Verhalen achter grafstenen op gewone en oorlogsbegraafplaatsen en wat kun / mag je doen om te helpen

  • 15 March 2018
  • 69 reacties
  • 1659 Bekeken


Toon eerste bericht

69 reacties

@Agirl2002,

Dankjewel voor je reactie.

We hebben al soort van contact met de beheerder gehad, maar die wil niet iets afspreken met ons, dus gaan we alleen dingetjes doen voor mensen die we soort van kennen en dan een beetje het graf netjes houden.


@100Divergent11,

Met onze energie zit het wel goed, alleen zitten we nogal in een raar patroon om het zo maar te zeggen. We moeten natuurlijk op tijd opstaan voor school en als we uit zijn willen we van het mooie weer genieten en gaan we lekker in de tuin een beetje bijbruinen. Normaal gesproken zouden we dan huiswerk doen, maar nu vallen we in slaap in de zon.

Daarna eten en huiswerk maken en als we eigenlijk zouden moeten gaan slapen doe ik het forum en nog wat andere dingen en wordt het weer laat. Het wordt een beetje een vicieuze cirkel.

Ereveld verslag moet ik nog maken, er komen steeds andere topics tussendoor, maar ik ben het niet vergeten.

We waren maandagmorgen bijna de hele nacht opgebleven voor papa en mama, maar kennelijk zijn we toch in slaap gevallen, dus ja, toen hadden we ze niet meer gezien voordat we naar school moesten.

Ik was nu net aan het typen over de gewone begraafplaats bij ons in de buurt voor Agirl2002, maar ik ga er hieronder nog iets bij schrijven, want het was nog niet helemaal af.

We doen ook dingen opzoeken op internet, vooral over jongens van beetje onze leeftijd. Hoe ze overleden zijn en of we iets meer over ze te weten kunnen komen. Je kunt rouwadvertenties opzoeken en daar soms dingen in lezen over wie en hoe ze waren en soms of het een ongeluk was of dat ze ziek waren.

Ook gewoon op hun naam googlen en als ze nog niet zo lang dood zijn vind je soms nog iets van insta ofzo met foto’s en soms ook berichtjes in oude kranten over een ongeluk of brand of iets anders.

We vinden het altijd zo jammer dat iemand zo jong dood gaat. Eeuwig zonde. We zijn vooral in jongens geïnteresseerd, misschien komt dat een beetje raar over, maar we zijn gay en ook jong en dan denken we hoe het is als ze gemist worden door broertjes en zusjes en papa’s en mama’s. Bij jongens kunnen we ons dat beter voorstellen ofzo, maar voor meisjes is het wel ongeveer hetzelfde natuurlijk.

Het is eigenlijk begonnen met een verhaal van opa. Die had een jongen van 15 als vakantiehulpje in dienst, eentje van een tweeling, net zoals mijn twin en ik, ook uit 1 ei. Die jongen was verdronken en niet gelijk dezelfde dag gevonden, had opa verteld.

Opa had ook een foto van die jongen en toen we die zagen moesten we om hem huilen. Hij was echt een leuke, lieve en knappe jongen en nu moet iedereen hem missen. Hij is dan wel al meer dan 30 jaar dood ofzo, maar voor ons is hij gewoon nog die jongen van 15.

Soms maken we zijn grafsteen een beetje schoon, want na een flinke regenbui zitten er dan modderspetters op. Zijn familie woont niet meer allemaal in de buurt en we willen dat iedereen zijn naam en leeftijd goed kan lezen, omdat hij nooit vergeten mag worden. We vegen dan alleen met onze handen even over zijn steen en dan hebben we soort van het idee dat we even bij hem zijn ofzo.

Het had bij wijze spreken ook één van ons kunnen zijn. We vinden het zo zonde als jonge jongens dood gaan en gemist moeten worden.

Op sommige graven zitten fotootjes en dan houden we onze hand daar wel eens op, alsof we ze een knuffel geven ofzo. We weten dat het maar een steen is die we aanraken, maar misschien voelt die jongen toch nog ergens dat we even bij hem zijn en dat we aan hem denken. Dat klinkt misschien superstom, maar ok.

We praten soms ook soort van een beetje tegen de jongens die begraven liggen. Meeste zijn natuurlijk alleen nog maar een paar botjes, maar voor ons liggen ze daar nog helemaal intact, zoals ze waren. Misschien hebben ze hun lievelingssokken, onderbroek, spijkerbroek of shirtje aan. Of liggen ze er samen met hun knuffel of iets anders, waar ze zo van hielden.

Zelf zou ik dan bijvoorbeeld mijn Paul Frank apenkoppen-onderbroek en beetje lichter blauwe skinny jeans aan willen hebben en een strak wit t-shirt dat mijn borst en buik er mooi uitkomen. Verder zou ik dan mijn (pas gekochte, twin en ik hebben allebei eentje) nieuwe donkerblauwe overhemdje aan willen hebben en dan van die korte sokjes en adidas sneakers.

We hebben het er ook wel eens over gehad dat we gewoon helemaal bloot in de kist willen, want als we slapen dan hebben we ook helemaal niks aan en dood is ook een soort van (heel lang) slapen. Maar met lievelingskleren is ook wel mooi. En muziek moet er ook bij, want die luisteren we nu ook vaak. Tsja, wel raar dat we dat al allemaal van elkaar weten, terwijl we helemaal niet dood willen.

Verder moeten de details ook kloppen en das misschien een beetje raar om te zeggen, maar mijn haren moeten cool zitten, zoals mijn broertje het elke dag bij mij doet en ik bij hem en misschien nog raarder, mijn piemel moet ook naar links in mijn onderbroek, want zo hebben twin en ik hem nu allebei ook. Hij weet hoe die dat moet doen. Terwijl ik het opschrijf, weet ik dat het misschien raar overkomt, maar we hebben ‘m nooit rechts en dat zou dus raar zijn als we dat dan wel ineens zouden hebben.

