Wat moet ik doen??

  • 9 November 2018
  • 73 reacties
  • 1027 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Ik weet niet of jullie mijn andere topic hebben gelezen. Voor de mensen die het niet hebben gelezen, ik dacht dat ik een oplossing had gevonden maar het is er niet beter op geworden maar juist slechter.

Ik heb zelf moeite met een topic maken aangezien ik nooit precies weet waar ik moet beginnen maar in mijn oude verder gaan was geen optie omdat die gelezen is door een meisje uit mijn klas.

Ik dacht dat ik een oplossing gevonden had voor mijn probleem en daardoor mijn zelfmoord gedachtes af zouden nemen. In het begin merkte ik er vrij weinig van maar het is nu een dag later en merk dat mijn zelfmoord gedachtes over zijn gegaan naar neigingen. Ik weet dat zelfmoord niet de optie is maar het is zo aantrekkelijk, je bent in 1 keer van al je problemen verlost en hoeft je nergens meer zorgen over te maken.

Ik merkt heel erg dat ik het weer wou doordat een klasgenoot zei: "Als ik het raam open doe spring jij er dan uit" (toen we op de bovenste verdieping stonden). Hij zegt dit wel vaker maar vandaag merkte dat ik echt wou springen. Even later had ik een verbeelding van mij die het raam open deed en eruit sprong. Ik keek toen om mij heen en dacht dit kan ik niet doen want dan lopen een aantal mensen uit mijn klas trauma's op en ik weet zelf erg goed hoe vervelend trauma's kunnen zijn. Ook merkte ik toen ik thuis kwam dat het eerste wat ik me afvroeg was "waar is mijn galg gebleven" (ik had een mooi galg geknoopt in januari omdat ik me toen zelf wou opknopen) ik merkte al gauw dat hij niet op de plek lag waar hij altijd lag dus ben gaan zoeken. Ik weet ook wel dat ik gewoon een nieuwe galg kan knopen maar ik het niet maar van dat touw over waardoor het echt op een galg zou lijken. Want een blauw galg of een witte galg is gewoon raar.

Ik heb daarnaast ook vorige week een lijst gemaakt redenen voor en tegen zelfmoord. Alleen de lijst met redenen voor blijft maar groeien die van afgelopen januari was 2 keer zo kort. En er zijn amper redenen tegen. Het enige wat ik tegen kan verzinnen is: Ik kan het de paar na bestaande niet aandoen(vooral m'n oma) en wat nou als er een hiernamaals is, kan je daar een nieuw kut leven starten.


Ik weet even niet meer wat ik nou moet gaan doen. Zeker omdat ik een kut week voor de boeg heb.



Met vriendelijke groet.

73 reacties

Reputatie 4
Badge +3
Hallo,

wat vervelend dat je je zo voelt.

Het is wel goed om te zien dat je over deze zelfmoordgedachtes in gesprek wilt gaan, want dit zijn geen dingen om alleen mee te zitten.

Als je hierover wilt praten kun je elke dag tussen 11:00 en 21:00 bellen (0800-0432) of chatten met De Kindertelefoon, www.kindertelefoon.nl.
Je bent ook welkom om te bellen (0900-0113) of chatten (www.113.nl) met 113 Zelfmoordpreventie. Zij zijn gespecialiseerd in het praten over zelfmoord en zijn dag en nacht bereikbaar. Je kunt bij hen ook gratis een online therapie volgen: dan spreek je meerdere keren met dezelfde psycholoog en blijft nog steeds anoniem.

We hopen dat je hiervoor de juiste hulp vindt.

Hartelijke groet en veel sterkte!
De Kindertelefoon
Hoi,

Ik schrik eigenlijk best wel van je bericht, vooral omdat je een paar zaken best concreet benoemt, over bepaalde zelfmoordneigingen die je hebt.

Je dacht dat je een oplossing had gevonden, wat was die oplossing? Eigenlijk heeft die 'oplossing' je problemen dus alleen maar erger gemaakt. Dat is vervelend!

