Ik ben een 15 jarig meisje en ik ben bang voor mijn ouders.
Het zou namelijk niet de eerste keer dat ze me pijn doen; slaan, knijpen, bijten, schoppen en duwen zijn dingen waar ik bijna dagelijks mee te maken krijg. Terwijl ik dit schrijf rollen de tranen onophoudelijk uit mijn ogen. Meestal doen mijn ouders mij pijn als ze boos op me zijn, dat lijkt misschien makkelijk te ontwijken maar ze worden al boos als ik bijvoorbeeld niet op de juiste toon hoi zeg. Ze hebben me bevoorbeeld een keer door het huis achter volgd om me daarna keihard met mijn hoofd tegen mijn bed aan te slaan. Ook hebben ze een keer nadat ik niet snel genoeg uit de badkamer kwam (ik was er pas vijf minuten en was aan het douchen) de deur open gemaakt met een schroevendraaier me uit de douche gerukt en me op de grond gegooid waar ik bijna met mijn hoofd tegen de badrand aan was gevallen. En net nog omdat ik niet stil genoeg zat heeft me moeder me bij mijn polsen gepakt, en omdat ik opstond en haar beet (ik weet het misschien niet de beste manier) hard aan mijn haar getrokken en daarna me aan mijn ellebooghard handig beet gepakt. Ze smeet de deur open en aangezien we toen aan de rand van de trap stonden en ik bang was dat ze me eraf zou gaan gooien ben ik hard gaan gillen. Mijn moeder riep naar mijn vader om te helpen die naar boven kwam. Hij greep me me aan mijn bovenarm en trok me naar beneden naar mijn kamer waar hij me op de grond smeet. Daarna liep hij terug naar boven greep mijn laptop die hij daarna naast me op de grond smeet. (De laptop werkt nog) ik riep dat ze me allemaal met rust moesten laten en probeerde weg te kruipen terwijl mijn vader me de huid vol schold. Dit is maar een van de vele voorbeelden. Em ik heb al vaak gehoord praat er met iemand over, ik heb ook al therapie gehad. En het is ook niet zo dat mijn ouders niet heel lief kunnen zijn, daarnaast haal ik goede cijfers (ik zit in 4 vwo) mijn tante was er vandaag ook bij schat van een vrouw maar zij stak geen hand uit om me te helpen. Mijn vrienden laten steeds meer weten dat ze eigenlijk niet willen dat ik met ze om ga, door een van hun wordt ik ook gepest. Ik heb eigenlijk nog maar 1 echt goede vriendin zij weet hier ook van maar we weten allebei niet wat we nu moeten. Mijn mentor is zo rasistisch als maar kan. En verder denkt iedereen dat ik een fantastisch leventje heb. Ik sport 6 dagen per week en mijn ouders geven me genoeg zakgeld. Ook laten ze me als ik ergens naartoe wil het bijna altijd toe en klagen ze nooit als ik te laat thuis breng of plotseling ergens blijf slapen. Mijn vader zegt altijd als ik op kamp ga fijn dat je weg bent met een lach op zijn gezicht dus ik weet niet goed wat ik daar van moet denken.
Sorry dat dit zo lang is maar ik moest het kwijt. Weet iemand wat ik nu moet doen? Please help
Bladzijde 1 / 1
Trouwens ik heb ook een broer hij is 17 bijna 18 en hij heeft deze problemen ook alleen minder erg terwijl hij uiteindelijk is blijven zitten op mavo (no offense broer) maar we weten allebei niet wat we moeten doen want als hij er iets van zegt wordt hem ook pijn gedaan en dat wil ik niet want ik geef heel veel om hem. Ook hebben mijn ouders me wel eens bedreigd maar dat heeft geen zin meer dat hebben ze al zo vaak gedaan. Dat ze nu zijn begonnen met het bedreigen van mijn kat (de enige naast mijn broer die ik nog vertrouw hije thuis) ze dreigen dan met het feit dat ze hem op de bbq willen gooien.
Hey Stampertje
Het gaat er bij jou thuis heel heftig aan toe. Niet ok dat je ouders je zo kwetsen. Ook niet fijn dat je gepest wordt.
Je hebt al therapie gehad. Voelde je je daar geholpen? Denk je dat het iets uit zou maken om opnieuw contact op te nemen met je hulpverlener?
Jammer dat je mentor zo racistisch is. Is er een andere leraar of vertrouwenspersoon waar je terecht kan? Je huisarts kan je ook helpen. Erover praten is makkelijker gezegd dan gedaan, maar als je die moedige stap zet, zit de kans erin dat je de nodige steun zal krijgen.
