Skip to main content

hallo,

ik zit eigenlijk met een ding. ik heb al een lang tijdje last van moeheid eerst sliep ik voldoende maar nu slaap ik 3 uur per nacht mij concentratie is echt extreem slecht geworden dan dat het eerst al was. ik zie niks meer positief in me zelfbeeld is echt heel slecht geworden. ik kan echt geen keuzes maken alles wat maar niet fout kan gaan gaat fout gaat niet goed op school  blijf zitten zit in geen leuke klas ik moet me vaak in slaap huilen  en ik, zet elke dag een nep lach op en nu is mij mentor daar dus een beetje achter gekomen en ik had dus mentor gesprek en ze vroeg :eerst van hoe gaat het met je dus ik zeg natuurlijk ja alles gaat helemaal goed ( wat op dit moment niet is ) .want had geen zin in door gevraag te worden toen zij ze ja hoe gaat het in de klas en ik heb ooit begin van het jaar gezecht .dat ik het niet leuk vond in de klas en al en dat ik wordt buiten gesloten en toen begon ze dus over :die problemen die ik dus niet allemaal toen heb gezegt maar nu had ik vandaag dus mentor gesprek .en begon ze daar opeens weer over had al een voorgevoel dat het zoon gesprek zou worden maar dus zij zo van ja maar hoe gaat het persoonlijk nou ofzo zo iets zij ze want ik zie hier bij de notitie van voorgaande gesprekjes .( hebben om de week een gesprek ) dat je heel veel huilden thuis en al is dat nog steeds volgensmij werd ik op dat moment spier wit en toen zij ze of wil je der niet over hebben. en ik zo liever niet dus zij zo van oké maar wil je het dan na school over hebben als alle leerlingen weg zijn dat je het dan wel kan vertellen of ben je daar niet aan toe. en ik zo nee ze zij  ik zag het aan je gezicht dat je het moeilijk vind maar als je der aan toe bent wil je het me dan vertellen want van je af praten help zij ze want jij houdt alles in je hoofd en dat is niet goed ofzo .maar nu zit ik met de vraag zou ik het haar wel of niet vertellen want ik vind het best wel eng om te vertellen. want ik ben best wel wantrouwend tegen over mij mentor omdat de vorige alles door vertelde en bang op der reactie .en dat ze me ouders gaat bellen ofzo ik weet wel ze is te vertrouwen maar vind het gewoon heel moeilijk om te vertellen omdat ik dan bang ben op dat ik moet huilen ik ga trouwens ook met moeite naar school

Heeyy Anoniempje_11

Wat een nare situatie zeg! Hoe lang heb je hier al last van? 

Het is hoe je het bekijkt, maar misschien is het juist wel erg fijn dat je mentor dingen vermoedt. Stel, je wil het tegen haar vertellen maar zij denk dat alles goed gaat, is het al een stuk lastiger om te beginnen en alles uit te leggen.

Ik snap dat je twijfelt of je het zal vertellen, ik heb zelf in precies zo'n situatie gezeten. Die keuze is altijd lastig. Je moet natuurlijk helemaal zelf beslissen wat je doet, maar ik raad je aan het te doen. Zoals zij zelf ook al zegt, praten helpt echt enorm. 

Misschien kan je van tevoren vragen wat ze gaat doen als je iets vertelt, en of ze het niet wil vertellen aan wie dan ook zonder jouw toestemming.

Ze zegt dat je bang bent dat je gaat huilen tijdens het gesprekje. Snap ik helemaal. Misschien kan je alles in een brief schrijven. Je hoeft het dan niet allemaal te vertellen waardoor er een kleinere kans is dat je gaat huilen. Stel het gebeurt wel: ik weet zeker dat dat je mentor niets uitmaakt. Je hoeft je niet te schamen om te huilen. Oké ik ga nu heel erg als een of andere vage psycholoog klinken, maar let daar niet op hahaha: huilen is een natuurlijke reactie. Het is een manier om je emoties te uiten, en kan dus ook heel erg opluchten, net als praten dus. Ook geeft het natuurlijk een signaal af, namelijk dat je er echt moeite mee hebt.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Heel veel succes en sterkte verder nog.❤️

 

Greetzzz Daniëlle 


Heeyy Anoniempje_11

Wat een nare situatie zeg! Hoe lang heb je hier al last van? 