Is er iemand in je omgeving die weet van jouw zelfmoordgedachtes? Een vriend(in), docent(e), huisarts of je ouder(s)? Als je het niet met iemand hebt gedeeld, zou ik daar starten. Praten over je gevoelens is goed voor je. Daardoor voel je je minder alleen en kun je dingen helderder zien. Ook kunnen anderen je helpen met je gevoel en je gedachtes. Ik denk dat dat voor jou nu erg belangrijk is.

Als je het eng vindt om met iemand in real life te praten (wat helemaal niet erg of raar is), kun je misschien eerst chatten of bellen met iemand van de Kindertelefoon. Als je op de link drukt, kom je uit bij de chat, het telefoonnummer is 0800 0432. Je kan natuurlijk ook chatten met 113. Zij zijn gespecialiseerd in zelfmoord(gedachtes).

Misschien kun je in de tussentijd proberen je lijstje met pluspunten van het leven wat groter te maken. Wat vind je leuk om te doen? Heb je een bepaalde hobby? Wat zou je missen als je dood zou zijn? Bijvoorbeeld je huisdier, een bepaald gerecht of een serie die je leuk vindt om te kijken? Wat wil je nog doen of bereiken in je leven? Bv je diploma halen of op reis gaan naar ... land? Je naasten waar je voor leeft, benoem ze allemaal maar apart. Zo zie je veel beter wie je nu allemaal precies achterlaat. Ik weet zeker dat je je lijstje groter kan maken!

Ik vind het knap dat je je verhaal hier op het forum hebt gezet!
Gr. Pin
Nee, want de toekomst is pas zeker als het heden afgelopen is. Bijvoorbeeld: als ik een het heden zelfmoord pleeg verandert de toekomst en doe ik het niet blijft het het zelfde of juist andersom.
De dingen die gebeurd zijn, zijn gebeurd omdat de dingen die niet gebeurd zijn niet zijn gebeurd.

Ik heb je andere topic even vluchtig doorgekeken. Was die andere oplossing de schoolpsycholoog? Hoe is dat uiteindelijk afgelopen. Heb je nog contact en/of gesprekken met haar? Helpt dat nog steeds? Weet zij van je zelfmoordgedachtes?

Weet iemand van de poging die je eerder hebt ondernomen? Heb je naderhand hulp daarvoor gehad?

Je kan de lijst met pluspunten niet vergroten. Ook niet als je probeert mijn vragen te beantwoorden? Heb je geen vrienden? Is je oma je enige familie? Heb je geen hobby's? Is er oprecht helemaal niks in het leven een klein beetje leuk?
Oké, er zijn dus meer mensen dan alleen je oma die om je geven. Dan kun je je lijstje dus uitbreiden.

Je wilt graag nog eens bushcraften en op een hike met vrienden. Dat kan niet als je dood bent, dus dat kan ook op je lijstje.

Ik heb het boekje van @Ronald2001 ook gelezen en ik vond het ook best mooi, ook al geloof ik niet. :)

Oké, dus die schoolpsycholoog zou pas over 2 weken kunnen. Denk je dat je dat dan kan doen? Je kan haar ook alvast een mail sturen of ze dan en dan tijd heeft. Dan hebben jullie tenminste een afspraak staan :)

Je vraagt je af wie er nog meer om je geven. Door een depressie verliezen mensen dat soms uit het oog. Toch is er altijd iemand die om je geeft, ook al zie of merk je dat niet.

Tijdelijk betekent denk ik smpelweg dat het ophoudt. Wanneer, dat is niet vast. Het is daarom belangrijk om door te zetten, want hoe lang het ook duurt, de tijd na de depressieve periode is het waard.

Gr. Pin
Sorry, maar ik vind "dat duurt me te lang" een beetje een slap excuus. Ik snap dat je klaar bent met 15 jaar je niet lekker voelen, echt. Ik ben ook al zo lang ik me kan herinneren depressief.

Probeer iets aan je gevoel te doen. Ik bedoel, wat heb je te verliezen? Niet alles gebeurt in een vingerknip en dat weet je zelf ook. Zonder geduld kom je gewoon echt nergens.

