Heey,

Wat goed dat je de examenvrees training hebt geaccepteerd. Ik snap dat het een moeilijke keuze was en dat je er nog steeds niet 100% uit bent. Bedenk dat het is om jou te helpen, je doet het echt voor jezelf.

Je bent weer een stap verder, succes!

Hoe gaat het met die andere behandelingen of opties?

Groetjes,
Simply Me

Heey @sophie28 ,

Veel dingen die je schrijft in je topic zijn herkenbaar voor mij. Vooral het stukje dat je het zelf wilt oplossen en de controle wilt houden. Je wilt het zelf doen, maar je weet dat je het alleen niet gaat redden. Het is dan een grote stap om hulp te accepteren. Toch weet je eigenlijk wel wat het beste is…?

Je zit momenteel vast. Je zegt “ik weet het niet of komt goed”, maar het komt niet goed en er verandert niks. Je bent zo erg aan het twijfelen, dat je niet meer weet wat je moet doen. Maar één ding staat voorop: je wilt wel verandering! Dat is heel positief, dat je gemotiveerd bent om iets te doen. 

Je geeft aan graag de controle willen houden. Maar op dit moment heb je het zelf ook niet helemaal onder controle. Je word geleid door je faalangst en negatieve gedachten. Daardoor lijkt het alsof je zelf de controle hebt en die zal je in bepaalde mate ook hebben, maar met therapie ga je juist leren om de controle te krijgen en de controle te houden. Je verliest niet de controle, je geeft geen controle weg, de therapie is voor jou en het is niet zo dat mensen opeens alles voor je gaan regelen. Het is juist met en voor jou.

Ik heb zelf ook heel erg last van faalangst. Maar ik heb geen examen hoeven doen wegens corona, om die reden heb ik ook geen examenvrees training gehad. In de onderbouw had ik wel een training gevolgd voor faalangst/stress voor andere toetsen. Ik heb daar wel een positieve ervaring mee gehad. Ik schaamde me heel erg voor mijn angst om te falen en was er heel onzeker over. In die groep zaten allemaal mensen die hetzelfde hebben, allemaal op hun eigen manier. Je kunt dan juist je ervaringen delen met andere mensen en je bent niet de enige. Het is juist fijn als er dan iemand met je meedenkt en je kan helpen om te gaan met faalangst.

Je zegt: “en als ik niks aan me faalangst ga doen of wat dan ook… weet ik 100% dat ik bij de examens keihard onderuit ga en dat ik…. gezellig (not) nog een jaartje over mag doen….”. Op het moment dat jij nu niks doet, laat je je leiden door je faalangst. Dat is precies wat die gedachten willen. Je hebt er geen controle over, omdat die gedachten en het gevoel te sterk zijn. Waarom zou je dan nu niet je hulp accepteren en die controle terugkrijgen?

Zelf heb ik net als jij heel lang vastgezeten in deze cirkel van wel/geen hulp zoeken en accepteren. Ik was bang om de controle te verliezen, om over dingen te moeten praten. Misschien wel soort angst om jezelf tegen te komen. Ik zat heel erg vast en ik kwam niet verder. Ik dacht elke keer dat ik wel zou veranderen, maar het veranderde niet. Alleen maar slechter en slechter. Op een gegeven moment zit je zo vast, dan heb je geen keuze meer. Ik heb nu hulp gezocht, omdat het niet meer anders ging. En ik ben echt geen prater, ik houd dingen altijd voor mezelf. Maar ik merk dat hulp écht fijn is, je staat er niet alleen voor, ik heb iets waar ik op terug kan vallen, ik kan daar eerlijk zijn én ik behoud zelf de controle. 

Ik zou je zo graag hetzelfde gunnen, ik hoop dat jij het jezelf ook gunt! Op deze manier ga je het niet volhouden, misschien nu nog. Maar er komt een punt dat je het niet meer houd. Dat wil je echt voorkomen. Want je bent die hulp echt waard en het gaat je echt zo erg helpen!

Groetjes,

Simply Me

Heey Sophie,

Ja, en zometeen haal je het gewoon wel! Het is goed om mogelijke scenario's te bedenken, je kunt er dan alvast op inspelen. Maar blijf er niet in hangen en denk ook aan de redenen waarom je het wel zou halen, want die zullen er ook genoeg zijn. Zoiets kun je ook heel goed bespreken bij die training, daar is het voor.

Wat lastig van je beste vriendin. Ik begrijp je. Het is confronterend om dat van iemand anders te horen. Sowieso omdat het je beste vriendin is en daarnaast, omdat je zelf ook die gedachten hebt. Je word dan en met haar en met jezelf geconfronteerd. Weet je beste vriendin van jouw faalangst af? Je zou hier heel goed met haar over kunnen praten en elkaar steunen.

