hoi @Goblin ,

stel je hebt er een gesprek over met je ouders en ze zouden akkoord gaan dan is de volgende stap, denk ik, de huisarts en die kan je dan doorverwijzen. Zo gaat het toch?

Wat nou als je eerst naar de huisarts zou gaan om je verhaal te vertellen en dat de huisarts vanuit zijn/haar vak de voors en tegens met jou bespreekt? Dan weet je iig hoe het medisch ligt.

Ik neem aan dat jouw ouders dan makkelijker te ‘overtuigen’ zijn en ook beter weten dat er medisch gezien zin/noodzaak is. Jij hoeft je dan niet meer druk te maken over hoe het medisch zit en wat er mogelijk is. Je hoeft het alleen nog maar aan je ouders vertellen.

Als 16 jarige mag je zonder je ouders naar de huisarts en de huisarts mag zonder jouw toestemming niet over jouw bezoek praten. Misschien wel zeggen dat je geweest bent, maar niet waarvoor. Idk for sure.

Tussen 12 en 16 jaar ligt het anders, dan mag de huisarts er wel contact over opnemen als hij/zij vindt dat het belangrijker is om erover te vertellen dan er helemaal over te zwijgen. Volgens mij moet de huisarts jou daar ook over informeren.

Bespreek dit soort vragen gewoon met de huisarts.

@Kindertelefoon, ik hoop dat ik het goed gezegd heb, anders graag een extra toelichting van jullie.

Dus, Goblin, zou je daar mee geholpen zijn?

Dan heb je al zekerheid over hoe de huisarts erover denkt, voordat je het er met je ouders over hebt.

Welke volgorde je ook kiest, altijd kom je bij de huisarts of een andere arts terecht. De eerste zal even willen zien / onderzoeken hoe alles eruit ziet, wat logisch is. Ze gaan je niet gelijk op een operatietafel leggen.

Als je het lastig vindt om je bij het eerste bezoek te laten onderzoeken, dan zou ik, als ik het was die met jouw vraag zit, misschien wel zelf thuis wat foto's maken om die te laten zien, maar het kan ook zijn dat je dat juist lastiger vind en liever de huisarts even in je onderbroek laat kijken. Foto's niet op je telefoon laten rondslingeren en verwijderen na je bezoek lijkt mij wel handig.

Als het erom gaat of je voorhuid bijvoorbeeld te strak is, dan ziet de huisarts dat vast in een oogopslag en duurt het hele onderzoek eerder seconden dan minuten. Het kan ook zijn dat de huisarts iets langer moet onderzoeken, maar hij zal dat van tevoren zeker wel uitleggen of je vraagt gewoon wat het onderzoek inhoudt.

Als deze hele aanpak je niks lijkt kun je altijd nog een brief schrijven over jouw vraag en uitleggen waarom jij het graag wil en wat volgens jou de voordelen zijn en over welke nadelen je ook heb nagedacht.

Je kunt dan de brief in je eigen tempo schrijven en desnoods nog een dagje weg leggen en dan nog eens lezen en misschien nog iets veranderen of het zo laten.

Je kunt de brief neerleggen op een plek waar ze hem sws gaan vinden of gewoon aan ze geven. Kies zelf aan welke ouder je de brief geeft. Misschien geef je 'm liever aan je moeder of juist liever aan je vader of aan allebei. Kijk wat jij het prettigste vindt. Het gaat om jou.

Je kunt ook een soortgelijke brief voor de huisarts schrijven, dat kan helpen om daar je verhaal te doen. Al was het alleen maar voor het geval je het gevoel hebt dat je het op dat moment niet helemaal goed uit kan leggen. 

Misschien is het ook handig om een briefje met vragen, die je aan de huisarts wilt stellen, mee te nemen. Tijdens het gesprek kun je dan op je briefje kijken of alles wat je wilde weten beantwoord is.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt of op een nog beter idee bent gekomen.

Succes 😉

Gr. MickeyMouse

@Booba De Hond @MickeyMouse @Laura _ wow heel erg bedankt voor de reacties! Jullie hebben mij echt geholpen. Ik denk dat ik nu een plan van aanpak heb. Ik ga een goed moment vinden om er met mijn ouders over te praten. Ik zal jullie op de hoogte houden van de situatie:)

Groetjes,

goblin xxx