschien niet. Jouw tweelingbroer weet het nog allemaal heel goed, en dat moet inderdaad een heel beangstigend moment geweest zijn, dus is het belangrijk dat jullie erover praten, maar dat doen jullie wel volgens mij. Ik ben blij dat jullie zo'n goede band hebben, en elkaar zo goed kunnen steunen.
Jullie voldeden niet aan stereotypen zou ik denken. Die begroeting met die kus en knuffel lijkt me normaal. Jullie lijken vast op elkaar, dus is het dan niet duidelijk dat het een gewone tweelingbroerbegroeting is? Voor sommige mensen nog steeds "te ver" blijkbaar, maar die zijn waarschijnlijk gefrustreerd omdat ze zelf niet voldoende geknuffeld worden. Zielig.
Jammer van je kleren, vooral die Mickeytrui.
Jullie hebben aangifte gedaan, dat is goed. Ik hoop dat ze de rotzakken die jullie dat aangedaan hebben snel vinden en eens goed duidelijk maken hoe belachelijk ze zich gedragen hebben.
Ja, voor de rest, beterschap, zowel met de griep nu als met het fysiek en mentaal herstel.
*superdikke, gezellige, warme, beterschaptoewensende virtual hug*
Groetjes
x
A
Ah, die kriebelhoest, vervelend hé! No worries, je hoeft het niet vervelend te vinden als je niet meteen kan antwoorden. Ik snap wat je bedoelt, maar het is ok.
Nog zo'n mooi verhaal achter die hoodie, echt jammer dat ze die kapotgeknipt hebben. Ik kon deze nacht niet slapen (er vlogen allemaal topics door mijn hoofd) en toen schoot het volgende in mijn gedachten: in Japan heb je een gebruik genaamd 'kintsukuroi', en dat wilt zeggen: met goud repareren. Het wordt vooral gebruikt voor kommen, en het idee is, dat als iets kapot is gevallen, je het met goud repareert, en dat het daardoor nog mooier is geworden. Misschien is het een idee om de kapotgeknipte Mickeytrui te herstellen met gouddraad (nouja, goudgekleurd als je het betaalbaar wilt houden). Het idee erachter is dat je het herstelde voorwerp meer waarde geeft. Je kunt dit zelf doen of aan een kledingmaker vragen.
(mijn hersenen maken nogal rare kronkels de laatste tijd, maar snap je de symboliek erachter? Ik krijg het niet zo goed uitgelegd.)
Nogmaals beterschap! Kamillethee helpt misschien om beter te slapen.
Nog zo'n mooi verhaal achter die hoodie, echt jammer dat ze die kapotgeknipt hebben. Ik kon deze nacht niet slapen (er vlogen allemaal topics door mijn hoofd) en toen schoot het volgende in mijn gedachten: in Japan heb je een gebruik genaamd 'kintsukuroi', en dat wilt zeggen: met goud repareren. Het wordt vooral gebruikt voor kommen, en het idee is, dat als iets kapot is gevallen, je het met goud repareert, en dat het daardoor nog mooier is geworden. Misschien is het een idee om de kapotgeknipte Mickeytrui te herstellen met gouddraad (nouja, goudgekleurd als je het betaalbaar wilt houden). Het idee erachter is dat je het herstelde voorwerp meer waarde geeft. Je kunt dit zelf doen of aan een kledingmaker vragen.
(mijn hersenen maken nogal rare kronkels de laatste tijd, maar snap je de symboliek erachter? Ik krijg het niet zo goed uitgelegd.)
Nogmaals beterschap! Kamillethee helpt misschien om beter te slapen.
A
Die video die je gevonden hebt over 'kintsukuroi' drukt exact uit wat ik bedoelde. Sorry, ik geraakte niet uit mijn woorden die ochtend :D
Die Spinvis heeft inderdaad mooie teksten. Je kunt er vaak je eigen verhaal aan linken vind ik. Dit is een stukje tekst uit bagagedrager dat ik mooi vind:
'de ochtenden zijn wit en koud
en hoe je ook je stuur vasthoudt
de wind komt door je handschoenen heen'
Dat kan iedereen wel aan een gebeurtenis uit zijn/haar leven linken denk ik.
Die trui is niet te vervangen. Je hebt hem dus nog wel? Daar ben ik blij om. Ik was bang dat ze kapotgeknipte kleren in het ziekenhuis meteen weggooien.
Denk maar goed na wat je ermee gaat doen. Er is geen haast bij.
Over Japan gesproken, dit kan jullie misschien opvrolijken: morgen, op 3 februari, is er in Japan een feestdag, genaamd 'Setsubun'. Dit is een feest dat de overgang van winter naar lente viert, en ik hoop dat daarmee ook die griep die jullie getroffen heeft in de winter blijft.
Groetjes
x
Die Spinvis heeft inderdaad mooie teksten. Je kunt er vaak je eigen verhaal aan linken vind ik. Dit is een stukje tekst uit bagagedrager dat ik mooi vind:
'de ochtenden zijn wit en koud
en hoe je ook je stuur vasthoudt
de wind komt door je handschoenen heen'
Dat kan iedereen wel aan een gebeurtenis uit zijn/haar leven linken denk ik.
Die trui is niet te vervangen. Je hebt hem dus nog wel? Daar ben ik blij om. Ik was bang dat ze kapotgeknipte kleren in het ziekenhuis meteen weggooien.
Denk maar goed na wat je ermee gaat doen. Er is geen haast bij.
Over Japan gesproken, dit kan jullie misschien opvrolijken: morgen, op 3 februari, is er in Japan een feestdag, genaamd 'Setsubun'. Dit is een feest dat de overgang van winter naar lente viert, en ik hoop dat daarmee ook die griep die jullie getroffen heeft in de winter blijft.
Groetjes
x
A
Het idee van @Pin met de sleeveless trui is echt goed! Zo kun je de trui toch nog dragen.
