hey spooksyzx
wat goed dat je je opa toch zo goed helpt. het is vaak bij ouderen dat ze na het ziekenhuis weer bij moeten slapen en wennen aan het normale leef ritme. hij wad toch ook ziek. dan kan het wel zo als jij zegt dat ie flink achteruit is gegaan maar we gaan niet uit van het negatieve.
Dit klinkt zeker niet raar! het is juist logisch. dat de streams nu het enige leuke van de dag is. want dat is het zelfde gebleven en vallen je zorgen op de achtergrond.
het is echt, echt niet egoïstisch dat je je nu weer depressief voelt. het is zelfs logisch! het gaat nu slecht met je opa een oma. en dat brengt veel zorgen met je mee. en dan ook nog de onzekerheid waar jij naar toe gaat als je niet meer bij hun kan wonen.
door onduidelijkheid en zorgen die je met niemand kan delen kan ook onbewust als een depressie uiten.
dat heb ik ook. ik maak me ook om een aantal mensen zorgen, ook al zie en spreek ik ze nooit. die zorgen maakt je slechte gevoel alleen maar sterker.
kwa buren begrijp ik het volledig! het zijn gewoon idiote! negeer ze maar lekker..
en kwa psycholoog lijkt het me wel echt handig dat je het hem vertelt! met hem/haar kan je over je zorgen praten. en zorgen dat jij je niet nog slechter ga voelen. en misschien kan hij ook mee denken en kijken naar de wat als situatie. hij is niet voor niks je psycholoog. het is z'n werk om voor je klaar te staan!
groetjes blue
Hallo Spookyzx :)
Als eerste, sterkte met je oma!
Vervelend dat je nu depressieve gedachtes hebt.
Het is denk ik wel fijn voor je opa dat jij hem helpt. Persoonlijk denk ik dat je wel wat leuke dingen kunt doen na zijn herstelproces. Hij zit natuurlijk in het herstelproces nadat hij ziek is geworden van het coronavirus. Ik hoop echt voor je dat je opa en oma snel beter zullen worden.
Je kunt het beste wel tegen je psycholoog vertellen dat je nu depressieve gedachtes hebt. Je hoeft niet te denken dat het egoistisch is want je moet ook naar jezelf kijken. Je bent ook niet egoistisch want je helpt nu je opa bijna 24/7 op elk moment van de dag.
Qua de buurvrouw, zij is denk ik nog niet goed genoeg op de hoogte wat het met jou doet. Ik vindt het persoonlijk een vrij ongepaste opmerking want je wil zoiets niet horen tijdens dat je oma in het ziekenhuis ligt.
-TheMightySlayer
hey, dat is echt naar voor je.
wat lief dat je je opa zo goed helpt, naar jij bent ook belangerijk, ik zou het toch aan je psycholoog vertellen want het is niet eerlijk voor jouw als je iemand helpt en niemand jou helpt. Heel erg veel sterkte met je oma en tegen die buurvrouw zou ik gewoon een keer zeggen dat ze moet kappen met die nare opmerkingen.
ik hoop dat je hier wat aan hebt, heel veel sterkte gr. Alexa 
Hoi Spookyz,
Wat heftig om te horen dat je oma in het ziekenhuis ligt! Veel beterschap gewenst!
In de tussentijd heb jij de zorg voor je opa overgenomen en run je het huishouden. Je opa maakt momenteel ook een zware tijd door. Praat je wel eens met hem over de situatie? Weet je waarom hij zich depressief voelt?
Zelf ga je ook niet lekker. Je bent de hele dag bezig met de zorg voor je opa en ontsnapt 's nachts in je streams. Ik snap heel goed dat dat je enige prettige moment is. Zorgen voor je opa klinkt totaal niet leuk, zeker als hij zich slecht voelt. De hele situatie is gewoon kl*te dus het is begrijpelijk dat je dat liever anders zou zien. Dat heeft niks te maken met of je wel om je opa en oma geeft en ook niks met egoïsme. Iedereen zou zulke zorg voor een dierbare als zwaar ervaren.
Je depressieve gedachten zijn toegenomen, maar dit durf je niet te uiten bij je psycholoog. Je vindt het namelijk egoïstisch deze te delen. Ik ben het hier niet mee eens. Juist door ze te delen en aan jezelf te denken, denk je ook aan je grootouders. Als het goed met jou gaat, ben jij veel beter in staat om voor hen te zorgen en hebben zij minder zorgen aan jou. Daarnaast voel jij je ook nog beter. Dat is een win-win situatie voor iedereen!
Daarnaast ben jij ook ziek hè. Depressie is een ziekte. Dat manifesteert zich anders dan Corona, maar het is zeker geen reden om jouw verschijnselen dan niet meer te behandelen.
