Hoi,

Ik vind het fijn om af en toe ff een update te doen..

Ik ga met een leraar van school en mn mentor v vorig jaar kijken hoe ze me het beste kunnen helpen, bij ons op school hebben ze een heel team met psychologen enzo..

Maar het kan ook wezen dat ze me doorverwijzen naar een psycholoog, zo 1tje naast de huisarts ofzo.. 

En dát vind ik helemaal nx... Het is niks voor mij om op een fietsje ff naar de psycholoog te gaan…

Gisteren hadden we geschiedenis en we kijken een filmpje, en er kwam echt 1 sec ofz iets over zelfmoord in, en toen heb ik de rest van de dag gedacht, het is beter als ik niet meer leef..

Waarom leef ik nog?! 

Misschien ben ik wel depressief... Ik weet het niet…

Ik zat daar bij geschiedenis bijna te huilen en niemand had het door, dat is opzich wel logisch maar het voelde zo alleen..

Mn mentor van nu weet als het goed is ervan, haar heb ik voor geschiedenis en ik had verwacht dat zij er wel ooit een keer met me over zou praten, dat lijkt me best logisch. Misschien doet ze dat nog hoor, maar ze zijn pas dat we alleen nog maar klassikale mentorlessen zouden hebben, over profielkeuze enzo..

Denken jullie dat ik depressief ben??

Hoi @Anoniempjuh ofz ,

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.

Groetjes,

Cynthia | De Kindertelefoon

Hoi @Anoniempjuh ofz  ik begrijp je helemaal. Je wilt het gewoon eens allemaal kwijt en dat lukt niet bij die personen  waar je dat nu bij zou kunnen. Ik weet niet of je durft te bellen met de kindertelefoon? Of naar de luisterlijn misschien , dat kan en mag ook :   https://www.deluisterlijn.nl/  

Misschien kunnen zij je verder helpen! Ik  hoop dat je hier iets mee kunt ! Probeer het eens :)

Groetjes liefs Tartan X

het lijkt wel of ik me iedere woensdag rot voel, vandaag hadden we outdoordag en ik voelde me zo rot! ik zat niet met mn vriendinnen in het groepje en met allemaal mensen die niks tegen me zeiden.

we gingen ook pannenkoeken bakken, toen zat ik wel bij mn vriendinnen, ik heb de hele tijd een beetje voor me uitgestaard en gedacht: ik wil niet meer leven..

2 leraren die ervan weten waren er ook bij, en ze hadden (volgens mij) niks door.. mn vriendinnen ook niet, ik voelde me zo alleen!

mn ene vriendin voelde zich niet zo lekker dus die zat hele tijd met de hoofd op dr benen en alle 2 de leraren vroegen aan haar of het wel goed ging..

maar aan mij vroegen ze niks, terwijl ik de neiging had om mn fiets te pakken, weg te fietsen en zelfmoord te plegen…..

ik zie het allemaal niet meer zitten!

hoii

ik ben bij de huisarts geweest…

het was fijn! ik ben doorgestuurd naar een ‘jeugdpsycholoog’. 

ik moet echt een mega vragenlijst invullen haha..

morgen weer gesprek met de leerlingbegeleider.

pff nu ben ik echt moe, ik ga maar weer eens ak leren..

groetjesss

Waarom kan ik niet gewoon ergens naar uitkijken?!

Ergens van genieten?!

Mn mentor zei voor de vakantie: je mag me altijd berichtje sturen, ik ga proberen iedere dag te kijken, maar kan wezen dat ik het met kerst ofz vergeet.

Ik heb m donderdag berichtje gestuurd en hij heeft nog niet gereageerd…

Ik ga schaatsen aankomende donderdag, vorig jaar deed ik dat ook en toen was ik van tevoren hlm hyped maar nu heb ik dr eig hlm geen zin in..

Van mij hoeft het echt niet meer, het leven...