De mouwen die je hersteld hebt, kun je misschien aan een teddybeer aandoen ofzo? Dat je die rond de armen van een teddybeer doet, die altijd bij jullie in bed ligt of in de kamer staat, als herinnering aan de gebeurtenis, het dal, maar ook als herinnering dat er weer toppen aankomen, en dat jullie hier samen allemaal door zullen komen.
Bedankt voor het compliment, dat is echt heel lief 🙂 Jouw reacties zijn ook altijd heel nuttig en aanmoedigend, je hebt er talent voor, dus doe zeker zo voort, maar alleen als je er zin in hebt en wanneer je je goed voelt. Nu je vooral richten op jullie herstel.
Voor alle lieve dingen die je zegt en voor alle goede reacties die je hier al geplaatst hebt: Arigato!
De mouwen die je hersteld hebt, kun je misschien aan een teddybeer aandoen ofzo? Dat je die rond de armen van een teddybeer doet, die altijd bij jullie in bed ligt of in de kamer staat, als herinnering aan de gebeurtenis, het dal, maar ook als herinnering dat er weer toppen aankomen, en dat jullie hier samen allemaal door zullen komen.
Bedankt voor het compliment, dat is echt heel lief 🙂 Jouw reacties zijn ook altijd heel nuttig en aanmoedigend, je hebt er talent voor, dus doe zeker zo voort, maar alleen als je er zin in hebt en wanneer je je goed voelt. Nu je vooral richten op jullie herstel.
Voor alle lieve dingen die je zegt en voor alle goede reacties die je hier al geplaatst hebt: Arigato!
A
Goed van jullie dat jullie naar de plek waar het gebeurd is zijn teruggegaan. Als je van een paard valt, wordt aangeraden om er meteen weer op te klimmen. De angst uit de weg gaan is niet de juiste manier. Teruggaan naar die plek zal vast geholpen hebben / helpen om het een plaats te geven. Dapper van jullie dat jullie dat gedaan hebben.
Contactgegevens mogen niet zomaar uitgewisseld worden. Dat kan in sommige gevallen frustrerend zijn, maar ik vermoed dat die jongen dat ook weet, en daarom begrijpt dat jullie geen contact hebben kunnen opnemen. Jullie familie en jullie hebben hem vast al uitgebreid bedankt, en ik ben ervan overtuigd dat hij er zich van bewust is wat een goede daad hij op die dag heeft geleverd.
Ik word nog steeds boos als ik denk aan dit roekeloze geweld, geweld in het algemeen. Er is zo'n gezegde dat elk moment in woede een verloren moment in vrede is, en dat je het moet aanvaarden en loslaten, maar dat blijft moeilijk. Jullie verdienden die pijn niet.
Als je iets van hem hebt, bv. een voornaam, zouden jullie op social media kunnen zoeken naar die naam, en dan iets als hashtag: een plaats in de buurt van jullie vakantiehuis. Misschien is hij daar wel naartoe geweest, en de combinatie van zijn naam en de hashtag in de zoekbalk leveren misschien iets op.
(ik ben slecht op de hoogte van zoekmogelijkheden op social media, dus als een naam en een hashtag als zoekterm niet mogelijk zijn, shame on me, maar je weet maar nooit)
Contactgegevens mogen niet zomaar uitgewisseld worden. Dat kan in sommige gevallen frustrerend zijn, maar ik vermoed dat die jongen dat ook weet, en daarom begrijpt dat jullie geen contact hebben kunnen opnemen. Jullie familie en jullie hebben hem vast al uitgebreid bedankt, en ik ben ervan overtuigd dat hij er zich van bewust is wat een goede daad hij op die dag heeft geleverd.
Ik word nog steeds boos als ik denk aan dit roekeloze geweld, geweld in het algemeen. Er is zo'n gezegde dat elk moment in woede een verloren moment in vrede is, en dat je het moet aanvaarden en loslaten, maar dat blijft moeilijk. Jullie verdienden die pijn niet.
Als je iets van hem hebt, bv. een voornaam, zouden jullie op social media kunnen zoeken naar die naam, en dan iets als hashtag: een plaats in de buurt van jullie vakantiehuis. Misschien is hij daar wel naartoe geweest, en de combinatie van zijn naam en de hashtag in de zoekbalk leveren misschien iets op.
(ik ben slecht op de hoogte van zoekmogelijkheden op social media, dus als een naam en een hashtag als zoekterm niet mogelijk zijn, shame on me, maar je weet maar nooit)
A
@Maii
Je vraagt je af of je reactie nog nut heeft, ook al dateert de begindatum van het topic van wat langer geleden. Natuurlijk heeft je reactie nog nut. Zeker zo'n lieve reactie. Reacties kunnen buiten de auteur ook anderen, die misschien iets gelijkaardigs hebben meegemaakt, helpen. Ik hoop alleen dat je slaappatroon er niet te erg onder lijdt.
En 'O Maii God', de Japanse sfeer heb je ook al te pakken.
Huilen en trillen bij het lezen van een heftig verhaal heb ik ook. Het is een menselijke reactie geloof ik.
Ik wilde je even laten inzien dat je reactie hier zeker nog nut heeft. Ik hoop dat je dat beseft 🙂
Je vraagt je af of je reactie nog nut heeft, ook al dateert de begindatum van het topic van wat langer geleden. Natuurlijk heeft je reactie nog nut. Zeker zo'n lieve reactie. Reacties kunnen buiten de auteur ook anderen, die misschien iets gelijkaardigs hebben meegemaakt, helpen. Ik hoop alleen dat je slaappatroon er niet te erg onder lijdt.
En 'O Maii God', de Japanse sfeer heb je ook al te pakken.
Huilen en trillen bij het lezen van een heftig verhaal heb ik ook. Het is een menselijke reactie geloof ik.
Ik wilde je even laten inzien dat je reactie hier zeker nog nut heeft. Ik hoop dat je dat beseft 🙂
A
Op die plek gaan kijken 's avonds lijkt me geen goed idee. Het zou te jammer zijn dat er weer iets ergs gebeurt. Ik denk dat we kunnen besluiten dat het roekeloos geweld was. Die strakke kleding dragen wielrenners nu eenmaal, en dat je die half uit moet doen om te plassen zouden de geweldplegers moeten snappen. Dat ze jullie daarom pijn gedaan hebben, zou ik niet begrijpen. Dat hun probleem wildplassen zou geweest zijn, lijkt me ook onwaarschijnlijk, gezien je broer de bosjes in was gegaan.
