De Kindertelefoon.nl

Hallo,

Dit probleem kun je maar met één oplossing verhelpen en dat is met een IQ test. Ik herken mij in je verhaal, niet omdat ik het vermoeden heb het zelf te zijn maar zelf ben ik onzeker op het gebied van intelligentie en heb ook het een en het ander gezocht over het onderwerp.

 Alle individuele kenmerken die je benoemd lijken aan elkaar te koppelen, maar het koppelingspunt is het bewijs dat je een IQ van 130 of meer hebt.  Het tegengif van je probleem is een IQ test doen. Maar wees voorbereid dat een lage score erg demotiverend kan zijn.  Bovendien zegt een IQ test niet alles over een persoon.

Je kan naar je mentor stappen met de dilemma's die je in het bericht hebt gezet. Misschien kan je interesse opwekken voor een plusklas of iets dergelijks?

Groet.

Ik vind het altijd een beetje meh om jezelf hoogbegaafd te noemen. Daarnaast zeg je ook eigenlijk dat die vermeende intelligentie er op papier eigenlijk ook niet uitkomt, ook niet op een IQ test. Dan kan het zo zijn dat je inderdaad een paar matchende eigenschappen hebt, maar dit hoeft natuurlijk nog niks te betekenen. Ik ben natuurlijk geen psycholoog maar wat ik hier lees, lijkt voor mij meer op iets in het autistisch spectrum dan hoogbegaafdheid. Dit gaat vaak wel gepaard, maar aangezien IQ-testen en schoolresultaten geen bovengemiddelde resultaten laten zien, denk ik persoonlijk niet dat je hoogbegaafd bent.

Maar goed als je het zeker wilt weten, zal je je moeten laten testen. Je kunt ook naar je huisarts (en vervolgens op doorverwijzing naar de GGZ jeugd waar je je een diagnose in het autistisch spectrum kunt krijgen. Dit zou ook kunnen helpen met meer begrip en mensen die je beter begrijpen.

'Dan kan het zo zijn dat je inderdaad een paar matchende eigenschappen hebt, maar dit hoeft natuurlijk nog niks te betekenen. Ik ben natuurlijk geen psycholoog maar wat ik hier lees, lijkt voor mij meer op iets in het autistisch spectrum dan hoogbegaafdheid.'

Dit spreekt zich tegen. Autisme kan je zeker niet vanuit de gegeven data speculeren. 

Volgens mij plaats ik ook niet voor niets de nodige nuance in deze uitspraak.

Je zegt dat een paar 'matchende' eigenschappen niks hoeven te betekenen. Toch zeg je daarna dat het meer lijkt op autisme.  

Hey hallo, 

Lijkt me niet waarschijnlijk dat je hoogbegaafd ben. Je noemt idd een aantal kenmerken die je hebt, die matchen met die van hoogbegaafden. Maar dit betekent niet meteen dat je hoogbegaafd ben, overthinking kan gewoon een normaal kenmerk zijn, net zoals perfectionisme. 

Om heel eerlijk te zijn, vind ik dit topic een beetje, meh. Zelfs als je hoogbegaafd was, zou je er iets mee moeten doen. Het heeft geen zin om niet je best te doen op school, want dan doe je letterlijk niks mee met de hoogbegaafdheid. Sorry als dit heel stom overkomt. 

Enige raad, ga naar een psycholoog en doe een IQ test. Je zal worden geholpen worden, en ik wens je veel succes. 

Groetjes, Sano07

Ik noem mezelf geen hoogbegaafde, zeg alleen dat die mogelijkheid bestaat dat ik dat ben. Ik doe zelf geen ene reet aan school, ik ben zoooo moe van al het gezeik van school, zij begrijpen mij niet, ik begrijp hun niet. Helemaal klaar mee. Daarom ben ik zo blij dat ik na die examens hier weg ga, naar havo. Nu nog maar hopen dat dat beter is. Maarja, als iedereen je onderschat, raar aankijkt of wat dan ook, zou jij denk ik ook niks doen of gedaan hebben, ofwel?

