Hoi.  Ik hoop dat je dit leest/ of gaat lezen, maar dit gaat een lange verhaal worden en ik ga over de persoon praten waarvan ik zielsveel van hem hou, maar aan de andere kant zit er een verhaal tussen.




Je bent mijn ex, en dat weet ik.
Je bent een lieve jongen, en dat weet ik.
Maar je hebt me pijn gedaan om de moeite die ik je gaf, en de liefde tot huilen uitbarsting....
Je zou denken: Waar heb ik het over?
Ik mis je nogsteeds,
Ik mis de leuke momenten samen
Ik mis de jongen  waarvan we hele leuke gesprekken  hadden
Telkens als je door mijn gedachten rond zweeft  dan heb ik gevoelens voor je... En het lijdt  dan  de pijn die  extra hard aankomt.



Je hebt nu gevoelens  voor een ander.
Maar aan de andere kant: Heb JIJ nog gevoelens voor mij?
Telkens  als ik jullie samen op school zie voel ik me leeg, bang en verlaten. Het is al bijna 1 jaar geleden dat je verkering  vroeg, en die tijd zou ik nooit vergeten!
21 maart 2017 was onze dag. Was onze blijdschap.
Was onze liefde.  We knuffelden elkaar als echte vrienden. Ik zag jou elkedag liefhebben op mij.
We waren altijd samen. We liepen  altijd samen op dezelfde richting als we naar school moesten gaan.
We lachden veel, en ik weet het. Lachen is belangrijk om positief te zijn. Toen ik je ouders ontmoette was je zo erg blij dat je ze voorstelden  aan mij.  Ik weet nog begin van het jaar 2017, ik was paar keer het eten vergeten om het naar school te nemen, en je gaf iets aan mij zo dat ik niet verhongerde.  2 maanden later waren we samen. Het voelde zo goed.  We vertelden al onze geheimen aan elkaar  of iets anders.

Maar lieve schat.
Denk jij nog aan mij zoals  die ene jaar daar voor?
Of ben je me vergeten?
Of speel je nu met mijn gevoelens omdat je een ander liefhebt?
Heb jij ook pijn  zoals ik elkedag pijn heb?
 Of: voel jij ook elkedag de leegte die ik al heb ervaren?


- liefs