Zelf herken ik dit wel, maar dan over het onderwerp zelfmoord. Toen een vriendin vertelde dat ze daaraan dacht vond ik het ook heel schokkend. Dat zij zich zo voelde, maar ook omdat ik er zelf mee worstel. Aan het begin heb ik niks verteld van mijn eigen gedachten, maar vooral haar gesteund. Later heb ik ook mijn dingen kunnen bespreken en was het heel fijn om met iemand die hetzelfde ervaart en weet hoe het is te delen. Tuurlijk ook confronterend, maar wel helpend.

Weet je trouwens al iets over PMT? Ga je dat nog doen?

Groetjes,
Simply Me

Heey!

Wat houd je tegen, waar ben je bang voor?
Wat vind je lastig aan het accepteren van hulp?

Je begeleider probeert er echt voor je te zijn en jou te helpen. Ze doet het voor jou. Ik snap dat je jezelf geen houding weet en daarom moest lachen. Zij meent het echt serieus en daarom vond ze het waarschijnlijk niet heel grappig.

Ik denk dat er ook wel andere opties zijn dan na je examenjaar met haar door te gaan. Is het een idee dat jullie daar samen naar kijken? Je kunt aangeven dat je niet goed weet hoe je het moet doen, ook omdat je ouders het niet weten en dan samen kijken naar welke mogelijkheden er zijn.

Heb je weleens overwogen om dit met je ouders te besproken? Mogelijk kunnen zij jou hierin ook juist heel goed helpen en meedenken.

Groetjes,
Simply Me

Heyy, 

Jaa komt hoop ik goed met de examens… Jaa het is idd confronterend… en ook idd omdat ik het zelfde heb…. maar het is egoïstisch van mezelf dat ik.. ook met mijn gedachtes bezig ben… ook al probeer ik m’n beste vriendin te helpen enz… en advies te geven… en Miss ook niet dat ik echt jaloers ben hoor…. maar gwn de goede jaloezie… dat zij wel gwn hulp kan accepteren… en mij dat totaal niet echt gemakkelijk af gaat… ze weet wel een beetje over toetsen… maar niet over het algemeen dus… in me leven enz… ik kan niet echt gemakkelijk praten…. wil graag andere helpen en mezelf laten… ik zou haar ondersteunen maar… zij probeert mij ook te ondersteunen met de dingen die ik tegen haar zeg…. maar ja.. ze weet niks over CJG…. terwijl zij Miss daar ook heen moet… Jaa dat is dan idd wel fijn… dat je het later met haar hebt kunnen praten en alles…. nou PMT geen idee echt… die CJG hulpverlener wil gwn dus gwn praten wat de vervolg wordt enz… en PMT is er een wachtrij ofz… en ja dat een beetje… en ja geen idee of het echt wat wordt dus ja... 

Groetjes Sophie!!

Hoii!! 
 

nou wat me tegen houd is gwn bepaalde gedachtes… ik heb 2 gedachtes die met elkaar vechten…. en die botsen dus een positieve en een negatieve… en waar ik gwn bang voor ben is… dat ik het ga verpesten:.. net als die examenvrees training…. dat ik nii eens kom opdagen… terwijl het wws maar paar sessies zijn…. die examenvrees training… omdat dat ook weer dichtbij komt…. Jaa me begeleider probeert het en me mentoren ook…. maar toch blokkeer ik mezelf… wat voor mij irritant is… maar ook voor me… omgeving..: hun weten dan ook geen… raad meer met mij… en ja idd… meestal Wnnr ik lach… is het gwn onbewust iets ofz… ik kan het nii echt uitleggen… ik denk dat we sws wel er naar moeten kijken…. want ze wilde ook nog met me mentoren en mij… in gesprek…. maar ja geen idee of dat überhaupt komt… ik heb sws al aangegeven… en dat weet me begeleider dat ik het allemaal sws zo lastig vind… want was ook al 2 maanden ofz ong… gestopt bij haar… maar ja… ik bespreek niks met me ouders… omdat dat totaal geen nut heeft…. dus ja…! Me ouders kunnen me denk ik nii echt ondersteunen…. Wil gwn sws alles graag alleen doen… maar ja ook al weet me hoofd dat dat nii… altijd kan en dat je soms hulp moet accepteren…. maar ja… komt goed!! 

Bedankt voor het reageren!