Daarnaast schrijf je heel veel zorgen op m.b.t. jouw leefsituatie, mocht je oma het niet redden. Los van het hele Corona gedoe, denk ik dat het sowieso handig is om hierbij stil te staan, bij het "wat als?". Ze worden ouder en het is helaas de werkelijkheid dat ze ooit zullen gaan. Is het niet sowieso prettig voor jou om een plan te hebben, mocht er iets gebeuren? Zeker nu je veel onzekerheid hebt met je oma, is het prettig om in ieder geval duidelijkheid te creëren voor dingen waar je wel controle over hebt.
Deze zorgen kun je volgens mij ook heel goed met je psycholoog bespreken. Ik denk dat hij je echt verder kan helpen met het bekijken van de situatie en het zoeken naar een goede oplossing voor jou.
Je schrijft dat je ouders jou de schuld geven van de besmetting van je oma. Je bent hier nu zelf aan gaan twijfelen. Wat stom dat ze dat hebben gezegd! Ga voor jezelf het volgende langs: Heb je de maatregelen van de overheid serieus genomen en de regels opgevolgd? Ja? Dan valt jou NIKS te verwijten.
Tot slot, dat wat je buurvrouw vertelde, was echt ongepast. Dit mag je haar best laten weten, maar ik kan me ook voorstellen dat je het prettiger kan vinden om het nu te laten en te vergeten. Verder heb ik gevallen gehoord van mensen boven de 100 die zijn hersteld van Corona. Er is dus zeker nog hoop! Er is altijd hoop!
Gr. Pin
Heyo,
Thanks allemaal. Ik hoop dan maar dat me opa in een herstelperiode zit. Of dat die weer moet wennen aan het thuis leven, als in dat die nooit meer herstelt. Me opa heeft een tumor gehad bij de alvleesklier, maar deze is al uitgezaaid waardoor hij dus langzaam dood gaat.
Met chemo kuren, en medicijnen is hij gestopt. Ik heb wel geprobeerd om hem toch die dingen te laten doen, maar hij wilt het echt niet en wordt zelfs boos als ik er over begin. Dus ik laat het zo.
Echte gesprekken hebben we de laatste paar weken niet omdat opa niet praat. Ik zou hem wel wat kunnen vertellen, of kunnen vragen, maar antwoord krijg ik niet. Het zou natuurlijk kunnen zijn dat hij oma mis. Dat doet die ook wel, maar misschien denkt die wel net als ik over het wat als moment.
Maar dan alsnog kan je als je iemand zo mist dat je dan jezelf volledig afsluit van alles en iedereen? Want dat doet die nu. En wat ik ook niet begrijp is waarom opa nu zo verward reageert? Zal dat ook dan komen door het herstellen? Ik moet hem overal bij begeleiden. Ik vind het niet erg, want ze hebben 12 jaar voor mij verzorgd dus kan ik nu ook wel wat terug doen. Maar toch.
Ik zou graag iets willen doen wat me opa een beetje kan opvrolijken. De Netflix serie is nu het enigste moment als ik hem zie lachen en als die is wat zegt. Ik zit er aan te denken om hem bij de stream te voegen. Niet op camera, maar dat die bij me zit en meekijkt hoe het eraan toe gaat. Hiervoor vond die dat ook altijd erg interessant. En omdat die toch overal heen gaat waar ik hem heen breng en hij weinig tot niks zegt denk ik van why not?
Me psycholoog belt elke dag, en we praten dan voornamelijk over opa. Wat ik doe, en hoe het met hem is en hoe het gaat met oma. We hebben het niet over mij. En ondanks dat ik het ergens wel wil durf en doe ik het niet. Het voelt niet goed, en de depressieve gedachten zijn ook nog niet mega erg.
Ik werk dus in een supermarkt als vulploegleider en kassamedewerker. Dus ik kwam best veel in contact met klanten. Toch hield ik me erg streng aan de regels. Ik was me handen voor dat ik naar me werk ga, dan was ik me handen op het werk en trek dan handschoenen aan. En om de 10 klanten moeten we onze handschoenen af doen en nieuwe aan. Daarnaast wassen we ook de handschoenen om de 3 klanten. Erg streng zijn ze bij ons, maar het is erg goed.
Dan als laatste nieuws over oma. Ze bellen elke ochtend met ons, en soms in de middag. Het gaat niet heel goed met haar ze heeft erg veel moeite met ademen dus de beademing moet extra hard werken. En ze draaien haar veel rond (rug/buik) zodat de beademing beter werkt. Ze heeft gelukkig geen koorts meer sinds vandaag, maar ze vertelde dat het zomaar morgen anders kan zijn. Als ze het morgen nog steeds geen koorts heeft, mogen we wel een beetje blij zijn.