Bloemetjes en een mandje op een fiets zouden geen reden mogen zijn iemand in elkaar te slaan. Op zich hadden ze helemaal geen reden jullie pijn te doen, ook al droegen jullie unicornonesies en hadden jullie fietsen regenboogspaken.
Jullie zouden jullie Franse vrienden kunnen vragen of er nog plekken zijn met zulke "reputaties". Op die manier weten jullie waar jullie beter niet afspreken.
Het liefst geef ik jullie een knuffel om alle pijn die jullie al hebben moeten lijden dragelijker te maken. Bij deze een virtuele knuffel, of zo'n Japanse buiging. Wat jullie fijn vinden.
Bloemetjes en een mandje op een fiets zouden geen reden mogen zijn iemand in elkaar te slaan. Op zich hadden ze helemaal geen reden jullie pijn te doen, ook al droegen jullie unicornonesies en hadden jullie fietsen regenboogspaken.
Jullie zouden jullie Franse vrienden kunnen vragen of er nog plekken zijn met zulke "reputaties". Op die manier weten jullie waar jullie beter niet afspreken.
Het liefst geef ik jullie een knuffel om alle pijn die jullie al hebben moeten lijden dragelijker te maken. Bij deze een virtuele knuffel, of zo'n Japanse buiging. Wat jullie fijn vinden.
A
Er wordt gezegd dat je niet gestraft wordt voor je woede, maar door je woede. Waarschijnlijk ondervinden de daders op een of andere wijze nadelen door hun onaanvaardbare gedrag. Hetzelfde geldt voor die rijke personen die onaanvaardbare voorstellen doen. Op een dag krijgen ze hun rijkdom en de zieligheid die ze daardoor verkregen hebben in hun gezicht geslingerd.
Wauw, die gast aan het hotel, ik hoop dat hij op een dag inziet hoe fout hij bezig was. Jullie meteen met Franse scheldwoorden in de verdediging. Meteen weglopen was misschien verstandiger geweest, want als zo'n type gasten boos wordt, je weet maar nooit. Wel begrijpelijk dat jullie dat zeiden. Die gast mag helemaal niet aan jullie zitten.
Lijkt me een enge wereld waar dat soort types in verzeild raken. Gelukkig is die ene kennis van jullie Franse vriend nu weer uit dat wereldje.
Als jullie verdachte dingen zien, kunnen jullie dat melden bij de politie. Zelf detective spelen lijkt me geen verstandig plan. Ook voor jullie Franse vrienden.
Haha, die eenhoorn. Leuke video.
Er is zo'n gezegde:
'The sun sees your body
The moon sees your soul'
Arme maan. Moet pijn doen als ze boven die enge buurt hangt.
Nog een gezegde:
'Remember that not getting what you want, is sometimes a wonderful stroke of luck.'
Misschien is het een teken dat de geweldplegers jullie pijn zouden doen als jullie ze vonden, en dat het daarom beter is ze niet meer weer te zien.
Bedankt voor de knuffel.
Wauw, die gast aan het hotel, ik hoop dat hij op een dag inziet hoe fout hij bezig was. Jullie meteen met Franse scheldwoorden in de verdediging. Meteen weglopen was misschien verstandiger geweest, want als zo'n type gasten boos wordt, je weet maar nooit. Wel begrijpelijk dat jullie dat zeiden. Die gast mag helemaal niet aan jullie zitten.
Lijkt me een enge wereld waar dat soort types in verzeild raken. Gelukkig is die ene kennis van jullie Franse vriend nu weer uit dat wereldje.
Als jullie verdachte dingen zien, kunnen jullie dat melden bij de politie. Zelf detective spelen lijkt me geen verstandig plan. Ook voor jullie Franse vrienden.
Haha, die eenhoorn. Leuke video.
Er is zo'n gezegde:
'The sun sees your body
The moon sees your soul'
Arme maan. Moet pijn doen als ze boven die enge buurt hangt.
Nog een gezegde:
'Remember that not getting what you want, is sometimes a wonderful stroke of luck.'
Misschien is het een teken dat de geweldplegers jullie pijn zouden doen als jullie ze vonden, en dat het daarom beter is ze niet meer weer te zien.
Bedankt voor de knuffel.
A
Waarom die man van in de twintig dacht dat hij het recht had aan jou te zitten, weet ik niet. Waarschijnlijk om dezelfde reden dat de geweldplegers dachten dat ze het recht hadden jullie te mishandelen.
Een schouderklopje kan ik begrijpen, maar iemand die je niet kent meteen op de onderbuik aanraken, lijkt me niet ok. Goed dat jullie er daarna met jullie ouders over gesproken hebben.
Heel goed dat je je ondanks de ellende focust op het positieve. Echt respect daarvoor.
Je kan aan jullie Franse vrienden zeggen dat ze jullie het beste helpen door veilig te blijven, en dat jullie meer geholpen zijn met een gezellige middag met hen dan met een zoekactie in een risicovolle buurt.
Ik vind het heel jammer om te horen dat jullie wat gewend zijn door het misbruik. Dat zou niet mogen. Niet eerlijk allemaal.
Jullie hebben het niet uitgelokt. Bij aanrandingen wordt wel eens aan het slachtoffer gevraagd wat hij/zij droeg, en als dat iets met bv. veel bloot was volgt soms de uitspraak: 'Dan heb je het zelf uitgelokt.' Dat is totale onzin. Je lokt het helemaal niet zelf uit.
Als je aan hypnose denkt, is het belangrijk dat door een professioneel iemand te laten uitvoeren. Hypnose door een amateur kan gevaarlijk zijn. Het is belangrijk om met een veilig gevoel, in een veilige sfeer terug te gaan naar de verborgen herinneringen, samen met een begeleider die weet wat hij/zij doet, zodat, als het te heftig wordt, die je weer snel uit de hypnose kan halen. Je psycholoog kan je daar vast meer over vertellen.