Ik zou ook wel iets verborgens willen, iets dat alleen twin en ik weten en niet iedereen kan zien als ik in de kist lig. Bijvoorbeeld kusjes van mijn twin op mijn buik ofzo, ik weet niet precies hoe dan, maar misschien van die lippenstift kusjes. Of dat hij gewoon iets liefs op mijn buik/borst heeft geschreven of getekend.

En dan met mijn rechter hand op mijn hart liggen met een hele mooie foto van mijn twin en mij ertussen met het plaatje naar beneden op mijn hart. Dan zit hij ook letterlijk in mijn hart, soort van. Verder dat hij iets persoonlijks in mijn linker broekzak stopt, hij weet wel wat. We deden dat ook al bij elkaar om ons soort van te beschermen tijdens ons misbruik en nu nog steeds hebben we iets van elkaar in onze linker broekzak. Het is iets symbolisch, maar het moet wel bij onze piemel in de buurt zitten, vandaar links. Het klinkt superstom, maar alleen als je samen zoiets hebt meegemaakt kun je zoiets begrijpen, denk ik. Dus dan hebben we de lichamelijke liefde (piemel) en de geestelijke liefde (hart) soort van verbonden en is de cirkel rond en onbreekbaar.

Het is wel raar allemaal, maar zoiets zou ik wel fijn vinden. Dat mijn twin toch nog bij me is en iets persoonlijks achterlaat bij mij. Ik zou ook wel een vrolijke kist willen die door papa en mama en alle broers en zus en andere familie en vrienden beschilderd is met persoonlijke dingen en veel foto’s van ons allemaal bij mij. Ook van vrienden.

We zijn nog niet van plan om de eerste honderd jaar dood te gaan, maar de geschiedenis ingaan als “forever young” heeft wel iets. Nu zijn we nog knap en hebben een mooi lijf, maar ik wil hier ook nog graag wel even blijven en ik denk dat twin en ik voor altijd wel iets speciaals zullen hebben.

Jullie zullen ons met de dag wel gekker gaan vinden, maar dit hierboven zijn wel dingen waar twin en ik over praten en ook aan denken als we weer eens bij een graf van een jonge jongen staan. We vragen ons af of ze al hun eerste kus hebben gehad en of ze al seks hebben gehad met een andere jongen of met een meisje. I know, das super raar aan de ene kant, maar omdat het zo’n fijn gevoel is als je het samen hebt gedaan met iemand die echt van je houdt is het toch ook wel mooi.

Genoeg voor nu. Ik was helemaal niet van plan dit te gaan schrijven of delen, maar nu het er staat vind ik het ook wel iets moois hebben.

Groetjes,
M&M’s
Jullie energie, fysiek en mentaal, blijft me verbazen. De activiteiten en goede dagen stoppen niet.

Wat verstandig en lief dat Luca jullie omgedraaid heeft. Hij lijkt mij een goed vriendje.

Als er dingen in je hoofd zitten die je bezighouden, kan het helpen die op te schrijven. Jullie denken aan wat jullie gaan vertellen, en dat houdt jullie wakker. Als jullie opschrijven wat jullie niet mogen vergeten te vertellen, kan dat helpen om tot rust te komen, en slaap in te halen.

Dat verslag zal lukken wanneer de tijd gekomen is. Er is geen haast bij, hoewel ik heel benieuwd ben. Ik zal geduld oefenen, doe maar rustig aan.
Hey hey!

Ja ik zelf ik vind grafstenen altijd mooi om te zien en wie daar al ken ik zie niet, maar ik kom daar voor 1 iemand uit mijn gezin maar okay antwoord op je vragen...

1) mijn mening is nee het is niet raar het kan wel voor andere raar overkomen dat snap ik maar als jullie echt interesse hebben wat jullie zo zeiden van vrijwilligers werk probeert dat maar jullie zijn wel 15 en dat is vrij jong vind ik, maar wel bezonders dat jullie grafstenen of wie er begraven is zoveel vragen erbij komen het is lastig om op dat vraag juist antwoord te geven.

2) nee is niet raar je bent altijd welkom bij de begraafplaats, ik was ook een keer naar begraafplaats geweest van mijn zus (niet echt mijn zus maar ik ben geadopteerd)
En ik ken der niet eens dus ik denk dat het best kan. ?

3) zoek anders op internet vrijwilligerswerk (jullie naam van begraafplaats die jullie vaak bezoek) en ga kijken of je contact kan komen met mensen daar ?
@Pin,

Superlief en bedankt voor de pluim 🙂. Het was zeker een mooie en zeer speciale dag. Ik hoop later van de week een verslag te posten.


@100Divergent11,

Het was zeker een speciale dag, vooral ook nog eens toen opa en oma kwamen en met papa en mama hadden we in de middagpauze nog geskypet en onze zus had ons nog live gestreamd naar papa en mama toen we achter de stenen stonden.

Papa en mama vonden het jammer dat ze er niet in het echt bij waren, maar ze zeiden dat ze supertrots op ons zijn :D

Bedankt voor de knuffels.

Energie en een normaal ritme weer opbouwen lukt nog niet echt. De laatste dag in Frankrijk wilden we niet uitslapen, ook al hadden Laurent en ik het laat gemaakt. We wilden nog wat tijd met iedereen door te brengen voordat we moesten vliegen. ‘s Avonds weer redelijk laat naar bed en om half vier ofzo al weer opgestaan om naar het Ereveld te rijden.

Donderdag in het vliegtuig hebben we een uurtje kunnen slapen en in de auto naar het Ereveld ook nog een paar uurtjes. Vrijdagavond was het weer laat na een vermoeiende dag in Loenen, niet zozeer lichamelijk, maar wel emotioneel door alle indrukken.