Ik ben zoals Pin al zei vooruit aan het kijken om me voor te kunnen bereiden op als dat moment ooit komt. Ik hoop natuurlijk dat oma beter wordt, en na huis komt. En dat ze dan samen met opa nog lang kunnen genieten. Het grootste probleem waar ik nu mee zit is dat ik niet naar me ouders toe wil, maar ook niet in een jeugdgezin wil worden geplaatst. Ik ga dan liever op mezelf wonen. Met Twitch en het werk moet dat wel lukken lijkt me. Maar daar ga ik is naar kijken hoe en wat.
Ik rond maar af. Stream begint over 1,5u en ik moet nog wat teammates vinden. En het een en ander regelen. Trouwens een korte powernap zou ook geen kwaad kunnen. 2 uur slaap in 48 uur top. haha.
See ya!
Spookyzx.
Hey Spookyzx
Wat naar hoe je oma besmet is met het coronavirus, en hoe je opa niet meer dezelfde is. Het zou inderdaad kunnen dat de effecten van zijn ziekte en de afwezigheid van je oma thuis ervoor zorgen dat hij niet meer dezelfde is. Volwassenen kunnen namelijk niet altijd even goed om met verandering.
Betrek je opa gerust bij dingen die hij boeiend vindt. Ook als hij geen openlijke blijdschap toont, zou het kunnen dat hij ervan geniet. Ik vermoed dat hij het sowieso prettig vindt om tijd met jou door te brengen.
Erg naar wat die buurvrouw en je ouders zeiden. Echt heel erg gevoelloos. Tuurlijk kan je oma herstellen, en is dit jouw fout niet. Laatst is er nog een 103-jarige vrouw hersteld van corona. Ik wens je oma het beste, en je opa ook natuurlijk.
Zou je psycholoog voor jou kunnen nagaan wat de mogelijkheden zouden zijn, voor het geval je op jezelf komt te staan? Misschien is begeleid zelfstandig wonen een optie voor je. Stuur daarnaast eventueel een berichtje met hoe jij je voelt; da’s misschien minder lastig dan via de telefoon?
Ik vind het mooi hoe je voor je opa zorgt. Hoe je hem graag een fijne tijd bezorgt en dergelijke. Daar zijn zowel je opa als je oma je vast erg dankbaar voor.
Gr. Kenshin
Hey,
Ik kan me best voorstellen dat de gedachte dat je gaat sterven aan kanker en je vrouw wellicht gaat sterven aan Corona zware gedachten kunnen zijn die je opa kunnen kwellen.
Kenshin zei het ook al een beetje, ouderen zijn vaak wat meer van streek van verandering. Ouderen kunnen bij pijn of een ziekenhuisopname bv een delier krijgen, waar ze enorm van in de war kunnen raken (ik zeg niet dat je opa dat had, het is slechts een voorbeeld om te illustreren dat ouderen erg last kunnen hebben van verandering).
Je opa heeft heel veel redenen om het gedrag te vertonen wat hij nu vertoont, dus heel gek vind ik het niet. Dat maakt het natuurlijk niet minder vervelend of frustrerend. Zou je zijn arts kunnen raadplegen om om advies te vragen?
Je zegt het zelf al: Why not? Waarom zou je je opa niet mee laten kijken met een stream? Zeker als hij er in het verleden interesse in heeft getoond, zou het nu ook een positieve afleiding voor hem kunnen bieden.
Als het niet goed voelt om bepaalde gedachtes te delen met je psycholoog, moet je dat niet doen. Toch denk ik wel dat het goed is dat je psycholoog in ieder geval op de hoogte is van het feit dat het niet erg lekker gaat. Zeker nu het nog niet zo erg is, kunnen jullie dat zo houden. Beter voorkomen dan genezen.
Als ik zo lees welke maatregelen je allemaal hebt genomen op je werk, kun je jezelf echt niks verwijten. Je werkt in een vitaal beroep, dus niet naar werk gaan, is dan gewoon lastig. Jij hebt er dus alles aan gedaan om niemand te besmetten. Je oma kan het ook van iemand anders hebben gehad. Het is in ieder geval niet jouw schuld!
Jullie worden iedere dag op de hoogte gehouden van de conditie van je oma. Dat is wel netjes. Ik hoop dat de voorzichtige verbetering doorzet!
Zoals Kenshin al zei, kan je psycholoog misschien helpen met het vooruit kijken naar een woonplaats?