Ik zeg ook niet dat ik elk kenmerk heb opgenoemd, ik heb er even een paar opgetikt, op de telefoon. Maar ik zei: "ik herken me wel in de kenmerken". Maar het klopt wel dat ik niks doe, maar volgensmij heb je daarvan al een beetje antwoord hierboven. Maar, hoe zou jij je voelen als je elke les als een kleuter wordt behandeld? Heel k*t ja. Niks helpt meer voor mijn gevoel.

Ik hoef niet per se hoogbegaafd te zijn, ik wil alleen weten wat het is, zodat ik er ook verder mee kan werken. Nu loop ik gewoon erg vast in school en in het communiceren met andere mensen die mij dus niet begrijpen.

Hoogbegaafdheid: Over het algemeen wordt uitgegaan van hoogbegaafdheid bij een IQ van 130 of hoger. Maar hoogbegaafdheid is meer dan alleen (cognitieve) intelligentie. Het gaat om een wezenlijk andere manier van denken en doen. Persoonlijkheid, creativiteit en doorzettingsvermogen spelen ook een belangrijke rol.

Hier kan je echt super veel vinden over hoogbegaafdheid:

Bron: https://balansdigitaal.nl/kennisbank/ontwikkelingsproblemen/welke-ontwikkelingsproblemen-zijn-er/wat-is-hoogbegaafdheid/#:~:text=Over%20het%20algemeen%20wordt%20uitgegaan,spelen%20ook%20een%20belangrijke%20rol.

Ik zit met in een klas waar vele hoogbegaafd zijn, incl mezelf. 

Hoogbegaafdheid is voor mijn gevoel echt heel anders per persoon, een is heel goed in taal, de ander in wiskunde. De een heeft social anxiety, de ander is een prater als geen ander. Een heeft belachelijke motivatie en de ander kan alleen werken op tijdsdruk. 

Probeer echt naar een psycholoog te gaan of doe een online test en vooral doe je best, want dan presteer je op je best. Je kan niet beter doen dan je kan. 

In elk geval nog veel succes en sorry als ik grof overkom
Groetjes, Sano07

Ik weet wel wat hoogbegaafdheid is, ik weet niet wat ik heb, waarom ik zo ben etc. etc. Ik wil gewoon antwoorden op vragen die ik stel en waar ik nooit antwoord op krijg, mede doordat ze zo ver doorgedacht/uitgedacht zijn of simpelweg gewoon 'te moeilijk' worden gevonden door leeftijdsgenoten, door docenten of gewoon mijn ouders.

Maar alsnog bedankt voor je antwoord.

Ik ben btw zelf totaal geen prater, mede door dingen van vroeger, doordat ik juist heel veel vragen stelde, wat als 'irritant' werd ervaren, ben ik er maar voorgoed mee gestopt.

Maar ik snap je punt wel, kenmerken zijn opzich niet heel goed om jezelf uiteindelijk te definiëren als hoogbegaafde. Kan je beter een uitslag krijgen van een IQ test, dat je dan hebt gemaakt.

Maar ik kan zelf alleen maar met mensen opschieten en/of goed praten die (waarvan ik weet) (hoog)begaafd zijn of juist mij heel goed snappen (waaronder die ene vriend van mij).

(Oke, 3e edit, sorry):

Je komt niet per se grof over hoor, maar het is wel de waarheid. Maar antwoorden zoek ik gewoon TE VEEL. Maar ik kan zelf echt totaal niet werken in tijdsdruk(faalangst helpt ook niet echt hierbij yk). Daarom haal ik ook veel minder hogere resultaten dan die ik daadwerkelijk kan behalen.

Maar ik heb wel echt de wens om met hoogbegaafden te praten, chatten mag opzich ook, ken jij een forum of iets anders om met zulke mensen in contact te kome (vgm het hb-forum ken ik nog wel een beetje, 1x ooit gekeken)? Zo ja, als het mag, zeg het dan alsjeblieft hier haha.

