Ik snap heel goed bek je je voelt... En ik ben blij dat je hier toch nog wat zoekt en dit is dus fijn wand opgeven wil je ook niet dus je hebt genoeg wilskracht❤️

Ik weet dat je je nu een tijd zo gaat voelen en voelt maar dat hoort nou eenmaal een beetje bij de faze jammergenoeg... Het word echt beter en later ben je een heel sterk persoon❤️

Is er iets wat je gelukig maakt bv natuur of muziek?
Denk daar anders maar even overnaa


Er van afkomen gaat niet in een keer lukken maar het zal wel steeds beter gaan. Heb je al therapie wand dat is zeker een aanrader. En probeer dingen te doen die je gelukig maaken ik weet dat je het liefst de heele dag in je bed licht nu.... Maar het gaat echt helpen❤️

Pas als je er van af wilt met heel je hart gaat het je lukken❤️ en jou lukt het ook zeker ❤️

Ik wens je het beste❤️❤️❤️

Hee @mijnigezien,
Bedankt voor je reacties en de tips. Ik hoop dat je gelijk hebt en het beter wordt. Want ik trek dit niet veel langer meer.....

Ik vind het erg om te hooren dat je er zo erg in zit... Ik ben zelf ook 2 keer depressief geweest maar ik heb dat altijd snel herkend en optijd kunne oplossen zonder therapie... Ik hoop dat jij het ook kan oplossen en dat het niet te lang blijft aan houden

Het kan echt aleen maar beeter worden van af nu dus geef het tijd❤️ het komt goed❤️❤️

Hoi

Wat naar dat je je zo slecht voelt. Helemaal niet fijn dat je de positieve aandacht die je verdient, niet krijgt.

Heb je al eens aangegeven bij je vrienden hoe je je voelt? Misschien zijn ze zich er niet van bewust dat jij je in de steek gelaten voelt. Kan je dit met je vrienden bespreken, of met één van hen?

Vervelend dat je ouders je het gevoel geven dat je voor hen niets goed kan doen. Ook hier is het goed met hen te praten. Wie weet beseffen ze niet hoe hard hun commentaar bij jou aankomt. Durf je dit met hen te bespreken?

Kan je op school met je mentor praten, en op het werk met je baas? Als je je ongelukkig voelt, kan het lastig zijn om goed te presteren. Als je mentor en baas hiervan op de hoogte zijn, kunnen ze meer begrip opbrengen.

Je kan nu niet weten of je ooit iemand tegen zal komen waar je verder mee wilt. Je kan de toekomst niet voorspellen, ik ook niet, maar vaak word je beloond voor doorzetten. Misschien niet meteen, maar later.

Je zou ervan schrikken hoeveel mensen verdriet zouden hebben als jij er niet meer bent. Er zijn vaak meer mensen die om je geven dan je denkt, ook al zijn ze niet zo duidelijk in het tonen daarvan.

Je hebt je volgende week een jaar niet gesneden. Wat een doorzetter ben jij! Echt goed gedaan. Heel sterk dat je aan de drang om te snijden hebt kunnen weerstaan.

Zoals @Mijnigezien zei, kan muziek of de natuur je helpen. Ook professionele hulp kan jou helpen. Zie je het zitten om met de huisarts te bespreken hoe je je voelt? Is er iemand in je omgeving waarbij je terecht kan?

Blijf doorzetten. Zowel voor de mensen die je kent, als voor de mensen die je nog gaat ontmoeten. Natuurlijk vooral voor jezelf.

Groetjes
Kenshin

Hee,
Muziek helpt een beetje. Maar ik zie gwn het nut niet meer in van dingen. Waarom ga ik naar school?? Waarom moet ik zo mn best doen bij mn vriendinnen?? Waarom hebben de meeste mensen een hekel aan me en vinden ze me een aansteller??

Ik weet het gwn echt niet meer.
Xxjee

hey XXjee,

ik ben het met bovenstaande mensen eens,
wat mij helpt is muziek, Sport(doe je dit ook? het is bewezen dat dit je van gedachtes en stress afhaalt!) psycholoog.
waarom ga je naar school? voor je sociale contacten, dan denk jij mischien die heb ik niet. maar later of nu al ga jij wel mensen ontmoeten en school leert je niet alleen algemene dingen maar je ontwikkeld daar ook sociale omgang.
waarom jij je best moet doen bij je vriendinnen weet ik niet, heb je dit met hun besproken??

Dat van het nut niet meer zien in dingen, herken ik. Mij helpt het om te geloven dat de zin in mijn leven tevoorschijn zal komen wanneer het juiste moment aangebroken is. In de tussentijd doe ik mijn best op school en probeer ik aardig te doen naar mijn omgeving toe. Meer dan je best doen gaat niet, en daar moeten je omgeving en jezelf tevreden mee zijn.

