Hi,

Ik heb sinds dat ik klein ben veel last van verlatings- en faalangst. Ik heb nu een relatie van bijna 10 maanden, ik ben 17. Ik heb een afstand relatie die goed loopt, ik zie mijn “partner” minimaal 1 keer in de week. 

Ik heb zelf niet zo veel vrienden, maar een stuk of 4 verspreid over nederland. Ik ga in een andere stad naar school en heb mijn partner en 2 van mijn beste vrienden via vakanties leren kennen(heel ingewikkeld). Ik heb door (wss.) de scheiding van mijn ouders verlatingsangst op jonge leeftijd ontwikkeld. Ik heb meerdere keren therapie gehad en ben toen ik kind was gediagnosticeerd met ADHD. Ik ben erg hebberig als het om vrienden gaat omdat ik bang ben dat ze me verlaten. Dit heeft nu ook invloed op mijn relatie.

Ik deel life360 met mijn partner, heb hun locatie op Snapchat, en op alle andere platforms heb ik ook zijn aanwezigheid. Omdat we op een (haalbare) afstand wonen, is contact voor mij heel belangrijk. Nu is het zo dat ik het er een gewoonte van heb gemaakt dat ik hun info check. Ook heb ik samen met hen in deze 10 maanden een soort routine opgebouwd dat we bijna elke avond bellen. 

Mijn vriendinnen hebben mij 2 weken geleden aangesproken op het feit dat ik teveel bezig ben met mijn partner en respons van hem, het is een soort ingebouwd iets wat ik er niet uit kan krijgen. Deze twee weken heb ik dus amper tot niets kwa info willen hebben, het voelt nu als stalken. Hij en ik hebben nog gewoon afgesproken en ben twee dagen voordat dit voorval gebeurde nog bij hun  gelogeerd. Mijn partner is 18, en is soms wel eens stoned.  Mijn partner ging de dag nadat we hebben gelogeerd, afgelopen weekend naar een festival waar mijn partner eigenlijk het hele weekend onder invloed was. Ik heb hem met rust gelaten omdat hij met vrienden was die hij al een halfjaar niet had gezien was en ik vond dat ik niet de aandacht moest opeisen en niet raar moest voelen als er niet op mij gereageerd word. Hij heeft me uiteindelijk nog gebeld en er was niks aan de hand. Later die avond, gisteren, om kwart voor 7, stond ik 3 uur op afgeleverd en heb op de verkeerde manier aangegeven (eerste  opzicht was t als grapje bedoeld) door “3 uur ” te sturen. Misschien word dit door vele mensen afgekeurd, maar mijn partner en ik hebben deze soort humor naar elkaar toe.  Dit pakte volledig verkeerd uit en mijn partner werd boos: ‘Is het zo'n probleem? Doe lekker moeilijk ofzo.  Je zit al de hele tijd te zeiken omdat ik niet reageer en je stalkt me, doe niet zo.’ Waarop ik heb geantwoord dat ik de paar weken die ik eerder noemde niets heb gedaan omdat ik meerdere keren toch bij hem was, en dat ik alleen vandaag hem wat had gestuurd. Hij haalde de kwestie in het algemeen naar boven, hij zei dat ik constant alles van hem stalkte en dat ik normaal moest doen. Achteraf bleek het dat hij stoned was en dat hij meerdere joints had gerookt. Dit heb ik  van een vriendin die bij zijn vriendengroep hoort gehoord.  Ik dacht dat zijn vrienden al weg waren en dat ik wel even een berichtje kon sturen, dit bleek echter helemaal verkeerd uit te pakken en nu hebben we al bijna 14 uur geen contact gehad. Mijn ouders hebben me aangesproken dat als mijn partner mij op geopend laat ik hun afstand moet accepteren en hen met rust moet laten, maar hoelang moet dat doorgaan? ik heb liever wel dat het vandaag word opgelost, maar moet ik hen zelf benaderen?  En welke tips hebben jullie tegen mijn claim gedrag? want het is niet dat ik mijn partner niet vertrouw, ik denk dat ik gewoon onzeker ben.

Groetjes, anoniem