beste allemaal.

ik zal mijn situatie even uitleggen zodat deze goed begrepen word.

al van jongs af aan word ik gepest door mijn oudste zus, en hebben we nooit een goede relatie gehad (ik 18 zij nu 20) als ik zeg dat ze 20 is, krijgen de meeste mensen daar een beeld bij. maar je kan het beter zien als dat zij een 8 jarig jongetje is. (zo gedraagt ze zich). vroeger toen ik net kon lopen wou ze me altijd omduwen. toen we allebei ouder werden begon ze mij vaak te slaan, spullen te stelen, en mij slecht te laten lijken naar me ouders toe (8 jaar en 10 ) rond die tijd werd ze met adhd gediagnostiseerd, en sinds dien is dat voor haar en mijn ouders een argument geweest waarom dit gedrag te accepteren is ”omdat ze er niks aan kan doen, zo is ze nu eenmaal” , word dan gezegd. 

hoe ouder we worden, hoe ergere dingen ze doet. ze zorgt elke dag voor ruzie en discussies in huis, en manipuleert mijn ouders zo erg dat zij blind, maar echt blind  zijn geworden van haar gedrag. (ze heeft bijv mijn kleding/schoenen weggegooid, vuilnisbak onder me bed geleegd, spotify playlist verwijderd, eten verstopt zodat ik niet kon eten etc, en hier zijn 0 consequenties van gekomen vanuit mijn ouders. ) als ik dit soort dingen aankaart naar mijn ouders, zeggen ze dat er “altijd 2 verhalen zijn” , terwijl ik al 3 jaar afstand heb genomen van mijn zus , en nooit de ruzies of discussies begin om dit te vermijden. (heeft overigens geen zin omdat ze alsnog een reden vind om agressie naar me te tonen.) mijn ouders  vertellen mij dat ze het al heel lang hebben opgegeven met mijn zus, en dat is te merken aangezien er geen gevolgen zijn voor haar (soms psychopatisch) gedrag. 

de thuis situatie en veiligheid word steeds minder en ik ben altijd bang dat ze me wat gaat aandoen, sinds ze mij vroeger (7 en 9 jaar) vertelde dat ze mij dood wou.  haar gedrag is nooit verbeterd en is net zo eigenwijs als een 7 jarige. ze wilt ook nooit haar troep opruimen en krijgt dan een huil-uitbarsting en woede aanval. 

ik ben oprecht radeloos geworden en ik snak ernaar om samen met me ouders te leven zonder mijn zus. maar aangezien ze hier alles mag doen wat ze wilt, denk ik niet dat ze snel weggaat. ik wil echt het huis niet uit (ik kan ook niet werken dus met welk geld)

maar ik kan dit zo niet langer en heb ik al 10 jaar deze gedachte . 

wat moet ik doen? (systeem therapie is geen optie want daar wilt me zus niet aan meedoen omdat “wij het probleem zijn niet zij” )