Hey ik ben Julia en 13 jaar oud
Het gaat niet zo goed met me en thuis ook niet ik ben denk ik al een tijdje depressief iemand in mijn klas had het ook en had voor ons verteld wat het allemaal betekende ik herkende mezelf er heel erg in: niet eten/ weinig eten, niet slapen/ weinig slapen en de hele tijd aan de dood denken en dat ik dood moet ofzz maar ik wil het helemaal niet omdat er een paar mensen zijn die ik dat niet kan aandoen en dan heb ik het niet over mijn ouders mijn ouders maken vaak ruzie met elkaar maar ook heel vaak met mij ze houden van mijn broertje en trekken hem heel erg voor ik zit nu in de tweede en het eerste jaar heb ik allles zelf moeten doen: zelf leren plannnen zelf eten klaarmaken zelf op de fiets enzz terwijl nu mijn broertje op school zit ze elke ochtend opstaan en hem helpen en mij gewoon laten zitten ik ben er een beetje klaar mee ik ga tegenwoordig gewoon eerder weg omdat ik ze in de ochtend niet wil zien. En dan nog dat hij altijd klikt hij verteld alleen maar de dingen die ik fout doe en nooit iets wat hij fout doet en als ik een keer iets over hem zeg maakt het niet uit of nergeren ze me

En ook als mijn vader dan boos wordt en hij wordt heel snel boos dan gaat hij me slaan aan mijn haar trekken enzovoort ik ben ziek in heb een soort ziekte aan mijn longen maar de dokteren weten nog niet wat het is dus ik ga vaak naar doktersafspraken en naar het ziekenhuis ik heb constand pijn mentaal en in mijn lichaam en het boeit ze echt vrij weinig niemand weet hier van maar ik heb het laatst met heel veel moeite aan mijn moeder verteld en ze doet er niks mee ze is alleen maar aan het kladen over zichzelf en hoe moeilijk ze het wel niet heeft dat ze e was voor ons moet doen enzo ik ben er klaar mee ik ben door dit gedoe laatst ook in mijn arm gaan schijden dit is niet normaal toch? En hoe kan ik er iets tegen doen?