Hallo, Ik vind dit redelijk lastig om te vertellen omdat ik dan het gevoel heb dat ik mijn ouder kwets of iets. Maar ik wil het toch graag delen/kwijt. Ik heb laatst aangegeven dat ik een beetje heel erg met mezelf overhoop lig. Ik vond dit opzich al heel lastig ( bang mn ouders pijn te doen of dat ze me niet wouden helpen) maar mijn ouders zeiden dat ze wel wouden proberen om een praat persoon te vinden, want dat wou ik graag. 

Nu ongeveer een week later hebben ze besloten eerst andere dingen te gaan proberen zoals mediteren, yoga en stuff. Wat ik niet snap want ik wil gewoon mijn verhaal kwijt. En dat heeft niks met mediteren te maken?!

Het aller bangst was ik voor ruzies in de weken die zouden komen : zoals vandaag mijn moeder en ik hadden een meningsverschil en mn moeder ging er natuurlijk weer bijhalen dat ik heel ondankbaar was voor hun 'hulp’ en dat zij mij echt wel begrepen en dat het gwn met de pubertijd te maken heeft. 

Maar ook als het met de pubertijd te maken heeft kan ik toch nog wel met iemand erover praten of heb ik dat mis?

Is dit herkenbaar of hebben jullie advies laat het me dan vooral weten 

Groetjes Dreamer

ps. ik heb soms ook echt het gevoel dat ik tegen een soort depressie aan zit omdat er gwn heel veel meer gaande is dan alleen dit