Ik heb net serieus een verslag geschreven over waarom mijn leven helemaal naar de klote is. Het verslag had 1105 woorden....
Zegt genoeg.
En nee ik zal het jullie niet aandoen om dat te moeten lezen haha.
Ik speel volleybal. Maar dat helpt me niet. Meeste van de tijd dat ik train ben ik nog gestressder dan normaal.
Mijn omgeving is niet tevreden met hoe ik mijn best doe helaas. Ik heb vorig jaar keihard gewerkt om dr iets van te maken en vervolgs heeft mijn mentor dat in een gesprek van 10 minuten helemaal weggevaagd. Dus ja.
Ik doe het niet goed genoeg......

Ik vind het goed dat je opschrijft waar je mee zit. Vaak voel je je opgelucht als je je gedachten neergeschreven hebt. Als je dat verslag graag met ons deelt, kan dat, maar je bent niet verplicht. Je hoeft het alleen te plaatsen als je denkt dat je je daar geholpen mee zal voelen.

Maakt volleybal je gestresst? Het is niet de bedoeling dat je ongezonde stress ervaart van een vrijetijdsbesteding. Misschien is een ander type sport meer jouw ding. Wat dacht je van yoga, paardrijden of aikido? Het kan dat die sporten jou meer rust brengen.

Niet fijn dat je omgeving je harde werk niet lijkt te appreciëren. Wat grof van je mentor om jouw prestaties naar beneden te halen. Heb je dit jaar een fijnere mentor, die jouw harde werk wel op prijs stelt?

hee,
mijn mentor dit jaar is wel aardig, maar ze weet helemaal niks van me.
ik weet ook niet of ik haar wel echt kan vertrouwen. lastig in te schatten

een andere sport? ik weet t niet. ik volleybal al zo lang. en ik vind het wel leuk om te doen.
mijn team loopt me alleen constant op te fokken en daar word ik knettergek van. ik kan dr ook niet
zo heel veel aan doen dat ik moet werken op zaterdagen als we wedstrijd hebben...

muziek helpt wel. ik had gisteren bijna mezelf weer gesneden. toen ben ik gitaar gaan spelen en dat hielp gelukkig.
over 2 dagen is het een jaar geleden dat ik mezelf voor het laatst heb gesneden. maar het voelt een beetje zinloos.
voor wie hou ik dit nog langer vol??
maarja, gisteravond had ik dan weer wel de wilskracht om mezelf geen pijn te doen.
ik volg mezelf niet meer....

liefs, xxjee

Je zou eens een gesprek met je mentor kunnen hebben, om aan te voelen of je je goed voelt bij haar. Je hoeft niet per se meteen heel je levensverhaal eruit te gooien. Het is de bedoeling dat je aanvoelt of zij een vertrouwenspersoon kan zijn voor jou.

Als je plezier hebt als je volleybal speelt, kan je dat zeker blijven doen. Wat ik wilde zeggen, is dat, als volleybal je stress bezorgt, het misschien gezond is om een andere sport te beoefenen, zodat je wat meer kan ontspannen.

Vervelend dat je team je zenuwachtig maakt. Ze moeten begrijpen dat jij ook nog andere dingen doet, en er niet altijd bij kan zijn. Kan je dit met je trainer bespreken, zodat die je team duidelijk kan maken dat zeuren geen zin heeft?

Wat goed dat je, toen je de drang voelde om te snijden, gitaar bent gaan spelen. Je hebt positieve afleiding gezocht en niet gesneden. Daar mag je trots op zijn.

Heel goed dat je binnen twee dagen een jaar niet meer gesneden hebt. Ook daar mag je trots op zijn. Je hebt jezelf bewezen dat je een doorzetter bent. Dat is heel positief :)

Voor wie houd je dit nog langer vol? Voor jezelf, voor de mensen die van je houden, en voor de mensen die je in de toekomst nog gaat ontmoeten.

Hee kenshin,
Bedankt voor je reactie!
Door jou voel ik me weer iets beter?
Liefs,
Xxjee

Dat is fijn om te horen. Ik hoop dat het verder de goede kant opgaat. Nog een fijne dag 🙂

hee lieve mensen,
Mijn nieuwe mentor is niet echt iemand waarmee ik het kan vinden.
vandaag kwam mijn vorige mentor naar me toe. hij heeft me altijd heel goed geholpen, en nu wil hij dat weer doen. gelukkig. Ik heb hem een brief geschreven (heeft hij nog niet). maar moet ik hem die geven? Als ik een gesprek heb met hem klap ik vaak dicht en durf ik niet alles te zeggen. dat komt omdat ik gewoon heel verlegen ben. is het daarom een goed idee om het hem te laten lezen? zodat hij weet wat ik denk en wat ik wil?
xxjee

Wat fijn dat je vorige mentor je wil helpen. Je kan hem die brief zeker geven. In die brief leg je uit waar je mee zit, en als je een gesprek lastig vindt, is het prima om via die brief duidelijk te maken wat er in je omgaat. Als hij weet waar jij mee zit, kan hij je helpen.

