Ik hoop dat een van jullie advies heeft, want ik heb volgende week pas weer therapie en heb geen zin om lang te wachten met deze vraag. Vind het een behoorlijk dilemma.
Ik heb dus de mogelijkheid gekregen om dit jaar een soort “tussenjaar” te nemen van school. Ik zit nu in de derde, en ik doe TTO.
Natuurlijk ben ik leerplichtig enzo, maar ik heb bijvoorbeeld vorig jaar maar 3 lessen per dag gevolgd omdat de schooldagen te lang voor me waren en dat enorm veel effect had op mn depressie. Dat was ook in akkoord met een leerplichtambtenaar.
En nu kan ik een soort tussenjaar nemen. Dit houdt in dat ik maar drie vakken volg dit jaar: wiskunde, scheikunde en natuurkunde, omdat dit de enige vakken zijn waarmee ik enigszins moeite heb. De bedoeling is dat ik me dan dit jaar op mijn mentale gezondheid kan richten, aan een groepstherapie deelneem en uberhaupt gewoon meer tijd heb voor mezelf. Ik weet ook niet of je het echt een tussenjaar kan noemen, eerder een school jaar in twee delen doen. Ik zou de rest van mijn vakken namelijk volgend jaar moeten inhalen.
Ik kan dit ook doen in mijn examenjaar (het eerste jaar voor een paar vakken examen doen, het jaar daarna voor de rest ) , en dat lijkt me super fijn, maar ik zie dit meer als een preventieve maatregel en zou het dan het liefste nu doen. we proberen te voorkomen dat ik een all time low bereik 🤷🏼
Alles in me zegt dat ik het moet doen, zolang ik alleen de voordelen bekijk.
Dus hier volgen de nadelen.
Ik zit een jaar langer op school. AAAAAHHH
Ik heb me eeuwig enorm alleen gevoelt, en heb nou eindelijk het afgelopen schoolfeest een groep mensen gevonden waar ik me echt goed bij voel. Om 12 uur ‘s nachts lopend door de drive through van de mcdonalds gaan is wel goede group bonding man. Ze zitten in hetzelfde jaar als mij, maar op een andere afdeling.
Dus als ik nu een tussenjaar neem, zitten zij een jaar hoger dan mij en in de bovenbouw. Dat betekent dat ik later mijn diploma haal, hun eerder studeren dan ik, andere school uitjes, etc. I dunno het klinkt nu best zeikerig als ik het zo lees maar ik hoop dat t te begrijpen is.
Ik ben bang dat mensen lager van me denken. Misschien omdat ze denken dat ik dan blijf zitten, of dat ik niet goed genoeg ben om vwo te doen ofzo. Er is niks slecht aan blijven zitten, of een ander niveau doen. Ik ben gewoon bang dat andere mensen dat wel denken. Ookal blijf ik niet zitten en ga ik geen ander niveau doen. Ik ben bang dat andere denken dat ik onderpresteer. *(dit komt absoluut niet door mijn ouders- die raden me juist aan om havo te doen, niet omdat ik vwo niet kan, maar omdat het me meer rust zou geven. ik denk ook zeker dat het me meer rust zou geven- maar je kan al raden waarom ik het niet doe.)
En als laatste, ik zit nog in de onderbouw. De onderbouw heeft een andere afdelingsleider dan de bovenbouw. En het enige wat ik wil is van deze klote afdelingsleider af zijn. Ze maakt het me zo veel moeilijker. Even om een beeld erbij te schetsen: Mijn depressie is op komen dagen toen ik zo’n beetje 8 was. Ik had vorig jaar dus (met tegenzin van mevr. afdelingsleider) die halve schooldagen, omdat een leerplichtambtenaar zei dat school blij moest zijn dat ik uberhaupt nog naar school probeerde te komen. Komt die chick ineens na de vakantie “Ben je alweer opgeknapt??”. hallo ik heb toch niet een griepje ik ben geestesziek💀 nouja ze zei wel raardere dingen en als diegene dan ook nog eens in een positie zit waarin ze macht over je hebben gebeuren er wel eens dingen wat je leven een beetje moeilijker maakt weetje. dus ik zit het liefste gewoon in de 4e zonder dat dat mens ergens in de buurt te verkennen is,
volgens mij is het inmiddels ook duidelijk dat ik echt veel te veel doordenk over dingen want dit is allemaal weer onnodig lang. excuses. maar ik hoop op een reactie. ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. het lijkt me aan de ene kant heerlijk en echt heel goed voor me, aan de andere kant zou ik het ook tijdens mn examenjaar kunnen doen of het gewoon niet doen.
groetjes :)
