Hoi!
Om te beginnen, ik ben panseksueel wat inhoudt dat gender over het algemeen voor mij niet boeit voor aantrekking die ik tot iemand heb. Dus ik val op jongens, meisjes, enbies, alles dus. Daarnaast zijn romantische gevoelens voor mij echt heel erg complex, ik ben demiromantisch, dus ik kan absoluut niet verliefd worden op iemand waar ik niet al een goeie band mee heb (dus "daten” is voor mij echt een raar concept). Ook is er voor mij een hele, hele dunne grens tussen platonische liefde (vrienden) en romantische liefde.
Dan nu waar ik mee zit. Ik heb al heel lang een verlangen om met een aantal vrienden van mij te zoenen. Toch weet ik vrijwel zeker dat ik niet verliefd op ze ben. Ik heb een tijdje geleden met één van hen friends with benefits gehad, dus dan hebben we natuurlijk ook gezoend (hij was m'n eerste kus) en dat vond ik echt heel erg fijn. Ik dacht een tijdje verliefd op hem te zijn, maar daar viel ik snel weer uit. Ik was al eerder verliefd op hem.
Ik hou echt zielsveel van mijn vrienden en zie zoenen niet perse als iets wat exclusief romantisch is. En met mijn vrienden zoenen bedoel ik niet alleen een kusje op de wang of iets: ik heb het echt over full-on french kissing. Ik vind al mijn vrienden gewoon zo knap xd
Zijn er meer mensen die dit hebben? Die zich zo voelen? Ik hoor het graag :)