Ps, het staat in je handtekening, everything will be okay in the end. If it's not okay, it's not the end. Dus volhouden!!!!❤❤❤

Liefs,

       M.

hey,

ik heb vandaag een gesprek gehad, met mijn leerlingbegeleider.

het was echt een super fijn gesprek! ik had hem een berichtje gestuurd, dat ik het wilde hebben over dat snijden/krassen.

en daar hebben we het over gehad. ik heb het hem laten zien. hij heeft samen met mijn bedacht wat ik kon doen als ik weer zou gaan snijden, als ik zeg maar dacht, nu ga ik het doen.

maar ik zit ergens wel een beetje mee, volgende week dinsdag heb ik gym, en we hebben altijd van die shirts met het logo van de school erop, en die hebben korte mouwen, en je ziet het best wel goed…

wat moet ik doen?

en ik wil zó ontzettend graag een keer heel hard huilen, alles eruit gooien, maar het lukt gewoon niet. alleen heel af en toe bij mijn mentor, 1 traantje, maar meer niet….

en hij heeft best wel heel erg weinig tijd, vaak als ik een gesprek heb, moet hij daarna pleinwacht lopen, en dan hebben we maar een kwartiertje of minder…

ik voel gewoon dat er zo veel tranen in mij opgesloten zitten, maar ik krijg ze er gewoon niet uit…

iemand tips?

groetjess

Heyy jesse

Wat lief dat je 't vraagt!

Ja, ik heb een heel fijn gesprek gehad, hij heeft verder gelezen in m'n boekje met 'wat ik van me afgeschreven heb' en we hebben heel fijn gepraat over het geloof enzo.

Ik had dit geschreven, een poosje geleden: mis moet ik maar niet naar psych gaan en voor de trein springen…

Ik zat die middag van het gesprek met m'n mentor huiswerk te maken op m'n kamer, komt m'n moeder binnen,  en zegt dat m'n mentor gebeld heeft en dat we nu naar de huisarts gaan. M'n mentor had gezegd dat ik plannen had of er over nad8 om bij het spoor te gaan lopen. Heb ik hlm niet gezegd. Ik denk er idd wel eens over mr ik heb nog nooit zoiets gehad van nu ga ik…

Heb goed gesprek gehad met huisarts en m'n mentor stuurde me nog dit bericht: 

Ha (mijn naam)

Hopelijk schrok je niet al te erg. Ineens viel het kwartje/drong het door dat je langs het spoor wilde lopen. 

Toen was het al laat en heb daarom wat gehaast actie ondernomen.

Hopelijk vind je het niet al te erg.

Hoe ging het gesprek bij de huisarts?

Mvg, (zijn naam)

Dit was m'n antwoord:

Ha meneer,

ik schrok niet heel erg hoor, t was alleen dat we echt gelijk al weg moesten 🙃

maar heb ik letterlijk dat gezegd? het is niet persé dat ik dat wil, als ik een 'slecht moment' heb, dan denk ik wel van ik doe het maar het is niet dat ik het doe. (dit is een hele ingewikkelde zin zeg)

Ik vind het wel fijn/lief/goed dat u zo snel actie onderneemt.

t was wel fijn bij de dokter, hij had wel door dat ik het fijner vond zonder mn moeder ff praten.

groetjes (mijn naam)

Hoi,

De vakantie is voor mij weer afgelopen, mn (oude) mentor had tegen mijn moeder gezegd dat hij mij als hij tijd had zo veel mogelijk wilde spreken.

Dus ik dacht, vandaag heeft hij tijd, hij zei in de les dat hij na het 5e uur een uur vrij had, en ik was het 4e uit dus ik dacht, dan kan ik wel met hem praten.

Alleen hij zei niks... Ik durfde het hem ook niet te vragen, maar ik wil zó graag met hem praten.

Ik voelde me gwn heel rot vandaag op school hen niemand had het door, ik was wel heel stil en zat voor me uit te staren, maar niemand had volgens mij wat door.

Ik wil dood!!!!

Van mij hoeft het allemaal niet meer, ik wil nu zo graag met mijn mentor praten…

Waarom.is alles zo moeilijk?

Ik denk dat ik dat maar moet doen ja...

Na schooltijd moet hij gelijk weg…

En ik wil zó graag voor de vakantie ff álles eruit gooien, anders zit ik daar hele vakantie btje mee ofzo…

Maar sterkte met alles Jesse!!

Groetjess