HELP, mijn gedachtes
Hii,
Daar ben ik weer.
Het probleem is dat ik de laatste tijd veel meer in mijn hoofd en in mijn eigen gedachtes leef dan in de echte wereld. Ik word steeds meegesleurd door mijn herinneringen ( meestal negatief ), mijn gedachtes, mijn dromen en al mijn verzonnen verhalen. Ik zit opgesloten in mijn eigen hoofd. En het is zo moeilijk om er uit te komen. Meestal lukt het me niet. Vooral de laaste school weken ging het slecht. En na nog geen 2 weekjes vrij val ik alweer terug in alle ellende.
Een ander deel van het probleem is, is dat ik niet tegen mezelf opgesloten voelen kan. Daarom draag ik liever geen sokken en lange broeken. Liever een jurk of rok dan een korte broek. En het liefst dunne stof. Ik kan niet tegen kleine of donkere ruimtes. En dan zit ik ook nog eens opgesloten in mijn eigen hoofd....
En dat heb je ook nog mijn soort van paniek? Aanvallen. Bij stress of teveel prikkels. Of angst of paniek. Krijg ik een soort tril aanvallen. Ik kan die aanvallen beheersen tot op het punt dat ze er echt uitmoeten. Dan lig ik ineens 2 minuten te trillen en te schokken. En dan is alles weer over. Hier heb ik nog geen 2 maanden last van. Maar ik heb geen idee wat het is en of het erger kan worden enz. En ik heb dit veel meer als ik me opgesloten voel...
Als ik me opgesloten voel. Is er naast angst en paniek ook nog een soort doffe, drukende pijn. Dezelfde pijn als ik me heel erg depressief-verdrietig voel. Die pijn is erger dan de stekende pijn van krassen of snijden. Ik durf nog niet echt te snijden. Maar de krassen zijn al erg genoeg...
~Asy
Daar ben ik weer.
Het probleem is dat ik de laatste tijd veel meer in mijn hoofd en in mijn eigen gedachtes leef dan in de echte wereld. Ik word steeds meegesleurd door mijn herinneringen ( meestal negatief ), mijn gedachtes, mijn dromen en al mijn verzonnen verhalen. Ik zit opgesloten in mijn eigen hoofd. En het is zo moeilijk om er uit te komen. Meestal lukt het me niet. Vooral de laaste school weken ging het slecht. En na nog geen 2 weekjes vrij val ik alweer terug in alle ellende.
Een ander deel van het probleem is, is dat ik niet tegen mezelf opgesloten voelen kan. Daarom draag ik liever geen sokken en lange broeken. Liever een jurk of rok dan een korte broek. En het liefst dunne stof. Ik kan niet tegen kleine of donkere ruimtes. En dan zit ik ook nog eens opgesloten in mijn eigen hoofd....
En dat heb je ook nog mijn soort van paniek? Aanvallen. Bij stress of teveel prikkels. Of angst of paniek. Krijg ik een soort tril aanvallen. Ik kan die aanvallen beheersen tot op het punt dat ze er echt uitmoeten. Dan lig ik ineens 2 minuten te trillen en te schokken. En dan is alles weer over. Hier heb ik nog geen 2 maanden last van. Maar ik heb geen idee wat het is en of het erger kan worden enz. En ik heb dit veel meer als ik me opgesloten voel...
Als ik me opgesloten voel. Is er naast angst en paniek ook nog een soort doffe, drukende pijn. Dezelfde pijn als ik me heel erg depressief-verdrietig voel. Die pijn is erger dan de stekende pijn van krassen of snijden. Ik durf nog niet echt te snijden. Maar de krassen zijn al erg genoeg...
~Asy
Reageer
Rich Text Editor, editor1
Editor toolbars
Press ALT 0 for help
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.