Hoihoi
Ik ben er niet erg goed in om zoiets als dit te omschrijven, maar ik zal m’n best doen.
Het gaat hier het meeste om mijn vader. Zover ik me kan herinneren was het vroeger altijd gezellig. Uiteraard was er wel eens ruzie, maar die waren nooit zo heftig. Ik ben christelijk opgevoed, maar door mijn vaders werk zijn we steeds meer afstand van de kerk gaan nemen. Dit is voor mij inmiddels geen probleem meer, maar ik heb het idee dat sinds die periode het hier thuis is losgebarsten.
Mijn ouders zijn vaak super gezellig. Mijn moeder valt amper wat over te zeggen, zij is er altijd voor me, ik kan hier ook altijd m’n ei kwijt. Mijn vader is ook gezellig, maar (zo zie ik het) als ik iets fout doe, wat ik al gauw doe, wordt hij extreem agressief. Hij heeft me 1 keer fysiek pijn gedaan, maar dat was een zere pols. Vaak is het schelden, en dat raakt mij eerlijk gezegd nog meer. Juist die wisselingen tussen mijn vaders humeur irriteren mij. Het ene moment ben ik echt heel verdrietig, en sta ik op het punt mijn oma in te lichten en daarheen te gaan. Maar als hij dan de volgende dag weer vrolijk en normaal doet, denk ik bij mezelf: “zie je wel, ik overdrijf. Laat ik hem nog een kans geven” dit gebeurt de laatste tijd dus steeds vaker. Bij alles wat ik thuis doe denk ik de laatste tijd “kan mijn vader hier boos over worden?” Thuis voelt voor mij steeds meer als een tussenstop van school en andere activiteiten. Zelfs thuis is het stressen, en steeds meer het gevoel krijgen dat ik hier weg wil is ook niet goed. Vergeleken met andere kinderen die elke dag geslagen worden heb ik niks te zeuren, maar de laatste tijd is het gewoon steeds heftiger geworden. Mijn vader is vaak kortaf, dus een gesprek hierover beginnen lukt toch niet. Heeft iemand tips wat ik moet doen? Ik zie maar een paar opties. Wachten totdat het weer losbarst (niet uitlokken maar echt als er weer een heftige ruzie is) en naar een familielid gaan. Iemand van een instituut contacteren en vragen of diegene met mij en mijn ouders om tafel wilt gaan zitten? Ik heb echt geen idee, en zit momenteel goed in de put...
Alvast bedankt voor iedereen die een hulpvolle reactie plaatst.
Thuissituatie steeds slechter
A
A
Mijn advies is om er met iemand uit je omgeving erover te praten.
Je kan er altijd met een mentor/vertrouwenspersoon over praten, maar misschien voel je je fijner bij je moeder of een familielid.
Met die persoon zou je eventueel vervolgplannen bedenken
Je kan er altijd met een mentor/vertrouwenspersoon over praten, maar misschien voel je je fijner bij je moeder of een familielid.
Met die persoon zou je eventueel vervolgplannen bedenken
A
Heyy, ik vind het zo ontzettend erg voor je en jammer om te horen dat het zo gaat. Heb je al geprobeerd met je moeder te praten? En zo ja, wat zei zij erover? Je oma inlichten over de situatie is best wel een goeie hoor...Stel het gaat eens heel erg mis en je wilt eens weg dan kan je in ieder geval bij je oma terecht. Is er een vriend die weet van de situatie? Als een vriend er vanaf weet kan dat al ontzettend helpen je door een situatie heen te werken. Ik heb vroeger ook heel erg last gehad van mijn vader en had altijd de angst dat wanneer ik iets fout deed hij ging schreeuwen, eerlijk gezegd heb ik de angst nogsteeds. Wat voor mij heel erg werkt is om al mijn emotie in een passie te stoppen, voor mij is 1 van deze passies dans...Maar wanneer je kamer best wel klein is is het moeilijk om spontaan te gaan dansen. Dus ben ik begonnen met al mijn emoties schrijven. Ik schrijf dan precies hoe ik me voel en waarom ik me zo voel, misschien kan jou dit ook helpen.
Ik hoop voor je dat het snel beter gaat en er zullen altijd mensen zijn die voor je klaar staan.
xx
Ik hoop voor je dat het snel beter gaat en er zullen altijd mensen zijn die voor je klaar staan.
xx
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
