Hee ik heb zelf in precies dezelfde situatie gezeten, altijd gedacht dat ik hetero was omdat ik niet op meisjes viel totdat ik besefte dat ik ook niet op jongens viel. Ook vond ik net als jij aseksualiteit en aromanticisme op mn 16e, nu ben ik 18 en voor mij geldt het nog steeds. Wat ik zou doen als ik jou was is er gewoon een tijdje mee spelen in je hoofd, je hoeft niet meteen uit de kast te komen of wat dan ook. Maar je moet jezelf ook niet tegenhouden met uit de kast te komen met het idee “misschien verander ik wel” want weet je wat het ding is? Misschien ben je een laatbloeier en word je op je 22 toch een keertje verliefd, maar dat betekent niet dat je al die jaren daarvoor ook hetero/gay/bi was. Die jaren daarvoor was je toch echt aro want je viel op niemand en dat is een feit waar niemand tegenop kan.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf ook vaak genoeg twijfel of ik wel echt aro ben, maar dan denk ik aan al die twaalfjarigen die op dagen als paarse vrijdag in de krant staan en trots zeggen dat ze homo zijn en als zij dat op hun 12e kunnen bepalen dan kun jij dat op je 16e ook. Niemand vraagt ooit aan iemand die hetero of gay is of ze dat wel zeker weten, of ze niet misschien bi zijn. Dus als ik jou was zou ik er gewoon voor gaan, en als het toch nog verandert, so what?