Zorg ondertussen wel een beetje voor jezelf! Ik weet dat je niet super veel slaap nodig hebt, maar ik denk dat iets meer dan 2 uur per 48 uur wel wenselijk is... Ik heb ook je linkje gevonden. Haal je veel steun uit muziek?
Gr. Pin
Heey,
Om te beginnen met me oma. Ze heeft nog steeds geen koorts. Dus dat was een blije opluchting voor ons. Wel heeft oma een ontsteking aan de longen, maar dit is niet ernstig en is met antibiotica heel goed te genezen. Ze heeft op een of andere manier vanochtend geprobeerd om zelf te ademen. Dit zou eigenlijk onmogelijk moeten zijn omdat ze in een soort coma ligt. Dus hebben ze wat slaapmiddelen toegevoegd. De beademingsapparatuur moet nog steeds extra hard werken, en ze wordt ook nog steeds omgedraaid elke keer. Beetje hetzelfde als de vorig keer.
Dan opa. Ik heb hem gister na het ontbijt op me kamer gezet. Zodat hij kon meekijken. De stream begon rond 12 uur(13e) en duurde tot vandaag 10.00 (14e)Ik kan opa natuurlijk niet 12 uur (10u stream + 2u Discord en voorbereiden) laten meekijken daar worden de meeste mensen moe van haha. Dus ik heb van 9.30 tot 11.00 laten zien wat ik in de Discord doe. Wat voor verschillende sub groepen er zijn. En de speciale managers sub. Waar in totaal nu 20 mensen zitten die de Discord en Twitch op orde houden. Dit is meestal ook de leukste subgroep. Hier kunnen de andere 1000+ mensen niet in.
Volgens mij vond opa het wel leuk. Hij is tenminste niet in slaap gevallen haha. Om 12u startte de stream en heb ik hem 3uur laten meekijken. En uiteindelijk van 21.00/ 23.00 nog eens. Dit omdat de eerste stream 12u tot 18u de normale stream is en de 21u tot 10u was de subscribers stream. Dit vond opa zeker wel leuk. Hij heeft best veel gelachen en praatte voor het eerst in 1,5 week weer met mij. Het verbaasde me toen hij ineens zei hoe slecht ik wel niet was haha. In de middag liep die wel een paar keer weg. Dat snap ik ook wel. In de avond bleef die tot 23u en zei toen nog van maak er nog een mooie nacht van en ging slapen. Vanochtend kwam hij goeiemorgen zeggen en ging zonder dat ik hem daarop hoefde te helpen zich douchen en omkleden.
Het lijkt wel wat geholpen te hebben. Ik durf niet met hem over oma te beginnen omdat ik bang ben dat hij dan meteen weer omslaat. En dat wil ik dus niet. Ik geef hem elke ochtend het nieuws door van het ziekenhuis. Hij zegt nog steeds niet heel veel. Mopperen kan hij trouwens sinds vandaag wel weer 
. Hij heef nog wel wat hulp nodig met koffie maken, of als die naar de wc moet, of even iets wilt pakken of als hij in de middag moe is. Maar dat is geen enkel probleem. Nu maar hopen dat het zo beter gaat worden met opa.
En met mij gaat het wat minder. Maar dat is dus niet vreemd. Me psycholoog had ook nog gebeld ik heb hem weer niet verteld over mijn gedachten, maar wel verteld dat ik me zorgen maak over oma en opa en dat ik niet goed weet wat ik moet doen als ze beiden zullen overlijden voordat ik 18 ben. Hij zou voor mij kijken wat voor opties er zijn. En gaat me helpen met een soort noodplan te maken. Dus stel oma zal het niet halen en opa overlijdt, dan heb ik straks een heel stappenplan zodat ik iets meer zekerheid heb. Hoe die plan eruit ziet weten we nog niet precies. En hoe we die samen gaan opstellen ook niet. Misschien kunnen we wel videobellen?
Stuur daarnaast eventueel een berichtje met hoe jij je voelt
Dat kan ik wel doen. Een berichtje is altijd wel makkelijker dan via de telefoon. Ik denk dat ik dat vandaag een berichtje stuur.
maar ik denk dat iets meer dan 2 uur per 48 uur wel wenselijk is
Ja iets meer slaap dan die 2 uur is inderdaad wel wenselijk. Gelukkig kan ik vandaag (15e) na 14.00 wat slaap in halen haha. Ach ja. Zo nog van 4.00 tot 12.00/13.00 een stream. En dan heb ik de rest van de middag en deels avond vrij.
Ik heb ook je linkje gevonden. Haal je veel steun uit muziek?