Zaterdagmorgen wilden twin en ik toch gaan fietsen en dus zijn we om half zeven opgestaan en hebben tot een uur of elf gefietst, want toen kwam Luca. We waren niet echt leuk gezelschap voor Luca, want we waren tijdens het zonnen in slaap gevallen. Luca heeft ervoor gezorgd dat we niet te lang op één kant in de zon lagen en heeft ons een paar keer “omgedraaid”.

We lagen ’s avonds wel op tijd in bed, maar van slapen kwam niet zo veel om één of andere reden die Luca heet. Zondagmorgen een klein beetje uitgeslapen en ’s middags weer in de zon in slaap gevallen. Newt was nog langs geweest en was maar naast ons en Luca gaan liggen zonnen. Twin en ik waren niet bij kennis, maar hij kon Luca mooie helpen met ons om te draaien.

Nu zijn we nog steeds wakker omdat papa en mama en onze broers nog niet thuis zijn. Ze zouden eigenlijk gisteravond rond 19.00 uur ofzo al thuis komen uit Frankrijk, maar door allerlei dingen zijn ze pas rond die tijd vertrokken en daarom kunnen we niet slapen.

Onze zus en pleegbroer zijn hier wel en ook opa en oma, dus we zijn niet alleen. Maar we wilden papa en mama zo graag van alles vertellen over het Ereveld in Loenen en nu kan dat niet. We hadden ons er zo op verheugd om dat gisteravond te doen, maar ja, kon niet en mama had ook wel gezegd dat we gewoon naar bed moesten gaan en slapen, omdat ze toch pas heel laat of eigenlijk vroeg in de morgen pas thuis zouden komen.

Elke keer kijken we op de klok en appen we waar ze zijn en hoe lang het nog duurt. Om wat te doen te hebben ben ik begonnen met een verslagje over afgelopen vrijdag bij de herdenking op het Ereveld, maar het lukt nog niet zo goed.

We hebben al wel in bed gelegen, maar zijn nu samen op de bank in de woonkamer gaan liggen onder ons dekbed, want dan kunnen we de auto eerder zien aankomen en dan kunnen we snel er naartoe lopen :)

Verslagje over het Ereveld volgt zsm.

Groetjes,
M&M’s
Dat moet een heel speciale dag geweest zijn. Het is zo mooi en sterk van jullie dat jullie dit gedaan hebben. Het idee dat er jongens van jullie leeftijd vechtend zijn omgekomen, is heftig, en jullie hebben geholpen dat over te brengen. Een mooie, leerrijke boodschap is dat.

Wat lief dat mensen elkaar daar knuffels gaven. Iedereen was daar vast al wat meer 'verbonden' dan gewoonlijk, omdat jullie daar allemaal voor dezelfde reden waren. Ook leuke verrassing van jullie oma en opa. Die zijn vast ook heel trots op jullie.

Neem maar jullie tijd om het te verwerken. Mentaal hebben jullie hier vast veel energie van gekregen, maar vergeet niet voor het fysieke gedeelte te zorgen. Dat wil zeggen: slapen, genoeg slapen. Jullie hebben wat slaap in te halen geloof ik.

Nogmaals, heel erg mooi dat jullie dit gedaan hebben. Ik kan dat niet genoeg zeggen. Ik zou jullie graag een knuffel geven, maar ja. Als jullie een extra knuffel aan elkaar geven, zal dat vast ook fijn voelen.
Hoi,

Fijn dat alles goed is gegaan en het een mooie dag is geweest :)

Ik ben benieuwd naar het uitgebreide(re) verslag :)

Sowieso een pluim voor jullie dat jullie dit hebben gedaan!

Gr. Pin
@Pin,

bedankt voor je goede wensen


@iedereen,

Het was een lange, maar ook een hele mooie dag. We moeten het nog een beetje verwerken en dan ga ik er nog wel wat meer over posten.

Leuke verrassing was iig dat opa en oma nog kwamen kijken. Onze zus had het vlak van te voren tegen ons gezegd en dat was maar goed ook, want anders was ik misschien wel van mijn stokje gegaan ofzo. Nou ja, zo erg misschien ook weer niet, maar er waren wel een paar moeilijke momentjes. Iedereen was heel aardig voor ons en een paar keer vroeg iemand of die ons een knuffel mocht geven, omdat ze dan denk ik zagen dat we het nodig hadden.

Misschien gaan we volgend jaar weer, maar dat hangt ook van school en hoe de vakanties vallen af. We hebben nog niks gezien van de reportages enzo. Alleen een paar stukjes die onze zus had gefilmd. Misschien van het weekend nog wat terugkijken ofzo.

Groetjes,
M&M’s
Hey,

Spannend, vandaag is dus de dag. Ik denk dat jullie energie tekort niet storend zal zijn. Deze gebeurtenis zal jullie waarschijnlijk heel veel energie geven!

Veel plezier denk ik dan maar :? Het is misschien een beetje raar om plezier te wensen bij zo'n 'heftige' gebeurtenis, maar ik weet eigenlijk niet wat ik jullie anders moet wensen. Geluk? Succes? Energie? Een mooi leven? 😉 Ik wens jullie wel gewoon al het goeds!

Gr. Pin
Hi,

even een update.

Vandaag is de dag. We stappen zo in de auto onderweg naar het Ereveld in Loenen.