Ik ben blij dat erover praten (of hier: schrijven) helpt. Blijf dat maar doen, als je het gevoel hebt dat het helpt. Het is echter geen verplichting, en als je het druk hebt, hoef je je niet verplicht te voelen om te reageren. Wat jij fijn vindt.
Een schouderklopje kan ik begrijpen, maar iemand die je niet kent meteen op de onderbuik aanraken, lijkt me niet ok. Goed dat jullie er daarna met jullie ouders over gesproken hebben.
Heel goed dat je je ondanks de ellende focust op het positieve. Echt respect daarvoor.
Je kan aan jullie Franse vrienden zeggen dat ze jullie het beste helpen door veilig te blijven, en dat jullie meer geholpen zijn met een gezellige middag met hen dan met een zoekactie in een risicovolle buurt.
Ik vind het heel jammer om te horen dat jullie wat gewend zijn door het misbruik. Dat zou niet mogen. Niet eerlijk allemaal.
Jullie hebben het niet uitgelokt. Bij aanrandingen wordt wel eens aan het slachtoffer gevraagd wat hij/zij droeg, en als dat iets met bv. veel bloot was volgt soms de uitspraak: 'Dan heb je het zelf uitgelokt.' Dat is totale onzin. Je lokt het helemaal niet zelf uit.
Als je aan hypnose denkt, is het belangrijk dat door een professioneel iemand te laten uitvoeren. Hypnose door een amateur kan gevaarlijk zijn. Het is belangrijk om met een veilig gevoel, in een veilige sfeer terug te gaan naar de verborgen herinneringen, samen met een begeleider die weet wat hij/zij doet, zodat, als het te heftig wordt, die je weer snel uit de hypnose kan halen. Je psycholoog kan je daar vast meer over vertellen.
Ik ben blij dat erover praten (of hier: schrijven) helpt. Blijf dat maar doen, als je het gevoel hebt dat het helpt. Het is echter geen verplichting, en als je het druk hebt, hoef je je niet verplicht te voelen om te reageren. Wat jij fijn vindt.
+2
- Jullie gaan offtopic, willen jullie bij het onderwerp blijven? -
A
Hey M en Ms,
Wat erg dat dit gebeurt is, ik snap dat soort mensen echt niet. Ik kan me daar zo boos om maken. Maar goed, ik ben niet zo goed in comments geven.. oeps. Toch wilde ik (ookal is het inmiddels al 4 maanden geleden) je nog beterschap en veel sterkte wensen! Geniet van de tijd met je vriendje en probeer je niet te veel zorgen te maken. :)
-X- Mij 🙂
Wat erg dat dit gebeurt is, ik snap dat soort mensen echt niet. Ik kan me daar zo boos om maken. Maar goed, ik ben niet zo goed in comments geven.. oeps. Toch wilde ik (ookal is het inmiddels al 4 maanden geleden) je nog beterschap en veel sterkte wensen! Geniet van de tijd met je vriendje en probeer je niet te veel zorgen te maken. :)
-X- Mij 🙂
A
Ik snap (jo)uw opmerking niet. Als je het hele topic leest zie je dat die Mickey hoodie een soort rode draad in het verhaal is en dat het voor mij ook een belangrijke rol speelt bij de verwerking van wat er gebeurd is. Ik ben dan ook heel blij met alle reacties en nu zou het mij onmogelijk gemaakt worden om te reageren op de mooie ideeën over wat ik er mee kan doen. Een nieuw topic starten over een hoodie, zonder dan misschien weer “off-topic “ te gaan, want dan praat ik vast teveel over de mishandeling en te weinig over de hoodie ofzo, lijkt me niet echt een optie. Bovendien is het volgens mij ook wel duidelijk dat het hoodie hoofdstuk al zo’n beetje op zijn hoogtepunt is, de ideeën zijn genoemd en ik zal er hooguit op een later moment concreet op reageren met wat ik er echt mee ga doen. In één van mijn laatste reacties heb ik al gezegd dat ik meer over het vinden van die jongen zal gaan posten.
Als het niet gaat over die hoodie, maar over iemand bedanken voor de reacties die ze posten, snap ik het al helemaal niet, want als dat al niet mag, tsja …
Groetjes,
M&M’s
Btw, jij bent held. Ik mag jou. :):P
A
Hoi M en Ms!
Ik vroeg me inderdaad al af waar je was gebleven afgelopen maand! Ik begon me al een beetje zorgen te maken, maar ik hoopte eigenlijk dat je het zo leuk had met je vriendje dat je de KT met haar problemen gewoon was vergeten. Helaas is de reden dus een stuk minder positief 😞
Ben je nu al terug uit het ziekenhuis of zit je daar nog steeds? Hoe gaat het lichamelijk met je? En geestelijk, merk je daar nog iets van? Je hebt (gelukkig) geen herinneringen aan de mishandeling zelf (?), want je was bewusteloos. Dat is dan een gelukje bij een ongeluk denk ik?
Of het homohaat was? Ik denk het helaas wel. Al ben je een eeneiige tweeling, dus dan zou je moeten zien dat jullie niet geliefden, maar broers zijn lijkt me. Als je dit een vervelende of stomme vraag vindt, lekker niet beantwoorden, maar kun je aan jou en je broer 'zien' of horen dat jullie homoseksueel zijn? Daarmee bedoel ik dat er homoseksuele jongens zijn die er wat vrouwelijker uitzien en veel homoseksuele jongens hebben een andere stem (wat een biologische oorzaak heeft; het dient oorspronkelijk zodat homoseksuelen elkaar makkelijker kunnen herkennen). Dit zijn natuurlijk de vooroordelen, want er zijn er genoeg waar je niks aan merkt. Ik bedoel het ook niet vervelend, ik heb niks tegen de gehele LGBT-community. Ik heb namelijk zelf het idee dat ik er ook bij hoor en mijn zus hoort er ook bij, dus totale acceptatie hier! Maar ik denk dat als jullie toevallig aan dat stereotype voldoen, dat een beweegreden van de jongeren die dit hebben gedaan kan zijn. Dat praat het natuurlijk niet goed, maar biedt misschien meer perspectief in het 'waarom?' gedeelte.
