Heyo,
Ik weet even niet meer wat ik moet doen. Ik wil niet dood (nog niet). Maar ik voel me gewoon zo vreemd. Me opa is dus terug, maar oma ligt erin met COVID-19.
Me opa is niet meer hetzelfde. Vroeger was hij energiek, ging elke ochtend fietsen, maakte grapjes de hele dag door, en had altijd wel een van zijn levensverhalen te vertellen. Nu is hij helemaal niets meer. Hij slaapt bijna de hele dag en nacht. Ik maak hem dan wel 's ochtends wakker, en zorg dat die opstaat en gaat douchen. Ik zorg dan dat er ontbijt is. Maar als die klaar is met aankleden loopt hij terug naar de slaapkamer. Dus moet ik hem overhalen om toch even aan de tafel te komen. Ik doe dan ook het bedank gebedje. Omdat ze dat altijd zo graag wilde.
's Avonds kook ik ook, maar opa heeft totaal geen honger. Dus moet ik hem elke avond aandringen om toch een paar hapjes te nemen. Dan na het eten breng ik hem op zijn stoel en kijken we wat Netflix. Hij was voor dit alles begonnen aan de serie Chef's Tables. Dat is een serie waar je een kijkje neemt in de keuken en leven van de beste top chefs ter wereld. Best een leuke serie. Alleen dan zie ik opa blij kijken. Uiteindelijk breng ik hem naar zijn slaapkamer en moet ik hem vertellen dat het tijd is om te slapen en dat hij dus zijn pyjama moet aantrekken en kan gaan slapen.
Dit valt best zwaar voor mij, omdat ik samen met hem nog een aantal leuke dingen wou doen. Mijn streams zijn verplaatst naar de nacht en ochtend/middag omdat ik dan opa niet hoef te helpen. Dit is voor mij dan de enigste moment dat ik plezier kan hebben. Klinkt best raar of niet.
Het probleem is voornamelijk dat ik nu met niemand kan praten over mijn depressieve gedachten. En ik durf niet meer tegen me psycholoog te vertellen dat ik me nog depressief voel. Omdat ik dat zo egoïstisch vind. Dat ik alleen maar aan mezelf denk terwijl opa enorm achteruit is gegaan en oma met die verdomde virus in het ziekenhuis ligt.
Het is niet perse alleen mijn depressieve gedachten, maar ook de gedachten van wat als oma overlijdt? Wat dan? Wat moet ik met opa doen? Kan die dat wel aan? En kan opa nog wel blijven? Wat denken mijn ouders hiervan? Ja ze geven mij al de schuld wat oma betreft. Maar wat willen zij dan doen? Nemen ze dan opa in hun huis? En ik dan? Hoe ziet mijn toekomst eruit zonder opa en oma? Hoe ziet mijn toekomst eruit als ik bij me ouders moet wonen? Kan ik dan ook ergens anders heen? En zie ik opa dan ooit nog terug? Wat moet ik doen? Kan ik dit nu oplossen? Is het echt mijn schuld qua oma?
Ik haat me buren ook zo erg momenteel. Me ene buurvrouw die ik best mocht die zei letterlijk van: " Ja oma heeft de beste kans om te overlijden. Ze is oud en verzwakt. Stuur je mij wel een kaartje." HOE KUN JE ZOIETS ZEGGEN?!
Ik weet het gewoon even niet meer.
See ya!
Spookyzx.