Heyy, ehm, ik had voor een tijd ook een langeafstands relatie, en ehm, tis niet echt heel goed meer. Hij woonde in amerika, LA, om precies te zijn, en het was erg lastig. Ik voelde ook alsof ik met hem wilde trouwen, ik keek iedere dag uit naar de dag dat ik hem zou ontmoeten (want ik had hem nog nooit in het echt gezien) en iedere keer als ik iets of iemand knuffelde beelde ik me in dat het hem was. Ik was om het zomaar even te zeggen verblind voor de realiteit. En ik kom nu niet hier om te zeggen dat de wereld kut is en al je dromen niet waar komen, ik kom hier om je te waarschuwen dat misschien niet alles loopt zoals je hoopt dat het gaat lopen. Ik snap dat dat lastig is om te accepteren, maar de wereld is nou eenmaal lastig.

zolang het niet nodig is hoef je je vader het nog niet te vertellen vind ik, het is pas echt nodig als je plannen wilt gaan maken om hem opnieuw te zien, dus jij naar italie of hij naar Nederland. Verder wens ik je veek succes en hoop ik dat het goed afloopt met jullie twee

Hoi! Soms lijkt iemand op het moment zelf heel leuk en lijkt het perfect, misschien was hij heel aantrekkelijk? Je bent nu heel erg bezig met hem, natuurlijk omdat je hem leuk vind. Begrijpelijk, want we willen allemaal een leuke jongen als vriendje. Nu zeg je zelf al dat je vrij realistisch wilt blijven, dat is goed van je en probeer dat ook te doen. Soms is het beter om niet te veel te verwachten en bij dit soort dingen van het slechte uit te gaan, want waarschijnlijk zie je hem niet meer. Spreekt hij trouwens dezelfde taal als jij?