Ahh zo. Is wel jammer dat je dan op MAVO zit want waarschijnlijk wordt je niet genoeg uitgedaagd, want ik ken die mensen die belachelijke vragen stellen maar niet geweldige punten halen. Voorbeeld: een jongen uit me klas is heel fanatiek over wiskunde, hij is numeriek hoogbegaafd als ik goed herinner en stelt ook heel veel wiskundige vragen, maar hij staat nu een onvoldoende voor wiskunde. Wrs wordt havo een heel stuk leuker voor jou, misschien dan naar vwo ; )

Zou je de vragen in een nieuwe reactie kunnen zetten? Wss zijn onze slechte antwoorden zo omdat de vragen niet duidelijk waren. Lijkt namelijk dat je op elke vraag al antwoord gaf. 
 

Ik heb zelf btw nog meer onzin in mijn vorige bericht geschreven. Ik sta zelf een 6 voor wiskunde, ik stond eerst een 9. 

Ja  ik ben niet echt gemotiveerd. Maar dit heb ik inmiddels al 2 tot 3 jaar lang (ben daarin ook al depressief geweest vgm, of in iedergeval heel somber en game verslaafd). Maar ik denk dat ik havo misschien wel straks weer makkelijk ga vinden. Dit doordat ik soortvan de antwoorden van de toetsen 'voorspel', oftewel: ik weet hoe toetsen worden gegeven, wat voor vragen in de toets komen etc. etc.

Maar ik haat mavo echt. Het is zoooo kinderachtig, hoe je wordt behandeld door docenten, de leerlingen (de meeste), hoe de vragen worden gesteldin het boek en nog wel wat meer, zoals wat je moet doen en hoe je dingen moet doen/uitvoeren als opdracht. Het boek zelf (en de opdrachten die ik moet doen) geeft me gewoon het gevoel dat ik achterlijk ben ofzo.

ten eerste, je denkt te moeilijk na?! Nee  je moet leren zoals je al zei doe je niks aan school. Als ik moeilijk nadenk en ik zit op 4 havo dan ben ik ook niet hoogbegaafd. ik zou als ik jouw was een test doen en dan weet je het zeker. voor nu doe wat aan school

Makkelijker gezegd dan gedaan, in mijn situatie dan. Snap je überhaupt wat ik heb gezegd? Maar mijn fout opzich, is dat ik ook niet de precieze reden geef waarom ik iets niet doe. Maar dat gaat jou ook mooi niks aan.

Ik ben zelf hoogbegaafd en begrijp het wel.
Hoogbegaafd is vooral dat je heel intelligent bent en snel de stappen maakt in je hersen en dingen sneller begrijpt.
Verveel jij je soms tijdens de lessen omdat het te makkelijk is?
Ook kan je dan dingen goed onthouden, wat sneller afgeleid zijn op school, goede zintuigen, misschien angst en depressie soms.
Best wel wat hoogbegaafde kinderen presteren juist onder.
Het lijkt me handig je vermoeden te delen met je ouders, mentor of iemand anders.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, veel succes en blijf jezelf!

Intelligent voel ik me niet per se(ik voel me eerder gewoon extreem dom/heel anders, en dat link ik dan aan dom zijn). Mijn zintuigen zijn uitermate goed, ik kan dingen best wel goed onthouden, dingen van 3 jaar geleden kan ik nog makkelijk nu nog voor zeggen, of dingen die ik heb opgezocht bijvoorbeeld (lange rij aan getallen). Ik verveel me kapot op school, dat is ook één van de redenen dat ik niks meer doe. En ik kan voor mijn gevoel net zo goed het boek zelf doornemen (gewoon thuis) i.p.v. op school ergens les van te volgen. Mijn vriend onderpresteert juist ook, om de zelfde redenen + dat hij iets wil leren wat hij leuk vindt en is ook erg moe van school. Hij leert ook anders dan gemiddeld etc. etc.

Maar ik ben ook een beetje bang om dit aan mijn moeder te vertellen, omdat ik geen idee heb hoe ze gaat reageren of dat ze het gaat vertellen aan vrienden, waardoor iedereen me waarschijnlijk heel gaat behandelen alsof ik mezelf de beste vind. Wat ik natuurlijk niet ben, ik vind mezelf ook niet beter als iemand een 3 haalt voor iets en ik bijv. een 9, zonder te leren. Dan voel ik me meer gewoon heel k*t voor diegene die dat cijfer heeft. Want ik heb net zo goed veel onvoldoendes gehaald etc. etc.