Mijn zus is dus bi en had afgelopen jaar een relatie met een ander meisje. Zij merkte ook dat er bepaalde mensen ongemakkelijk worden als ze hun liefde uitten. Zo waren ze (dachten ze) alleen in stuk bos en gingen ze zoenen. Toen hoorden ze opeens allemaal geschreeuw uit de verte komen. Ook hebben ze in Amsterdam gezoend en kregen wederom commentaar. Hand in hand lopen was al lastig... Echt erg vind ik het, maar ja, wat kunnen we er aan doen?
Ik weet niet of jullie aangifte hebben gedaan, maar als je dit wel doet, kunnen de daders gevonden worden. Jullie zijn mishandeld bij een bushokje. Er bestaat dus een kans dat daar camera's hangen. Ook staan bushokjes vaak bij gebouwen/winkels die wellicht een camera hebben hangen. Ik denk dat er dus best een kans bestaat dat de daders gevonden worden. Maar deze keuze is aan jullie, het is nu natuurlijk al heftig genoeg!
Gelukkig zijn er ook nog goede mensen op de wereld die gewoon komen helpen! Inderdaad echt fijn dat deze jongen te hulp schoot. Ik snap zeker dat je hem wilt bedanken, écht wilt bedanken. Het kan best zijn dat zijn naam bij het ziekenhuis is genoteerd, omdat hij erbij was toen de ambulance je kwam halen. In het geval dat jullie aangifte doen en de politie een onderzoek start, is hij een getuige. Dus ik denk dat het ziekenhuis wellicht zijn gegevens heeft. Je kunt dus navraag doen bij het ziekenhuis. Ik weet niet of ze je dan zijn gegevens mogen doorgeven, maar als je uitlegt waarom, zeggen ze misschien wel ja.
Een andere manier om hem te vinden is er een die je veel aandacht gaat opleveren, dus het is wel iets waar je over na moet denken, maar het kan via social media. Gooi die foto van jullie tweeën op Facebook, maar dan openbaar, Twitter erbij en hupsakee, er is echt wel iemand die hem kent! Al komt jouw verhaal dan dus wel in de media en hij ook. Dat is dan een beslissing die je neemt, ook voor hem.
Je kunt natuurlijk ook jouw verhaal alleen naar buiten brengen. Je noemt de jongen, je omschrijft hem, maar geen foto. Je gaat bijvoorbeeld naar de krant. Je brengt je verhaal naar buiten dat je hem wilt bedanken, je vertelt wat je hier vertelt. Dan komt je verhaal naar buiten en een manier om jou te contacteren. Het kan ook zijn, dat de jongen het niet ziet zitten om jou te contacteren, maar wel het artikel ziet. Dan heb je op die manier alsnog de jongen bedankt. Dit is wel een onzekere manier, maar het is iets.
Als je hem dan bedankt, wees gewoon jezelf. Op die manier klinkt je het meest oprecht. Als je geen woorden hebt, maar begint te huilen (ik zeg maar wat), dan is dat jouw manier van bedanken. Dat is echt en dat voelt hij ook!
Je hoeft je in ieder geval niet stom o.i.d. te voelen. Je was out, je bent mishandeld. Ik vind het meer dan logisch dat je toen niet besefte wat er was gebeurd en dat je hem in je volle capaciteiten wilt bedanken! Ik denk alleen echt niet dat de jongen het je kwalijk neemt ofzo. Je doet het echt voor jezelf. Deze jongen is al lang blij dat het goed met je gaat!
Denk er maar eens over na (alsof je dat nog niet doet, haha... :P) en ik hoop dat je snel weer helemaal ok bent!
Gr. Pin
Ik vroeg me inderdaad al af waar je was gebleven afgelopen maand! Ik begon me al een beetje zorgen te maken, maar ik hoopte eigenlijk dat je het zo leuk had met je vriendje dat je de KT met haar problemen gewoon was vergeten. Helaas is de reden dus een stuk minder positief 😞
Ben je nu al terug uit het ziekenhuis of zit je daar nog steeds? Hoe gaat het lichamelijk met je? En geestelijk, merk je daar nog iets van? Je hebt (gelukkig) geen herinneringen aan de mishandeling zelf (?), want je was bewusteloos. Dat is dan een gelukje bij een ongeluk denk ik?
Of het homohaat was? Ik denk het helaas wel. Al ben je een eeneiige tweeling, dus dan zou je moeten zien dat jullie niet geliefden, maar broers zijn lijkt me. Als je dit een vervelende of stomme vraag vindt, lekker niet beantwoorden, maar kun je aan jou en je broer 'zien' of horen dat jullie homoseksueel zijn? Daarmee bedoel ik dat er homoseksuele jongens zijn die er wat vrouwelijker uitzien en veel homoseksuele jongens hebben een andere stem (wat een biologische oorzaak heeft; het dient oorspronkelijk zodat homoseksuelen elkaar makkelijker kunnen herkennen). Dit zijn natuurlijk de vooroordelen, want er zijn er genoeg waar je niks aan merkt. Ik bedoel het ook niet vervelend, ik heb niks tegen de gehele LGBT-community. Ik heb namelijk zelf het idee dat ik er ook bij hoor en mijn zus hoort er ook bij, dus totale acceptatie hier! Maar ik denk dat als jullie toevallig aan dat stereotype voldoen, dat een beweegreden van de jongeren die dit hebben gedaan kan zijn. Dat praat het natuurlijk niet goed, maar biedt misschien meer perspectief in het 'waarom?' gedeelte.
