Vader..

  • 25 September 2019
  • 8 reacties
  • 412 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Heey, ik leg eerst kort uit wat ik heb meegemaakt daarna waar ik hulp/advies bij wil.. :(

Ik ben een meisje van 17, en heb veel trauma`s. Een paar van die trauma`s komen door mijn vader. Mijn ouders gingen scheiden toen ik 1,5 maand was.. Mijn vader heeft mijn moeder extreem veel aangedaan.. En mij ook.

Ik heb een keer een ongeluk gehad, de auto stond op zijn kant en moest eruit klimmen.

Ook heb ik veel gevechten tot ziekenhuis aan toe gezien en heel veel angsten gehad. Hij gooide met ALLES wat hij tegenkwam. voornamelijk glazen. Het kwam op mn voet en het bloedde.

Hij mishandelde me ook. Als ik iets fout deed bijv.. Daardoor had ik faalangst opgelopen.

Hij heeft nooit wat om mij gegeven.. Bij zijn andere kinderen deed hij nooit wat hij bij mij doet.. Ik heb nooit een verjaardagscadeau gehad, nooit appt hij hoe het met me gaat..

Sinds 2017 ga ik niet meer naar hem toe. Omdat ik bang ben. Ik heb dat te lang verborgen gehouden..
Ik ging altijd al met tegenzin, en buikpijn van de spanning.

In Februari (2018) is vastgesteld dat ik een depressie en burn-out heb. Ik loop al met de depressieve gevoelens sinds 2017.

Maar wat ik eigenlijk echt wil en graag hulp bij wil.. is dit:

Mijn vader heeft een vriendin, daarvan heb ik mijn broertje en zusje.
Mijn vader wilt de alimentatie maar niet betalen aan mijn moeder. Ook is hij nog 25,000 euro schuldig aan mijn moeder. Maar hij is expres in België gaan wonen zodat de rechter niks kan doen omdat hij in het "buitenland" woont.. Mijn moeder, stiefvader en ik wonen in Nederland.

Heeft iemand ook zoiets meegemaakt of maakt ongeveer hetzelfde mee?
Wat moet ik doen? Mijn moeder heeft het zwaar omdat ze teveel in de min staat.

En ik heb zoo veel woede naar mijn vader.. Ook omdat mijn moeder hem appte en vroeg of hij 200 euro naar mijn rekening wilt storten voor mijn rijbewijs.. Maar hij doet het niet, en zegt: vraag maar aan mijn vriendin.. Maar zij doet het noooit..


Ik hoop dat iemand me advies kan geven wat er nog mogelijk zou zijn dat hij wel alimentatie betaalt, en voor ALLES boet.. :(

Ik heb niet alles verteld, want er is veel meer gebeurd met mn vader.. Maar ik wil het liefst dat hij er niet meer is..

Heel erg bedankt alvast. Liefs mij &#x;

8 reacties

Ik heb zelf een goede band met mijn vader. Ik kan je geen advies geven dat jou probleem kan verhelpen. Maar ik kan je wel vertellen dat de die 25000 euro niet jou verantwoording is. Tuurlijk is het moeilijk, je zit er ook midde in. Maar dat onderwerp hoort thuis in een rechtbank en niet in de gedachte van een 17 jarig meisje. Je hebt al genoeg achter de rug met je vader. Ik klink misschien een beetje bot, vooral tegen over je moeder. Maar je kunt het beste er een beetje afstand van pakken.

Ik wens je het beste, en hoop natuurlijk dat je vader elke cent betaald, alleen voel jezelf hier alsjeblieft niet verantwoordelijk voor.

Veel sterkte,
LVA
Hoi

Wat naar dat je zo'n hoop hebt meegemaakt. Niet ok hoe je vader zich naar je moeder en jou toe gedraagt. Ik hoop dat je op vlak van gezondheid professioneel begeleid wordt.

Ik stel voor dat je moeder langsgaat bij de sociale dienst. Gezien (een deel) van de financiën bemoeilijkt wordt en zeg maar buiten haar controle ligt, zou het kunnen dat ze in aanmerking komt voor financiële ondersteuning.