Voor als iemand niet weet wat het is, dan hier een paar linkjes:

Video 1:
Module 3: Het ereveld komt tot leven. Lengte 6:00
https://www.youtube.com/watch?v=mZ8FciAubrA

Video 2:
Module 3: Leerlingen op het ereveld. Lengte 5:00
https://www.youtube.com/watch?v=o7wWKtPP5_A

Video 3:
Dit is een registratie van de televisie uitzending van 4 mei 2017.
EreveldVolLeven – 4 mei 2017
https://www.youtube.com/watch?v=28Zv9pseEX8

Hier nog een video met Sjors van der Panne. Hij heeft vorig jaar een reportage gemaakt over andere erevelden die verbonden zijn met het Ereveld in Loenen:

https://www.youtube.com/watch?v=vs98RKSnVVM
Reportage Sjors van der Panne in Indonesië

Het liedje vinden we ook echt heel erg mooi en daarom zetten we dat hier nog even apart:

https://www.youtube.com/watch?v=mxncZpZwf50
Sjors van der Panne – Laat gaan (videoclip)


We vinden het best wel spannend, maar het wordt vast een mooie en indrukwekkende dag :)

We hebben alleen niet zo veel geslapen de laatste paar dagen. Eerst die shoot in Italië en daarna ons laatste nachtje in Frankrijk met Laurent, Justin en Christian. Claude hadden we al genoeg gezien, dus die hadden we naar huis gestuurd 😛 Nee hoor, das een grapje, hij was er natuurlijk ook nog bij.

Laat naar bed en vroeg op om toch nog wat tijd met elkaar te hebben, want we gaan ze pas weer in de zomervakantie zien. Misschien gaan we wel nog naar Duitsland om Justin en Christian te helpen met het drone/dans/filmproject.

Eerst zouden we met mama en onze zus terugvliegen om naar het Ereveld te gaan, maar we hebben mama ingewisseld voor onze (pleeg)broer. Mama blijft met papa nog bij onze andere 2 broers (14 en 16) en dan gaan ze samen nog iets leuks doen, want wij hebben wel weer even genoeg aandacht gevraagd van mama de laatste dagen :D

Ze wilde wel graag mee naar Loenen, maar we gunnen onze broers nog wel een paar daagjes met papa en mama.
We vinden het wel leuk dat ze met zijn 4-en ook eens tijd hebben, maar we missen ze nu al ;)

Onze (pleeg)broer gaat ook mee naar Loenen en hij staat vlak bij één van ons. Ze zochten nog jongens van 20+, dus dat vinden we ook wel fijn als hij bij ons is. Zijn vriend gaat ook mee, om te kijken geloof ik. Moet ik zo nog even vragen. Misschien staat hij ook wel ergens, idk, hebben we het helemaal nog niet over gehad.

Soms mag je wisselen met iemand anders als je moe bent of even niet meer kan als je niet lekker bent en wij willen vragen of twin en ik dan van plaats mogen wisselen, zodat we allebei een tijdje naast onze broer staan, das wel leuker dan dat één van ons de hele tijd alleen staat. Onze zus staat nog op een reservelijst, dus die weet nog niet of ze ergens mag gaan staan.

Ze kan ons iig in de gaten houden, vooral die ene, die een tijdje alleen staat en ze gaat wel foto’s maken en filmpjes als het mag en er geen bezoekers gestoord worden.

Ze wil nog een stukje livestreamen met papa en mama, maar beter als ik niet weet wanneer ze dat doet, want anders word ik dan misschien wel een beetje emotioneel als ik weet dat papa en mama dan kijken 🙂 Beter doet ze dan of ze gwn een filmpje maakt en zegt ze het dan later.

We gaan ons bedkussen meenemen en een dekentje, dat ligt lekkerder in de auto. Twin en ik gaan zo in de auto nog een paar uurtjes slapen. Lekker knus tegen elkaar aan op de achterbank en dan hopen we dat onze accu voldoende opgeladen is om het vol te houden. Op de terugweg kunnen we ook weer een paar uur slapen en ik ga nog wel een update geven, maar weet niet precies wanneer. Ik loop een beetje achter met updates op verschillende topics.

Luca zien we morgen (zaterdag) weer en das ook wel fijn, we hebben hem al 2 weken moeten missen.

Nou ja, tot de volgende.

@Pin,
Leuk dat je dat liedje “lief” vond

Groetjes,
M&M’s
Hoi,

Haha lol ik had vol over dat missende NIET heengelezen, dus ik had het niet eens door :8 No worries, ik had anders ook wel gesnapt dat 'niet' er nog bij had gemoeten :)

Verder wel lief hoor dat liedje :$:P

Gr. Pin
@100Divergent11,

Het is idd wel goed georganiseerd. Er is een heel draaiboek. Aan het einde is er ook nog een debriefing en dan kun je vertellen hoe je het gevonden hebt en of er dingen zijn waar je nog graag even over wilt praten met iemand enzo.

Het wordt alleen een megalange dag voor ons denk ik. Iets van 4 uur ’s morgens opstaan en voordat we weer thuis is het toch al gauw weer een uur of 9 of 10 ’s avonds, schat ik zo in.

Er zijn wel momenten dat we zelf dingen mogen filmen. Dat gaan we vast ook wel doen, maar dat is alleen voor familie en vrienden bedoeld. We hebben wel sm, maar alle accounts van ons zijn afgeschermd. Vroeger hadden we ook wel openbare accounts, maar dat hebben we veranderd.

We gaan zeker niet de hele tijd met een camera lopen, net als Japanse toeristen. Die lopen de hele dag achter hun camera aan en kijken thuis in Japan naar de filmpjes om te zien waar ze geweest zijn :)

Groetjes,
M&M’s
@Pin,

Oeps, grote blunder van mij in mijn vorige reactie.

Het is natuurlijk NIET de bedoeling dat je je er ongemakkelijk bij voelt.
Sorry, sorry en dat dan duizend maal. Oh dat klopt ook niet, het moet niet duizend maal, maar 500 maal zijn. Het stond er al 2 keer en dan nog maal 1000 is wat overdreven, vandaar 2 maal 500 en dat is dan weer 1000 …. Nou ja, je begrijpt me wel, hoop ik.:)

Groetjes,
M&M’s
Hallo

Ik heb een tijdje niet gereageerd. Dat kwam omdat ik niets toe te voegen had, en als ik niets nuttig te zeggen heb, hou ik beter mijn mond, anders komt er alleen maar onzin uit :D

Het ziet ernaar uit dat die dag goed georganiseerd is. Er is een verantwoordelijke voor een aantal graven, alles wordt goed uitgelegd, enz. Jullie gaan dat vast super doen.