Mijn zus is dus bi en had afgelopen jaar een relatie met een ander meisje. Zij merkte ook dat er bepaalde mensen ongemakkelijk worden als ze hun liefde uitten. Zo waren ze (dachten ze) alleen in stuk bos en gingen ze zoenen. Toen hoorden ze opeens allemaal geschreeuw uit de verte komen. Ook hebben ze in Amsterdam gezoend en kregen wederom commentaar. Hand in hand lopen was al lastig... Echt erg vind ik het, maar ja, wat kunnen we er aan doen?
Ik weet niet of jullie aangifte hebben gedaan, maar als je dit wel doet, kunnen de daders gevonden worden. Jullie zijn mishandeld bij een bushokje. Er bestaat dus een kans dat daar camera's hangen. Ook staan bushokjes vaak bij gebouwen/winkels die wellicht een camera hebben hangen. Ik denk dat er dus best een kans bestaat dat de daders gevonden worden. Maar deze keuze is aan jullie, het is nu natuurlijk al heftig genoeg!
Gelukkig zijn er ook nog goede mensen op de wereld die gewoon komen helpen! Inderdaad echt fijn dat deze jongen te hulp schoot. Ik snap zeker dat je hem wilt bedanken, écht wilt bedanken. Het kan best zijn dat zijn naam bij het ziekenhuis is genoteerd, omdat hij erbij was toen de ambulance je kwam halen. In het geval dat jullie aangifte doen en de politie een onderzoek start, is hij een getuige. Dus ik denk dat het ziekenhuis wellicht zijn gegevens heeft. Je kunt dus navraag doen bij het ziekenhuis. Ik weet niet of ze je dan zijn gegevens mogen doorgeven, maar als je uitlegt waarom, zeggen ze misschien wel ja.
Een andere manier om hem te vinden is er een die je veel aandacht gaat opleveren, dus het is wel iets waar je over na moet denken, maar het kan via social media. Gooi die foto van jullie tweeën op Facebook, maar dan openbaar, Twitter erbij en hupsakee, er is echt wel iemand die hem kent! Al komt jouw verhaal dan dus wel in de media en hij ook. Dat is dan een beslissing die je neemt, ook voor hem.
Je kunt natuurlijk ook jouw verhaal alleen naar buiten brengen. Je noemt de jongen, je omschrijft hem, maar geen foto. Je gaat bijvoorbeeld naar de krant. Je brengt je verhaal naar buiten dat je hem wilt bedanken, je vertelt wat je hier vertelt. Dan komt je verhaal naar buiten en een manier om jou te contacteren. Het kan ook zijn, dat de jongen het niet ziet zitten om jou te contacteren, maar wel het artikel ziet. Dan heb je op die manier alsnog de jongen bedankt. Dit is wel een onzekere manier, maar het is iets.
Als je hem dan bedankt, wees gewoon jezelf. Op die manier klinkt je het meest oprecht. Als je geen woorden hebt, maar begint te huilen (ik zeg maar wat), dan is dat jouw manier van bedanken. Dat is echt en dat voelt hij ook!
Je hoeft je in ieder geval niet stom o.i.d. te voelen. Je was out, je bent mishandeld. Ik vind het meer dan logisch dat je toen niet besefte wat er was gebeurd en dat je hem in je volle capaciteiten wilt bedanken! Ik denk alleen echt niet dat de jongen het je kwalijk neemt ofzo. Je doet het echt voor jezelf. Deze jongen is al lang blij dat het goed met je gaat!
Denk er maar eens over na (alsof je dat nog niet doet, haha... :P) en ik hoop dat je snel weer helemaal ok bent!
Gr. Pin
A
Hoi M en Ms,
Vervelend dat het lichamelijk nog steeds niet helemaal lekker gaat! Het is ook niet raar dat het zo is, want je hebt het flink te verduren gehad!
Ik snap ook je frustratie dat je je broer niet kan helpen nu. Toch denk ik dat hij zo meer aan je heeft, dan wanneer jij er ook getraumatiseerd bij had gezeten. Het feit blijft wel dat je er wél bij was, dus dat is wellicht een steun voor hem?
Hoe jij jullie uiterlijk beschrijft, denk ik niet dat jullie aan het stereotype voldoen. Wellicht dragen de Mickey Mouse sweater (die mij overigens juist erg cool lijkt) en de oorbellen er aan mee, maar dat vind ik lastig te zeggen. Het gaat soms ook een beetje over iemands verschijning in het algemeen.
Ik heb gegoogeld of ik een goed plaatje van een stereotype kon vinden, maar dat is me niet gelukt. Vaak is het ook erg persoonlijk of je iemand wel of niet een stereotype vindt.
Als ik voor mij stereotype BN'ers zou moeten aanwijzen, kun je bijvoorbeeld Fred van Leer nemen of Ferry Doedens (dan vooral zijn rol van Lucas Sanders in GTST). Zij hebben een hogere stem (wat ik al eerder noemde dat dit veel voorkomend is bij mensen die gay zijn), hun uiterlijk is soms wat vrouwelijk, de manier waarop ze lopen en doen. Ook hun taalgebruik kan soms wat vrouwelijk zijn. Maar goed, dat is dus lekker het stereotype.
Als mensen meestal verbaasd zijn dat jullie gay zijn, lijkt het me niet dat jullie aan het stereotype voldoen.
Het kan zijn dat de mensen die jullie in elkaar hebben geslagen jullie al een tijdje aan het bekijken waren. Wellicht hebben ze jou en Luca samen gezien of kende ze jullie van uit de buurt ofzo? Ik weet het helaas ook niet.
Wat je verder nog kan doen om uit te vinden of jij en je broer aan het stereotype voldoen, is het vragen aan je omgeving. Misschien weten zij dat wel.
Even een vraagje tussendoor, waren jullie in het buitenland toen dit gebeurde? Aangezien jullie het hebben over een jongen die waarschijnlijk in Zweden woont, jongens die Nederlands niet verstaan en bergen.
Oké, het bushokje ligt afgelegen, dus waarschijnlijk geen camera's. Wel kan het zijn dat er in de omgeving misschien een groepje jongeren is gezien. Zij kunnen dan wellicht opgespoord worden. Maar in ieder geval, jullie hebben aangifte gedaan, dus je kan dit aan de politie overlaten. Wat ik net heb bedacht, hebben zij waarschijnlijk al lang uitgezocht.