Je omringen met personen die een positieve invloed op je hebben is het beste, hoewel het nuttig kan zijn om vroeg of laat je vader te confronteren. Wanneer je op een respectvolle manier je woede en frustratie naar je vader toe uit, zou het kunnen dat je er in slaagt deze gevoelens een plaats te geven. Als je dat kan, zal deze situatie een hoop minder energie van je vragen. Echter is het normaal dat dit nog een tijd kan duren, en is het aan te raden om hierbij professioneel begeleid te worden.

Groetjes
Kenshin
heel erg bedankt voor jullie hulp !

Het is inderdaad waar wat jullie zeggen. Het is niet mijn verantwoordelijkheid.
Mijn vader confronteren durf ik niet. Omdat hij heel agressief is etc.

Maar wat ik nu ga proberen is het loslaten van alles inderdaad.
ik loop al bij een psycholoog en psychiater vanaf mijn 10e.
Het enige wat geholpen heeft is een trauma die niks met mijn vader te maken heeft.

Ik heb nu ook al hevige therapie genaamd "EMDR".

Ik blijf hoop houden dat het gaat werken, alleen ben ik al bijna aan het einde volgens mijn psycholoog.

Ik ga proberen om het los te laten. En me bezig te houden met inderdaad mensen die positieve invloed op mij hebben.

Nogmaals HEEL erg bedankt voor jullie hulp en moeite.

Liefs Kelly.
'Mijn vader confronteren durf ik niet. Omdat hij heel agressief is etc.'
Goed dat je denkt aan je veiligheid. Blijf in het geval dat je gevaar loopt, gerust uit zijn buurt.

Soms kan het even duren voor je met therapie het gehoopte resultaat bereikt. Wie weet kom je in een van de volgende sessies plotseling tot een zeker besef, of vind je na bepaalde woorden van je hulpverlener een zekere rust, etc. Als het gebeurt dat deze therapie je niet het gevoel geeft geholpen te zijn, wat zeker kan gebeuren gezien elkeen verschillend is, zou je een andere vorm van therapie een kans kunnen geven. Heb je bij je psycholoog aangegeven dat je twijfels hebt rond de effectiviteit van de therapie?

'Nogmaals HEEL erg bedankt voor jullie hulp en moeite.'
Da's graag gedaan 🙂 Het is attent van je dat je ons bedankt.

Gr. Kenshin
Heey, ik leg eerst kort uit wat ik heb meegemaakt daarna waar ik hulp/advies bij wil.. :(

Ik ben een meisje van 17, en heb veel trauma`s. Een paar van die trauma`s komen door mijn vader. Mijn ouders gingen scheiden toen ik 1,5 maand was.. Mijn vader heeft mijn moeder extreem veel aangedaan.. En mij ook.

Ik heb een keer een ongeluk gehad, de auto stond op zijn kant en moest eruit klimmen.

Ook heb ik veel gevechten tot ziekenhuis aan toe gezien en heel veel angsten gehad. Hij gooide met ALLES wat hij tegenkwam. voornamelijk glazen. Het kwam op mn voet en het bloedde.

Hij mishandelde me ook. Als ik iets fout deed bijv.. Daardoor had ik faalangst opgelopen.

Hij heeft nooit wat om mij gegeven.. Bij zijn andere kinderen deed hij nooit wat hij bij mij doet.. Ik heb nooit een verjaardagscadeau gehad, nooit appt hij hoe het met me gaat..

Sinds 2017 ga ik niet meer naar hem toe. Omdat ik bang ben. Ik heb dat te lang verborgen gehouden..
Ik ging altijd al met tegenzin, en buikpijn van de spanning.

In Februari (2018) is vastgesteld dat ik een depressie en burn-out heb. Ik loop al met de depressieve gevoelens sinds 2017.

Maar wat ik eigenlijk echt wil en graag hulp bij wil.. is dit:

Mijn vader heeft een vriendin, daarvan heb ik mijn broertje en zusje.
Mijn vader wilt de alimentatie maar niet betalen aan mijn moeder. Ook is hij nog 25,000 euro schuldig aan mijn moeder. Maar hij is expres in België gaan wonen zodat de rechter niks kan doen omdat hij in het "buitenland" woont.. Mijn moeder, stiefvader en ik wonen in Nederland.

Heeft iemand ook zoiets meegemaakt of maakt ongeveer hetzelfde mee?
Wat moet ik doen? Mijn moeder heeft het zwaar omdat ze teveel in de min staat.

