hallo,
ik zit eigenlijk met een ding. ik heb al een lang tijdje last van moeheid eerst sliep ik voldoende maar nu slaap ik 3 uur per nacht mij concentratie is echt extreem slecht geworden dan dat het eerst al was. ik zie niks meer positief in me zelfbeeld is echt heel slecht geworden. ik kan echt geen keuzes maken alles wat maar niet fout kan gaan gaat fout gaat niet goed op school blijf zitten zit in geen leuke klas ik moet me vaak in slaap huilen en ik, zet elke dag een nep lach op en nu is mij mentor daar dus een beetje achter gekomen en ik had dus mentor gesprek en ze vroeg :eerst van hoe gaat het met je dus ik zeg natuurlijk ja alles gaat helemaal goed ( wat op dit moment niet is ) .want had geen zin in door gevraag te worden toen zij ze ja hoe gaat het in de klas en ik heb ooit begin van het jaar gezecht .dat ik het niet leuk vond in de klas en al en dat ik wordt buiten gesloten en toen begon ze dus over :die problemen die ik dus niet allemaal toen heb gezegt maar nu had ik vandaag dus mentor gesprek .en begon ze daar opeens weer over had al een voorgevoel dat het zoon gesprek zou worden maar dus zij zo van ja maar hoe gaat het persoonlijk nou ofzo zo iets zij ze want ik zie hier bij de notitie van voorgaande gesprekjes .( hebben om de week een gesprek ) dat je heel veel huilden thuis en al is dat nog steeds volgensmij werd ik op dat moment spier wit en toen zij ze of wil je der niet over hebben. en ik zo liever niet dus zij zo van oké maar wil je het dan na school over hebben als alle leerlingen weg zijn dat je het dan wel kan vertellen of ben je daar niet aan toe. en ik zo nee ze zij ik zag het aan je gezicht dat je het moeilijk vind maar als je der aan toe bent wil je het me dan vertellen want van je af praten help zij ze want jij houdt alles in je hoofd en dat is niet goed ofzo .maar nu zit ik met de vraag zou ik het haar wel of niet vertellen want ik vind het best wel eng om te vertellen. want ik ben best wel wantrouwend tegen over mij mentor omdat de vorige alles door vertelde en bang op der reactie .en dat ze me ouders gaat bellen ofzo ik weet wel ze is te vertrouwen maar vind het gewoon heel moeilijk om te vertellen omdat ik dan bang ben op dat ik moet huilen ik ga trouwens ook met moeite naar school