Ja, muziek geeft mij enorm veel steun. Ik vind altijd dat een liedje beter kan weergeven hoe iemand zich voelt. Zo voelde ik me gisteren(13e) depri. Dus vandaar het liedje accetto miracoli - Ik accepteer wonderen. Het liedje klinkt ook niet mega vrolijk. Maar (in mijn ogen) wel mooi en de tekst is heel mooi.
Vandaag voel ik me wat beter, maar zit ik veel met de depri gedachten, voel me vreemd, en heb een gevoel dat ik lekker hard wil schreeuwen. Vandaar de keuze voor dit liedje.
See ya!
Spookyzx.
Wat fijn dat je oma geen koorts heeft 
Dat was een goed teken, dacht ik. Ook sterk dat ze zelf probeerde ademen. Ook met je opa leek het beter te gaan; wat prettig. Je hebt hem vast een fijne tijd bezorgd, waar hij van opgeknapt is.
Jammer dat het wat minder met jou gaat. Wel goed dat je psycholoog na zal gaan wat eventuele opties voor jou zijn, moesten je grootouders overlijden. Ik vermoed dat je psycholoog contact met je zal opnemen, vanaf dat deze wat nuttige info bijeen heeft gesprokkeld.
Goed dat je je voorneemt een berichtje te sturen. Trouwens best veel werk dat je hebt, met het streamen enzo. Plan tussendoor maar voldoende slaap in, zoals je probeert te doen.
Ohh, muziek kan inderdaad erg steunen. Ken je ONE OK ROCK? Daar luister ik graag naar. Hun song The Beginning is een van mijn favorieten. Misschien vind je er steun in :)
Gr. Kenshin
Heey,
Weer een kleine update.
Me oma heeft weer koorts en de infectie is nu weg uit de longen, maar nu heeft ze enorm veel vocht in de longen waardoor het haast onmogelijk is voor de beademingsapparatuur om te werken. Dus hebben ze dat gister ochtend zoveel mogelijk proberen weg te pompen. Helaas was in de middag de hoeveelheid vocht dat was weggezogen weer terug. Ze ligt daarom nu de hele dag aan de pomp. De beademingsapparatuur moet extra hard werken nu.
Met opa gaat het redelijk. Hij praat wel weer normaal en maakt ook wel grapjes. Alleen heeft hij van die momenten dat hij dingen zegt die nergens op slaan, of dat hij dingen doet die raar zijn. Zoals gisteravond tijdens het eten hadden we het over de twitch stream die van 2am tot vandaag 3pm zou duren. Ineens vroeg die hoe het ging met Sophie? Dus ik vroeg welke Sophie? Daarna stond die op en pakte de telefoon en begon meteen te praten met zichzelf? De telefoon ging niet af, en toen ik later keek had hij ook met niemand gebeld.
Nadat ik de keuken had opgeruimd vroeg ik hem opnieuw met wie die belde en wie Sophie was, maar hij begreep me vraag niet. Dus ik vroeg wat heb je gedaan naar ons gesprek over de stream? En hij wist het niet meer. Volgens hem was die even in slaap gevallen en werd die wakker op de bank. Het leek voor hem alsof die even knipperde met ze ogen. En vanochtend kwam die meekijken met de stream en toen ging de telefoon dus wel. Hij nam op en begon ineen te schreeuwen en te vloeken. Toen ik vroeg wat dat wa vertelde hij dat een reclame vrouw van de Postcode loterij belde om hem een abonnement aan te smeren. Maar dat was helemaal niet zo, want het was het ziekenhuis die belde.
Nou heb ik met het ziekenhuis daarover gehad en krijgt opa vanaf volgende week een psycholoog. Zodat opa iemand heeft waar die mee kan praten. Mijn psycholoog werkt ook altijd en ik ben blij om er een te hebben.
Ik heb dus maar een berichtje gestuurd zoals Kenshin al aanbeveelde. Zoals ik me psycholoog ken. Las die het berichtje en belde meteen. Toen hebben we een halfuur gesproken en besloten om vanaf volgende week elke werkdag een uurtje met elkaar te spreken via video call. We kunnen dan ook bezig gaan met het noodplan.
Ondanks dat ik weer contact heb met me psycholoog, voel ik me juist nu weer slechter voelen. Dat is wel vreemd vind ik. Zonder me psycholoog voelde ik me beetje depri, maar nu met hem voel ik me veel slechter. Misschien komt het omdat ik nu meer let op mezelf dan alleen op opa en oma. Ik heb een test poging gedaan gisteravond, en het zou kunnen lukken alhoewel ik moet nadenken hoe ik het moet aanpakken, want zoiets moet als je het succes wilt maken ineens gebeuren zodat er een shock ontstaat. Dan is alsnog die andere testpoging beter. Het is ongeveer hetzelfde alleen zal de "shock" langer duren, maar zal bewusteloosheid weer sneller optreden. Dus ja.