Het is hoe je het bekijkt, maar misschien is het juist wel erg fijn dat je mentor dingen vermoedt. Stel, je wil het tegen haar vertellen maar zij denk dat alles goed gaat, is het al een stuk lastiger om te beginnen en alles uit te leggen.

Ik snap dat je twijfelt of je het zal vertellen, ik heb zelf in precies zo'n situatie gezeten. Die keuze is altijd lastig. Je moet natuurlijk helemaal zelf beslissen wat je doet, maar ik raad je aan het te doen. Zoals zij zelf ook al zegt, praten helpt echt enorm. 

Misschien kan je van tevoren vragen wat ze gaat doen als je iets vertelt, en of ze het niet wil vertellen aan wie dan ook zonder jouw toestemming.

Ze zegt dat je bang bent dat je gaat huilen tijdens het gesprekje. Snap ik helemaal. Misschien kan je alles in een brief schrijven. Je hoeft het dan niet allemaal te vertellen waardoor er een kleinere kans is dat je gaat huilen. Stel het gebeurt wel: ik weet zeker dat dat je mentor niets uitmaakt. Je hoeft je niet te schamen om te huilen. Oké ik ga nu heel erg als een of andere vage psycholoog klinken, maar let daar niet op hahaha: huilen is een natuurlijke reactie. Het is een manier om je emoties te uiten, en kan dus ook heel erg opluchten, net als praten dus. Ook geeft het natuurlijk een signaal af, namelijk dat je er echt moeite mee hebt.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Heel veel succes en sterkte verder nog.❤️

 

Greetzzz Daniëlle 

Precies wat je zegt! Mooi verwoord. Ik zou in iedergeval wel tegen iemand zeggen wat er aan de hand is, misschien een vriendin/vriend of iemand anders die je vertrouwd. Het lucht ook heel erg op om je verhaal te vertellen en net zoals Daniëlle zei: schrijf het op want dan staat alles ook op een rijtje voor jezelf. 

Veel sterkte:heart:


Heeyy Anoniempje_11

Wat een nare situatie zeg! Hoe lang heb je hier al last van? 

Het is hoe je het bekijkt, maar misschien is het juist wel erg fijn dat je mentor dingen vermoedt. Stel, je wil het tegen haar vertellen maar zij denk dat alles goed gaat, is het al een stuk lastiger om te beginnen en alles uit te leggen.

Ik snap dat je twijfelt of je het zal vertellen, ik heb zelf in precies zo'n situatie gezeten. Die keuze is altijd lastig. Je moet natuurlijk helemaal zelf beslissen wat je doet, maar ik raad je aan het te doen. Zoals zij zelf ook al zegt, praten helpt echt enorm. 

Misschien kan je van tevoren vragen wat ze gaat doen als je iets vertelt, en of ze het niet wil vertellen aan wie dan ook zonder jouw toestemming.

Ze zegt dat je bang bent dat je gaat huilen tijdens het gesprekje. Snap ik helemaal. Misschien kan je alles in een brief schrijven. Je hoeft het dan niet allemaal te vertellen waardoor er een kleinere kans is dat je gaat huilen. Stel het gebeurt wel: ik weet zeker dat dat je mentor niets uitmaakt. Je hoeft je niet te schamen om te huilen. Oké ik ga nu heel erg als een of andere vage psycholoog klinken, maar let daar niet op hahaha: huilen is een natuurlijke reactie. Het is een manier om je emoties te uiten, en kan dus ook heel erg opluchten, net als praten dus. Ook geeft het natuurlijk een signaal af, namelijk dat je er echt moeite mee hebt.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Heel veel succes en sterkte verder nog.❤️

 

Greetzzz Daniëlle 

Ongeveer een half jaar ofzo maar dat van een brief schrijven is misschien een goed idee maar vind dat nog steeds heel eng maar als ze het zou gaan lezen zou ze toch nog vragen stellen heb je toevalig nog tips voor een gesprek wat ik dan moet zeggen? 


Heeyy ben ik weer

Eehm even denken, ik heb misschien nog wel wat tips: 

• Misschien kan je, van tevoren of terwijl zij die brief leest, op je adem letten. Je kan op internet ademhalingsoefeningen opzoeken. Als je gestresst bent ga je vanzelf sneller ademhalen. Als je daar op let en probeert rustiger te ademen, zal dat al een stuk helpen. 