Het is ook niet zo dat je hoeft te wachten. Juist niet. Doe er wat aan. Stop met wachten. Verander je toekomst, verander je leven. Hier en nu. Dit is jouw leven. Niemand gaat er wat van maken als jij dat niet doet.

Geluk komt je niet aanwaaien (maar dat hoef ik jou niet te vertellen). "Geluk" vind ik sowieso een beetje een vaag woord, want wat is nu geluk? Door te wachten komt geluk niet. Door te wachten blijft alles zoals het is. Ik weet zeker dat als jij nu besluit om je leven om te gooien en te werken aan herstel, het je gaat lukken.

Sorry als deze post vervelend overkomt. Het voelde niet goed om weer een slap antwoord te geven.

Gr. Pin
Hoe?

Dat hoeft niet moeilijk te zijn. Het begint al bij de kleine dingen. Bv je slaappatroon veranderen. Meer regelmaat in je leven brengen. Iedere dag een wandeling maken buiten. Gewoon, proberen, proberen, proberen. En in jouw geval ook hulp zoeken.

Kan je een voorbeeld geven? Ik heb heb al veel geprobeerd dus zou niet weten wat ik nog meer zou kunnen doen.

Dat is eigenlijk een beetje wat ik hierboven heb gezegd. Gedrag en gevoel (en gedachten) zijn nauw met elkaar verbonden. Verander je je gedrag, dan verander je ook je gevoel (en gedachten).

Ik kan haar wel verkering vragen

Hoe ik het zie: je kan in een relatie niet volledig van iemand anders houden, als je niet eerst van jezelf houdt. Echter heb ik genoeg voorbeelden gezien waarin de relatie juist iemand hielp, maar zoals jij nu beschrijft dat je haar niet volledig erbij zou betrekken enzo, zou ik er misschien nu nog niet voor gaan. Echter kan je het wel als een doel beschouwen om te blijven leven: Als ik me straks beter voel, zou ik voor die relatie kunnen gaan en haar wel kunnen vragen.
Nogmeer word best wel moeilijk, want ik doe iedere doordeweekse dag eigenlijk het zelfde.

Oké, wat voor een activiteiten doe je dan doordeweeks? Het kan namelijk ook het geval zijn, dat je schema te vol is of misschien te leef of gevuld met de ''verkeerde'' activiteiten (activiteiten die niet echt bijdragen aan herstel, zoals bv 3 uur Netflix kijken (ik zeg maar wat)). Dan is het verstandig om je schema een positievere draai te geven. Veel mensen met een depressie zijn geneigd niks te doen op een dag. Dat is zegmaar niet verstandig.

Ik vind het knap van je dat je het gaat proberen! 🙂
Dat doe ik ook. Ik sta iedere ochtend het zelfde op, fiets naar school , fiets naar huis, zit op m'n kamer, avond eten, zit op m'n kamer en daarna naar bed. Dat is het kort samengevat. Misschien dat het dan goed is om meer activiteiten aan te brengen in dit ritme. Bv na school eerst een wandeling maken of een hobby na het eten doen. Als je niks doet, ga je je in het algemeen slechter voelen. Sterker nog, het is wetenschappelijk bewezen dat je je beter voelt als je iets doet - ook al vind je het niet leuk - dan wanneer je niks doet.

Wanneer hou je nou van jezelf? Persoonlijk denk ik dat je van jezelf houdt, als je vrede hebt met wie je bent en het oké vindt wie je bent. Natuurlijk kunnen er dingen zijn die je aan jezelf wil verbeteren, maar in het algemeen geef je jezelf een voldoende.
Maar toch hou ik niet van mezelf. Dan is er toch nog iets wat je niet helemaal lekker zit over jezelf.

Naast wandelen, zou je ook iets creatiefs kunnen doen. Bijvoorbeeld tekenen of schilderen (geen idee of je dat leuk vindt). Een boek lezen (wat trouwens ook goed buiten kan). Ergens naartoe fietsen en daar eventueel wat doen. Met vrienden afspreken. Een activiteit. Ik denk dat je zelf vast wel iets kan bedenken wat je graag zou willen doen en waar je wellicht meer tijd aan wil besteden?
Eigenlijk niet, ik heb tijd zat maar doe nooit wat.
Je kan natuurlijk ook bijspringen in het huishouden. Klinkt misschien niet als het meest leuke om te doen, maar je ouders zullen het vast waarderen en het werkt ook.
Een klein beetje vooruitgang is mogelijk, maar het komt te voet en gaat te paard.Focus op wat er wel goed is gegaan! Je had een beetje vooruitgang. Dat het daarna weer slechter ging, maakt voor nu even niet uit. Vier de overwinning en blijf het proberen!

