Ouders christelijk


  • Anonymous
  • 0 reacties
Hallo,

ik ben 16 jaar en Mn ouders zijn zwaar cristelijk. Daardoor mag ik zo goed als niets,ik mag geen films kijken niet naar feestjes enz. Ze willen nu een filter op mijn telefoon zetten. En als ik er wat van zeg heb ik een grote mond enz. Ze zeggen dat ik tot mijn 18e moet doen wat zij zeggen. Maar is er ook nog een andere manier om er onder uit te komen?

13 reacties

Hoi

Je ouders zijn erg strikt, wat ervoor zorgt dat jij een stuk minder mag dan veel van je leeftijdsgenoten. Ik kan me voorstellen dat dat niet fijn is.

Ik vermoed dat je al geprobeerd hebt om hier met je ouders over te praten. Misschien is het nuttig als een volwassene jouw standpunt verdedigt. Heb je een volwassene in gedachten die je zou kunnen helpen? Een familielid bijvoorbeeld, of een vriend van de familie?

Bij die persoon zou je je verhaal kunnen doen, en duidelijk kunnen maken dat de huidige situatie niet fijn is voor jou. Die persoon zou jouw standpunt aan je ouders kunnen voorleggen, waarna jullie zouden kunnen proberen om een compromis te bekomen.

Ken je leeftijdsgenoten met christelijke ouders? Als die leeftijdsgenoten wel naar films mogen kijken en uit mogen gaan, zou je dit aan je ouders kunnen voorleggen. Probeer dit op een kalme en beleefde manier te doen, zodat je ouder eerder geneigd zijn naar je te luisteren.

Groetjes
Kenshin
Je kunt vrij weinig doen dan een goed gesprek met jouw ouders voeren. Leg ze uit dat jij 16 bent en recht hebt op privacy. Ik ben 14, en zou het écht niet kunnen waarderen als mijn ouders een filter op mijn telefoon zouden zetten. En leg ze uit dat het normaal is om als 16 jarige naar de film te gaan met vrienden. Hopelijk helpt het! Succes
het is niet mogelijk om een normaal gesprek met ze te voeren en een deel van familie zijn ook cristelijk en andere gaan zich er niet mee willen bemoeien om ruzie te voorkomen, en het is sowieso geen doen om mijn ouders te overtuigen omdat ze zo op het geloof gericht zijn en denken het beste voor mij is zo, maar ik kan niet leven met zn leven.
Zou je het zien zitten om contact op te nemen met de KinderTelefoon? Wie weet hebben zij advies voor je.

Is er iemand van de gemeenschap, bv. een priester, waar je mee kan praten?

Gr. Kenshin
Ik bel liever niet als dat kan.
en we hebben niet echt iemand in de kerk om mee te praten . En ik wil eigenlijk niets met het geloof te maken hebben. Omdat ik er achter ben gekomen dat het allemaal onzin is. En er eigenlijk niets goeds uit voorkomt. Het verpest eigenlijk je korte leven omdat je je zo overal van moet weerhouden. Zo denk ik tenminste over mijn geloof. (Ik ben nu niet fel tegen alle geloven, ik vind dat iedereen zijn eigen leven moet kunnen leiden. En dat kan ik helaas niet)
Dit is meer algemeen commentaar op de situatie dan echt advies:

Als het goed is mogen ze niet zomaar iets doen met je telefoon.
Dergelijke dingen gaan namelijk tegen je recht op privacy in.
En hoewel ze jou natuurlijk de regels van het huishouden kunnen laten volgen, hoef jij je niet aan de regels van hun geloof te houden.
Er geldt natuurlijk vrijheid van geloofsovertuiging.
Oftwel: alleen jij mag kiezen wat jij wel en niet doet qua geloof en gelooft.

Is er misschien iemand van school, zoals jouw mentor, waarmee je hier over kunt praten?
Die heeft jouw voortspoed aleen in het belang en zou hier misschien wat behupzamer bij zijn.
Geloof hoort het handelen van diegene namelijk niet te beïnvloeden.
Ik vind het erg moeilijk om met iemand daarover te spreken en zou ook niet weten met wie, ik weet dat mijn ouders het beste met mij voor hebben(dat denken ze tenminste) en ze denken anders dat ik “verloren” ga. Alleen daarom wil ik nog niet mijn leven te beïnvloeden. Het erge is dat ik niet eens van mijn ouders houd en het liefst ergens anders opnieuw zou willen geboren worden wat natuurlijk niet kan. Ik weet echt niet wat ik moet doen
Inderdaad erg lastig wanneer ouders denken dat hun weg de enige juiste is. Misschien is (tijdelijk) logeren bij een vriend(in) een optie?

Verder weet ik het even niet meer. Zou je met de KinderTelefoon durven chatten? Dat klinkt misschien best eng, maar wie weet hebben zij nuttig advies voor jou.

Groetjes
Kenshin
Mijn ouders gaan het niet niet goedvinden als ik uit huis ga, wat ik het liefst heb. Ik had vanmorgen weer Een aanvaring maar zodra je iets zeg gaat hij zn stem verheven en als je verder zou gaan zou hij schreeuwen en slaan daarom durf ik niks tegen ze te zeggen.
Wat naar dat je ouders hun stem verheffen. Ik kan me voorstellen dat dat je weerhoudt van een gesprek. Zou je het overwegen om met een leraar of leerlingenbegeleider te praten?

Gr. Kenshin
wat zouden die dan kunnen doen?
Ze zouden je tips kunnen geven, en eventueel , als je dat zou willen, met je ouders kunnen praten. Sommige mensen zijn eerder geneigd om naar een volwassene te luisteren.

Heb je iemand in gedachten waarbij je terecht zou kunnen?

Gr. Kenshin
hey,

ik begrijp dat jij niet zoveel met het geloof heb, ieder zijn keuzes natuurlijk.
dat jouw ouders zo doen kan dan voor jouw irritant zijn, echter kan ik me in je ouders verplaatsen aangezien de Bijbel ook aanspoort om je kinderen te onderwijzen en aan de geboden te houden, hierdoor willen zij je beschermen tegen de slechte dingen.
in jouw ogen is dit niet slecht, wat ik kan begrijpen.
maar voor een gelovig iemand is het wel slecht en die willen je dus beschermen.

weten je ouders dat je niet zoveel met het geloof heb? zo niet, zou ik met je ouders gaan praten daarover, als je dat verteld heb kan je hiermee redeneren dat je zulke (slechte) dingen wel wilt doen.
je ouders gaan dit moeilijk vinden de eerste paar weken/maanden maar ze gaan je keuze respecteren.
daarnaast (ga ik even zoeken welke bijbeltekst het is) staat er in de Bijbel dat, andere mensen, ook eigen kinderen, de eigen keuze hebben om God te dienen. dat Moet namelijk uit vrije wil en niet gedwongen door je ouders.

hoop dat je er iets aan heb

Reageer