Hey, dit is een heel lang bericht. Ik hoop dat jullie de tijd willen nemen om deze te lezen.
Ik ben een meisje van 13 jaar! in dit bericht zal ik het verhaal vertellen over de “breakup” met mijn vriendje, en mijn vragen daarbij.
Mijn vriendje en ik “we noemen hem even Pieter”, hadden een super leuke relatie. We spraken vaak af en waren super verliefd!! Op een gegeven moment ging ik op vakantie voor 3 weken. Aan het begin hielden we veel contact! Hij zei vaak ik mis je, I love you, ect. Na een tijdje deed hij dat minder. We hadden ook minder contact, ondanks dat ik dat wel wilden houden.
Toen ik weer thuis was aangekomen, hebben Pieter en ik afgesproken om de volgende dag af te spreken. Ik vond wel dat hij anders deed de avond daarvoor. Ik vroeg hem of er iets was, maar hij zei nee ik ben gewoon heel erg moe. Hij zei tegen mij dat hij zin had om me weer te zien, en dat hij van me hield. De volgende dag zouden we dus afspreken om schoolspullen te halen. Mijn beste vriendin zou ook mee gaan. Hij vroeg of een vriend van hem mee mocht en ik vond het prima. Ik vroeg hem welke tijd we zouden afspreken. Hij zei 14:00. Toen ik hem daarna vroeg waar we precies zouden afspreken, reageerde hij de 2 uren daarna niet meer. Inmiddels was het 14:00 uur en had ik nog geen reactie. Een paar minuten later opende ik mijn snap en zag een lang bericht van hem. Het ging ongeveer zo: “Ik denk dat ik alleen met “vriend” ga. Weetje kijk ik vind je niet meer echt leuk. Ik heb je te lang niet gezien door de vakantie dus ja. Het gevoel is gewoon weg”. Ik antwoordde daar op met “dus je maakt het uit via snap?” Hij zei ja nou ik zeg wat mijn gevoel is dus ja. Ik was boos, verdrietig en alles door elkaar, maar kon geen traan laten. Mijn beste vriendin zat naast me maar haar kon ik het niet vertellen. Later die dag waren ik en mijn beste vriendin toch nog naar het dorp gegaan. Hij was daar ook. We kwamen hem tegen. Hij zat op een soort terrasje met 2 vrienden. Mijn beste vriendin liep naar hem toe. Ik vond het vervelend, maar liep later met haar mee. Pieter deed heel stoer en nonchalant. Ik weet niet of jullie Danny uit de film Grease kennen, maar zo gedroeg hij zich. Hij lachte er alleen maar om en keek een beetje stom op Zijn telefoon. Zo had ik me de ontmoeting na de zomervakantie niet voorgesteld…. Ik ging met een rot gevoel naar huis en heb een paar dagen later kort met hem gebeld om over dit te praten. Hij zei dat hij begreep dat ik het heel vervelend vond hoe hij het allemaal had gedaan. Maar hij kon er Niks aan doen.
Ik hou nogsteeds heel veel van hem, en wil hem graag terug… Hoe kan ik hier goed mee om gaan en zorgen dat hij me weer ziet staan? Bedankt voor het lezen van dit enorme bericht! Ik moest het even kwijt ;)
