hey, ik schreef dit bericht aangezien het misschien anderen zou kunnen helpen. dit bericht is niet helemaal positief aangezien ik in de tijd dat ik hier niet opzat heel wat heb meegemaakt wat niet erg positief is, ik hoor nu al mensen vragen waarom het een succesverhaal. ik voel me nog steeds niet geweldig en heb soms zelfs flashbacks maar weet je. ik heb voor het eerst echt hulp gezocht en ga met een vertrouwenspersoon praten. ik ben ook voor het eerst 9 dagen vrij van zelfbeschadiging en als ik 30 dagen vrij ben ga ik met mijn vrienden een klein soort feestje vieren. dat is ook weer iets nieuws ik heb vrienden en hoewel ik vaak bang  dat ze me gaan verlaten weet ik dat ze dat ze dat niet gaan doen. een van mijn vrienden had me zelf verteld dat mensen van mijn klas haar hadden gewaarschuwd dat als ze met me op zou gaan ze ook gepest zou worden, maar ze zit toch altijd weer naast mij tijdens de pauzes. ik wil hiermee zeggen dat er altijd hoop is en dat elk klein stapje fantastisch is