Ik keek gisteravond gedeeltelijk tijdens mijn stream naar een aflevering van oplichters opgepakt ofzo. En er was een man die een flesje had gekocht die je opdronk en daardoor inslaap valt. Ik denk dan van hoe mooi zou het zijn als zo'n flesje ooit legaal wordt.
Nou ik ga weer verder met de stream. Ik hoop dat iedereen een mooi weekend heef!
See ya!
Spookyzx.
Wat vervelend, dat longvocht. Hopelijk verdwijnt dat binnenkort.
Je opa gedraagt zich apart. Hm, mogelijks is dit nog steeds te wijten aan verwarring. Mijn oma had dat ook wel eens; toen stuurde ze me middenin een familiefeest naar de nachtwinkel om vijf flessen spuitwater te halen. Goed dat er een psycholoog geregeld is.
Fijn dat ook jij met je psycholoog afspraken hebt gemaakt rond gesprekjes. Goed dat je het berichtje verstuurd hebt. Weet je psycholoog van die testpoging? Zo niet, vermeld het dan gerust. Heldere communicatie leidt vaak tot betere resultaten.
Zou inderdaad kunnen: dat je meer op jezelf bent gaan letten. Ook laat je, na het bekommeren om je grootouders, deze gevoelens misschien eindelijk eens toe, terwijl je deze de laatste tijd misschien wat naar de achtergrond verwezen hebt.
Bedankt. Jij ook een fijn weekend gewenst :)
Gr. Kenshin
Heey,
Yay het is maandag
. Het is echt wat Pug zegt: " Monday's are the real killer." Lol
Ik heb eigenlijk niet veel te melden als update.
Me oma heeft nog steeds koorts, en vocht in de longen. Ze willen nu alsnog een test doen of ze wel écht het corona virus heeft. We gaan uit van wel, maar toch willen ze het kunnen bevestigen. Mij lijkt dat als je wordt opgenomen dat ze het meteen checken. Maar blijkbaar niet.
Vandaag kreeg ik ook foto's van oma. Van hoe ze erbij lag. En ene kant ben ik blij om te weten hoe ze ligt. Aan de andere kant voel ik me heel verdrietig als ik het zie. Ik heb opa nog niet vertelt dat ik foto's heb ontvangen. Ik weet namelijk niet of dat wel zo slim is nu.
Met opa gaat het best goed. Hij heeft nog steeds van die momenten dat hij dingen zegt of doet waarvan ik denk gaat alles wel goed? Hij slaapt ook veel minder, maar ik merk geen verschil in zijn dagelijkse leven. Dat hij bijvoorbeeld chagrijnig is, of dat hij veel in slaap valt. Hij doet wel aan middagdutjes. En woensdag krijgt hij het 1e gesprek met e psycholoog. Via video calling ofc.
Met mij gaat het meh. Ik weet niet goed wat ik wil. Leven of dood. Ik ben als je niet kijkt naar Twitch en YouTube echt mega depri. En weet ook niet goed wat ik wil doen met vervolg opleidingen, of ik daar eigenlijk nog wel zin in heb. Met Twitch erbij en alles wat daar bij komt kijken vind ik het allemaal prima. Ik hou van de dingen die ik doe, maar zit ook te denken van hoelang blijf ik dit doen? En kan ik hier ooit me beroep van maken? Dan heb je nog zelfmoord waar ik voor kan kiezen, maar ik zie daar het nut niet echt van. En ik vraag me af of ik wel zoveel moed kan verzamelen om een van de test pogingen, als poging te uitvoeren. Ja ik heb ze getest meerdere keren, maar ik ging niet verder dan nodig was. En nu ik denk toch wel aan hoe ga ik die shock creëren. En dan zit je nog met wat doe je na die shock. Gaat me lichaam verder, of takelt het langzaam af. De bedoeling van de shock is natuurlijk dat ik bewusteloos raak en dat ik dan langzaam in me bewusteloosheid heen ga. Dat zou ideaal zijn.
Het ideale moment van zm bestaat niet, maar ik denk dat dit een perfecte tijd is. Me opa is niet helemaal bij en al in stille rouw om oma, en oma ligt in kunstmatige coma ze zal dus niks meemaken van mijn situatie. Ik bedoel er is verder niemand die iets om me geeft (in mijn omgeving) en in deze corona quarantaine tijd kan het haast niet slechter of erger worden toch?
Weet je psycholoog van die testpoging?