De band die jullie twee hebben, is volgens mij zo sterk, dat je die nog voelt als één van jullie in Japan zit. Een ereveld lukt zeker ;)

Die dag is vast onvergetelijk. Als je hem vast wilt leggen, zou je kunnen vloggen, maar ik ben eerder een voorstander van focussen op het moment zelf, en de technologie even achterwege laten. Met je eigen geest kun je veel meer waarnemen dan met een camera.
@Pin,

Ik snap ‘m “van de hele family”. Eigenlijk dacht is wel al dat je dat bedoelde, omdat je vast wel ergens gelezen had met hoeveel we thuis zijn.

Verder klopt het dat je (lichamelijk) niet altijd bij elkaar hoeft te zijn om iemand te voelen en te steunen.

Love is all around zoals Wet Wet Wet zingt: https://www.youtube.com/watch?v=aSWJMlxI9xw
Deze is met songtekst, dus als je de muziek niet mooi of te hard vindt, dan kun je het geluid uit/zacht zetten en de tekst lezen. Speciaal voor jou @Pin.

PS het is de bedoeling om je er ongemakkelijk door te laten voelen :)

Groetjes,
M&M’s
Idd wel jammer als we elkaar niet kunnen zien, maar hij is altijd bij me, in mijn hart ❤

Kijk dat is de insteek 😉

'De hele family' was ook meer bedoelt als overdrijving, want jouw familie is inderdaad best groot! :)

Gr. Pin
Hi Pin,

dankjewel voor je reactie. We leren elke dag wat bij, maar of we echt verstandiger worden? Idk.

Idd wel jammer als we elkaar niet kunnen zien, maar hij is altijd bij me, in mijn hart ❤️

Als de hele family mee zou doen zou wel tof zijn, maar ik weet niet of mijn andere 2 broers (14 en 16) ook mee komen en dan nog papa en mama, idk.

Ik vind het zo ook al bijzonder en mooi.

Thnx voor je lieve reactie :)

Groetjes,
M&M’s
Hey,

Verstandig dat jullie niet te veel dingen voor vast gaan afspreken, want dan wordt het inderdaad wel erg veel.

En ja, inderdaad lekker niks van die beheerder aantrekken en lekker zelf je gang gaan. Het is openbaar terrein :)

Helaas dat jullie elkaar dan niet kunnen zien, maar ik denk dat als er dus mensen langslopen, je altijd wel iets te doen hebt, dus dat je ook soort van geen tijd hebt om elkaar te missen.

Het zou ook wel tof zijn als je zus en je broer allebei nog mee kunnen doen. De hele family op het ereveld in Loenen ;)

Ik hoop niet voor je dat je die dag gaat vergeten, want het lijkt me alleen maar iets moois wat je beter gaat maken als mens (voor zover dat nog kan, want volgens mij zijn jullie al geweldige mensen).

Gr. Pin
Hi Pin,

Beetje een late reactie, maar alsnog bedankt.

Ik denk dat we maar niet teveel dingen voor vast gaan afspreken, maar meer per geval. Ik hoop dat ze dat begrijpen, maar sommige afspraken hebben we al toegezegd, dus die moeten we wel nakomen.

Met die beheerder en ons wordt het waarschijnlijk nooit wat, maar we gaan wel onze eigen gang.

Met die computers wordt het ook steeds gekker, maar we merken wel dat als ze weten dat het geld kost, ze dan niet voor alle dingetjes gelijk ons gaan vragen.

We weten al wel een beetje hoe die dag op het Ereveld gaat lopen. We worden goed begeleid en krijgen uitgebreide instructies en gaan ook eerst oefenen voordat de tv opnamen ’s morgens worden gemaakt. Er is daarna ook lunch en als er iets is kunnen we onze begeleider (van een bepaald aantal graven) altijd aanspreken.

’s Middags staan we weer een tijdje achter de graven als er ook mensen voorbij komen. Ze mogen iedereen die achter een graf staat, vragen stellen en we moeten ze zo goed mogelijk uit onszelf beantwoorden, dus wat we er zelf van denken en voelen. Over sommige graven is er ook achtergrondinfo bekend over wie er ligt enzo en als dat bij “onze” graven ook zo is, moeten we ook dat zo goed mogelijk uitleggen.

Ik vind het wel een beetje spannend en ja, ik hoop natuurlijk dat ik mijn twin de hele tijd kan zien, ook al is het vanuit mijn ooghoeken. Maar voor zover ik het begrepen heb en voor zover die indeling vast staat, staan we wel een eindje uit elkaar. Gelukkig is onze zus er ook, die zal ons ook wel in de gaten houden. Zij kan wel heen en weer lopen, want de vrouwen waren al vol en ingedeeld, dus ze staat niet achter een graf. Ik geloof wel op een reservelijst.

Het laatste nieuwtje is dat onze grootste broer, eigenlijk onze pleegbroer, maar voor ons is hij een echte broer heel waarschijnlijk ook mee gaat. Er is nog een tekort aan mannen tussen de 20 en 49 ofzo.

Ik denk dat ik die dag wel nooit zal vergeten.

Groetjes,
M&M’s
Ik vind het wel goed wat jullie hebben gedaan met de begraafplaats. Als het onderhoud slecht is, mag daar wat van gezegd worden. Als dat voor iemand meer werk betekent, dan is dat maar zo. Hij wordt niet betaald om zijn werk niet te doen.