• Over dat vragen stellen: misschien vind je dat juist wel erg fijn. Het enige wat je hoeft te doen is de vragen beantwoorden, en je hoeft niet zelf een heel verhaal op te hangen.

• Houd er rekening mee dat zij weet dat er iets is. Zij snapt heus wel dat jij zenuwachtig zult zijn, en ik weet zeker dat ze daar geen problemen mee zal hebben. 

Voor de rest weet ik even niets, als ik nog ergens op kom zal ik het doorgeven

 

Greetzzz Daniëlle 


Heeyy ben ik weer

Eehm even denken, ik heb misschien nog wel wat tips: 

• Misschien kan je, van tevoren of terwijl zij die brief leest, op je adem letten. Je kan op internet ademhalingsoefeningen opzoeken. Als je gestresst bent ga je vanzelf sneller ademhalen. Als je daar op let en probeert rustiger te ademen, zal dat al een stuk helpen. 

• Over dat vragen stellen: misschien vind je dat juist wel erg fijn. Het enige wat je hoeft te doen is de vragen beantwoorden, en je hoeft niet zelf een heel verhaal op te hangen.

• Houd er rekening mee dat zij weet dat er iets is. Zij snapt heus wel dat jij zenuwachtig zult zijn, en ik weet zeker dat ze daar geen problemen mee zal hebben. 

Voor de rest weet ik even niets, als ik nog ergens op kom zal ik het doorgeven

 

Greetzzz Daniëlle 

Dankje haha ga denk ik vandeweek toch maar even op gesprek want ze blijf er wel over zeuren maar volgemsij heeft ze iets over gezecht tegen andere docenten gezecht want opeens doen ze poesie lief tegen mij 


Oh oké? Vind je dat fijn, dat ze zo doen, of juist niet? Onthoud trouwens wel dat je het niet voor haar moet doen, ookal raad ik het sws aan, het moet natuurlijk wel echt je eigen keus zijn

Greetzzz Daniëlle 


Oh oké? Vind je dat fijn, dat ze zo doen, of juist niet? Onthoud trouwens wel dat je het niet voor haar moet doen, ookal raad ik het sws aan, het moet natuurlijk wel echt je eigen keus zijn

Greetzzz Daniëlle 


nee ik vind het niet het fijnste dat ze zo doen maar ja dat hebben ze wel vaker gedaan vorig jaar toen ik iets tegen me mentor had gezegd maar toen was er iets anders maar ik ben heel erg aan het twijfelen of ik het wel een goed idee vind om een gesprek aan te gaan omdat er vorig jaar heel veel is doorverteld is wat ik in vertrouwen heb verteld dus toen is bij mij de vertrouwen in een mentor een beetje kwijt geraakt dus het ligt nier aan haar maar vind het heel eng om het te gaan zeggen en zowsio te zeggen dat ik er wel een gesprek over aan wil


Oh oké? Vind je dat fijn, dat ze zo doen, of juist niet? Onthoud trouwens wel dat je het niet voor haar moet doen, ookal raad ik het sws aan, het moet natuurlijk wel echt je eigen keus zijn

Greetzzz Daniëlle 


maar ik snap niet hoe mij mentor dit door heeft gekregen want doe altijd net of alles goed gaat maar ja ik denk dat ze me daar te goed voor kent want zij heeft bij iedereen altijd alles door maar we hebben haar ook vaak in de week


 


nee ik vind het niet het fijnste dat ze zo doen maar ja dat hebben ze wel vaker gedaan vorig jaar toen ik iets tegen me mentor had gezegd maar toen was er iets anders maar ik ben heel erg aan het twijfelen of ik het wel een goed idee vind om een gesprek aan te gaan omdat er vorig jaar heel veel is doorverteld is wat ik in vertrouwen heb verteld dus toen is bij mij de vertrouwen in een mentor een beetje kwijt geraakt dus het ligt nier aan haar maar vind het heel eng om het te gaan zeggen en zowsio te zeggen dat ik er wel een gesprek over aan wil

Hmm snap ik helemaal. Als je vertrouwen eenmaal beschaamd is is dat moeilijk weer terug te krijgen. Het is natuurlijk een ander persoon maar ik snap dat dat voor jou zo voelt.