Hoi misschien kun je een test proberen zonder dat dat meteen aan de grot klok wordt gehangen? Via een vertrouwenspersoon bijvoorbeeld als je het nog niet zo in de openbaarheid wilt. En bij je moeder zou je kunnen aftasten hoe ze over deze materie denkt door er eens in de 3e persoon over te praten, als in “ik hoorde van iemand die….”en dan gekscherend in een bijzin tijdens het gesprek  laten vallen “nou mam wie weet ben ik wel….” als een soort kwinkslag. En dan meet je aan haar reactie al een heleboel af zou ik denken.  Maar ik zie ook dat je onderpresteert,  dat is ergens natuurlijk jammer van je talenten.  Niet dat ik iets verkeerd bedoel maar misschien is het een fijn gevoel om dat toch wat opwaarts bij te stellen bijvoorbeeld uitgesmeerd over een bepaalde periode waardoor het niet zo opvalt. Althans als dat de reden is om onder te presteren maar dat weet ik natuurlijk niet. Het zou je misschien in ieder geval rust kunnen geven om het toch zeker te weten en dan de uitkomst te kunnen hanteren en er mee om te kunnen gaan.

Veel succes !

Groetjes Liefs Julian X

Er is helemaal niks mis met hoogbegaafd zijn maar ik snap wel dat je er bang voor bent dat mensen denken dat je jezelf de beste vind.
Toch is het delen met je vermoeden nooit verkeerd en het zou jammer zijn als er niks mee gedaan werd.
Als je hoogbegaafd bent kan je daar niet zo veel aan doen en als je vrienden je zo behandelen dan kan je het gewoon aangeven en als ze niet luisteren zou ik dan zeggen: wat maakt ze dan een vriend?
Het is altijd spannend dingen aan je ouders of iemand anders te vertellen maar het is alleen hartstikke goed.
Je ouders willen ook het beste voor je en ze vinden het alleen maar fijn als je zoiets vertelt.

Na wat je hebt gezegd zou ik zeggen dat je inderdaad hoogbegaafd kan zijn, 
het is dan heel fijn om dat ook te weten!

Voor de rest ook wat Julian12 zegt.
 

Helemaal mee eens wat hier wordt gezegd. je kunt er niets aan doen en dat hoeft ook niet. Truuk is om het te kunnen hanteren :)

Lukt je wel, en verder sluit ik me aan bij de anderen. Succes !

Sanny xxxxx

Hey,

Je geeft aan dat je je vaak verveeld in de les, dat herken ik ook. Mijn mentor had dit bij mij ook opgemerkt en die heeft me hier heel goed mee geholpen, als ik lessen saai vind mag ik aan de docent vragen of ik ergens anders voor mezelf mag werken en dat mag van veel docenten dan ook. Op deze manier heb ik het gevoel dat ik nuttiger bezig ben en houd ik meer tijd over.

Ben ik weer, niet echt interessant, maargoed.

Ik wil ook met mijn moeder hierover praten. Maar ik vind het gewoon lastig, weinig zelfvertrouwen o.i.d. en wil echt niet dat ze gaat denken dat ik ‘heel vol van mezelf ben’ of dat ik denk dat ik de beste ben ofzo. Maar ik wil het wel steeds meer, dus waarschijnlijk komt dat straks ook wel(hoop ik, anders wil ik wel wat tips, of zoek ik zulke tips op).

Maar over wat @J8j8  al zei, ik kan het bij mijn (toekomstige) mentor aangeven, ik zou dat ook best graag willen. Maar het probleem: “Bij mij op school, als ze weten dat je ergens mee zit, of je biedt zelf oplossingen voor het probleem dat je ervaart, doen ze NIKS mee.” (Terwijl dit een hulpplek is als het ware).

Gelukkig, als ik naar HAVO ga, ga ik ook naar een andere school en kan ik misschien ook aangeven dat ik dit heb of dat ik de lessen saai vind, of ga vinden na een tijdje (Hun hebben dezelfde soort hulpplek, maar daar heb ik ook de indruk dat ze er iets mee gaan doen en oplossingen zoeken, dat heb ten minste meegekregen bij de open dag daar. Ookal willen ze waarschijnlijk hun beste kant laten zien).


