Skip to main content
Ik had het topic verplaatst omdat ik het in de verkeerde categorie deed.



Ik begin wel zo;

Na de basischool had ik een VWO aanrading (vat dit niet op als arrogant, maar ik was/ben erg geintereseerd in veel vakken en onderwerpen en iedereen uit mijn basischoolklas incl leraren zeiden altijd dat ik best slim was)

Toen ging ik naar een school met Havo/Vwo klassen, er waren alleen maar scholen met Havo/VWO klassen in mij stad.

alleen al mijn vrienden gingen naar andere scholen, ik kon geen vrienden op mijn nieuwe school maken en had weinig contact met mijn andere vrienden en was best geisoleerd door mijn moeder, ik haalde op school wel goede gemiddelde cijfers alleen op een of andere manier hadden we op school een alternatieve experimentele methode voor het vak Frans, en een deel van de klas haalde hele hoge cijfers voor frans maar er was ook een deel van de klas en mezelf die steeds 3-4 haalden op de toetsen (de alternatieve methode gebruikte een hele andere manier van leren, met gebaren en geen boek) En wat ik ook deed, steeds beter voor Frans leren en de leraar meerder keren geraapleegd (ook met ouders), naar bijles gegaan, bleef ik en een deel van de klas zwaar onvoldoende, zo erg dat ik na de zomervakantie naar de mavo moest, door Frans (overal meer dan voldoende op, maar op Frans een 3) ik was zo boos en gestrest, chagarijnig, depri en voelde me echt waardeloos.

En dan gaat mijn moeder verhuizen naar haar vriend in een andere stad, en dat vind ik helemaal rot want ik heb gescheiden ouders, en nog zo ver uit elkaar maakt me helemaal gek, en mijn moeder trekt me naar haar toe, en daar moest ik ook naar een andere school maar nogsteeds mavo 2, ze wouden mij anders naar havo 1 zetten alleen mijn oude school moet daar toestemming geven voor en weigerden.... En dan kom ik ook nog achter dat ik niet eens meer ooit terug kan komen naar VWO doordat ik pas op 4de jaar weer naar Havo kan en dan 5 naar VWO met 2 jaar extra en gigantische achterstand, en ik haat het in de andere stad, ik mis mijn vader, oude vrienden (alleen nog 4) in de nieuwe stad heb ik niks geen vrienden en nee dat zou ik ook waarschijnlijk niet krijgen. ik voel me echt rot en depressief.
Hey,



Vervelend om te lezen hoe het allemaal gegaan is..

Kun je met je moeder praten over hoe je je voelt? Misschien weet zij dit niet..

Is er een mogelijkheid om naar je vader toe te gaan? Dit kan je helpen misschien minder rot te voelen!



En over school, het maakt niet uit hoe lang je erover doet 😉 als je er maar komt :)



Ik wens je veel sterkte!



Liefs,

Learning

Reageer