De Kindertelefoon.nl

(Lang verhaal over hoe mijn geweldige ‘reis naar een andere middelbare school is gegaan’)

(titel van onderwerp) Misschien denk je: “Oh, het is ‘té makkelijk, dus automatisch stom, het staat in verband met elkaar, dus logisch”, maar dit is niet helemaal wat ik bedoel (wel lichtelijk);


Ik doe nu havo, maar vind het te makkelijk. Oké, dat kan, maar ik kom van het vmbo ergens af, en alles voelt gewoon hetzelfde. Met bijna elk vak vind ik alles te makkelijk (behalve 1 vak, omdat dat saai is, of omdat ik dat dan niet begrijp).


En dan zit ik ook nog eens op het VSO, omdat ze mij blijkbaar achterlijk vinden (dit is echt geen grap), ze behandelen mij als een kleuter, ze zeggen dat ik het probleem ben, en dat ik moet laten zien dat ik kan:

samenwerken (moest ik al vaker doen, deed ik ook gewoon),
sociale contacten heb in de klas en met de leerlingen MOET praten (is toch aan het kind zelf?),
presenteren voor de klas (Heb daar nog steeds een ‘trauma’ van, uit groep ,

Blijkbaar kan ik dit allemaal niet volgens hun, terwijl als je samenwerkt, sociaal contact hebt, en meestal moet je daarvoor presenteren met de groep, waarmee je hebt samengewerkt.

Maar hun doen alsof hun mijn moeder en vader zijn, en ik voel me zeer ongelukkig, en ik zeg al zo vaak dat ik niet naar deze school wil en/of wou. Maar dat interesseert ze niets, en ze gaan over compleet wat anders beginnen (voorbeeld): “Ja, maar dit was een afspraak”.

Maar ik heb nooit met hun een afspraak gemaakt, hun bepalen alles voor mij, en bedenken alleen voor mij, wat zou kunnen helpen. En ik weet hoe hun daar werken, om je gedrag proberen te sturen, en dat is vriendje of vriendinnetje van je spelen, en dan gewoon met je kunnen meepraten, om daarna je gedrag te sturen.

Ik ben 16, bijna 17, en zou heb altijd al op een reguliere middelbare school gezeten, dat was nooit een probleem, omdat toen de presentatie-onderdelen werden geschrapt en er vervangingsopdrachten werden gegeven die ik moest maken.

En door dit allemaal (en nog andere dingen) haat ik me leven. Ik had aan het begin, toen ik net van die ene reguliere middelbare havo school af moest, gezegd dat ik zo en zo ben etc. (en dat ik het te makkelijk vind, ook havo), en die onderwijsconsulent zei: “Oke, ik ga ervoor zorgen dat je met gelijkgestemden in de klas terecht komt”. ZE BEDOELDE QUA GEDRAG, WAT BLIJKT, EN NIET QUA DENKEN.

En ik heb al vaker aangegeven dat het gedrag niet uitmaakt, iedereen ontwikkeld qua sociaal-emotioneel zich anders, en qua gedrag ook. En mijn gedrag is niet fout? Ik kon ook gewoon meegaan met de reguliere klassen, alleen was presenteren een probleem. Ik zou eerst alleen voor het presenteren naar een ANDERE school (dus niet eens per se VSO) gaan.

En nu verzinnen ze gewoon steeds meer en meer, waardoor ik juist naar die school toe moet, terwijl ik al meerdere keren heb aangegeven, dat ik tegen mijn wil op die school zit. En dat het gewoon weer slecht gaat.

En daarbij geven ze mij de schuld: “Nee, jij wou dit en dat”. Terwijl dit helemaal niet klopt.

En die mentor van mij (dat hij die titel ‘verdiend’, pff) wou mij eerst ook nog IN DE VAKANTIE naar die school laten gaan.


En, ook die mentor, wou mij een toets geven (omdat ik zei, nadat hij vroeg van: “Wanneer wil je die toetsen inplannen?”, “Boeit me niet, de school moet toch de toetsen inplannen, niet ik??”

Ik weet al waarom hij dat deed, omdat hij dan straks kan zeggen: “Ja, maar het boeide jou niet, eigen schuld dikke bult”. Maar je mag toch niet 1 dag van te voren, voordat er een toets komt (hij zei trouwens niet eens welke toets) aankondigen: ‘Ohja, wist je dat je een toets krijgt?’ En dit moet voorbereidend zijn op het HBO, dan wist ik niet dat IK de toetsen mocht inplannen wat top! Dan ga ik voor hoofdstuk 1 één jaar de tijd nemen!

Maar mijn vragen zijn:

Is het normaal hoe ik behandeld word en mijn reactie op hun (opzich, want ik wou sowieso al niet naar die school, had sowieso helemaal geen keuze, ze luisteren 0% naar mij, het is alleen WAT HUN DENKEN DAT ZOGENAAMD GAAT HELPEN)

En heeft iemand tips van wat ik kan gaan doen, zodat ik gewoon naar een ‘normale school’ kan, of gewoon weer thuisonderwijs kan krijgen? Ik word knettergek door die school.
---------

En toen ik even thuisonderwijs had, ging alles goed, ik kon alles zeer gemakkelijk doen, geen hoofdpijn etc.

Als ik in die school zelf kom, krijg ik al hartkloppingen, en als die ‘mentor’ erbij komt/als ik mijn ‘mentor’ hoor komen, omdat ik geen zin heb in gezeik met hem, en omdat ik daar al naartoe moet, tegen mijn zin in, en dus mezelf ‘opwind’, voor al komt een docent me aanspreken.