 

 


maar ik snap niet hoe mij mentor dit door heeft gekregen want doe altijd net of alles goed gaat maar ja ik denk dat ze me daar te goed voor kent want zij heeft bij iedereen altijd alles door maar we hebben haar ook vaak in de week

Nee dat snap ik. Misschien heeft ze wat gemerkt bij de gesprekjes ofzo. Ben je ook zenuwachtig voor de gesprekjes, of een beetje terughoudend? Dat merk je namelijk best wel snel, dus daar zou het door kunnen komen. 

Dat je haar vaak in de week hebt hoeft niet heel veel te betekenen. Ik heb mijn mentor ook 7 uur per week. Begin van dit jaar zat ik zelf echt heel diep, was heel erg somber en had een heel laag zelfbeeld. Toch heeft zij daar helemaal niets van gemerkt. Ik heb daar ook niet over tegen haar gezegd, maar doordat ze me met iets anders geholpen heeft heeft ze me onbewust ook heel erg daarmee geholpen. Het gaat daardoor nu gelukkig een stuk beter en ik sta een stuk positiever in het leven, alhoewel ik natuurlijk wel regelmatig "terug zak". Maarja, het hoeft dus niet persé daaraan te liggen, dat is wat ik wilde zeggen. 

 

Greetzzz Daniëlle 


 


nee ik vind het niet het fijnste dat ze zo doen maar ja dat hebben ze wel vaker gedaan vorig jaar toen ik iets tegen me mentor had gezegd maar toen was er iets anders maar ik ben heel erg aan het twijfelen of ik het wel een goed idee vind om een gesprek aan te gaan omdat er vorig jaar heel veel is doorverteld is wat ik in vertrouwen heb verteld dus toen is bij mij de vertrouwen in een mentor een beetje kwijt geraakt dus het ligt nier aan haar maar vind het heel eng om het te gaan zeggen en zowsio te zeggen dat ik er wel een gesprek over aan wil

Hmm snap ik helemaal. Als je vertrouwen eenmaal beschaamd is is dat moeilijk weer terug te krijgen. Het is natuurlijk een ander persoon maar ik snap dat dat voor jou zo voelt.

 

 


maar ik snap niet hoe mij mentor dit door heeft gekregen want doe altijd net of alles goed gaat maar ja ik denk dat ze me daar te goed voor kent want zij heeft bij iedereen altijd alles door maar we hebben haar ook vaak in de week

Nee dat snap ik. Misschien heeft ze wat gemerkt bij de gesprekjes ofzo. Ben je ook zenuwachtig voor de gesprekjes, of een beetje terughoudend? Dat merk je namelijk best wel snel, dus daar zou het door kunnen komen. 

Dat je haar vaak in de week hebt hoeft niet heel veel te betekenen. Ik heb mijn mentor ook 7 uur per week. Begin van dit jaar zat ik zelf echt heel diep, was heel erg somber en had een heel laag zelfbeeld. Toch heeft zij daar helemaal niets van gemerkt. Ik heb daar ook niet over tegen haar gezegd, maar doordat ze me met iets anders geholpen heeft heeft ze me onbewust ook heel erg daarmee geholpen. Het gaat daardoor nu gelukkig een stuk beter en ik sta een stuk positiever in het leven, alhoewel ik natuurlijk wel regelmatig "terug zak". Maarja, het hoeft dus niet persé daaraan te liggen, dat is wat ik wilde zeggen. 

 

Greetzzz Daniëlle 


over het algemeen ben ik niet zenuwachtig voor gesprekjes maar ik had al van te voren een slecht gevoel  over het gesprek maar over het algemeen ben ik best terughoudend over me gevoelens met een mentor gesprek ofzo een vriendin vroeg ook al heel lang van of er iets was en ik zo van nee alles gaat gewoon goed hoe kom je der bij maar kan goed dat een ander persoon naar mij mentor is gegaan dat die zich zorgen over mij maakt want de laatste tijd vragen steeds meer mensen wat er is ook al doe ik vrolijk  maar mij mentor ben ik nooit open tegen geweest sinds december vorig jaar al niet meer al bij de vorige mentor dus denk niet dat ze daarom er is achter gekomen heeft al vaak zat geprobeerd het op een andere manier er iets uit me te krijgen maar lukt ze niet :joy:


Reageer