Yep mijn psycholoog weet van alle testpogingen ook van die van 3 dagen geleden. Hij weet ook van de map en ik heb het hem ook al een paar keer laten zien en mijn ideeën daarbij.
Oke.
See ya!
Spookyzx.
Tekst aangepast door De Kindertelefoon nav forumregel 9
hey
je opa heeft nog steeds momenten dat hij vreemd doet. lijkt het dan als of hij in z'n eigen wereldje zit? mijn opa die nog harstikke gezond en actief is heeft dat ook af en toe. het het nu 2x mee gemaakt. en dan vertelde hij daar ook over.
zou je niet (nog 1) tussen jaartje kunnen doen. je hebt ook studies dat je halve wegen het school jaar begint. dat zou je ook kunnen doen want dan heb je iets meer tijd.
maar ik snap het wel hoor. ik ga volgend jaar een opleiding doen die me wel leuk lijkt maar niet echt fantastisch.
klopt het doordat je veel denkt en hebt gedacht aan zm dat je geen toekomst kan zien?
ik denk eerlijk gezegd dat jou opa je nu harder nodig heeft dan ooit.
je oma ligt nu in een kunst coma en er is dus een kans dat ze er uit komt. straks vraagt ze als ze er net uit is of ze jou en opa mag bellen. en dan moet opa vertellen dat je er niet meer bent. al vraag ik me af of je opa dat wel kan vertellen als hij dat ook nog op z'n bordje krijgt...
weet je psycholoog ook dat je het liefst binnenkort uit wilt voeren? als dat niet zo is lijkt het me handig dat je dat wel ff vertelt.
groetjes blue
Je hebt foto’s van je oma, maar weet niet of het verstandig is om deze aan je opa te laten zien. Misschien weet je psycholoog daar wel raad mee? Hij is tenslotte gespecialiseerd in het psychisch denken.
Zoals Blue zegt: het nieuws van jouw overlijden zou de levenskracht van je grootouders kunnen aantasten. Ze hebben het al niet gemakkelijk, en om dan nog het overlijden van hun kleinkind te verwerken dat altijd goed voor hun gezorgd heeft… Het lijkt me niet eenvoudig.
Ik kan me echter voorstellen dat je het een beetje gehad kan hebben met het doorleven voor een ander. Daar heb ik zelf ook moeite mee. Ondanks dat zou je kunnen proberen om uit liefde voor hen door te zetten, al is het vrijwel je enige motivatie om in leven te blijven.
Een zelfmoordpoging mislukt wel eens. Dat kan ik je zo vertellen. Je instinctieve overlevingskracht voel je keihard vechten tegen je wil naar de dood. Geen fijn gevoel is dat; beangstigend zelfs. Ik huiver nog als ik eraan terug denk.
Het voorstel van Blue om een (half) tussenjaar te nemen, lijkt je dat wat? Even wat tijd om alles op een rijtje te zetten lijkt me namelijk niet onnuttig.
Gr. Kenshin
Heey,
Ik denk dat opa op dat soort momenten wel in zijn eigen wereldje zit. Ook al herinnert hij zich totaal niks. Ik zou het me psycholoog wel is kunnen vragen of die van hem.
zou je niet (nog 1) tussen jaartje kunnen doen. je hebt ook studies dat je halve wegen het school jaar begint.
Ik zou een halfjaar geen school kunnen nemen, maar dan moet ik een opleiding kiezen die start in februari, en de opleiding die me erg interessant lijkt wordt alleen die tijd gehouden in Groningen en Leeuwarden, dat is vanwaar ik woon met de trein een behoorlijk stuk. Waar ik nu naartoe wil gaan is ongeveer een uurtje met de trein.
Ik kan niet zeggen van ik stop nu met dit school jaar en probeer het volgend jaar als ik me leven weer een beetje op orde heb opnieuw. Dit kan niet omdat ik al "klaar" ben met school. Alle examens zijn gedaan, en ik heb van 2 een goed cijfer terug en ik wacht nog op 1 cijfer van examen Bedrijfs economie. En begin maart heb ik me bedrijfsplan, keuzedelen, en branchewerkstuk al ingeleverd. Ook van die 5 verslagen heb ik al een cijfer terug. Dus ik wacht alleen nog op het ene cijfer van BE. En dat kan nooit lager zijn dan een 4. Echt niet. Dus ik wacht tot de laatkomers ook klaar zijn, en sommige eventueel een herkansing moeten maken en dan krijg ik me diploma.
klopt het doordat je veel denkt en hebt gedacht aan zm dat je geen toekomst kan zien?
