Hi, ik ben een jongen 13 jaar. Meestal ben ik een grote hoop verdriet en angst. Maar de eerste dag op de middelbare veranderde dat ik zag mijn crush voor het eerst. Toen ik haar zag wist ik dat er iets speciaal was aan haar. Een paar weken later waren we goede vrienden en wist ik wat het speciale was dat ze had. De energie rondom haar, het feit dat ze een van de enigen is die mij echt kan laten lachen van blijdschap en niet van kietelen. Het was net alsof ze een deel van me was dat was afgebroken bij de geboorte. Mijn geluk, vreugde en positiviteit. Ik wil haar al lang zeggen dat ik verliefd ben op haar, maar ik weet dat als dit verkeerd afloopt dat ik weer terug bij mijn zielige leven zou zijn dat mijn geluk zou verdwijnen en dat ik niets meer zal zijn dan een berg wanhoop. Maar ik wil ook niet mijn hele leven wachten om dan te zien dat ze verliefd is op iemand anders. Hebben jullie tips voor mij want ik zit gewoon vast in mijn eigen leven op dit moment.