Toen dacht ik ook van "Doe het raam maar open, ik spring eruit". Dit heb ik toen niet gedaan omdat dat op dat moment niet mogelijk was. Dat vind ik wel heftig om te horen. Is er misschien eerder een mogelijkheid om met de vertrouwenspersoon te praten? Kun je anders misschien een afspraak met jezelf maken, dat je in ieder geval wacht met zoiets, tot je met hem/haar hebt gesproken? Dat je in ieder geval probeert om hulp een kans te geven?

Gr. Pin
Hoi,

Wat goed dat je een gesprek hebt gehad met een docent!

Ik merk dat de komende weken erg beslissend zijn voor mij zelfmoord neigingen.Daar schrik ik wel een beetje van. Denk je dat je dit met die docent kan bespreken? Misschien kunnen ze dan op school ook rekening met je situatie houden. Je zo voelen en een verhuizing, dat is best lastig allemaal tegelijk.

En ik heb het dit weekend echt volledig verpest bij het meisje dat ik leuk vind.Als je wil kan je hier delen wat er is gebeurd. (Als je dat fijn vindt.)

Ik denk dat je in ieder geval trots mag zijn op je gesprek met die docent, ook al heb je niet over je zelfmoordneigingen verteld en hij het gesprek heeft gestart. Het was echt moedig van je om dat gesprek wel gewoon aan te gaan!

Gr. Pin
Wat goed dat je bij de vertrouwenspersoon bent langs geweest! Hopelijk heb je straks een fijn gesprek!

ik heb altijd het gevoel dat ik het verkeerd doeDit heb je 2 berichten terug gezegd en eigenlijk doe je dat nu weer. Dat jij er geen vertrouwen in hebt, betekent dus niet dat er geen hoop meer is. Als het aankomt op dingen over jou, ga jij meestal uit van het meest negatieve. Wat is er gebeurd?
Toch zou ik je willen aanraden haar hiermee te confronteren en te vragen of ze het écht vervelend vindt.
Waarom zou je nu dan niet meer met haar bij de kluisjes kunnen praten?
Hoi,

Goed dat je hierover hebt gesproken met de vertrouwenspersoon! Hoe ging dat?
Hoi,
Goed dat je het vandaag in ieder geval niet gaat doen. Het lijkt mij een heel goed idee om met de Kindertelefoon te gaan chatten of contact op te nemen met 113. Bij 113 hebben ze veel verstand van zelfmoord.
De gesprekken hielpen wel even. Kun je meer gesprekken dan nog een kans geven?
Gr. Pin
Mijn volgende gesprek kan pas volgende week woensdag. Ik weet niet of ik het tot dan nog vol kan houden. Denk je niet dat je jezelf dat soort van verschuldigd bent? Je hebt nu eindelijk een mogelijkheid gecreëerd om van je problemen af te komen en om geholpen te worden en dan geef je het eigenlijk alsnog geen kans. Dat vind ik hartstikke zonde.

Hoe ging je gesprek met de vertrouwenspersoon en eventueel de zorgcoördinator? Ik hoop dat je ze wel hebt verteld van je sterke zelfmoord gedachten/neigingen.
Goed dat je ze wel gewoon hebt verteld van je zelfmoord gedachten/neigingen.

