heey allemaal,
ongeveer 4 jaar geleden ben ik begonnen met mijzelf pijnigen. De eerste 2 jaar was het nog vrij 'onschuldig', ik maakte hier en daar wat blauwe plekken en dergelijke. Nu ongeveer 2 jaar geleden ben ik begonnen met mezelf snijden en open halen. Dit begon eigenlijk ook onschuldig, met wat vage krassen, maar is nu uitgelopen tot iets minder onschuldigs. Meestal gaat het goed, maar het is ook al 2 keer mis gegaan waardoor ik hechtingen nodig had. Ik wil hier heel erg graag mee stoppen, echt meer dan dat, het lukt me alleen niet. Het was iets wat ik maandelijks deed maar nu is het een dagelijks ding geworden. Mijn psycholoog zegt dat ik verslaafd ben en hoewel dat niet erg fijn klinkt denk ik wel dat ze gelijk heeft. Mijn ouders nemen het al niet meer serieus, en kinderen op school lachen me uit en schelden mij uit vanwege mijn arm vol littekens en wonden. Heeft iemand tips om dit vol te houden? Ik weet niet meer wat ik moet doen...
alvast bedankt
Bladzijde 1 / 1
Hoi
Je doet aan automutilatie, en wilt hier graag mee stoppen. Dat je dat zelf aanbrengt, is positief.
Je gaat naar een psycholoog. Helpt je psycholoog je hiermee? Helpt ze je met het omgaan met je gevoelens en gedachten?
Als je de drang naar snijden krijgt, kan het helpen om op te schrijven waar je mee zit. Dat kan je op papier doen, op dit forum, in je notities op je telefoon, etc. Het idee is dat je alles er eens uitgooit, zodat je hoofd minder vol zit.
Het kan ook helpen om erover te praten. Dit kan met een vertrouwenspersoon in je omgeving, bv. je mentor, een familielid of de huisarts, of met de KinderTelefoon of 113.
Niet fijn dat je ouders het snijden niet serieus nemen. Ik vermoed dat ze niet goed begrijpen wat het inhoudt. Zouden je ouders bereid zijn zich meer te informeren naar automutilatie? Je psycholoog zou hierbij kunnen helpen.
Heel naar dat de kinderen op school zo gemeen doen. Dit valt onder pesten. Je kan hier melding van maken bij je mentor. Je mentor kan ingrijpen.
Groetjes
Kenshin
Je doet aan automutilatie, en wilt hier graag mee stoppen. Dat je dat zelf aanbrengt, is positief.
Je gaat naar een psycholoog. Helpt je psycholoog je hiermee? Helpt ze je met het omgaan met je gevoelens en gedachten?
Als je de drang naar snijden krijgt, kan het helpen om op te schrijven waar je mee zit. Dat kan je op papier doen, op dit forum, in je notities op je telefoon, etc. Het idee is dat je alles er eens uitgooit, zodat je hoofd minder vol zit.
Het kan ook helpen om erover te praten. Dit kan met een vertrouwenspersoon in je omgeving, bv. je mentor, een familielid of de huisarts, of met de KinderTelefoon of 113.
Niet fijn dat je ouders het snijden niet serieus nemen. Ik vermoed dat ze niet goed begrijpen wat het inhoudt. Zouden je ouders bereid zijn zich meer te informeren naar automutilatie? Je psycholoog zou hierbij kunnen helpen.
Heel naar dat de kinderen op school zo gemeen doen. Dit valt onder pesten. Je kan hier melding van maken bij je mentor. Je mentor kan ingrijpen.
Groetjes
Kenshin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