Ja, als je eenmaal begint met ouderen helpen, weet binnen de kortse keren het hele bejaardentehuis het en wilt inderdaad iedereen het. Anders moeten jullie het maar houden bij af en toe iemand helpen.

Ik vind het wel verstandig dat jullie geld vragen voor die computerproblemen. Als ik naar mijn oma kijk en haar tablet (we moeten haar echt geen laptop geven) is het ook altijd raak. Ze heeft altijd vragen, maar dat is ook wel begrijpelijk. Bij m'n andere oma komt ook altijd de hele familie naar ons toe.

Ah ja, het maakt ook niet uit of jullie op tv komen, ik zal wel aan jullie denken! 😉 Ik denk dat ze jullie niet naast elkaar kunnen doen, omdat er dan maar net 2 graven van jongens met dezelfde leeftijd naast elkaar moeten hebben.
Het gaat er om dat jullie er zijn, dus ja. Hopelijk kunnen jullie elkaar wel gewoon zien. Ook leuk dat jullie zus mee gaat!

Volgens mij had je inderdaad alles beantwoord :)

Gr. Pin
Hi,

Ik ga sommige stukjes van bovenstaande reacties die over hetzelfde onderdeel gaan maar in één keer proberen te beantwoorden of toelichten en daarna jullie nog wel even apart iets zeggen.

Over dat mailtje naar de burgemeester over het onderhoud moet ik nog ff wat vertellen. Op de begraafplaats hadden we verschillende keren wel mensen gezien die het onderhoud deden, maar eigenlijk nooit de beheerder of chef ofzo van die mensen. We hadden wel eens gevraagd waarom ze tot het eind van de dag heggen bleven knippen en dan niks opruimden en dat het afgeknipte spul er dan dagenlang lag. We hadden gevraagd waarom ze niet een uurtje ofzo eerder stopten met knippen en dan dus nog tijd hadden om alles op te ruimen, maar ja, daar wisten ze geen antwoord op. Ook over andere dingen hadden we wel eens gepraat met de werkmannen, maar dat heeft nooit wat opgeleverd.

De begraafplaats is van de gemeente (niet van een kerk dus) en daar is iemand verantwoordelijk voor op het gemeentehuis, alleen wisten we nooit wie dat was. Sommige dingen qua onderhoud doet de gemeente nog zelf volgens ons en dat is het schoffelen van een paar perkjes bij de parkeerplaats. Het grasmaaien wordt door mensen van de sociale werkplaats gedaan, net als het knippen van de heggen. Voor het bomen snoeien komt er weer een zelfstandige hovenier.

Dus ja, we wisten eigenlijk niet precies waar we terecht moesten met onze vragen over het onderhoud, dus toen hadden we de burgemeester maar een mailtje gestuurd.

We hebben niet gezegd dat het onderhoud slecht was, maar we hadden gewoon een paar vragen over het onderhoud gesteld, bijv. over het knippen en opruimen en of er ook een sanitaire voorziening gemaakt kon worden voor bezoekers en werkmannen, omdat we een paar keertjes wel eens iemand hadden zien plassen daar tegen een muurtje. We hadden niet eens gezegd dat het één van de werkmannen was.

We hadden het mailtje eerst nog aan papa en mama laten lezen en toen pas verstuurd. Papa en mama kennen de burgemeester wel, maar zij hebben zich er niet mee bemoeid. Het was echt ons mailtje. De burgemeester had ons een mailtje terug gestuurd en daarin geschreven dat hij navraag ging doen bij de verantwoordelijke voor het onderhoud en verder naar de mogelijkheden en noodzaak van een sanitaire voorziening ging kijken. Nou ja, beetje officiële woorden dus.

Een paar weken later waren we op de begraafplaats en toen kwam er een man naar ons toe met zoiets als “hebben jullie de burgemeester een mailtje gestuurd?” Dus, wij zeggen ja en toen begon hij boos te worden over waar we ons mee bemoeiden en dat hij het wel beter zou weten en nog meer van die dingen. Wij waren best wel geschrokken en toen was die man weer weggereden in zijn auto.

Even later kwam er echtpaar, dat toevallig ook op de begraafplaats was, naar ons toe en die vroegen wat er aan de hand was en waarom die man zo boos tegen ons deed. We hadden het toen een beetje uitgelegd en toen hadden ze ons verteld wie die man was en hoe hij heette en dat het altijd al “een moeilijk mannetje” was en dat zij het onderhoud overal in de gemeente slecht vonden op de begraafplaatsen.

Toen we thuis waren gekomen, hadden we het allemaal verteld en papa kent die man ook wel en die woont ook nog bij ons in de buurt. Hij gaat over alle begraafplaatsen die bij onze gemeente horen en dat zijn er best veel, want in elk dorpje dat bij onze gemeente hoort is er wel een begraafplaats. Totaal wel iets van 10-15 begraafplaatsen. Dus op een andere begraafplaats iets vragen heeft geen zin, want we komen dan altijd bij die ene man uit.

Het zijn vooral mensen van het rolstoelduwen waar we zelf mee op de begraafplaats komen, maar die hebben allemaal weer buren en kennissen en daar vertellen ze het ook tegen en we willen niet mensen uitsluiten en tegelijkertijd kunnen we gewoon ook niet iedereen helpen.

Vorig jaar hebben we ook wel bij een paar, toen het heel warm was, elke dag de bloementjes en plantjes water gegeven. Maar op het laatst waren we daar elke avond meer dan een uur mee kwijt als we het samen deden. Die kraan gaat ook zo langzaam, dus het duurt een eeuwigheid voordat je een gieter vol hebt met water. Soms hadden we onze zus of jongere broertje ook gevraagd om te helpen.
Maar dat kunnen we niet altijd doen en wie moeten we dan wel en wie niet doen. Het zijn allemaal mensen die het zelf niet goed meer kunnen. Maar dan denk ik, sommige hebben wel zelf ook kleinkinderen en kinderen.