Je hebt een lieve tante, maar ze kwam niet voor je op. Zou je met die tante kunnen bespreken hoe het thuis vaak loopt? Misschien kan je tante met je ouders praten.
Je kan steeds terecht bij de KinderTelefoon. Je kan er anoniem je verhaal doen, en krijgt vast nuttig advies mee.
Niet fijn dat je vrienden je uitsluiten. Komt je goede vriendin voor je op als je gepest wordt? Vinden je broer en jij steun bij elkaar?
Heeft sport een positieve invloed op jou? Voel je je goed tijdens het sporten?
Groetjes
Kenshin
Het gaat er bij jou thuis heel heftig aan toe. Niet ok dat je ouders je zo kwetsen. Ook niet fijn dat je gepest wordt.
Je hebt al therapie gehad. Voelde je je daar geholpen? Denk je dat het iets uit zou maken om opnieuw contact op te nemen met je hulpverlener?
Jammer dat je mentor zo racistisch is. Is er een andere leraar of vertrouwenspersoon waar je terecht kan? Je huisarts kan je ook helpen. Erover praten is makkelijker gezegd dan gedaan, maar als je die moedige stap zet, zit de kans erin dat je de nodige steun zal krijgen.
Je hebt een lieve tante, maar ze kwam niet voor je op. Zou je met die tante kunnen bespreken hoe het thuis vaak loopt? Misschien kan je tante met je ouders praten.
Je kan steeds terecht bij de KinderTelefoon. Je kan er anoniem je verhaal doen, en krijgt vast nuttig advies mee.
Niet fijn dat je vrienden je uitsluiten. Komt je goede vriendin voor je op als je gepest wordt? Vinden je broer en jij steun bij elkaar?
Heeft sport een positieve invloed op jou? Voel je je goed tijdens het sporten?
Groetjes
Kenshin
Hey..
ik vind het heel erg om dit te lezen. Bij de eerste zin dacht ik al, ja dit is mishandeling.
het is fout dat ze jouw pijn doen. Lichamelijk en mentaal. Jij bent bang voor je ouders en dat valt eigenlijk al onder mishandeling. Je moet absoluut professionele hulp erbij halen en ik raad je aan om (misschien samen met je vriendin) te gaan praten met een docent waar je een klik mee hebt. (En/of vertrouwenspersoon.
Heel veel succes, ik hoop dat je hier wat aan hebt en hou me op de hoogte oke?
ik vind het heel erg om dit te lezen. Bij de eerste zin dacht ik al, ja dit is mishandeling.
het is fout dat ze jouw pijn doen. Lichamelijk en mentaal. Jij bent bang voor je ouders en dat valt eigenlijk al onder mishandeling. Je moet absoluut professionele hulp erbij halen en ik raad je aan om (misschien samen met je vriendin) te gaan praten met een docent waar je een klik mee hebt. (En/of vertrouwenspersoon.
Heel veel succes, ik hoop dat je hier wat aan hebt en hou me op de hoogte oke?
Wat betreft je mentor. ik kan het ook niet goed vinden met mijn mentor, alleen als hij een racist is of op een andere manier niet onder de voorwaarden staat om ALLE leerlingen te kunnen helpen kun je dat best zeggen tegen de directeur of conrector op jouw school. Want als jouw mentor jouw niet kan of wil helpen met je probleem is het zeker geen goede mentor en dan kan de school er voor zorgen dat jullie een betere mentor krijgen of wat dan ook.
maar mocht je beter zijn met een andere docent op je school mag je ook met hem/haar praten. Het hoefd niet perse met jouw mentor. Hij zal dan waarschijnlijk professionele hulp erbij halen en/of een gesprek met jouw en je ouders hebben. Het mag natuurlijk niet zo zijn dat je niet meer naar huis durft.
maar mocht je beter zijn met een andere docent op je school mag je ook met hem/haar praten. Het hoefd niet perse met jouw mentor. Hij zal dan waarschijnlijk professionele hulp erbij halen en/of een gesprek met jouw en je ouders hebben. Het mag natuurlijk niet zo zijn dat je niet meer naar huis durft.
Hey, ik zou een melding bij veilig thuis doen. Dit klinkt namelijk wel als mishandeling. Dat is echt niet fijn. X
Jeetje wat naar allemaal. Ik zou echt niet weten wat ik moet doen. Heb je niet een opa of oma ofzo die je het kan vertellen?
