Ik denk dat er niet zoveel ouders zijn hier op het forum, maar ik vind dat je zelf mag bepalen wat je doet en dat dat niks met je ouders te maken heeft (op dit gebied dan hè, want het is bijv. niet oké om te stelen).

MVG,

TheMusicDude

Eigenlijk geen idee wat me ouders daarvan zouden hebben gevonden. Ik had mijn eerste serieuze vriendje toen ik eind 16 was.

Voor 14 jaar, denk ik dat je nog even niet verder moet gaan dan zoenen en knuffelen. Als je te snel verder gaat, krijg je daar later misschien spijt van. Op die leeftijd denk je er waarschijnlijk nog niet helemaal volledig over na namelijk.  Maar het hangt er natuurlijk super vanaf hoe ver jullie in je mentale ontwikkeling zitten. De één is al redelijk volwassen en de ander juist nog heel kinderlijk op die leeftijd dus het is lastig om dat zo in te schatten. Dat kunnen je ouders natuurlijk beter. 

Ouders kunnen én mogen trouwens wel ongewenste contacten beperken of verbieden. Dus als je ouders er echt voor gaan liggen, kun je daar niets tegen doen. Beter is het dan ook om het gesprek aan te gaan met je ouders. Praat erover, ligt jouw kant van het verhaal toe en laat zien dat je verstandig genoeg bent. Je kunt het er bijvoorbeeld over hebben waar jouw grenzen liggen. Als jezelf nog te bijvoorbeeld nog te jong vind voor seks, kun je bijvoorbeeld vertellen dat je ‘daar echt nog niet aan moet denken’. Beetje overtuiging in de strijd gooien, snap je. Beetje je ouders pleasen zodat ze inzien dat je verstandig bent en weet wat je doet.

Hoii,

Wat mij betreft is eigenlijk (op dit gebied natuurlijk) alles prima, maar alleen als jullie het allebei willen. Ik ben zelf 13 en mijn vriendje is bijna 16 dus mijn moeder staat ook niet helemaal achter deze relatie vanwege het leeftijdsverschil. Maar age is just a number, toch? Als hij iets bij je wil doen wat jij niet wil, moet je dat duidelijk aangeven, en als je een oprecht en goed vriendje hebt, zou hij dat moeten begrijpen en geduld moeten hebben. Als hij dat niet heeft, dan heeft hij maar pech, maar dan zou ik niet verder met hem gaan als ik jou was. Als hij 15 is en jij bijna 14 bent, dan is het leeftijdsverschil niet zo groot. Maar het kan ook zijn dat je moeder jou nog ziet als haar 4-jarig prinsesje, dat zich aan alle regels houdt. Misschien moet je het haar duidelijk maken dat je nu bijna 14 bent en in de puberteit zit, en niet meer dat 4-jarige prinsesje bent. Nu ben je haar 14-jarige puber, en dat is voor de meeste moeders (waaronder ook de mijne😅) best moeilijk in te zien (voor vaders is dat misschien zelfs nog moeilijker), omdat de tijd zo snel is gegaan. En als je enig kind bent (wat ik ook ben) zijn je ouders nog waakzamer over je, omdat niemand zoveel van je houdt als je ouders. Ik zou het zelf verschrikkelijk vinden als ik mijn enige kind kwijt zou raken.

Doe niks waarvan je niet zeker weet of je dat wel wil, je hebt namelijk een mond gekregen om te praten (tenminste, dat hoop ik) dus gebruik hem ook. En probeer je moeder te laten inzien dat je nu haar 14-jarige puber bent, niet haar 4-jarige prinsesje. 

Hopelijk had je hier iets aan!

Veel succes met je moeder😅

Xx    x.nieuwsgierig_meisje.x