Die wij al wat langer helpen hebben niemand in de buurt wonen van kleinkinderen ofzo. Maar dat kost ook steeds meer tijd, omdat ze nu weten dat er iemand het onderhoud wil en kan doen en dan willen ze er door ons allemaal plantjes op laten zetten en dat deden ze hiervoor niet, omdat ze het niet bij konden houden.

Afgelopen winter hebben we ook kerststukjes op sommige graven gezet enzo. Dan krijgen we wel geld om het te kopen of dat doen ze soms zelf, maar ja. We hadden sommige al beloofd, dus ja, dan maar wat extra tijd erin stoppen.

We vinden het wel moeilijk, want dan wil je iets goed doen en dan zijn er weer mensen die dan gaan klagen als wij ze niet willen helpen. We verdienen er niks mee, want dat willen we ook niet. We verdienen genoeg geld met fotoshoots en klusjes bij papa in de zaak en zakgeld enzo.

We zullen nog wel eens vragen aan één van de begeleiders van het rolstoelduwen. We willen wel eens één keertje in het voorjaar ofzo alles netjes maken en dan misschien voor de winter nog een keertje, maar meer kunnen we ook niet doen. Het wordt steeds meer.

Voor het computerproblemen oplossen zijn we de laatste tijd geld gaan vragen, omdat er anders elke dag wel iemand ons belt. Onze “oude” computerklanten vragen we nog steeds geen geld, maar we doen net of die ook betalen. Dat hebben we met ze afgesproken, anders krijgen die ook gezeur, waarom ze niks hoeven te betalen. Waarom worden de dingen altijd zo ingewikkeld gemaakt door iedereen?


Erebegraafplaats Loenen,

We zijn echt blij dat we op 4 mei op de erebegraafplaats in Loenen achter een graf mogen staan. Ik weet niet of iedereen gefilmd wordt en op tv komt. Volgens mij niet, tenminste als ik de reportage van vorig jaar bekijk.

Dat vinden we ook wel spannend, maar dat gaan ze allemaal nog uitleggen hoe dat werkt.

We hadden wel gevraagd of we samen ergens konden staan, maar dat kon niet. Misschien als we eerder aangemeld hadden, dan had dat gekund. Het zal dus niet meevallen om ons op tv te herkennen, want we staan apart van elkaar. Das ergens wel jammer, maar ok, is niet anders. Onze zus gaat iig mee om ons te steunen.

Verder weten we nog niet precies wie er allemaal mee gaan en of iedereen ook al eerder van vakantie terug komt, want normaal zouden we pas een paar dagen later naar huis komen uit Frankrijk. Maar ja, wij hebben weer eens iets bedacht, waardoor papa en mama iets moeten bedenken zodat we een paar dagen eerder naar huis kunnen gaan.

Misschien dat we met het vliegtuig gaan en dat opa en oma ons dan ophalen en dat de rest later met de auto naar huis gaat. Idk.

Het is wel vroeg opstaan, maar komt wel goed. We kunnen de volgende dag een beetje uitslapen.


@100Divergent11,

Dat we slechte ervaringen hadden met een mentor op onze vorige school had toen vooral te maken met ons misbruik, maar das een heel ander verhaal.

Beter denken we nog eens goed na over wie we verder nog in kunnen schakelen zoals je zegt.

Die video is iid echt mooi en ook dat liedje van Sjors.
Ik hoop dat ik de rest voldoende heb beantwoord in de reactie hierboven.


@Maii,

Bedankt voor je lieve berichtje en voor het linkje. Extra info kan idd nooit kwaad. The Chainsmokers hebben wel meer goede nummers, maar ik had deze speciaal gekozen omdat we net terug thuis zijn uit het ziekenhuis (3e keer in 3 maanden tijd, we zijn dus de “sick boys”). Ik hoop dat ik je andere vragen en opmerkingen een beetje goed beantwoord heb in de “algemene reactie” hierboven.


@Pin,

Ik hoop dat ik jouw puntjes allemaal heb beantwoord hierboven.
Bedankt iig voor je berichtjes so far.

Groetjes,
M&M’s
Hoi,

Vanuit het oogpunt van de beheerder snap ik wel waarom hij jullie niet zo mag. Voor hem zijn jullie 'gedoe'. Echter vind ik dat hij echt blij zou moeten zijn met jullie hulp, maar goed.

Zijn er ouderen waar jullie vaker bij komen dan bij anderen? Jullie zouden het persoonlijk aan hen kunnen aanbieden. Ook zouden jullie kunnen vertellen aan de medewerkers van dat verzorgingstehuis dat jullie dit wel willen doen voor een paar mensen. Dan weten zij misschien wel wat ouderen die hier behoefte aan hebben.

Super leuk dat jullie mogen meedoen! Een keertje vroeg opstaan lukt vast wel 😉 Het is ten slotte voor wat goeds. Ik ga dit jaar maar eens kijken als het op tv komt, misschien zie ik jullie wel ;)

Gr. Pin
Hoi,

Veel dingen raken mij tegenwoordig niet, maar dit verhaal raakte me wel.
Ik vind het alles behalve raar dat jullie daar komen, en ik vind dat dat juist goed is.
Als je respectvol daar loopt etc zie ik daar het slechte echt niet van in.

Ja, dat mag.
Het is een openbare plek en je mag daar dus gewoon komen,
als je niet respectvol bent daar of iets gaat slopen dan niet meer. ( ik weet dat jullie dat niet gaan doen hoor)
Ook weet ik dat als iemand van de nabestaanden het niet fijn vind dat je bij zijn of haar grafsteen staat, dat je daar dan wel weg moet, maar daar zijn is iets anders.

