ik ben zo klaar met school. ik zit nu in de eerste van vwo en ik haal alleen maar onvoldoendes, ik kan het gewoon even niet meer. al dat geleer en gezeik over dat je cijfers goed moeten zijn word ik kots misselijk van. vorig jaar in groep 7 zaten we in quarantaine dus ik kon sowieso al niks sociaals doen, en daarna in groep 8 zat ik 2-3 maanden thuis omdat mn klas mn hoofd en mezelf onwijs veel stress gaven. het waren allemaal kinderen met aandachts te kort die de hele tijd om geen enkele reden zaten te blèren en ik werd er echt moe van. in groep 8 had ik geen vrienden en kwam ik nauwelijks naar buiten, maar nu in de eerste klas heb ik best wel wat vrienden en weel ik soort van sociaal inhalen wat ik in groep 7 en 8 heb gemist, maar ik vind geen balans tussen vrienden en cijfers. ik ben 1 van de weinige in m'n familie die vwo doet, en de 3 andere mensen die vwo deden zijn gezakt naar mavo of havo. ze zeggen dat ik "de enige hoop" ben maar ik word er schijt ziek van. school boeit me echt vrij weinig want ik ben een persoon die denkt aan wat er nu gebeurd, niet wat er later gebeurd. het enige wat ik doe op school is luisteren naar bullshit die ik morgen alweer vergeten ben en 'wachten' totdat ik klaar ben met school om te beginnen met werken. alles in me zegt doe gewoon waar je zin in hebt en laat al die shit gewoon hangen. ik sta nu 6/13 cijfers op me cijferlijst onvoldoende maar het doet me vrij weinig, het zijn alleen de anderen die zich zorgen maken. ik begrijp niet waarom het mensen zoveel boeit, want als je het laagste niveau hebt kan je alsnog gewoon een baan krijgen waar je goed betaald krijgt. school drained me alleen en ik wil gewoon lol hebben.