Groetjes Sophie 

heyy, 

omdat ik graag meer wil doen dan alleen aan mijn dingen denken… ook al help ik wel… maar blijkbaar geef ik soms een uitdrukking dat het mij niks boeit ofz… want dan zegt ze ben je geïnteresseerd… ja precies ik gun het haar en zelf wil ik het ook heel graag wel… maar ja verkloot het dus vaak of ik accepteer het niet… ja ze zegt gwn dat ik niet zo moeilijk moet doen… en dat ik het te moeilijk altijd voor mezelf maak en dat weet ik ook best van mezelf… maar ja… is moeilijk te veranderen…. kloptt het verlaagt wel de drempel…. maar ja… het lijkt nii echt dat ze mijn kant van het verhaal begrijpt.. kijk soms wel… maar zij denkt puur dat het door me ouders komt dat ik negatieve gedachtes heb… en daardoor bang ben om te falen bij toetsen… dat is ook wel een stukje… maar ja de rest… van het verhaal dus dat ik gedachtes heb lalala…. denkt ze van nii…. ook al probeert zij mij ook gwn goed te helpen… jaa dat is idd wel het stomme eraan… dat je dan wachtlijsten hebt… dus ja dan heb ik er al gelijk geen zin in snapje…. ohh dat is voor jou ook wel… irritant… mag ik weten voor wat? als je het niet wilt vertellen is het ook goed hoor!! het komt wel goed!! nee niet echt… ja heb dus 1-2 jaar alles alleen geprobeerd op het internet dus.. alles online… maar ook niet heel veel gewerkt ofz… en ik heb echt nu al spijt dat ik bepaalde hulp niet echt heb geaccepteerd… dus sws in de toekomst zou ik meer spijt hebben… omdat ik dan niet weet… hoe ik met alles moet omgaan.. maar ja dat zien we dan wel… 

groetjes, 

Sophie

Hoii, 

nou wel Miss een beetje…. maar ook weer nii eigenlijk… want je moet een nieuwe… weg op…. enz en ik heb eigenlijk… totaal geen zin om opnieuw te moeten beginnen met alles enz…. ben gwn bang… dat ik geen vrienden krijg enz…. of andere dingen…. en dat gesprek…. heeft nii echt verder geholpen ofz…. dus ja…. voor niks gewacht…. maar ja 

groetjes, 

sophie 

Hoi hoi,

Het zit dus best ingewikkeld rondom je vriendin. Want zij vat jouw houding anders op en lijkt je niet helemaal te begrijpen. Gelukkig verlaagt het toch wel enigszins de drempel.

Is er iemand anders die wel het stukje van jouw gedachten begrijpt? Een deel heeft te maken met je ouders en een deel komt ergens anders vandaan. Heb je daar zelf enig idee van?

Ik ga in therapie voor depressie, stemmingswisselingen, suïcidale gedachten en angststoornis.

Ik heb ook heel vaak hulp niet geaccepteerd, heb ik eigenlijk nog steeds last van en daar heb ik ook spijt van. Maar je kunt het niet meer omdraaien. Het ligt in het verleden. Je kunt er wel een les uithalen voor de toekomst. Dus wat ik nu doe is proberen meer open te zijn en te delen, de hulp te accepteren. En dat wil niet zeggen dat het altijd lukt of makk gaat, maar soms wel en dat brengt je weer een stapje verder. Ik heb het ook heel duidelijk aangegeven bij mijn behandelaar. Ik ben geen hulp vrager en kan moeilijk hulp accepteren en mezelf open stellen. Ze weet dat en probeert mij hierin zo goed mogelijk te steunen en te helpen.

En als ik in het verleden wel hulp had geaccepteerd had ik niet zo lang alleen met mijn dingen rondgelopen. Nu zat ik zo diep, dat ik wel hulp moest zoeken. Tuurlijk verwijt ik dat mezelf, maar daar schiet ik niks mee op. Het is iets waar je van kan en mag leren.

Groetjes,
Simply Me

Hoiii,

Vroeger wist niemand het, maar… me mentor weet het nu wel… het hielp wel… en ik weet niet of het raar klinkt… maar Wnnr ik het ooit weer terug lees… denk ik wow zat ik zo erg in de put of wat dan ook…. dus is ook wel weer raar om terug te lezen… Jaa het kost idd best wel veel energie om alles op te schrijven hoe je denkt of hoe je je voelt… ja ik kan het idd altijd weer oppakken of wat dan ook… nou ik luister muziek voor goede afleiding…. dus een beetje rap… en ja voor de rest niet echt iets… hou van creatief bezig zijn… maar voor de rest niet echt iets ofz… ja… ik ben drm ook bang… dat ik als ik toch nog ooit hulp wil… dat het via me ouders ofz moet… of dat me ouders erachter kunnen komen ofz… want dat wil ik gwn totaal niet…. dus ja… ik heb trouwens toch besloten… om denk ik dinsdag wel het gesprek aan te gaan…. ook al moet ik 3 uurtjes wachten… omdat ik dom… nii had gekeken tot Hlt ik les had…  en ik zeg wel zo van ik haal me examens niet enz… maar door Corona hebben we veel versoepelingen…. en als ik nu zak zou ik me echt maar dan ook echt dom voelen… maar ja dat zien we nog  wel

Tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm anonimiteit.

Heey,

Niet perfect is ook goed. Je doet heel erg je best en dat mag je zelf ook waarderen.

Nadenken over vervolg begeleiding betekent niet gelijk dat dat direct komt. Nadenken is een eerste stap, het oriënteren op wat jij wil en welke mogelijkheden je hebt.

Je hebt goede voornemens voor het gesprek morgen, succes!

Groetjes,
Simply Me

Ja komt goed…. heb morgen een intake van me vervolgopleiding…. en gesprek dus met me begeleider… maar komt allebei wel goed… ja als nog ben gwn altijd te streng… voor mezelf dus ja