De beheerder doet dus raar omdat hij boos is op jullie omdat jullie verbetering wilde daar?
Klinkt onlogisch.
Dit klinkt misschien een beetje stom maar ik zou gewoon nog een x daar heen gaan en met hem proberen te praten.
Gewoon rustig en calm en leg geen druk bij hem neer dat hij meteen het besluit klaar moet hebben.
Want zoals meerdere al zeiden: Gratis hulp en aandacht daar wil hij ook wel!
Tja en anders zou je altijd nog met een soort cobeheerder kunnen praten?
Die zijn er altijd en samen beslissen ze het dan.
( of misschien naar een andere begraafplaats gaan en daar het vragen aan een beheerder?)

Ik begrijp dat het naar is dat je niet kan beloven aan die ouderen dat je er altijd zal zijn om het te onderhouden etc.
En dat kunnen ze ook niet van je verwachten, ik snap dat jullie dat graag willen doen maar het is niet eerlijk naar jezelf als je jezelf daar een verplichting aan geeft. Ik zou zelf gewoon proberen om het zo vaak mogelijk te doen wanneer je kan maar als je een keer niet kan je niet slecht voelen. Die mensen zijn sws al heel erg blij dat je er bent en zullen dat waarderen.

Blijf doen waar je ( en je tweelingbroer) je goed bij voelt en laat je inderdaad niet zo maar wegpesten!
Hopelijk komt het zo snel mogelijk goed!

( Ps: Ik vind Sick boy van de Chainsmokers ook echt een leuk nummer! )

- ook is het helemaal niet erg dat jullie af en toe huilen om die dingen, het laat juist zien dat jullie er echt omgeven en dat het jullie raakt. Wat mooi! -

Oja ik weet niet of dit handig is maar extra kennis is nooit slecht: https://nl.wikihow.com/Mensen-overtuigen

Good luck!

xX Maii
Hi 100Divergent11-chan 🙂,

Echt weer een super lieve reactie van jou.
We moeten zo eerst gaan tafeldekken en eten enzo en vanvond komt onze nieuwe klasgenoot samen met ons VoiceKids kijken en ik denk dat hij wel bij ons wil blijven slapen. Wel gezellig. Luca komt morgen en misschien nog met Pasen dat ie blijft, maar weten we nog niet precies. Maar ik ga later nog wel uitgebreider reageren over de begraafplaatsdingen.

Haha, je mag me zo noemen zoals jij het prettigst vindt.

Groetjes,
M&M’s
Dat die beheerder boos op jullie is, snap ik niet. Jullie doen zo'n goede dingen, en dan worden jullie nog zo respectloos behandelt door de grastrimmer. Die persoon van het onderhoud gedroeg zich ook niet correct, en het is jullie volste recht daar iets van te zeggen. Jullie hebben verstandig een mail gestuurd naar de burgemeester, en ik hoop dat de beheerder snel inziet wat de essentie van zijn job is, en dat hij daar energie insteekt, i.p.v. het boos zijn op jullie.

Jammer dat jullie ervaring met mentoren niet zo positief is geweest in het verleden. Je zou kunnen rondvragen in je klas of school wie het nog ziet zitten om te komen helpen op de begraafplaatsen. Wie weet vind je daar nog een hoop personen.

Vreemd dat sommige mensen positieve initiatieven niet lijken te appreciëren. Er kunnen dingen zijn die niet mogelijk zijn, maar dan kan dat op een positieve manier opgelost worden, door bv. alternatieven te zoeken, i.p.v. meteen het hele idee af te schrijven.
Blijf maar doorgaan met jullie goede initiatieven. Op een dag kom je iemand tegen die het apprecieert.

Bedankt voor je lieve woorden. Ik hoop dat je beseft dat jouw reacties, positieve mindset en humor hier een enorme bijdrage leveren. Je hulp wordt hier echt geapprecieerd, maar dat heb je vast al gemerkt.

Vroeg opstaan, dat is misschien niet het allerfijnst, maar goed dat dat jullie niet tegenhoudt. Jullie zullen daar de juiste personen op de juiste plaats zijn.

Ik heb die videoclip bekeken, en die is heel erg mooi. Jullie gaan een deel uitmaken van dit mooie project, daar mogen jullie trots op zijn.

Die aanspreking vind ik heel erg lief 🙂 Mag ik jou ook M en Ms-chan noemen?
Nog even een update over het Ereveld in Loenen. Mijn twin en ik hadden ons opgegeven als representant. Das dat je achter een graf van iemand van je eigen leeftijd mag staan bij de herdenking op 4 mei. Op die manier geef je dat graf een gezicht. Het is niet langer “alleen maar” een steen. Ergens in de voorgaande reacties staat er uitleg en hoe je je op kunt geven.

We zijn “toegelaten”. Wow, das echt mooi :)

We zijn wel een beetje zenuwachtig voor die dag. We moeten er al om 8 uur ’s morgens zijn en het duurt tot iets van 5 uur ’s middags. Het is voor ons iets van 3 uur rijden, nou ja, beetje minder, maar we houden 3 uur aan voor als het een beetje tegen zit. Dus, om 5 uur ’s morgens moeten we in de auto zitten, dus 4 uur opstaan ofzo. Maar ja, het wordt vast een super speciale dag :)

Hier nog een video met Sjors van der Panne. Hij heeft vorig jaar een reportage gemaakt over andere erevelden die verbonden zijn met het Ereveld in Loenen:

https://www.youtube.com/watch?v=vs98RKSnVVM
Reportage Sjors van der Panne in Indonesië

Het liedje vinden we ook echt heel erg mooi en daarom zetten we dat hier nog even apart:

https://www.youtube.com/watch?v=mxncZpZwf50
Sjors van der Panne – Laat gaan (videoclip)

Groetjes,
M&M’s

Reageer