Maar school vind ik na een tijdje toch wel weer saai, omdat ik doorheb wat er, van me wordt gevraagd of wat er in de toetsen bijvoorbeeld komt. Hierdoor kan ik soort van ‘voorspellen’ wat er me te wachten staat. Dus de lessen en toetsen worden saai, ga ik uiteindelijk weer 6en/7ens staan, terwijl ik makkelijk 8ens, 9ens en 10en kan halen zonder moeite.

Ik weet niet of je hoogbegaafd bent, ik lees alleen wel dat je moeite hebt om te antwoorden op de vraag die gesteld is. 

Als iemand vraagt ‘maak je meer winst als je meer verkoopt' dan bedenk jij er allemaal dingen bij die niet in de vraag staan om op ‘nee’ uit te komen. 

Op de vraag ‘is een zonnebloem geel’ kun je ook antwoorden ‘nee, want iemand kan hem verven’.  
Wordt het lichter als je het licht aandoet ‘nee, want de lamp kan kapot zijn en iemand kan de gordijnen dicht doen’. 

Ga je sneller met de auto of lopend ‘lopend want de auto kan kapot zijn en het zou kunnen dat je door een klein straatje moet waar je alleen kunt lopen’.

Je verzint er iets bij zonder aanleiding om dat te doen. 
Er wordt niet gevraagd ‘bedenk een situatie waarin meer verkoop niet leidt tot hogere winst’ maar dat maak jij er zelf van. 

Ik weet niet of dat hoogbegaafd is, maar als je echt heel intelligent bent zou ik verwachten dat je ook kunt begrijpen dat ze niet vragen om dingen bij een vraag te bedenken die er niet staan.

Ik wil niet per se op een ander antwoord uitkomen, volgens mijn logica (doordat ik verder denk ofzo) is mijn antwoord het best. Ik wil niet per se op een “Nee” uitkomen, dat slaat nergens op. Dit is gewoon een aanname die jij hebt, bij hetgeen wat ik typ.

Maar wat jij zegt klopt van geen kant, als iemand vraagt ‘is een zonnebloem geel’. Dan ga ik ervan uit dat je over een feit praat, dus dan is het antwoord ‘ja’.

Maar als iets niet wordt gevraagd, maak ik zelf zo'n logica omdat ik dan denk ‘het kan niet zo makkelijk zijn’. Want ik kan ook niet van te voren weten hoe die docenten denken, of hoe ze willen dat ik denk (wat je ook niet kan vragen, je kan niet zomaar aan iemand vragen ‘kan jij even normaal gaan denken en niet verder denken dan nodig?’ Dat slaat nergens op).

Ik heb geen moeite bij de vraag, het is meer dat ik verder denk en dus anders denk dan de kinderen uit mijn klas. En dit heb ik bij zo veel dingen.

Maar bij ‘Ga je sneller met de auto of lopend?’.

Dan zou ik denken: ‘Ligt eraan waar je naartoe gaat, want niet op elke plek kan je snel met de auto gaan, en bij sommige plekken waar je naartoe gaat, heb je snelwegen etc.’

Maar het probleem is, ik denk juist altijd verder dan dat moet, en ik doe al vrij weinig. En trouwens, als ik ‘heel intelligent’ zou zijn, dan hoef ik dat niet meteen op te merken, doordat ik dan denk dat hun wel zelf ook wel weten dat we wat moeilijkere vragen aankunnen. En niet saaie vragen stellen waarop het antwoord zo makkelijk kan zijn, dat zou tijdverspilling zijn. Dus dan denk ik juist veel te ver, maar ik kan mezelf toch ook niet veranderen in hoe ik denk, of wel dan?

Oja nog een probleem dat ik ervaar: Het 24/7 nadenken over van alles en nog wat. Over bijv. Oplossingen die de wereld kunnen veranderen tot aan rare fantasieën etc. etc. Het is best irritant.

Maar volgensmij las ik in een ander topic dat dat door mediteren minder wordt, na een paar keer dan.

Mediteren zou je kunnen proberen, hoeft niet te helpen maar het kan wel. Je kan ook proberen om je gedachten op te schrijven zodat je ze ergens kwijt kan.