In ieder geval nog veel sterkte! Ik hoor het wel als je de volgende reactie plaatst! 😉 :)
Gr. Pin
Vervelend dat het lichamelijk nog steeds niet helemaal lekker gaat! Het is ook niet raar dat het zo is, want je hebt het flink te verduren gehad!
Ik snap ook je frustratie dat je je broer niet kan helpen nu. Toch denk ik dat hij zo meer aan je heeft, dan wanneer jij er ook getraumatiseerd bij had gezeten. Het feit blijft wel dat je er wél bij was, dus dat is wellicht een steun voor hem?
Hoe jij jullie uiterlijk beschrijft, denk ik niet dat jullie aan het stereotype voldoen. Wellicht dragen de Mickey Mouse sweater (die mij overigens juist erg cool lijkt) en de oorbellen er aan mee, maar dat vind ik lastig te zeggen. Het gaat soms ook een beetje over iemands verschijning in het algemeen.
Ik heb gegoogeld of ik een goed plaatje van een stereotype kon vinden, maar dat is me niet gelukt. Vaak is het ook erg persoonlijk of je iemand wel of niet een stereotype vindt.
Als ik voor mij stereotype BN'ers zou moeten aanwijzen, kun je bijvoorbeeld Fred van Leer nemen of Ferry Doedens (dan vooral zijn rol van Lucas Sanders in GTST). Zij hebben een hogere stem (wat ik al eerder noemde dat dit veel voorkomend is bij mensen die gay zijn), hun uiterlijk is soms wat vrouwelijk, de manier waarop ze lopen en doen. Ook hun taalgebruik kan soms wat vrouwelijk zijn. Maar goed, dat is dus lekker het stereotype.
Als mensen meestal verbaasd zijn dat jullie gay zijn, lijkt het me niet dat jullie aan het stereotype voldoen.
Het kan zijn dat de mensen die jullie in elkaar hebben geslagen jullie al een tijdje aan het bekijken waren. Wellicht hebben ze jou en Luca samen gezien of kende ze jullie van uit de buurt ofzo? Ik weet het helaas ook niet.
Wat je verder nog kan doen om uit te vinden of jij en je broer aan het stereotype voldoen, is het vragen aan je omgeving. Misschien weten zij dat wel.
Even een vraagje tussendoor, waren jullie in het buitenland toen dit gebeurde? Aangezien jullie het hebben over een jongen die waarschijnlijk in Zweden woont, jongens die Nederlands niet verstaan en bergen.
Oké, het bushokje ligt afgelegen, dus waarschijnlijk geen camera's. Wel kan het zijn dat er in de omgeving misschien een groepje jongeren is gezien. Zij kunnen dan wellicht opgespoord worden. Maar in ieder geval, jullie hebben aangifte gedaan, dus je kan dit aan de politie overlaten. Wat ik net heb bedacht, hebben zij waarschijnlijk al lang uitgezocht.
In ieder geval nog veel sterkte! Ik hoor het wel als je de volgende reactie plaatst! 😉 :)
Gr. Pin
A
Hoi,
Ziek is ziek, voel je vooral niet verplicht meteen te antwoorden. Gewoon lekker doen wanneer het jou uitkomt! :)
Ah, het is echt een toffe sweater! Dus ik snap dat je het inderdaad stom vind dat ze hem hebben kapot geknipt. Maar ja.
Wellicht dat de oorbellen het stereotype hebben veroorzaakt, maar die zijn zo klein, dat ze ze waarschijnlijk niet eens hebben gezien. Ik denk dus niet dat ze jullie hebben aangevallen omdat jullie er als een stereotype uitzien.
Als het dus homohaat was, moet het door de knuffel en kus komen. Anders was het denk ik random geweld. (Wat het op zich niet beter/slechter maakt.)
Gr. Pin
Ziek is ziek, voel je vooral niet verplicht meteen te antwoorden. Gewoon lekker doen wanneer het jou uitkomt! :)
Ah, het is echt een toffe sweater! Dus ik snap dat je het inderdaad stom vind dat ze hem hebben kapot geknipt. Maar ja.
Wellicht dat de oorbellen het stereotype hebben veroorzaakt, maar die zijn zo klein, dat ze ze waarschijnlijk niet eens hebben gezien. Ik denk dus niet dat ze jullie hebben aangevallen omdat jullie er als een stereotype uitzien.
Als het dus homohaat was, moet het door de knuffel en kus komen. Anders was het denk ik random geweld. (Wat het op zich niet beter/slechter maakt.)
Gr. Pin
A
Een object met een verhaal kun je natuurlijk ook niet zomaar vervangen. En nu doet ie je waarschijnlijk ook steeds denken aan dit incident 😞 Des te meer redenen om héél veel leuke en nieuwe objecten met herinneringen te verzamelen!
Helaas helaas, griep heerst op het moment. Vermijd de blauwe schermen en hopelijk slapen jullie vannacht beter ;)
Gr. Pin
Helaas helaas, griep heerst op het moment. Vermijd de blauwe schermen en hopelijk slapen jullie vannacht beter ;)
Gr. Pin
A
Hoooi,
Hoodies zonder mouwen zijn ook te koop. Die hebben dus alleen stof om de romp. Vind ik er totaal niet verkeerd uit zien. Dus als je nu kintsukuroi van @100divergent11 toepast en je sleeveless hoodie in de zomer draagt, is ie weer zo goed als nieuw 😉 Maar dan met een toffe make-over.
Ik zou best wel zo'n ding willen voor basketbal, als ik moet warmlopen. Irriteer me soms echt dood aan de lange mouwen van mijn vest als ik probeer te dribbelen. Je romp is het belangrijkste om warm te houden volgens mijn oude coach, dus ja, perfect niet waar?
Ik vind het knap dat je die 'littekens' gewoon zou laten zien. Niet iedereen kan er zo mee om gaan!