Ik had eerder moeten starten met zoeken naar een oplossing.Het is nooit te laat om daarmee te beginnen.
Er zijn waarschijnlijk zoveel redenen om het niet te doen.
  1. over een week ziet je leven ee misschien heel anders uit.
  2. je hebt niet voor niks een leven gekregen.
  3. je hebt volgens mij geen chronische ziekte.
  4. ja gaat niet dood aan een ziekte
  5. denk eens aan je familie, hun leven verpest je dan gelijk ook. Want die zullen altijd de moeder, de oma, het neefje, het broertje, de zus, de vader van dat kind zijn die zelfmoord heeft gepleegd. En niets is treuriger dan iemand verliezen die zelf is gegaan. Daar komen ze nooit overheen.
  6. Denk eens aan jezelf. Hoe mooi id het om kindjes te krijgen. Welke mooie plekken op dr wereld heb jij nog niet gezien? Heb je al een leuk meisje ontmoet (of jongen). Maak je dromen waar! Wat wil je allemaal zien van de wereld.
  7. Doe het niet, doe het niet, doe het niet.
  8. het is egoïstisch om het te doen.
  9. Het is dom. Later als je ouder bent ben je blij dat je het nooit hebt gedaan.
  10. En het komt misschien een beetje over op aandachtvragerij als je het in je klas vertelt enzo.
  11. Mij vind het een ziekelijke gedachte om iedereen het grootste verdriet te geven. Om zelf niet meer te leven.
  12. Gewoon doorzetten, jou tijd komt wel!!!
Vriendelijke groetjes! 👍👍
hey,

goed dat je hier je verhaal doet.
zelfmoord is echt niet de oplossing, dan klinkt dit weer een standaard antwoord maar je doet alleen mensen pijn, geeft mensen een schuldgevoel/trauma en jij kan niet meer doen wat je nog wel leuk vind of ooit wilt doen.

Ik heb daarnaast ook vorige week een lijst gemaakt redenen voor en tegen zelfmoord. Alleen de lijst met redenen voor blijft maar groeien die van afgelopen januari was 2 keer zo kort. En er zijn amper redenen tegen. Het enige wat ik tegen kan verzinnen is: Ik kan het de paar na bestaande niet aandoen(vooral m'n oma) en wat nou als er een hiernamaals is, kan je daar een nieuw kut leven starten.

je zegt zelf al, je kan het die paar mensen niet aan doen.
is er een hiernamaals? ja/nee je zou zelf het antwoord kunnen zoeken, geloof je in god? ga de Bijbel bestuderen, geloof je in de wetenschap, onderzoek wat die erover zegt. al maak je dat een doel heb je alweer een klein doel om voor te leven, je zou het aan mensen kunnen vragen maar al zoek je het zelf op kan het je misschien meer vreugde brengen. wss heb je veel meer levensvragen, probeer die anders te beantwoorden dan word je daar misschien blijer van!
Ik geloof zelf niet in het hiernamaals en ben niet gelovig enz. Mijn ouders doen werken waarbij ze ook veel aan de zweverig/alternatieve kant zitten. Ik heb bijvoorbeeld verhalen en bewijs langs zien komen dat geesten bestaan ect. Ik geloofde er eerst zelf ook niet in maar daardoor weet ik nu wel dat ze bestaan ondanks dat ik er nogsteeds niet in geloof. Dus dat betekend dat het no zomaar volledig eindigt.

zou je het dan niet leuk vinden om daar meer over te gaan onderzoeken en hoe dit komt etc? dat je dat als project kan doen, dit is niet alleen nuttig maar brengt je aandacht ook van de zelfmoord af
maar zou je dan bijvoorbeeld niet de toekomst willen weten, wat er later ooit gaat gebeuren?
ja maar stel de toekomst word heel mooi en je bent dan van de pijn af, zou je dat niet willen?
Dat zou ik zeker graag willen, maar ik denk nu al meer dan 11 jaar dat het beter wordt. En ik heb er amper wat van gemerkt. Ik heb zeker slechtere periodes gehad zoals op de basisschool. Maar iedere dag is weer een kut dag. En ik weet wel zeker dat dat binnenkort niet gaat veranderen.

en stel er is hoop op een betere toekomst, zonder pijn en ellende? zou je daar meer over willen weten om te kijken of je dat ook denkt?
zou ik jou heel misschien een klein boekje mogen doorsturen? hoop dat je daar informatie en hoop uit kan halen voor je, ik haal het tenminste daaruit, en als je iets niet begrijpt mag je dat ook vragen

Reageer