Ja en nee. Ja als in dat het erger is geworden en dat ik nu al niet eens meer kan denken waar ik volgende maand sta. Nee als in dat ik al heel lang geen toekomst meer zie. Ik zie mezelf gewoon niet nog 3 jaar leven zeg maar.
weet je psycholoog ook dat je het liefst binnenkort uit wilt voeren?
Nee dat weet hij niet. Hij weet wel dat ik testpogingen doe, maar niet dat ik het liefst dit binnen een maand wil uitvoeren.
Ik snap dat me opa en oma kapot zullen zijn om mijn dood dan, maar wie zegt dat oma nog beter wordt. Straks overlijd ze, daarna opa en dan zit ik volledig alleen. In een opname of een ander gezin. Was er maar een knop ofzo dat je kon kijken in de toekomst, of dat je het verleden kon veranderen.
Je instinctieve overlevingskracht voel je keihard vechten tegen je wil naar de dood. Geen fijn gevoel is dat; beangstigend zelfs.
See ya!
Spookyzx.
Tekst aangepast door De Kindertelefoon nav forumregel 9
Hey Spookyzx,
Ik vroeg me af hoe het nu met je gaat. Met je oma en opa en met jou natuurlijk. Ik zag dat je een nieuwe mijlpaal hebt bereikt met Twitch. Super cool, maar heb je ook iets nieuws bereikt in hoe je je voelt?
Gr. Pin
Heey Pin,
Met me opa gaat het heel goed, hij geniet enorm bij me ouders. Daar woont hij momenteel. Me oma is morgen 4 weken geleden (2mei) overleden aan COVID-19. Door het vocht in haar longen en de spieren die al heel slap waren, en nog slapper zijn geworden kon ze niet langer door vechten. Opa en ik hebben nog enkele uren voor datze overleed nog even met haar gesproken. Natuurlijk kregen we geen antwoorden terug of liet ze merken dat ze het hoorde omdat ze in coma lag. Maar ze zeggen wel is dat mensen in coma je toch kunnen horen dus dat was een mooie gedachte.
Omdat ik niet de beste zorg en steun aan opa kon geven hebben we samen besloten dat opa bij me ouders gaat wonen. Zij hebben in hun behoorlijk grote achtertuin een klein gebouwtje staan die vroeger al logeer ruimte werd gebruikt. Daar zit opa nu. Hij heeft alles daar wat die nodig heeft en zelfs meer.
Ik heb een weekendje bij me buurvrouw die in het begin een vervelende opmerking had gemaakt over oma. Maar ze was daarvoor altijd een fantastische buurvrouw en die nacht heeft ze ons naar het ziekenhuis gebracht en is ze bij ons blijven zitten tot we bericht kregen dat oma was overleden. Ook dat weekend heb ik enorm veel steun van haar ontvangen.
Momenteel woon ik op de grond van GGZ daar hebben ze een wooncomplex voor mensen die zelf constant steun nodig hebben. Ik heb een groot huis voor iemand die alleen is, met drie slaapkamers, en woonkamer en keuken apart gescheiden. De tuin is dan wel weer wat kleiner met 13 stappen ben ik al aan gekomen bij de schuur haha. Maar ik heb deze week plantjes gekocht samen met de oude buurvrouw en een barbecue. Ook hebben we een paar dingen gekocht bij ikea om het huis wat op te vrolijken.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik vorige week nog wel een paar keer heb gedacht om zelfmoord te plegen, omdat dat in dit huisje best mogelijk is. Alleen ik heb er geen zin in meer. Om zelfmoord te plegen of überhaupt daar mee bezig te zijn. Ik denk dat oma daar mee heeft geholpen, want naar haar overlijden is mijn gedachten om zelfmoord te plegen al enorm vervaagd. Ik wil niet zeggen dat oma mijn depressies veroorzaakte hoor. Ik bedoel gewoon van dat het mijn kijk op de dood heeft veranderd. En daar ben ik erg blij mee.
Ik ga me nu meer concentreren op Twitch, Jeugdzorg (omdat het de bedoeling is dat ik naar een nieuw gezin ga), School HBO, en vakanties. Als die nog door kunnen gaan.
Dat was het denk ik wel. Oh je kan als je daar zin in hebt ook kijken op me andere topic: Emergency plan Activated. Daar staat onder andere een uitgebreide versie van de laaste paar weken. Het hoeft natuurlijk niet.
See ya!
Spookyzx.
@Spookyzx fijn om te horen dat het al wat beter met je gaat.
Groetjes gebruiker c
Hey Spookyzx,
Allereerst gecondoleerd!
Ik had dat topic helemaal gemist, maar heb 'm inmiddels doorgelezen. Ik hoop voor jou dat je in een fijne omgeving terecht komt en ook je opa af en toe kan zien!
Gr. Pin
