Hallo, ik ben 14 jaar en denk er echt al erg lang over om uit huis te worden geplaatst, hier heb ik verschillende redenen voor. Zo heb ik het gevoel dat mijn ouders altijd aan mijn kop zeiken en ze me nooit begrijpen, ook vind ik het het ergste dat ik enigst kind ben(sinds deze zomer), maar heb dit nog nooit aan mijn ouders verteld. Ik praat moeilijk over mijn gevoelens en durf het ook gewoon niet te zeggen. Deze zomervakantie is mijn broer uit huis vertrokken. Dit kwam door mijn ouders hij voelde dat hij zichzelf niet kon zijn. Ik denk dat ik daarom vooral mijn ouders gewoon echt haat. Ik wil hier ook weg paar ik ben nog maar 14 en mijn broer werd net 18 dus hij kon zonder probleem vertrekken. Ook is mijn opvoeding gewoon niet goed geweest, het is namelijk de doodnormaalste zaak hier dat ik mijn ouders elke dag verrot scheld uit frustratie. De ene keer merken ze hier niks op aan, maar heel soms krijgen ze zelf ineens een uitbarsting en roepen nog ergere dingen, dat ze wilde dat ik nooit geboren was en dat ik maar op moet rotten. Mijn vader doet niet echt iets maar geeft mij achterac wel altij de schuld omdag men moeder meestal het ergste is als men vader niet thuis is. Ik wil gewoon echt weg hier en ergens heen waar ik me normaal kan gedragen, want overal waar ik ben gedraag ik me gewoon normaal behalve hier. Weet iemand hoe ik dit aan moet pakken? Ik wil niet bij vreemden geplaatst worden maar bij familie of mensen die ik ken maar ik wil alleen afstand van mijn moeder en wil mijn vader laten inzien hoe mijn moeder is maar ik krijg nooit de kans. Ik huil elke dag minstens 3 keer. Ik wil dat dit stopt. Het kan zijn dat je deze tekst herkent omdat hij er al opstaat van Ruby maar de deeltjes dat ik erin heb gelaten herkende ik ook bij mezelf want niet bij mezelf hoorde heb ik verwijdert.
Bladzijde 1 / 1
Hoi
Wat heftig dat het er thuis zo aan toe gaat. Ik kan me voorstellen dat je uit deze situatie wilt.
Ken je iemand waarbij je (tijdelijk) zou kunnen logeren? Misschien kan je daar even terecht. Op die manier wordt de spanning thuis misschien minder, en kunnen jullie hier op een kalme manier over praten.
Heb je een goed contact met je broer? Hij heeft ook thuis gewoond, en kan jou misschien wel tips geven over hoe je hiermee om kan gaan.
Voor verdere hulp kan je bv. op school of bij de huisarts terecht. Op school kan je de situatie bij je mentor, of iemand anders waar je je goed bij voelt, uitleggen. Daarna kunnen jullie samen bekijken welke stappen er gezet kunnen worden. Bij de huisarts kan dat ook. Die heeft daarbij beroepsgeheim, en mag dus niet zomaar doorvertellen waar jij mee zit.
Een gesprekje met de KinderTelefoon zou jou ook kunnen helpen. Het voelt vast goed om je verhaal te kunnen doen, en je krijgt hoogstwaarschijnlijk een hoop nuttig advies mee. De KinderTelefoon kan je, als je dat wenst, ook doorverwijzen naar verdere hulp.
Groetjes
Kenshin
Wat heftig dat het er thuis zo aan toe gaat. Ik kan me voorstellen dat je uit deze situatie wilt.
Ken je iemand waarbij je (tijdelijk) zou kunnen logeren? Misschien kan je daar even terecht. Op die manier wordt de spanning thuis misschien minder, en kunnen jullie hier op een kalme manier over praten.
Heb je een goed contact met je broer? Hij heeft ook thuis gewoond, en kan jou misschien wel tips geven over hoe je hiermee om kan gaan.
Voor verdere hulp kan je bv. op school of bij de huisarts terecht. Op school kan je de situatie bij je mentor, of iemand anders waar je je goed bij voelt, uitleggen. Daarna kunnen jullie samen bekijken welke stappen er gezet kunnen worden. Bij de huisarts kan dat ook. Die heeft daarbij beroepsgeheim, en mag dus niet zomaar doorvertellen waar jij mee zit.
Een gesprekje met de KinderTelefoon zou jou ook kunnen helpen. Het voelt vast goed om je verhaal te kunnen doen, en je krijgt hoogstwaarschijnlijk een hoop nuttig advies mee. De KinderTelefoon kan je, als je dat wenst, ook doorverwijzen naar verdere hulp.
Groetjes
Kenshin
Bedankt ik zal eens rond luisteren waar ik kan logeren. Er was wel een van mijn beste vriendinnen dat mij kon opvangen maar het is mij broer zijn ex lief dus mijn moeder vermoord me als ik bij haar blijf.
Je hebt iemand in gedachte, maar je moeder zou erg boos kunnen worden als je daar verbleef. Jammer dat ze zo zou reageren. Zoek maar eens rond, en als je iemand vindt, kan je proberen om dat met je ouders te bespreken.
Heb het al met mijn ouders besprokeb mijn vader begrijpt me maar mijn moeder niet.
Je vader begrijpt je, maar je moeder niet. Alvast fijn dat je hierin de steun van je vader hebt. Zou je vader eventueel met je moeder kunnen praten?
Zal het hem straks eens vragen dank je voor je steun de meeste zeggen altijd dat ik overdrijf en aandacht wil terwijl dat niet zo is.
Goed dat je het hem gaat vragen. Ik hoop dat je situatie snel betert.
Jij overdrijft helemaal niet. Je maakt heftige dingen mee, en het is heel goed dat je de stap naar dit forum hebt gezet.
Fijn dat je je hier geholpen voelt
Jij overdrijft helemaal niet. Je maakt heftige dingen mee, en het is heel goed dat je de stap naar dit forum hebt gezet.
Fijn dat je je hier geholpen voelt
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