En ik heb zoo veel woede naar mijn vader.. Ook omdat mijn moeder hem appte en vroeg of hij 200 euro naar mijn rekening wilt storten voor mijn rijbewijs.. Maar hij doet het niet, en zegt: vraag maar aan mijn vriendin.. Maar zij doet het noooit..


Ik hoop dat iemand me advies kan geven wat er nog mogelijk zou zijn dat hij wel alimentatie betaalt, en voor ALLES boet.. :(

Ik heb niet alles verteld, want er is veel meer gebeurd met mn vader.. Maar ik wil het liefst dat hij er niet meer is..

Heel erg bedankt alvast. Liefs mij <3

Hi, ik snap dat je dit lastig vind en dat je hier moeite mee hebt. Zelf zit ik ook in zo’n soort situatie en betaald mijn vader ook niks aan mijn moeder. Ik heb geprobeerd me erover heen te zetten. Ik weet dat dit lastig is maar probeer het. Wij hebben 3 jaar bij de voedselbank gelopen omdat mijn vader niks betaalde. Maar nu zitten we niet meer bij de voedsel bank en heb ik me erover heen gezet. Laat ik een ding voorop stellen. Op jouw leeftijd ben je niet verplicht om naar je vader te gaan. Dus je je kan ook zeggen dat je niet meer naar je vader gaat. En als je vader een rechtszaak opzet geeft de rechter waarschijnlijk jou gelijk. Als jij gewoon je verhaal doet ook al is het lastig zal de rechter het beste voor jouw kiezen.

ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen..

xxx
mij
Heey,

Jeetje wat knap !! Ik doe inderdaad mn best. maar tis heel moeilijk.

Ik vind het echt knap dat mensen dat kunnen. Dat denk ik waarschijnlijk omdat ik zelf nog niet zover ben dat ik het kan. Maar ik ga gewoon verder en probeer het achter me te laten.

Het is heel fijn dat ik het hier kan uiten, en advies krijg.

Heel erg bedankt allemaal voor jullie moeite en steun !

xx mij.

Hai,

wat heftig om te lezen. Ik heb ook in zo’n situatie gezeten. Altijd boze vader met heel veel ruzies en hij heeft alles voor zich zelf gehouden qua financiën. Er zijn bij ons veel rechtzaken geweest, ik was toen nog te jong om me er echt goed bewust van te zijn maar dat is later wel gekomen.. 

het klinkt misschien gek, maar deze “mannen” gaan niet veranderen. Ondanks alle rechtzaken etc kwam mijn moeder met ons 3en alleen op straat te staan zonder de helft van het huis/auto/boot etc (terwijl ze best wat hadden opebouwd) en heeft hij het voorelkaar gekregen om de minste alimentatie te betalen. Ik vind het absurd, maar goed jij en ik kunnen er helaas niets mee doen.

 

mijn moeder heeft echt gevochten voor ons en heeft door haar familie weer opnieuw kunnen starten omdat zij haar hielpen. Ik denk dat het belangrijk is dat jullie niet te lang doorgaan met het “strijden” tegen je vader. Bij ons heeft het 6 jaar geduurd, zonder resultaat, behalve dat mijn moeder depressief werd en iedereen met veel stress kampte.

 

probeer je moeder te stimuleren naar de eventuele uitkeringen/mogelijkheden qua financiën die er zijn via familie of sociale zekerheidsstelsel. In Nederland is het over het algemeen goed geregeld en het zou zomaar kunnen dat er ook voor jullie iets te halen valt. 
vraag anders aan een goede kennis/vriend/vriendin (van je moeder) of zij het misschien zou kunnen uitzoeken (dit zijn niet jouw zorgen!). 
 

Echt het belangrijkste hier is niet geld, zeker als jij al zo lang met depressiviteit en een burn out rondloopt is het laatste waar je aan moet denken geld. Ik weet natuurlijk niet wat jullie situatie precies is, maar ik denk toch dat jullie er zonder je vader  er, in ieder geval mentaal gezien, het beste uitkomen.

 

heel erg veel sterkte, weet dat je niet de enige bent, en bij mij is nu al veel goedgekomen.

 

nog n tip voor je gevoelens: probeer eens wat minder heftige dingen ernaast zoals mindfulness, yoga, schrijven, sporten etc (je focus verleggen is belangrijk)

Heel erg bedankt ! echt fijn dat ik het op deze manier kan uiten en begrepen wordt. wardeer het heel erg. dankjulliewel <3

Reageer