Ik heb de hele tijd het gevoel alsof iedereen mij haat. Mijn enige vriendin negeert mij en gaat de hele tijd met haar andere vriendinnen dingen doen. Mijn familie negeert mij gewoon en mijn ouders en zusje zijn de hele dag chagrijnig. Mensen op straat kijken mij aan alsof ik de duivel ben. Het kan aan mij liggen maar ik ben zelf niet chagrijnig. Ik ben eerder verdrietig.
Ik had een paar maanden terug altijd het gevoel alsof ik nep was en alsof alles een droom was. Dit gevoel lijkt wel teruggekomen te zijn maar dan minder sterk. De tijd dat ik me normaal voelde was ik ook veel blijer. Het waren toen de laatste weken van school en ik had toen mooie kleding en ik voelde me mooi en fijn. Nu sinds de zomervakantie voel ik me slecht en moe ookal slaap ik 12 uur per nacht. Mijn zicht lijkt ook waziger dan normaal. Ik heb net nieuwe lenzen gekregen met de juiste sterkte dus het kan niet aan mijn ogen liggen. Ik heb verder niemand waarmee ik kan praten die ik vertrouw, mijn ouders worden waarschijnlijk heel paniekerig en dan doen ze heel overdreven of ze negeren me gewoon. Ik heb maar 1 vriendin maar die vertrouw ik al helemaal niet ze gaat alleen maar denken dat ik gek ben. En op school denken alle docenten die ik gehad op dat ik lui ben omdat ik vaak te moe was om iets te doen (ik deed wel mijn best hoor en ik ben ruim over naar de 3e)
Zeg alsjeblieft wat ik kan doen om dat gevoel dat je nep bent te stoppen. En hoe ik mezelf weer fijn kan voelen, de vorige keer hielp het om nieuwe kleding te kopen omdat ik toen erg onzeker was over mijn kleding. Nu ben ik meer onzeker over wie ik echt ben, mijn persoonlijkheid dus. Omdat mensen mij vaak raar vinden omdat ik bijvoorbeeld regen fijner vind dan zon.
Ik ben trouwens 14 jaar oud.