Heei, ik ben 12 jaar en ik hebaltijd knallende ruzies meestal met mijn moeder. Een van mijn halfzussen werd toen ik klein was door mijn vader soort van mishabdeld maar dat deed hij alleen wanneer ik er niet bij was nu een jaa re geleden hebben mijn zussen het mij verteld en het blijkt dus dat mijn ouders allemaal geheimen hebben! en het ergste is nog wel dat mijn moeder mijn vader haar gewoon zo liet behandelen!
Ook heb ik een hele rare situatie het is moeilijk om uit te leggen maar ik zal mijn best doen; Ik ben er dus achter gekomen dat mijn ouders wel bij dna mijn ouders zijn maar dat ik ook een soort andere familie heb en een tweeling broer in Engeland!
Hier in mijn huis voel ik me ook totaal niet thuis en mijn ouders hebben zoveel geheimen alleeb het rare is dat zij niet eens weten dat ik dus die tweeling broer heb! Elke dag heb ik ruzie met mijn moeder en wil ik het vertellen dat ik al die geheimen ken dat ik weg wil maar ik durf het niet. Altijd na zo'n gevecht proberen ze me om te kopen met cadeautjes enzo....
Ik weet echt niet wat ik moet doen het liefst wil ik gewoon van dit elendige huis weglopen en naar Engeland gaan wat moet ik doen?! Ik weet niet eens waar die broer woont?
-Lera
A
Hi Lera
Thuis is er vanalles gaande, en worden dingen voor je achtergehouden. Ik kan me voorstellen dat dat niet fijn is.
Heb je iemand in gedachten waarmee je dit zou kunnen bespreken? Een familielid bijvoorbeeld, of een leraar?Vaak helpt het om iemand anders visie op zo'n situatie te horen.
Zijn er momenten waarop het thuis kalm is? Op zo'n moment zou je kunnen proberen om met je ouders te praten. Probeer op een kalme toon te spreken, zodat je ouders bereidwilliger zijn om te luisteren.
Als er thuis nare dingen gebeuren, kan je daarover praten met de organisatie Veilig Thuis. Zij kunnen, net als de KinderTelefoon, naar je luisteren en advies geven. Het voelt vast goed om dit allemaal eens kwijt te kunnen. Alvast goed dat je naar het forum gekomen bent.
Groetjes
Kenshin
Thuis is er vanalles gaande, en worden dingen voor je achtergehouden. Ik kan me voorstellen dat dat niet fijn is.
Heb je iemand in gedachten waarmee je dit zou kunnen bespreken? Een familielid bijvoorbeeld, of een leraar?Vaak helpt het om iemand anders visie op zo'n situatie te horen.
Zijn er momenten waarop het thuis kalm is? Op zo'n moment zou je kunnen proberen om met je ouders te praten. Probeer op een kalme toon te spreken, zodat je ouders bereidwilliger zijn om te luisteren.
Als er thuis nare dingen gebeuren, kan je daarover praten met de organisatie Veilig Thuis. Zij kunnen, net als de KinderTelefoon, naar je luisteren en advies geven. Het voelt vast goed om dit allemaal eens kwijt te kunnen. Alvast goed dat je naar het forum gekomen bent.
Groetjes
Kenshin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