En nee, een nieuwe hoodie kopen is inderdaad geen optie...
Gr. Pin
Hoodies zonder mouwen zijn ook te koop. Die hebben dus alleen stof om de romp. Vind ik er totaal niet verkeerd uit zien. Dus als je nu kintsukuroi van @100divergent11 toepast en je sleeveless hoodie in de zomer draagt, is ie weer zo goed als nieuw 😉 Maar dan met een toffe make-over.
Ik zou best wel zo'n ding willen voor basketbal, als ik moet warmlopen. Irriteer me soms echt dood aan de lange mouwen van mijn vest als ik probeer te dribbelen. Je romp is het belangrijkste om warm te houden volgens mijn oude coach, dus ja, perfect niet waar?
Ik vind het knap dat je die 'littekens' gewoon zou laten zien. Niet iedereen kan er zo mee om gaan!
En nee, een nieuwe hoodie kopen is inderdaad geen optie...
Gr. Pin
A
Hmmm, slapen gaat nog niet zo lekker zo te lezen. Ik ga zo de griepupdate doorlezen ;)
Wat je van mouwen kunt doen?
-Beenwarmers
-Sokken
-Je koopt van die baby schoentjes, dan naai je de mouwen onder aan je sweater, de schoentjes er onder en dan ziet het er zegmaar net uit of je sweater benen heeft. Maar dan moet je maar net super goed kunnen naaien en continu benen aan je sweater willen hebben hangen
-Vastnaaien aan handschoenen en dan heb je extra lange handschoenen ;)
-Een sjaal
Uhm, misschien kom ik nog op meer dingen, maar ik moet helaas weg, dus ik kom hier op terug.
Heel erg bedankt voor het compliment. De hug komt terug, jij doet ook erg veel goed voor het forum en ik vind het leuk dat ik wat terug kan doen!
Je vader is een wijs man zo te horen ;)
Gr. Pin
Wat je van mouwen kunt doen?
-Beenwarmers
-Sokken
-Je koopt van die baby schoentjes, dan naai je de mouwen onder aan je sweater, de schoentjes er onder en dan ziet het er zegmaar net uit of je sweater benen heeft. Maar dan moet je maar net super goed kunnen naaien en continu benen aan je sweater willen hebben hangen
-Vastnaaien aan handschoenen en dan heb je extra lange handschoenen ;)
-Een sjaal
Uhm, misschien kom ik nog op meer dingen, maar ik moet helaas weg, dus ik kom hier op terug.
Heel erg bedankt voor het compliment. De hug komt terug, jij doet ook erg veel goed voor het forum en ik vind het leuk dat ik wat terug kan doen!
Je vader is een wijs man zo te horen ;)
Gr. Pin
A
Dat van die beer is echt een goed idee!!
Het enige wat ik nog kan bedenken is
-Twee hoesjes voor om een drinkfles
-Soort van kaftpapier voor om een boek, wellicht als er veel foto's in het ziekenhuis zijn gemaakt dat je die in een plakboek kunt doen en die kan kaften met de mouwen?
Dat was 'm dus.
Gr. Pin
Het enige wat ik nog kan bedenken is
-Twee hoesjes voor om een drinkfles
-Soort van kaftpapier voor om een boek, wellicht als er veel foto's in het ziekenhuis zijn gemaakt dat je die in een plakboek kunt doen en die kan kaften met de mouwen?
Dat was 'm dus.
Gr. Pin
A
@M&M's
Heb je 'm trouwens nog gevonden?
Heb je 'm trouwens nog gevonden?
A
A
Hoi!
Goed dat jullie gewoon weer langs de plek kunnen fietsen! Dat lijkt me een belangrijke stap en goed dat jullie die hebben gezet!
Heeft hij zijn naam op de kaart gezet? Voornaam misschien wel achternaam? Anders kunnen jullie gaan zoeken op Facebook of Instagram. Kun je niet toevallig dan zoeken op landen of gebieden o.i.d.? Dan zouden jullie kunnen zoeken op Zweden of Scandinavië etc. en zijn naam. Maar ja, als het alleen een voornaam is, dan hebben jullie daar waarschijnlijk helemaal niks aan vrees ik.
Sowieso zouden jullie een beetje kunnen speuren op het wereldwijde web, als jullie dat nog niet hadden gedaan.
Het is wel jammer dat jullie zijn gezicht niet kunnen laten analyseren van die foto die jullie hebben en dan het internet laten zoeken naar overeenkomstige foto's 😞 Was mooi geweest. Of kan dat wel? Geen idee. Misschien is dat alleen uit films.
Verder zit ik eigenlijk zonder ideeën.
Ik hoop dan dat als het niet lukt, jullie hem nog een keer tegen het lijf lopen op vakantie ofzo.
Gr. Pin
Goed dat jullie gewoon weer langs de plek kunnen fietsen! Dat lijkt me een belangrijke stap en goed dat jullie die hebben gezet!
Heeft hij zijn naam op de kaart gezet? Voornaam misschien wel achternaam? Anders kunnen jullie gaan zoeken op Facebook of Instagram. Kun je niet toevallig dan zoeken op landen of gebieden o.i.d.? Dan zouden jullie kunnen zoeken op Zweden of Scandinavië etc. en zijn naam. Maar ja, als het alleen een voornaam is, dan hebben jullie daar waarschijnlijk helemaal niks aan vrees ik.
Sowieso zouden jullie een beetje kunnen speuren op het wereldwijde web, als jullie dat nog niet hadden gedaan.
Het is wel jammer dat jullie zijn gezicht niet kunnen laten analyseren van die foto die jullie hebben en dan het internet laten zoeken naar overeenkomstige foto's 😞 Was mooi geweest. Of kan dat wel? Geen idee. Misschien is dat alleen uit films.
Verder zit ik eigenlijk zonder ideeën.
Ik hoop dan dat als het niet lukt, jullie hem nog een keer tegen het lijf lopen op vakantie ofzo.
Gr. Pin
Bladzijde 2 / 6
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