Haii,
Mijn hele leven is nu echt naar de klote. Ik had een gesprek met mijn nieuwe en oude mentor en dat ging helemaal mis. Mijn oude mentor deee het woord maar zei allemaal dingen die niet waar zijn. Ik zou mijn vriendinnen claimen en toen ik me sneed om aandacht vragen. Echt belachelijk. Ik was zo in shock dat ik er niks van heb gezegd. En daar heb ik nu zoveel spijt van.....
Nu gaan ze professionele hulp zoeken (iemand buiten school)
En daarvoor moeten mn ouders worden ingelicht. En zoals jullie misschien wel weten kan ik het totaal niet goed met ze vinden.....

Ik heb hey zelfde probleem.... Ik wil het gewoon niet meer!

Heey je zegt wat moet ik nog met me leven je leeft voor je jezelf je leeft niet voor een ander je bent wie je bent je bent goed zoals je bent het leven is niet alleenmaar kleurrijk het is vallen en opstaan maar je bent vast een leuke/mooie meid/jonge het leven is hard en oneerlijk maar iedereen komt er aan die top en blijf met mensen praten als er iets is ❤❤

Wat vervelend dat je mentor zulke nare dingen zei. Ik kan me voorstellen dat je op dat moment erg verbaasd was. Dat je professionele hulp gaat krijgen van buiten school, lijkt me een goede zaak. Ik hoop dat je ouders er goed mee om zullen gaan, ook al gaat het niet zo soepel tussen jullie.

hee @Kenshin
Die professionele hulp is niet erg, maar ik krijg het voor iets wat ik niet nodig heb. Mijn leraren vinden dat ik mijn vriendinnen claim. Maar hun vinden van niet. En naar mijn idee doe ik dat ook helemaal niet.
Dus dat is gewoon een beetje vaag.

Ik was zo boos dat mijn leraar zei dat ik om aandacht vroeg. Dat is nooit mijn punt geweest van mezelf beschadigen. Ik ben nog steeds, elke dag bang dat mensen de littekens zien. Als ik dat ooit had gedaan om aandacht, dan maakte me het toch ook niet uit dat mensen het zagen??

Dus het is een beetje raar. maar hopelijk komt het goed....

Hoi, ik ben naar de kindertelefoon gegaan in de hoop dat ik iemand zou vinden die ongeveer hetzelfde probleem had als ik en kijken of het met depressie te maken had. godzijdank heb ik iemand gevonden
Mij zit vooral dwars dat mijn vrienden me in de steek laten. Ik heb twee andere "vrienden" maar die doen iedere dag heel irritant tegen me. Ik voel me best eenzaam en zou het liefst de hele dag thuis op mijn kamer blijven of iets gaan doen als zeilen in mn eentje... helaas kan dat niet, k heb eigenlijk ook geen zin om verder te gaan, maar ik heb te weinig lef om dood te gaan, anders was ik het nu al lang. K heb t twee keer geprobeerd,maar durfde niet verder...

Je bent dus niet de enige...

Je krijgt professionele hulp, maar niet voor waar je naar jouw gevoel mee zit. Ik denk dat het belangrijk is dat je dit bij je professionele hulp aangeeft. Als jij je vriendinnen niet claimt, zal je professionele hulp dat ook wel inzien. Ze zouden je kunnen doorverwijzen naar professionele hulp waar je je wel geholpen bij voelt.

Ik kan me voorstellen dat je boos bent. Het is helemaal niet fijn wat die leraar gedaan heeft. Het kan erg veel pijn doen als anderen beweren dat je pijn slechts een schreeuw is om aandacht. Ik hoop dat ze bij je professionele hulp inzien waar jij het beste geholpen mee bent.

Als je het niet meer ziet zitten is het misschien een tip om met 113 te bellen/chatten!
Zij kunnen je helpen en ze bieden ook een online therapie aan.

Wat heftig allemaal maar een tijdje geleden.. hoe voel je je nu?

hey @Anoniem liever

Nog steeds hetzelfde. Alles ligt overhoop, niks gaat goed.
Hulp accepteren lukt me niet, ik wil het wel. Maar ik klap dicht.
Dus het gaat niet echt geweldig.
lief dat je het vraagt

xxjee