Hoi

begin maart heeft mijn “beste vriendin” me keihard laten vallen. Daardoor ging het slecht en had ik geen vrienden dus heeft ze toch maar uit schuld en medelijden alles gemeld bij mijn mentor, over mijn mentale gezondheid, en het pesten etc. die hebben me in gesprek gezet en mijn ouders ingelicht en uiteindelijk hebben mijn docenten en ouders het grotendeels opgelost. Veel pesters zijn aardiger geworden en ik word niet zo snel meer raar aangekeken. Ik heb ook met mijn leerlingbegeleider afgesproken om 3 meiden uit mijn klas die op zich wel aardig zijn te verzoeken me meer te betrekken in de klas. Daardoor zit ik nu in een vriendengroep van 11 meiden uit mijn klas. Maar het probleem is dat 1 van die meiden mijn ex beste vriendin is. Ik heb elke week nog een gesprek met mijn leerlingbegeleider en eerst respecteert ze steeds dat ik geen contact meer met die ex vriendin wil en daarna probeert ze me duidelijk te maken dat ik en zij alsnog “wel eens hoi kunnen zeggen en normaal kunnen praten tegen elkaar” maar dat wil ik niet. Ik klink koppig, maar ik heb het al een keer geprobeerd, totdat ze opeens ook ruzie had met een andere vriendin van mij (buiten de klas) en ze me zomaar betrok, zeggen dat ik dood mag en zielig doe omdat ik suïcidaal ben geweest. Toen bleek het ook dat ze super manipulatief is en ik was er helemaal klaar mee. Op school doet ze doodleuk en achter mijn rug om doet ze zo. Ik ben hiermee naar mijn leerlingbegeleider gegaan en ze zei dat ze er niks mee kon omdat het buiten school was. Mijn ouders stelde de optie voor om haar moeder in te lichten maar ze vreesden dat ze niet achter ons zou staan. Mijn ouders, de leerlingbegeleider en zelfs de moeder van een vriend van me staan allemaal achter het idee dat ik in ieder geval nog gewoon tegen haar kan doen maar ik sta er niet achter. Het staat me namelijk niet aan dat ze lelijke dingen over me heeft gezegd maar tegen mij poeslief doet. Steeds als ik in de vriendengroep iets vraagt reageert zij en ik negeer het altijd. Ze is een super verwend nest en ik heb zelfs pestkoppen zonder excuses al vergeven, ik zie altijd iedereen die me pijn heeft gedaan door de vingers. En ik wil haar ook wel eens laten merken dat ze ook eens een keer geen extra kans krijgt en ze het echt verkloot heeft. Zit ik daarvoor fout?