Het klinkt zorgwekkend in mijn oren dat je jezelf dik vindt. Je hebt ondergewicht, dat zal elke dokter je vertellen. Iets in jou zegt het tegendeel, en dat iets, zou het begin van een eetstoornis kunnen zijn.

Ik raad jou echt aan naar de huisarts te gaan. Je bent vorig jaar van je fiets gevallen, en je borstkas zit een beetje raar. Misschien heb je toen een rib gebroken, en is dat niet goed aan elkaar gegroeid. Ik ben geen dokter, en kan dit niet weten. Nu ben je in de groei, en kan dat probleem met je borstkas waarschijnlijk verholpen worden. Dat wordt lastiger als je volgroeid bent.

Kun je de huisarts contacteren? Ook al is het maar om zijn of haar mening te vragen over de situatie. Via school kun je ook een arts bereiken. Als je niet goed weet hoe je je huisdokter bereikt, of je hebt de nodige gegevens niet, is school een gemakkelijke weg tot hulp.

Je vader maakt het je lastig. Ik vind het stom dat hij negatief doet, want dat gaat jou niet vooruit helpen.
Zou je moeder met je vader kunnen praten? Zij heeft mogelijk een grote invloed op hem. Zij zou jouw standpunt kunnen verdedigen. Hoe ziet je band met je moeder eruit?

Je wilt leraar worden. Goed zo, je hebt een doel voor ogen. Leraar is een mooi beroep. Ik zie persoonlijk niet in wat je vader daarop tegen kan hebben, maar hij lijkt het soort persoon dat nooit tevreden is. Hij zal altijd commentaar hebben. Daarom denk ik dat je zijn commentaar minder persoonlijk moet nemen, ook al is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. Zijn commentaar lijkt eerder voort te komen uit zijn eigen frustraties, dan uit frustraties om jou.

De volgende stappen naar mijn mening zijn:
- Afspraak met de huisdokter
- Praten met je moeder over je vader

Is dat ok?