Ik heb ook te maken gehad met racistische docenten (gelukkig niet de mentor). Ze maakten altijd kwetsende grappen over buitenlanders, bijvoorbeeld. Ik ben naar het bestuur gegaan en heb er wat van gezegd. Daarna werd het minder.
Ik ben ook(weleens) bang voor mijn ouders. Dat is weldegelijk mishandeling. Jij moet ergens terecht kunnen waar het veilig is om je dingen kwijt te kunnen. Jij moet niet bang hoeven zijn dat je geslagen, geknepen, uitgescholden of wat dan ook wordt, omdat iets je ouders niet bevalt.
Ik ben ook(weleens) bang voor mijn ouders. Dat is weldegelijk mishandeling. Jij moet ergens terecht kunnen waar het veilig is om je dingen kwijt te kunnen. Jij moet niet bang hoeven zijn dat je geslagen, geknepen, uitgescholden of wat dan ook wordt, omdat iets je ouders niet bevalt.
Wat een waardeloze mentor heb jij!
Wat jouw ouders doen gaat alle grenzen over, ik zou naar de vertrouwenspersoon op school gaan.
Ik heb zelf ook zo'n soort gesprek gehad, en ik heb een vriendin meegevraagd. Dat is misschien handig, zij kan jou misschien helpen als je vastloopt in het gesprek en je steunen.
Wat jouw ouders doen gaat alle grenzen over, ik zou naar de vertrouwenspersoon op school gaan.
Ik heb zelf ook zo'n soort gesprek gehad, en ik heb een vriendin meegevraagd. Dat is misschien handig, zij kan jou misschien helpen als je vastloopt in het gesprek en je steunen.
Hey,
terwijl ik dit lees stromen de tranen over mijn wangen. Het spijt mij zo erg dat dit allemaal gebeurt. Dit is 100% zeker mishandeling niemand maar dan ook echt niemand mag jouw aanraken zonder toestemming. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen want ik heb zelf nog nooit zo heftige mishandeling mee gemaakt. Wel weet ik dat jij dit absoluut niet verdiend. Wat mij het handigst lijkt is om een volwassen persoon te zoeken die jij vertrouwt (dit hoeft geen mentor te zijn of therapeut, iemand die jij kan vertrouwen. Misschien wel de ouders van jouw beste vriendin), want dit kan zo langer niet meer, dit moet stoppen. Ik hoop dat je zo snel mogelijk een oplossing vind want het breekt mijn hart dat er kinderen zijn die zo gebruikt worden. Zelf heb ik het ook niet lekker thuis. Het enige wat ik er aan doe is zodra er iets gebeurt het laten weten aan mijn internetvrienden. (dit zijn mensen die ik op twitter heb gevonden). Wat mij ook helpt is muziek opzetten, vaak luister ik naar het nummer "breathin" van Ariana Grande. Dit nummer is namelijk echt een soort oefening als je aan het hyperventileren bent of aan het huilen.
Ik hoop dat ik jouw en isschien zelfs meerdere kinderen kan helpen.
Heel veel sterkte van mij Xx
terwijl ik dit lees stromen de tranen over mijn wangen. Het spijt mij zo erg dat dit allemaal gebeurt. Dit is 100% zeker mishandeling niemand maar dan ook echt niemand mag jouw aanraken zonder toestemming. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen want ik heb zelf nog nooit zo heftige mishandeling mee gemaakt. Wel weet ik dat jij dit absoluut niet verdiend. Wat mij het handigst lijkt is om een volwassen persoon te zoeken die jij vertrouwt (dit hoeft geen mentor te zijn of therapeut, iemand die jij kan vertrouwen. Misschien wel de ouders van jouw beste vriendin), want dit kan zo langer niet meer, dit moet stoppen. Ik hoop dat je zo snel mogelijk een oplossing vind want het breekt mijn hart dat er kinderen zijn die zo gebruikt worden. Zelf heb ik het ook niet lekker thuis. Het enige wat ik er aan doe is zodra er iets gebeurt het laten weten aan mijn internetvrienden. (dit zijn mensen die ik op twitter heb gevonden). Wat mij ook helpt is muziek opzetten, vaak luister ik naar het nummer "breathin" van Ariana Grande. Dit nummer is namelijk echt een soort oefening als je aan het hyperventileren bent of aan het huilen.
Ik hoop dat ik jouw en isschien zelfs meerdere kinderen kan helpen.
Heel veel sterkte van mij Xx
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
